" Yπάρχει ένας λαβύρινθος στην έρημο. φτιαγμένος από άμμο και πέτρα. Ένας αχανής λαβύρινθος με μονοπάτια και διαδρόμους. 160 χλμ. σε μάκρος, 1600 χλμ. σε πλάτος. Γεμάτος με στροφές και αδιέξοδα. Φαντάσου το ως παζλ. Περπατάς... και στο τέλος του λαβύρινθου ένας θησαυρός που περιμένει να ανακαλυφθεί. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρεις το δρόμο.
Μπορείς να δεις το λαβύρινθο; Τα τείχη και τα πατώματά του; Τις στροφές και τις παγίδες του;
Ωραία. επειδή ο λαβύρινθος που δημιούργησες στο μυαλό σου είναι από μόνος του ένας λαβύρινθος.
Δεν υπάρχει έρημος, ούτε πέτρα ή άμμος. Υπάρχει μόνο η ιδέα του. Αλλά πρόκειται για μια ιδέα που θα κυριέψει τη σκέψη και τα όνειρά σου. Βρίσκεσαι πλέον μέσα στο λαβύρινθο! Δεν μπορείς να ξεφύγεις.
Καλώς όρισες στην τρέλα!
Και τώρα πρέπει να μιλήσουμε για τον Ζουάνγκ Ζου. Κοιμήθηκε μια μέρα κι ονειρεύτηκε ότι ήταν πεταλούδα. Φτερούγιζε για ώρες στον ζεστό χειμωνιάτικο ήλιο, μέχρι που δεν θυμόταν πια ότι κάποτε ήταν ο Ζουάνγκ Ζου. Ξαφνικά, όμως, ξύπνησε και ήταν πάλι ο Ζουάνγκ Ζου. Αλλά δεν το ήξερε τότε. Ήταν ο Ζουάνγκ Ζου που ονειρευόταν ότι ήταν πεταλούδα ή πεταλούδα που ονειρευόταν πως ήταν ο Ζουάνγκ Ζου;
Μια ψευδαίσθηση ξεκινάει όπως κάθε άλλη ιδέα, σαν ένα αβγό. Πανομοιότυπο στο εξωτερικό, τέλεια διαμορφωμένο. Δεν μπορείς να καταλάβεις αν πηγαίνει κάτι λάθος, κρίνοντας από το κέλυφός του. Αυτό που έχει σημασία είναι αυτό που είναι μέσα.
-πχ:- Ο Άλμπερτ είχε μια ιδέα. Μια μέρα, ενώ περπατούσε, σκόνταψε. Για μια στιγμή του φάνηκε ότι το δεξιό του πόδι δεν ήταν δικό του. Κάπως έτσι ξεκινάει. Το πόδι ήταν ξεκάθαρο πως είναι του Άλμπερτ. Ήταν προσκολλημένο στο σώμα του κι όταν το τσίμπησε πόνεσε. Αλλά, παρ'όλα αυτά, η ιδέα που είχε φούντωνε μέσα του...Κάπως έτσι είναι η δύναμη της ιδέας. Καθώς περνούσαν οι μέρες, ο Άλμπερτ γινόταν όλο και πιο σίγουρος ότι το πόδι δεν ήταν δικό του. Αποφάσισε λοιπόν πως του ήταν αχρείαστο πλέον. Και μια μέρα πήγε σ'ένα κατάστημα σιδερικών. -Κι αγόρασε ένα πριόνι και κατόπιν πήγε σπίτι του κι έκοψε το ίδιο του το πόδι!-
Βλέπετε, μια ιδέα από μόνη της δεν είναι αρκετή. Έχουμε ιδέες συνεχώς. Τυχαίες σκέψεις και θεωρίες. Oι περισσότερες πεθαίνουν...πριν ωριμάσουν. Για να ευημερήσει μια ψευδαίσθηση, πρέπει άλλες, πιο ορθολογικές ιδέες, να απορριφθούν. Να καταστραφούν. Μόνο έτσι μια ψευδαίσθηση μπορεί να ανθίσει σε πλήρη ψύχωση! "
Από την τηλεοπτική σειρά "Legion", season 2, η οποία εντυπωσιάζει και για τις υπερρεαλιστικές πινελιές που εναλάσσονται με ψυχεδελικής αισθητικής πλάνα ή αποτελούν ενισχυτικό κομμάτι αυτών.
ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΙΕΣ ΜΑΣ!
Ή στα "εμφυτεύματα" μέσα στο "hardware" του εγκεφάλου, ευάλωτου σε διεισδύσεις "κακόβουλων λογισμικών".
Ο Ένοικος...
Μπορείς να δεις το λαβύρινθο; Τα τείχη και τα πατώματά του; Τις στροφές και τις παγίδες του;
Ωραία. επειδή ο λαβύρινθος που δημιούργησες στο μυαλό σου είναι από μόνος του ένας λαβύρινθος.
Δεν υπάρχει έρημος, ούτε πέτρα ή άμμος. Υπάρχει μόνο η ιδέα του. Αλλά πρόκειται για μια ιδέα που θα κυριέψει τη σκέψη και τα όνειρά σου. Βρίσκεσαι πλέον μέσα στο λαβύρινθο! Δεν μπορείς να ξεφύγεις.
Καλώς όρισες στην τρέλα!
Και τώρα πρέπει να μιλήσουμε για τον Ζουάνγκ Ζου. Κοιμήθηκε μια μέρα κι ονειρεύτηκε ότι ήταν πεταλούδα. Φτερούγιζε για ώρες στον ζεστό χειμωνιάτικο ήλιο, μέχρι που δεν θυμόταν πια ότι κάποτε ήταν ο Ζουάνγκ Ζου. Ξαφνικά, όμως, ξύπνησε και ήταν πάλι ο Ζουάνγκ Ζου. Αλλά δεν το ήξερε τότε. Ήταν ο Ζουάνγκ Ζου που ονειρευόταν ότι ήταν πεταλούδα ή πεταλούδα που ονειρευόταν πως ήταν ο Ζουάνγκ Ζου;
Μια ψευδαίσθηση ξεκινάει όπως κάθε άλλη ιδέα, σαν ένα αβγό. Πανομοιότυπο στο εξωτερικό, τέλεια διαμορφωμένο. Δεν μπορείς να καταλάβεις αν πηγαίνει κάτι λάθος, κρίνοντας από το κέλυφός του. Αυτό που έχει σημασία είναι αυτό που είναι μέσα.
-πχ:- Ο Άλμπερτ είχε μια ιδέα. Μια μέρα, ενώ περπατούσε, σκόνταψε. Για μια στιγμή του φάνηκε ότι το δεξιό του πόδι δεν ήταν δικό του. Κάπως έτσι ξεκινάει. Το πόδι ήταν ξεκάθαρο πως είναι του Άλμπερτ. Ήταν προσκολλημένο στο σώμα του κι όταν το τσίμπησε πόνεσε. Αλλά, παρ'όλα αυτά, η ιδέα που είχε φούντωνε μέσα του...Κάπως έτσι είναι η δύναμη της ιδέας. Καθώς περνούσαν οι μέρες, ο Άλμπερτ γινόταν όλο και πιο σίγουρος ότι το πόδι δεν ήταν δικό του. Αποφάσισε λοιπόν πως του ήταν αχρείαστο πλέον. Και μια μέρα πήγε σ'ένα κατάστημα σιδερικών. -Κι αγόρασε ένα πριόνι και κατόπιν πήγε σπίτι του κι έκοψε το ίδιο του το πόδι!-
Βλέπετε, μια ιδέα από μόνη της δεν είναι αρκετή. Έχουμε ιδέες συνεχώς. Τυχαίες σκέψεις και θεωρίες. Oι περισσότερες πεθαίνουν...πριν ωριμάσουν. Για να ευημερήσει μια ψευδαίσθηση, πρέπει άλλες, πιο ορθολογικές ιδέες, να απορριφθούν. Να καταστραφούν. Μόνο έτσι μια ψευδαίσθηση μπορεί να ανθίσει σε πλήρη ψύχωση! "
Από την τηλεοπτική σειρά "Legion", season 2, η οποία εντυπωσιάζει και για τις υπερρεαλιστικές πινελιές που εναλάσσονται με ψυχεδελικής αισθητικής πλάνα ή αποτελούν ενισχυτικό κομμάτι αυτών.
ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΙΕΣ ΜΑΣ!
Ή στα "εμφυτεύματα" μέσα στο "hardware" του εγκεφάλου, ευάλωτου σε διεισδύσεις "κακόβουλων λογισμικών".
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου