Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Σάββατο 20 Ιουνίου 2020

Από ομιλία του Aldous Huxley, το 1962, στο Μπέρκλεϋ: "Η τελική επανάσταση" - Aldous Huxley's 1962 speech at Berkeley: 'The Ultimate Revolution'


Video:  Aldous Huxley - The Final Revolution

Aldous Huxley in a speech given to Berkley in which he admits that dystopic novels "Brave New World" and "1984" were not just fiction, but blueprints for two types of controlled and enslaved societies. - Ο Aldous Huxley σε μια ομιλία του στο Berkley παραδέχεται ότι τα δυστοπικά μυθιστορήματα "Brave New World" (δικό του) και "1984" (του Τζορτζ Όργουελ) δεν ήταν απλώς μυθοπλασία, αλλά σχεδιαγράμματα για δύο τύπους ελεγχόμενων και υποδουλωμένων κοινωνιών.

Aldous Huxley's 1962 speech at Berkeley: 'The Ultimate Revolution'
"There will be, in the next generation or so, a pharmacological method of making people love their servitude, and producing dictatorship without tears, so to speak, producing a kind of painless concentration camp for entire societies, so that people will in fact have their liberties taken away from them, but will rather enjoy it, because they will be distracted from any desire to rebel by propaganda or brainwashing, or brainwashing enhanced by pharmacological methods. And this seems to be the final revolution." source
Μετάφραση με ενσωματωμένα σχόλια, προσαρμοσμένα στον "γενναίο θαυμαστό κόσμο" του παρόντος:
" Θα υπάρξει, στην επόμενη γενιά περίπου, μια "φαρμακολογική μέθοδος" (!!!) που θα κάνει τους ανθρώπους να αγαπούν τη δουλεία τους (ή: "στερήστε μου κάθε ελευθερία και δικαίωμα, παραβιάστε το απαραβίαστο της αυτοδιάθεσης του εαυτού και του σώματός μου, προκειμένου να παραμείνω...υγιής", ένας υγιής σκλάβος!). Και θα παραχθεί μια "δικτατορία χωρίς δάκρυα", θα
δημιουργηθεί ένα είδος "ανώδυνων στρατοπέδων" (!!! σαν τον περιορισμό κατ' οίκον;) για ολόκληρες κοινωνίες, έτσι ώστε οι άνθρωποι στην πραγματικότητα να απολέσουν τις ελευθερίες τους, αλλά
μάλλον αυτοί θα το απολαμβάνουν (!! "ασφαληηής", "υγιηηής", "εμβολιασμένοοος"). Διότι λόγω της προπαγάνδας και της πλύσης εγκεφάλου (κομβικός εδώ ο ρόλος των ΜΜΕ και των στημένων ρεπορτάζ), θα έχουν αποσπάσει από αυτούς κάθε επιθυμία να επαναστατήσουν, κάτι που θα ενισχύεται με φαρμακευτικές μεθόδους (βλέπε προγράμματα εμβολιασμών, αδιάλειπτους από το 1998 αεροψεκασμούς με βαρέα μέταλλα και αποδομητικούς παράγοντες, κατασκευασμένους σε εργαστήρια εκφυλιστικούς ιούς και ασθένειες κλπ.). Κι αυτό θα είναι η..."τελική επανάσταση" ! (η ιατροφαρμακευτική και οικονομική δικτατορία μέσα σε πλαίσια αστυνομικού κράτους με τη συνδρομή εκλεπτυσμένης τεχνολογίας παρακολούθησης των πάντων κάθε στιγμή...) "

Επίσης, ανάμεσα σε άλλα είπε και τα εξής:

“If you are going to control any population for any length of time, you must
have some measure of consent. It’s exceedingly difficult to see how pure ter-
rorism can function indefinitely. It can function for a fairly long time, but I
think sooner or later you have to bring in an element of persuasion, an ele-
ment of getting people to consent to what is happening to them.
Well, it seems to me that the nature of The Ultimate Revolution with which
we are now faced is precisely this: That we are in process of developing a
whole series of techniques, which will enable the controlling oligarchy who
have always existed and presumably always will exist, to get people, actually,
to love their servitude.” source

Δηλαδή (και οι ομοιότητες με σύγχρονα γεγονότα μόνο συμπτωματικές δεν είναι): 

" Εάν πρόκειται να ελεγχθεί οποιοσδήποτε πληθυσμός για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα, θα πρέπει να υπάρχει κάποιο μέτρο συγκατάθεσης (ο COVID-19 βόλεψε αυτούς τους σκοπούς;). Είναι εξαιρετικά δύσκολο να δούμε πώς μπορεί να λειτουργήσει επ' αόριστον η "καθαρή
τρομοκρατία"(π.χ. : Μια αιμοδιψής σκιά που στοιχειώνει την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο ). Μπορεί να λειτουργήσει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα (από 9/11 2001 μέχρι τις ημέρες και τα έργα του κατασκευασμένου από τη Δύση ISIS, ας πούμε...), αλλά σκέφτομαι πως αργά ή γρήγορα θα πρέπει να παρουσιαστεί ένα στοιχείο πειθούς. Ένα στοιχείο ( πιάσε μία "πανδημία" ρε ΠΟΫ, μίσθαρνο όργανο εσύ της Big Pharma και της επιβολής ενός τοξικού μοντέλου ζωής) που θα κάνει τους ανθρώπους να συναινέσουν σε αυτό που τους συμβαίνει. Λοιπόν, μου φαίνεται ότι η φύση της "απόλυτης επανάστασης" την οποία αντιμετωπίζουμε τώρα είναι ακριβώς αυτό: Ότι βρισκόμαστε στη διαδικασία ανάπτυξης μιας ολόκληρης σειράς τεχνικών, οι οποίες θα επιτρέψουν στην ολιγαρχία ελέγχου, που υπήρχε πάντα και προφανώς θα υπάρχει πάντα,  να κάνει ουσιαστικά τους ανθρώπους να αγαπήσουν τη δουλεία τους..."

Ο ορισμός της πρόβλεψης (σε συνδυασμό με την προσεχτική παρατήρηση και ανάγνωση του κοινωνικοπολιτικού και τεχνολογικού γίγνεσθαι), της  προφητείας, της ισχυρής διαίσθησης ή όπως αλλιώς θέλει κανείς να το αποκαλέσει. Έξι δεκαετίες πριν...


   
Όταν ο Όργουελ συνάντησε τον Χάξλεϋ :
Οι δύο όψεις του ίδιου δυστοπικού σεναρίου. Που ήδη μετουσιώνεται σε πραγματικότητα!
Καλώς ήλθες στο μπουντρούμι που λέγεται "Γη"!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου