Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Η υπνωτισμένη "ελεύθερη βούληση" του πολίτη-πελάτη και μόνιμα θύματος


Υπνωτικές λέξεις και φράσεις που δημιουργούν αυτοματοποιημένες συμπεριφορές. Ατάκες και συνθήματα δίχως καμία βαρύτητα και αυθεντική πνοή ζωής. Υπνωτική ρουτίνα αλλοτρίωσης -δηλ.αποξένωσης από τον εαυτό- και μίζερη καθημερινότητα κι απαράλλαχτη στασιμότητα. Υπνωτική "ασφάλεια" μέσα σε κελιά εθελούσιας τύφλωσης. Υπνωτική εθελοτυφλία που παραδίδει τους "τυφλούς" βορά στην αγκαλιά του κοινωνικού Μορφέα, με σπόνσορες κοινωνικούς μηχανικούς κι επιστημονικά καταρτισμένους υπνωτιστές.

Δεν επιθυμούν την εγρήγορση, τα ανεξάρτητα ανακλαστικά. Απεύχονται το άνοιγμα των οφθαλμών της αντίληψης, τρέμουν και σκιάζονται μπρος στην προοπτική της αυξημένης συνειδητότητας.
 Και δημιουργούν ακούραστα ρόδες που παρέχουν την ψευδαίσθηση στα ανθρώπινα χάμστερ ότι κινούνται, αλλά στην ουσία αυτά φέρνουν τρελαμένες γυροβολιές περί της σκιάς της πλάνης τους.
 Ξέρεις. "Ρόδες" που αναγνωρίζονται στις "συνειδήσεις" ως πολιτικά κόματα, ομάδες κάθε υφής πιστών -γηπεδικών παρακρούσεων έως μεταφυσικών δογμάτων- , διεθνείς οργανισμοί, δημοφιλή ρεύματα "τέχνης" -βλέπε πχ τη στυλιζαρισμένα σαδιστική βία του Ταραντίνο- και "καλλιτεχνικής έκφρασης" - βλέπε γιουροβίζιον- κλπ.
Διαφημιστές, ψυχολόγοι, δημαγωγοί, ειδικοί με κύρος αναγνωρίσιμο, δημαγωγοί. Χειριστές της μαζικής "πραγματικότητας", μαζικών συμπεριφορών κι αυταπατών κι ετικετών κι εξοντώσεων. Μελέτη των παραγόντων επηρεασμού του υποσυνείδητου  , έρευνες γι'αυτούς και τις προεκτάσεις τους με κρατική και ιδιωτική χρηματοδότηση κι εταιρείες που τους ενσωματώνουν στα σχέδια προώθησης των αχρείαστων κι επιζήμιων στην ουσία "προϊόντων" τους. Μια πελώρια μηχανή παραγωγής "εγκεφαλοσκώληκων" και μαζικής διοχέτευσής τους σε αυτό που αποτελεί την ταφόπλακα των ανθρώπινων υπάρξεων: τη μάζα..

 Προϊόντα τεχνολογικά, ιδεολογικά και πολιτικά, ευρείας χρήσεως και με πάθος κατανάλωσης, που ακυρώνουν κάθε ευκαιρία και δυνατότητα ανάπτυξης των δεξιοτήτων, πρωτοβουλιών και της κριτικής σκέψης. Τόσο του ατόμου όσο και των πληθυσμών που ξεπέφτουν σε όχλο-έρμαιο κάθε επιτήδειου δημαγωγού και πειραματιστή. Μια πτώση που κάνει τη βιβλική να φαντάζει σαν οικογενειακή ταινία της Ντίσνεϋ.
Απώλεια της ανεξαρτησίας, της αντίληψης, της ανεξαρτησίας της αντίληψης..

Και υπνωτικές συχνότητες από λέξεις και φράσεις, συνήθως με ελκυστικό περιεχόμενο που παρασύρει στην ουσιαστική κενότητά του τον μονίμως σε νηπιακή ηλικία άνθρωπο.

Θυμάστε την επαναλαμβανόμενη προεκλογική  λέξη με τη μεγάλη στο θυμικό του κόσμου βαρύτητα, επτά χρόνια μετά την επταετή στρατιωτική χούντα στην Ελλάδα;
"Αλλαγή!" Και οι αγέλες των ψηφοφόρων έπεσαν στην παγίδα του μεγάλου αμερικανοφερμένου δημαγωγού και του νεοσυσταθέντος μαντριού του, με τον ελκυστικό όρο "σοσιαλιστικό". Η αλλαγή που ακολούθησε ήταν ο ανεξέλεγκτος δανεισμός μιας χώρας και οι αλόγιστες δημόσιες δαπάνες, η απο-βιομηχάνιση και καταστροφή των υποδομών της, η δημιουργία πελατειακών σχέσεων σε κάθε τομέα του δημόσιου βίου, η πρωτοφανής για τα ευρωπαϊκά χρονικά διαφθορά και διαπλοκή. Τις συνέπειες τις βιώνουμε στο πετσί μας για τα καλά στις μέρες μας.. Κι αφού μεσολάβησε, όχι πριν πολλά χρόνια, και μια άλλη "υπνωτική μαζική ένεση" από τον υιό του πατέρα του: "Λεφτά υπααάρχουννν!".

Πολίτες χωρίς κοινωνική και πολιτική συνείδηση, χωρίς ικανότητα ανάληψης ευθυνών. Που σαν εθισμένοι υπάκουσαν στην α-νοησία για πολλοστή φορά και πριν δυο καλοκαίρια. Σε ένα άλλο υπνωτικό εκλογικό σύνθημα. Από κάποιον που όχι πριν από πολλούς καιρούς εξαπέλυε μύδρους κατά των "αντιλαϊκών μνημονίων", για να τους προσφέρει λίγο μετά και χωρίς δεύτερη κουβέντα τη στήριξη και του δικού του μαντριού, σ'εκείνη την αστεία πρώτη συγκυβέρνηση με τραπεζική κεφαλή. Και το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς να χρησιμοποιήσει -όχι από δική του βέβαια σύλληψη αλλά με το δασκάλεμα των επαγγελματιών της μπλαμπλαολογίας συμβούλων του- τα δικά του λεκτικά υπνωτικά χάπια: "Είμαστε η λύση της ευθύνης".. για "διαπραγμάτευση".  Όπου διαπραγμάτευση, με τους ανωτέρας βαθμίδας διεθνείς υπνωτιστές και λωποδύτες των λαών, αποδείχτηκε μετά ότι σημαίνει με συνοπτικές διαδικασίες άφθονη έκκριση σάλιου για γλείψιμο.

Διορθώστε με αν κάνω κάποιο εννοιολογικό λάθος. Δημοκρατία ή καλύτερα αυτονομία δεν σημαίνει διαφάνεια, ήθος και λήψη συγκροτημένων συλλογικών αποφάσεων προς όφελος πάντα του "δήμου"; Αλλά τι σημασία έχουν οι έννοιες μπροστά στα μεγάλα οφέλη του ύπνου;

Και για να κινηθούμε και σε άλλα επίπεδα του πολυπρόσωπου αυτού θέματος που μας απασχολεί:
 Coca Cola σημαίνει αλληλεγγύη στις διαπροσωπικές και παγκόσμιες σχέσεις, χαμόγελο και ευημερία. Σύμφωνα με τα καινούργια κάθε φορά και πάντα αστραφτερά διαφημιστικά της σποτ. Και η εταιρεία διατηρεί σταθερά κι αυξανόμενα κέρδη, μια και οι καταναλωτές έχουν εθιστεί στις όξινες γουλιές της, που καθαρίζει αποτελεσματικά και το πουρί και λίπος από τη λεκάνη της τουαλέτας. Και οι τοξικές δημοκρατίες όμως "καθαρίζουν τον εγκέφαλο" των θυμάτων τους με διαρκείς όξινες δόσεις περί "ασφάλειας" και "τήρησης των νόμων". Δηλαδή της ασφάλειας του φυλακισμένου που πάσχει από σύνδρομο ιδρυματοποίησης λόγω μακροχρόνιου εγκλεισμού. Και της τήρησης όλων εκείνων των νόμων που δεν καταργούν την ιεραρχία και δεν επιφέρουν ισομερή διανομή της δύναμης μέσα στις κοινωνίες, αναπαράγοντας και διατηρώντας την κοινωνική αταξία των ανισοτήτων. Γιατί θα πρέπει δηλαδή να σέβεται κανείς τέτοιου είδους "νόμους";  Αν δεν κοιμάται όρθιος;
- Τους έθεσε με ουσιαστική συμμετοχή του στις διαδικασίες ο ίδιος ο λαός ή ρωτήθηκε ποτέ πραγματικά γι'αυτούς;-

Και οι οθόνες της τηλεΰπνωσης να επαναλαμβάνουν σε τακτά διαστήματα πόσο φιλικές κι εξυπηρετικές  είναι οι χρεωκοπημένες, παρασιτικές τράπεζες απέναντι στους πελάτες.
Και "ειδικοί με κύρος" να επαναλαμβάνουν πόσο αναγκαίοι είναι οι εμβολιασμοί για τη σωτηρία από ουρανοκατέβατες -και διαβολοσκορπισμένες μετά- επιδημίες.
Και δημοφιλείς ηθοποιοί και μοντέλα με λεύκανση δοντιών και σφιχτές κοιλιές, οπίσθια και γάμπες, να εκθειάζουν σαβούρες και σκουπίδια που ένας ολόκληρος μηχανισμός αποδόμησης της υγείας προωθεί ως τροφή και λιχουδιές σε μικρούς και μεγάλους.
Κι ακόμα και στα σούπερ μάρκετ τα φτηνά προϊόντα να τοποθετούνται στα κάτω ράφια ενώ τα ακριβά να τοποθετούνται πιο ψηλά, δηλαδή στο ύψος των ματιών. Χρησιμοποιώντας επιδέξια τον προβλέψιμο μηχανισμό της βιαστικής ματιάς της πρώτης εντύπωσης. Επίσης, σύμφωνα με ειδικούς, η όσφρηση θεωρείται πολύ πιο δυνατό κίνητρο -άρα και όπλο- για να καταναλώσει κάποιος, αφού αποτυπώνεται καλύτερα στον εγκέφαλο απ'ότι ένα οπτικό ερέθισμα. Κι όχι τυχαία σε αρκετές περιπτώσεις στα σούπερ μάρκετ ο φούρνος με το φρεσκοψημένο ψωμί βρίσκεται στο πίσω μέρος του χώρου, έτσι ώστε οι όμορφες μυρωδιές να μας ανοίξουν την όρεξη για περισσότερα ψώνια.

Όλα λοιπόν για τον αυτοματοποιημένο καταναλωτή! Τον πολίτη-πελάτη.

Όπου το marketing και οι διαμορφωτές "ομαδικών συμπεριφορών αντίληψης" είναι οι εργαζόμενοι στη δούλεψη υψηλών αφεντικών και οι άτυποι δεσμοφύλακές του και οι μαριονετίστες συγχρόνως. Κι αυτός, που ακόμα θαρρεί ότι είναι "ο κύριος της βούλησής του", ν'αποτελεί την μαριονέτα.
Ωστόσο, από την άλλη, και το μόνο απελευθερωτή του εαυτού του.



Ο Ένοικος..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου