Ξεχάστε ό,τι ξέρατε περί "πραγματικότητας": αυτή διαμορφώνεται από τη συνείδηση του παρατηρητή που επηρεάζει την "ύλη", το σύμπαν υιοθετεί ΟΛΕΣ τις πιθανότητες και είναι κυρίως πνευματικής φύσης!

ME ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: τα δομικά στοιχεία-θεμέλιοι λίθοι της ΥΛΗΣ τα υποατομικά σωματίδια ή κβάντα (από το λατινικό quantum= μικρότατo πακέτo ενέργειας), από τα οποία αποτελούμαστε εμείς και τα πάντα γύρω μας και συνέχουν αυτό που λέμε ΥΛΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, όπως έχει αποδειχτεί σε αμέτρητα πειράματα, άλλοτε συμπεριφέρονται σαν υλικά σωματίδια κι άλλοτε σαν ενεργειακά κύματα! Όσο για την "πραγματικότητα;" Αυτή εξαρτάται από τον παρατηρητή (ΔΕΝ είναι αυτή που θέλουν να μας πείσουν οι "εγκέφαλοι" αυτού του επιτηδευμένα μονολιθικού κόσμου ότι είναι) και είναι...ΕΥΠΛΑΣΤΗ, γιατί το Σύμπαν υιοθετεί ΟΛΕΣ τις πιθανότητες-προοπτικές που παρουσιάζονται για ένα γεγονός!!!Αυτό σημαίνει ότι ίσως σε μια παράλληλη χρονική γραμμή ή διάσταση(=κατεύθυνση) , ο Χίτλερ και οι ναζήδες έχουν νικήσει στον πόλεμο και είναι παγκόσμιο καθεστώς  ή έχει γίνει ανακωχή, σε κάποια άλλη "κατεύθυνση" και έχουν μοιραστεί τον πλανήτη οι Αμερικανοί και Σοβιετικοί με τις δυνάμεις του Άξονα..! Επιστημονική φαντασία; Χμ! Αυτή ωχριά μπροστά στις φανταστικές πτυχές της (ή των) πραγματικότητας(-ων)...

 Για επιστημονική απόδειξη των παραπάνω δεν έχετε παρά να δείτε κι ένα απόσπασμα από το εξαιρετικό επιστημονικό ντοκυμαντέρ-ταινία " what the bleep do we know: down the rabbit hole", όπου σ'ένα κατατοπιστικότατο animation πληροφορούμαστε για το συγκλονιστικό πείραμα "της διπλής οπής" (the double slit experiment), με όλες τις απίστευτες κι όμως αληθινές προεκτάσεις του για τη φύση της περίφημης "πραγματικότητας". ¨Οπου έχει άνεϋ παρερμηνειών κι αμφισβητήσεων αποδειχτεί ότι η συνείδηση διαμορφώνει την πραγματικότητα κι όπου προέκταση άμεση είναι η διαπίστωση πως το σύμπαν ολάκερο είναι περισσότερο και κυρίως πνευματικής φύσης παρά...υλικής!
Άλλωστε οι ίδιοι πια οι επιστήμονες αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι το 99,99% αυτού που αποκαλούμε "ύλη" αποτελείται από...κενό χώρο! Καθώς οι δομικοί λίθοι της ύλης, τα άτομα "περιέχουν" κενό μεταξύ του πυρήνα και των ηλεκτρονίων, αν κι έχει αποδειχτεί ότι το "κενό" μόνο ανενεργό δεν είναι. Καθώς από αυτό προκύπτουν μ'ένα αυθόρμητο τρόπο τα στοιχειώδη σωματίδια, που η σύγχρονη Φυσική δεν τα θεωρεί ως ίχνη ή κόκκους ύλης αλλά ως πρότυπα πιθανοτήτων μέσα σ'ένα αδιάσπαστο κοσμικό δίκτυο.

Αλλά ας δούμε κι όσα εκπληκτικά έχει να μας πληροφορήσει (όλο το Σύμπαν είναι ίσως μια τεράστια πληροφορία που αποτελείται από μυριάδες επιμέρους πληροφορίες και το ερώτημα είναι ποιοι... "την λαμβάνουν") το διαβόητο πείραμα "της διπλής οπής", με ελληνικούς υπότιτλους, για τη "μαγική" φύση της πραγματικότητας. Που συντρίβει τις καθιερωμένες για πολύ καιρό πεποιθήσεις περί υλικού μηχανιστικού σύμπαντος...

ανιχνευτής

Διαβάζουμε και σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο: Επιστημονική μελέτη δείχνει διαλογιζόμενους που επηρεάζουν κβαντικά συστήματα εξ’ αποστάσεως (Βίντεο) τα εξής γύρω από τις απίστευτες προεκτασεις του πειράματος:

" Αυτό το πείραμα είναι ένα από τα πολλά που αποδεικνύουν ότι η συνείδηση και ο φυσικός υλικός μας κόσμος είναι αλληλένδετα. Πρόσφατα δημοσιεύτηκε μια μελέτη με τίτλο «8 επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν ότι η συνείδηση διαμορφώνει το υλικό μας πεδίο»

Ένα βασικό σημείο της νέας φυσικής είναι το γεγονός ότι αναγνωρίζει πως ο παρατηρητής μπορεί να διαμορφώσει την πραγματικότητα. Ως παρατηρητές, εμπλεκόμαστε προσωπικά στη δημιουργία της δικής μας πραγματικότητας. Οι φυσικοί αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι το σύμπαν είναι μια «ψυχική» κατασκευή.

Ο πρωτοπόρος Βρετανός φυσικός Sir James Jeans έγραψε ότι το ποτάμι της γνώσης οδεύει προς μια μη μηχανική πραγματικότητα. Το σύμπαν αρχίζει να φαίνεται περισσότερο σαν μια τεράστια σκέψη παρά σαν μια τεράστια μηχανή. Η σκέψη δεν φαίνεται πλέον ως μια τυχαία εισβολή στη σφαίρα της ύλης αλλά θα πρέπει μάλλον να την αναγνωρίσουμε ως δημιουργό και κυβερνήτη του βασιλείου της ύλης.

Ας ξεχάσουμε λοιπόν παλαιότερες θεωρίες και ας αποδεχτούμε το αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα. Το σύμπαν είναι άυλο, ψυχικό και πνευματικό (R.C. Henry, «Το ψυχικό σύμπαν», Nature, 436:29, 2005)."