Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

" Είμαστε φυλακισμένοι μέσα στο ηλιακό μας σύστημα "(;)

Ένα καθηλωτικό άρθρο με εκπληκτικές προεκτάσεις, που μας έκανε τεράστια εντύπωση. Και μας έβαλε σε πολλές σκέψεις γύρω από τη φύση του "κόσμου" (όπου για τους αρχαίους η λέξη σήμαινε το έναστρο διάστημα) στον οποίο ζούμε. Βυθισμένοι σε αυθαίρετες συλλήψεις που αποκτούν δογματική ισχύ και στην πιο βαθιά άγνοια. Κι αν κάποια επιστημονικά "ιερατεία" γνωρίζουν (που πιστεύω ότι η προωθημένη τεχνοεπιστήμη είναι ένας μόνο από τους τομείς οι οποίοι αποτελούν αντικείμενο διαχείρισης κι εργαλείο χρήσης, τελείως άγνωστης στις μάζες, για κάποιες αόρατες εξουσιαστικές, υπερεθνικές και πολύ κλειστές ελίτ), τότε τίθεται το ερώτημα: "γιατί τα ανθρώπινα κοπάδια έχει αποφασιστεί να κρατιούνται μέσα στην απόλυτη άγνοια, αμάθεια κι αποχαύνωση και προπαντός διχασμένα και εχθρικά έναντι σε καθετί πρωτοποριακό κι ανατρεπτικό, σε σχέση με τις κάθε φορά αραχνιασμένες κι αδιάλλακτες ψευδαισθήσεις τους; Πολιτικές, πνευματικές, φιλοσοφικές, επιστημονικές...  Τι μας έχει συμβεί και δεν θέλουμε να αντικρίσουμε με θάρρος και στοχαστικότητα (άρα και συνθετική και δημιουργική ικανότητα όσον αφορά την επεξεργασία των δεδομένων) όλα αυτά που, πέρα κάθε πια αμφισβήτησης, συμβαίνουν; Είμαστε τόσο βλάκες απ'τη φύση μας (που ΔΕΝ το νομίζω, τουλάχιστον όχι όλοι!) ή απλώς έχει στηθεί ένας τεράστιος μηχανισμός παραπληροφόρησης, λοβοτόμησης και μετατροπής μας σε ξερόλες της συμφοράς και πειθήνια μακάρια αμνοερίφια; Και ίσως τελικά αυτό που σήμερα αποκαλούμε λογική να αποτελεί απλώς την...τρέλα των πολλών!

Διαβάστε κι αυτό: Πόσοι μπορούν να δραπετεύσουν από το "σπήλαιο του Πλάτωνα" στο φως μιας άλλης πραγματικότητας;
ανιχνευτής


Είμαστε φυλακισμένοι μέσα στο ηλιακό μας σύστημα


Όταν το 1977 εκτοξεύτηκε το εξερευνητικό διαστημόπλοιο Voyager1 με σκοπό να ταξιδέψει πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, δεν ξέραμε τι θα βρούμε.

Οι αστροφυσικοί, μέσα στα 36 χρόνια που το Voyager1 πορεύεται στο διάστημα, ήλπιζαν ότι μια ωραία ημέρα θα καταφέρουμε να ανακαλύψουμε τι υπάρχει πέρα από τα σύνορα του ηλιακού μας κόσμου.

Τώρα όμως που το διαστημόπλοιο έφτασε σε αυτά τα σύνορα, γκρεμίστηκαν όλα τα μοντέλα που είχαν φανταστεί οι επιστήμονες για την έξοδο στο άγνωστο σύμπαν. Αυτό που έχει συμβεί θυμίζει σενάριο από ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Σχεδόν 18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη, στα όρια του ηλιακού συστήματος, οι συνθήκες δεν είναι αυτές που περίμεναν οι ερευνητές: Οι ηλιακοί άνεμοι χάνουν την έντασή τους, οι κοσμικές ακτίνες κινούνται ιδιόμορφα και το μαγνητικό πεδίο αυξομειώνεται αναπάντεχα. Οι αστροφυσικοί έχουν έρθει σε αμηχανία καθώς αναλύουν τις πληροφορίες που έρχονται από το Voyager1. Το διαστημόπλοιο έχει φτάσει σε μια περιοχή, πέρα από την οποία δεν μπορεί να προχωρήσει. Παλινδρομεί συνέχεια εμπρός-πίσω, σαν να το εμποδίζει μια γιγάντια, αόρατη ασπίδα.


Ο διεθνώς διακεκριμένος Χιώτης ακαδημαϊκός και διαστημικός επιστήμονας, ερευνητής του αμερικανικού Johns Hopkins University Δρ. Σταμάτης Κριμιζής, επικεφαλής σημαντικού τμήματος της έρευνας, δήλωσε στους Los Angeles Times ότι αυτό που συμβαίνει είναι αδιανόητο επιστημονικά και αποδεικνύει ότι η φύση είναι πολύ πιο ευφάνταστη από όσο είμαστε εμείς. «Το Voyager πιθανότατα θα αποδείξει ότι έχουμε κάνει λάθος στις εκτιμήσεις μας», ανέφερε ο κος Κριμιζής.

Εν ολίγοις πρόκειται για μια μη αναμενόμενη εξέλιξη, η οποία κάνει τους αστροφυσικούς να συνειδητοποιήσουν ότι προς το παρόν δεν έχουν στα χέρια τους ένα επαρκές μοντέλο που να εξηγεί τα του σύμπαντος.

Ίσως αυτή η ασπίδα (ή φυσαλίδα, αν προτιμάτε, μέσα στην οποία περικλείεται το ηλιακό μας σύστημα) προστατεύει το πλανητικό μας σύστημα. Ή (κάνοντας μια δική μας ακραία υπόθεση) προστατεύει το υπόλοιπο σύμπαν από τους ανθρώπους

Το μυστήριο του Voyager που δεν μπορεί να περάσει το «αόρατο» τείχος δεν είναι καθόλου μυστήριο για τους γνωρίζοντες.
Το κάθε ηλιακό σύστημα και ο κάθε γαλαξίας δημιουργούν με τα βαθμωτά τους πεδία ένα κουκούλι με δύο ανοίγματα του Βόρειου και Νότιου πόλου. Ακριβώς όπως κάθε πλανήτης είναι κούφιος με δύο ανοίγματα. Τα πεδία αυτά δεν είναι διαπερατά. Για αυτό οι εξωγήινες φυλές που όλες όσες ταξιδεύουν στο διάστημα είναι κάτι που το γνωρίζουν.

Να υπενθυμίσω ξανά ότι το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται στον Νότιο Πόλο του Γαλαξία μας. Αυτή η άγνοια οφείλεται στην εξαφάνιση του Μάξγουελ και του Τέσλα από τα βιβλία της φυσικής και η αποδοχή του κρετίνου Αινστάιν!

Το διαβάσαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου