Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Βλέπουμε με τον εγκέφαλο: "Altered states" - Tα πειράματα του John Lilly με τη δεξαμενή απομόνωσης



δεν βλέπουμε με τα μάτια, αλλά με τον εγκέφαλο

 "Αυτό, που θεωρείς πραγματικό, είναι πραγματικό εντός ορισμένων ορίων. Όταν φτάσει κανείς σε αυτά τα όρια, τότε αυτομάτως τα ξεπερνά. Τα όρια τα θέτεις εσύ. Είναι σημαντικό, όμως, να θυμάσαι ότι στη χώρα του νου δεν υπάρχουν όρια. Συνεπώς, η πραγματικότητα είναι εξ ορισμού σχετική" John lilly


" Κάθε σκέψη είναι το αποτέλεσμα μιας προηγούμενης σκέψης, η οποία τροποποιείται συνεχώς. Όλα τα αποτελέσματα των προηγούμενων σκέψεων, που γίνονται αντιληπτά ως λειτουργία του νου, βρίσκονται συνεχώς σε κατάσταση ακατάσχετης κίνησης, προσφέροντάς μας μια σειρά από μεταβαλλόμενες εικόνες.
 Ανάλογα με τον κραδασμό τους και την ταχύτητά τους, που διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, αποτελούν αυτό που αποκαλούμε "σκέψη"Το αποτέλεσμα δηλαδή δεν είναι αυτόνομο, αλλά διαμορφώνεται απ'ό,τι έχει ήδη υπάρξει ως κραδασμός, χωρίς να είναι η ίδια η σκέψη ένας αυτόνομος κραδασμός. Η υπέρβαση της συνειδητότητας σχετίζεται κατ'αυτόν τον τρόπο με την πρόσληψη αυτόνομων κραδασμών, που δεν σχετίζονται με αυτούς που δημιουργεί ο άνθρωπος. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα προσομοίωσης του πώς ο ανθρώπινος νους βιώνει την πραγματικότητα είναι αυτό της θεώρησης των πραγμάτων μέσα από χρωματιστά γυαλιά. Εάν δούμε ένα πράσινο αντικείμενο μέσα από κόκκινο γυαλί θα μας φανεί αν μαύρο. Κι αυτό γιατί οι κραδασμοί που μας δίνουν την αίσθηση του κόκκινου, αποκρύβονται από εκείνους που μας δίνουν το πράσινο, άρα το μάτι ξεγελιέται. Αλλά ακόμη κι όταν κοιτάζουμε τα πράγματα με γυμνό μάτι, τα βλέπουμε λίγο διαφορετικά, καθώς το ίδιο το μάτι του κάθε ανθρώπου τροποποιεί τους κραδασμούς που δέχεται. Εξηγεί η Diane Ackerman στο έργο της A Natural History of the Senses:
" Όταν ο αμφιβληστροειδής παρατηρεί κάτι, οι νευρώνες διαβιβάζουν το ερέθισμα στον εγκέφαλο μέσα από μια σειρά ηλεκτροχημικών αμφίδρομων ώσεων. Σε ένα δέκατο του δευτερολέπτου περίπου το μήνυμα φτάνει στον οπτικό φλοιό του εγκεφάλου, ο οποίος αρχίζει να το ερμηνεύει. Επομένως δεν βλέπουμε με τα μάτια, αλλά με τον εγκέφαλο."
 Είναι λοιπόν αυτό που βλέπουμε πραγματικό, εφόσον ο εγκέφαλος και οι προσλήψεις του έχουν υποκειμενική χροιά;

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ JOHN LILLY

Για να καταπολεμήσει αυτή τη διαφορά, ο John Lilly, γιατρός και νευροψυχίατρος, άρχισε να πειραματίζεται με τη νευροφυσιολογία κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στην ψυχανάλυση.
 Στην επιστήμη της νευροφυσιολογίας, η προέλευση των ενεργειακών αποθεμάτων του εγκεφάλου παραμένει ένα ερώτημα υπό εξέταση. Η υπόθεση που διατυπώθηκε από τον John Lilly ήταν ότι οι ενεργειακές πηγές  είναι εσωτερικές και βιολογικές και όχι εξαρτημένες από το βιολογικό περιβάλλον. Μέσω πειραμάτων λοιπόν ασχολήθηκε με το τι συμβαίνει στον εγκέφαλο, όταν όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα σταματήσουν να υπάρχουν.
 Το πείραμα περιλάμβανε το σχεδιασμό μιας δεξαμενής απομόνωσης, όπου ο νους εισερχόταν σε κατάσταση χαλάρωσης. Η δεξαμενή ήταν μια μαύρη και ηχομονωμένη κοιλότητα, σαν κάψουλα, με βάθος 40 εκατοστά και γεμάτη αλμυρό νερό, με σκοπό να επιπλέει το άτομο, που έμπαινε μέσα. Από τη στιγμή που ο νους  κατόρθωνε να ξεφύγει από καταστάσεις  ευφορίας ή φόβου, η συνείδηση αναλάμβανε δράση. Αυτό το είδος της συνειδητότητας περιλάμβανε μηχανισμό δημιουργίας εμπειριών που δεν σχετίζονταν με τον εξωτερικό κόσμο.

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Μαριονέτες, παραμύθια της συμφοράς και ιστορίες τρόμου και αγωνίας: πτώση στον επίγειο "παράδεισο"!




"Ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος και παντού είναι αλυσοδεμένος"
Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, Γαλλία 18ος αιώνας

" Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, όμως είμαι σκλάβος"
σύνθημα σε τοίχο των Εξαρχείων, 21ος αιώνας




" Η Υπόνοια είναι ένα hip-hop συγκρότημα από τη Χίο, που δημιουργήθηκε το 2003, από τον Flykid. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεπτείτε το www.yponoia.com "

Δυνατοί και γεμάτοι ευαισθησία στίχοι, με πολύ καλή μουσική επένδυση του είδους, από το μουσικό σχήμα του flykid, ο οποίος μας έχει δώσει και το αξιομνημόνευτο "τον κόσμο σας γκρεμίζω". Κι ένα εξαιρετικό animation για να εμπλουτίσει τα προηγούμενα με την παραστατικότητα και τους συμβολισμούς της εικόνας.
 Επιπλέον, και κάποιες σκέψεις μέσω αφηγήσεων από εμάς, με αφορμή το παραπάνω, άξιο προσοχής κατά την άποψή μας, αποτέλεσμα:


" Όμως εγώ θα σου πω ένα μεγάλο και πολύτιμο μυστικό:
Ο κόσμος αυτός δεν είναι ο μοναδικός που μπορεί να υπάρξει και οι δράκοι δεν είναι ανίκητοι-ποτέ δεν ήταν, όπως σωστά το υποπτεύτηκες με τα αλάνθαστα παιδικά σου αισθητήρια! Η ισχύς τους φωλιάζει πρώτα στο μυαλό των ανθρώπων και στη συνέχεια καθορίζει την πραγματικότητά τους.
Μην αφήνεις να σε καταπίνει η μαυρίλα και οι στάχτες της και να σε ξερνάει γεμάτο πληγές. Όρθωσε το ξύλινο κορμάκι σου μπροστά στα σκυφτά και καμπουριασμένα ανθρώπινα κορμιά, από τα άχρηστα πράγματα που κουβαλούν στους ώμους τους. Και πες τους το, φώναξέ τους το! Αυτή είναι η πιο σπουδαία αλήθεια που σου χρειάζεται και  μπορεί να σε κάνει ν'αλλάξεις, να εξανθρωπιστείς μ'έναν τρόπο που θα βάλει το λιθαράκι του στο χτίσιμο ενός κόσμου διαφορετικού. Εκεί όπου τα παιδιά θα έχουν την παιδική ηλικία που τους πρέπει και οι μεγάλοι θα διατηρούν μέσα τους την αγνότητα του παιδιού."
 Το ξέσπασμα του μικρού ξύλινου ανθρωπάκου..

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

Έρπης: Φυσικό «φρένο» στην εμφάνισή του!



Ένας ιός που ταλαιπωρεί πολύ κόσμο ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αποτέλεσμα συχνά του στρες που τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται πολύ αυξημένο. Ωστόσο, η Φύση έχει προβλέψει και γι’ αυτό, δίνοντας λύσεις πέρα από τις ευρέως χρησιμοποιημένες χημικές αλοιφές του εμπορίου...

του Μάριου Δημόπουλου

Ο απλός έρπητας είναι ένας ιός που είναι υπεύθυνος για τον επιχείλιο έρπητα και για τον έρπητα των γεννητικών οργάνων. Υπάρχουν δύο τύποι απλού έρπητα: ο τύπος 1 (HSV-1) είναι ο συχνότερα υπεύθυνος για τον επιχείλιο έρπητα, ενώ ο τύπος 2 (HSV-2) είναι υπεύθυνος για σχεδόν το 90% των περιπτώσεων του έρπητα των γεννητικών οργάνων.

Σημάδια και συμπτώματα

Σε μερικούς ανθρώπους (κυρίως παιδιά), μια αρχική μόλυνση με HSV-1 μπορεί να προκαλέσει πυρετό, επώδυνο πρήξιμο και ανοικτές πληγές στα ούλα και μέσα στα μάγουλα, ή επώδυνο πονόλαιμο. Τα συμπτώματα αυτά του έρπητα, συνήθως ξεκινούν 2 έως 12 ημέρες μετά την έκθεση κάποιου στον ιό HSV-1.

Τα συμπτώματα του πρώτου επεισοδίου του HSV-2 συνήθως εμφανίζονται μέσα σε 2 με 10 μέρες μετά την έκθεση στον ιό, και διαρκούν, κατά μέσο όρο, 2-3 εβδομάδες. Τα αρχικά συμπτώματα περιλαμβάνουν μια αίσθηση τσουξίματος ή καψίματος, πόνο στα πόδια, στους γλουτούς και στην περιοχή των γεννητικών αδένων, κολπικό έκκριμα ή μια αίσθηση πίεσης στην περιοχή της κοιλιάς.

Μέσα σε λίγες μέρες εμφανίζονται πληγές στην περιοχή της μόλυνσης. Οι βλάβες μπορούν να συμβούν στον τράχηλο της μήτρας της γυναίκας ή στο πέρασμα του ουροποιητικού του άνδρα. Αυτά τα μικρά κόκκινα οιδήματα μπορούν να εξελιχθούν σε φουσκάλες ή σε επώδυνες ανοικτές πληγές. Με την πάροδο των ημερών, οι πληγές γίνονται κάκαδο και έπειτα θεραπεύονται χωρίς να αφήσουν ουλές. Άλλα συμπτώματα που μπορούν να συνοδεύουν το πρώτο επεισόδιο του έρπητα των γεννητικών οργάνων περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκέφαλο, μυικούς πόνους ή δυσκολία στην ούρηση, κολπική έκκριση και πρησμένους αδένες στη βουβωνική χώρα.

Μετά την αρχική μόλυνση του δέρματος ή των βλεννωδών μεμβρανών, ο ιός ταξιδεύει με τα αισθητήρια νεύρα στην κατάληξη της σπονδυλικής στήλης. Στους περισσότερους ανθρώπους ο ιός γίνεται αδρανής. Σε άλλους, όμως, ο ιός μπορεί να επανεργοποιηθεί από τραυματισμό ή στρες, ή όπου αλλού το ανοσοποιητικό σύστημα αποτυγχάνει να τον διατηρήσει υπό έλεγχο. Όταν ο ιός επανεργοποιηθεί, ταξιδεύει μέσω των νεύρων στο δέρμα, όπου πολλαπλασιάζεται στην επιφάνεια ή κο­ντά στο σημείο της αρχικής πληγής του ιού, εμφανίζοντας νέες πληγές. Μπορεί, επίσης, να επανεργοποιηθεί χωρίς να προκαλέσει κάποια σοβαρή πληγή.


Αιτίες

Ο έρπης προκαλείται από μια φλεγμονή με τον απλό ιό έρπητα και μεταδίδεται μέσω άμεσης επαφής στις μολυσμένες περιοχές.


Διατροφική αντιμετώπιση

Η μοναξιά μας μέσα σε όλη τη βαβούρα και τις κραυγές του κόσμου



H μοναξιά μας τριγυρνάει μέσα στο μπετόν που συνθέτει τη δομική εικόνα και τη νοητική υπόσταση της μεγαλούπολης, σύμβολο των σύγχρονων καιρών του παγκόσμιου ελέγχου των μαζών.  Προσπαθεί να μην ακολουθεί συνηθισμένες διαδρομές, συνήθειες και αυτοματισμούς μιας καθημερινότητας που θυμίζει το νεκροζώντανο, συμφωνημένο κυκλικό, εσώκλειστο περίπατο των φυλακισμένων μέσα στις τούρκικες φυλακές του "Εξπρές του Μεσονυχτίου". Γιατί η μοναξιά μας, το πιο αυθεντικό και χειροπιαστό από τα έτσι κι αλλιώς λιγοστά υπάρχοντά μας, νιώθει φυλακισμένη από τότε που άρχισε να προσπαθεί να κατανοήσει τον εαυτό της μέσα στις συνθήκες εγκλεισμού του. Στα ιδρύματα του "πολιτισμένου κόσμου".

Η μοναξιά μας τυχαίνει να παρευρίσκεται και σε παρέες ή μαζώξεις μετά από κάποιες πορείες στο κέντρο της πόλης, που συχνά της θυμίζουν τον παραπάνω κυκλικό περίπατο. Συντροφιές που εκπέμπουν σε αριστερές συχνότητες και με υποτιθέμενο αγωνιστικό προσανατολισμό σε αυτούς τους υποδουλωμένους καιρούς από πληθώρα αφεντάδων, υλικών και διανοητικών. Εκεί  όπου η μοναξιά μας αναγνωρίζει και κάποιους ως φιλικά της πρόσωπα,  κι ας μην έχει και πολύ στενές σχέσεις μαζί τους, ή έστω κάποια άτομα με τα οποία θεωρεί πως έχει κάτι να πει. Κι ας μη συμφωνεί συχνά μαζί τους, αυτό άλλωστε ποτέ δεν την ενοχλούσε, το αντίθετο: της έδινε ενδιαφέρουσες υποσχέσεις αλληλεπίδρασης.
 Ώσπου ακούει τα φιλικά αυτά πρόσωπα και τους γνωστούς και φίλους τους να αναφέρουν πάνω σε μια κρίση αυτοκριτικής, ότι "φταίνε και αυτοί που ο κόσμος είναι επιφυλακτικός έως και αποστασιοποιημένος απ'όλους" -εννοώντας πολιτικούς φορείς και συνδικάτα- παρά τους πολύ χαλεπούς καιρούς για τους εργαζόμενους και κοινωνικά μη προνομιούχους. Προβάλλοντας την αιτιολόγηση ότι και αυτοί, ως πρώην ή νυν εκπρόσωποι του συνδικαλιστικού κινήματος ή έστω ενεργά άτομα του γενικότερου κινήματος "ανατροπής" του παλαιού και κατεστημένου, "δεν είπαν στον κόσμο όλη την αλήθεια". Και τότε η μοναξιά μας νιώθει να γίνεται η αλήθεια που για κάποιους ωφελιμιστικούς ή συντεχνιακούς ή εκ του πονηρού λόγους δεν ειπώθηκε ποτέ ολόκληρη ή ακόμη και η μισή και γλιστράει από την αγανάκτηση το ποτήρι με το "κρασί της παρέας" από το χέρι της, γιατί δεν θέλει πια να λένε γι'αυτήν ότι "ήπιαν κι ένα κρασί μαζί της". Και γίνεται στριφνή, γκρινιάρα, δυσάρεστη με τους έστω και χαλαρά φίλους της και τους φίλους τους και σηκώνεται να φύγει και να τραβήξει το δρόμο της, καθώς αυτοί την κοιτούν ως κάτι σαν απροσάρμοστο φρικιό και αποφασίζει να ψάξει γι'αυτή την αλήθεια που η δυναμική της φοβίζει τόσο τον μαζάνθρωπο όσο και τους ποιμένες του. Αυτή την "πρωτόγονη", ανόθευτη αλήθεια που απλοποιεί τα πράγματα, που μιλάει τη γλώσσα των αναγκών της καρδιάς και του σώματος, που διαλύει εις τα εξ ων συνετέθη κάθε απάτη και χυδαιότητα η οποία επιθυμεί να παγιωθεί ως κανονικότητα. Και θυμάται και κάποια λόγια του Όργουελ: "σε εποχές παγκόσμιας εξαπάτησης το να λες την αλήθεια είναι επαναστατική πράξη".

Η μοναξιά μας καθώς περπατάει στο δρόμο σκοντάφτει πάνω σε παρέες πιτσιρικάδων, που βρίζονται άσχημα και χωρίς ουσιαστικό λόγο, που μιλάνε ο ένας πάνω στα λόγια του άλλου λέγοντας τα ίδια ο ένας με τον άλλο. Και απειλώντας να ξυλοφορτώσει ο πιο "ετοιμόλογος" ή γεροδεμένος τον λιγότερο τσαούση ή τσαούσα στις blockbuster ατάκες ή τον/την σε πιο μειονεκτική θέση από άποψη κορμοστασιάς ή μυών. Και τότε η μοναξιά μας θυμάται κάποια λόγια του Bertrand Russel: περνώντας έξω από ένα σχολείο είδα ένα μεγαλύτερο παιδί να χτυπάει ένα μικρότερο. Κι όταν το ρώτησα γιατί, εκείνο μου απάντησε: "με χυπούν οι μεγαλύτεροι κι εγώ χτυπώ τους μικρότερους. Είναι δίκαιο". Με αυτά τα λόγια εκείνο το παιδί συνόψισε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία.

Η μοναξιά μας εισπράττει σαν μυγοχέσματα που εκτοξεύονται προς το κεφάλι της τα παραληρήματα τρόμου και αγωνίας για το μέλλον που ξερνάνε οθόνες-ιδιοκτησία κάποιων πολύ λίγων οικογενειών που τρέφουν τις φιλοδοξίες τους και τα σκοτεινά τους πλάνα με το φόβο, την εισπνοή κοινωνικών, πολιτικών και πολιτισμικών μιμιδίων και την κατευθυνόμενη ενσωμάτωση σε συγκεκριμένες νόρμες των πολλών, μα στρατηγικά "ζαλισμένων". Και θυμάται αυτή τη φορά κάποια λόγια του Μπρεχτ: "οι χορτάτοι μιλούν στους πεινασμένους για τις δύσκολες εποχές που έρχονται".

Η μοναξιά μας παραείναι πολύτιμη για να την παραδώσουμε σαν κουρσεμένο κάστρο στα χέρια της "ωρίμανσης", της κανονικότητας, της οποιασδήποτε στράτευσης, της ενσωμάτωσης σε κουλτούρες θανάτου ή αντι-κουλτούρες που ξεπέφτουν στην αντιδραστικότητα και τη στείρωση τελικά της ανθρώπινης διάνοιας και της αρχέγονα ελεύθερης φύσης της.


Η μοναξιά μας αγαπάει τους ανοιχτούς ορίζοντες. Και ελκύεται από τους ανθρώπους που κατανοούν και σέβονται τις βαθύτερες ανάγκες της μοναξιάς κάθε ανθρώπινου όντος και που συγχρόνως ξέρουν να τη διαχειρίζονται αρμονικά και δημιουργικά στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους.

Η μοναξιά μας είναι από χώμα και λάσπη. Αλλά και από αστερόσκονη μαζί!

 -μια ομολογουμένως αγαπημένη μας πολυχρησιμοποιημένη εικόνα-  

Ο Ένοικος...




Μorgellons και νανοΐνες ως δώρο εξ ουρανού!

 - Συσχετίστε όλα όσα ακολουθούν με αυτά:
 Η εφιαλτική "παραίσθηση" με το όνομα "Μοrgellons"!
 ΦΑΚΕΛΟΣ "ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ"-1ο ΜΕΡΟΣ: Chemtrails « Εγκλήματα αεροψεκασμών και συγκάλυψη»
 ΦΑΚΕΛΟΣ "ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ"-2ο ΜΕΡΟΣ -

 “Ο άνθρωπος δεν μπορεί να δει με τα μάτια του, αν ο νους του είναι τυφλός”

Ακρόαση για τα Chemtrails και την Γεωμηχανική στις 15 Ιουλίου 2014


Παρενέργειες των Νανοϊνών Το παράδειγμα των νανορομπότ των αεροψεκασμών. Βεβαίως με κάτι τόσο ακραίο όπως να εγκαθίσταται η Νανοτεχνολογία στα σώματα των ανθρώπων συμπεραίνεις ότι θα υπάρχουν προβλήματα υγείας και παρενέργειες. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στα ΜΜΚ που δείχνουν πως οι παρενέργειες που περιγράφονται παρακάτω αναγνωρίζονται και συνδέονται με κάτι γελοίο η βλακώδες που εξουδετερώνει την αυθεντικότητα του μυαλού του θεατή. Σαν αποτέλεσμα πείθουν τον θεατή να απορρίψει μια πραγματική παρενέργεια σαν κάτι που είναι πολύ τρελό για να είναι αληθινό. Κάθε παρενέργεια αντιμετωπίζεται και με μια ταινία του Χόλυγουντ!
- *μια λίστα με μια σειρά θεμάτων υγείας και παρενεργειών, που σύμφωνα με το άρθρο συνδέονται με τον ψεκασμό νανοϊνών μέσω των chemtrails, ακολουθεί στο τέλος αυτής της ανάρτησης -

...
Morgellons: Τα Morgellons δυνητικά μπορούν να χτυπήσουν τον καθένα. Είναι ένα απ’ ευθείας πρόβλημα των νανο-ινών. Το ανοσοποιητικό των ανθρώπων δεν μπορεί να δει ή να αναγνωρίσει αυτές τις ίνες. Σημείωσε ότι τεχνικά ο καθένας μας μπορεί να έχει Morgellons (νανο-ίνες), τα συμπτώματα των Morgellons παρουσιάζονται όταν το σώμα προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτά, με τον μόνο δυνατό τρόπο, που είναι η αποβολή από το δέρμα. Στο www.miastala.com παλαιότερα και στο www.terrapapers.com έχουμε δημοσιεύσει πολλά άρθρα επί του θέματος, όταν ήταν άγνωστα θέματα στους περισσότερους και δεν υπήρχε βιβλιογραφία στην Ελλάδα. Φυσικά, τι ξάφνιασμα,  κάποιοι τα δημοσίευσαν σωστά και κάμποσοι τα γάμησαν -σκόπιμα ή ελεγχόμενοι, γιατί πληρωμένοι δεν είναι το αποκλείει η ηλιθιότητα τους, άλλωστε το πιο φτηνό πράγμα στο ιντερνέτ είναι το trolling- αρχίζοντας από τον Μετεωρολογικό Πόλεμο.

Παραισθησιακή Παρασίτωση, Morgellons

Εδώ και μερικά χρόνια έχει παρουσιαστεί μια αρρώστια που θυμίζει επιστημονική φαντασία. Η ιατρική συστημική κοινότητα, εκτός του ότι είναι «μυωπική κι άλλων ρήμασι πείθεται», την χαρακτηρίζει «Παραισθησιακή Παρασίτωση». Τα βασικά συμπτώματα είναι τα εξής: Αρχικά, έχει κάποιος την αίσθηση ότι κάτι περπατάει κάτω από το δέρμα του. Κατόπιν παρουσιάζονται εξογκώματα και στην συνέχεια έλκη, από όπου βγαίνουν φωσφορίζουσες ίνες, δείτε στις εικόνες κάτω. Ο άνθρωπος διαλύεται προοδευτικά εξαιτίας της αναιμικής λειτουργίας του οργανισμού του. Επισήμως δεν αναγνωρίζεται σαν αρρώστια και τους βγάζουν όλους τρελούς ! αλλά οι άνθρωποι πεθαίνουν υποφέροντας φρικτά. Μερικοί γιατροί που νοσούν οι ίδιοι, διεξάγουν μόνοι τους έρευνα με ηλεκτρονικά μικροσκόπια. Προσπαθούν να βρουν άκρη και έχουν μείνει έκπληκτοι από την αδιαφορία του ιατρικού συστημικού κατεστημένου. Οι φωτογραφίες που υπάρχουν μοιάζουν βγαλμένες από έργο επιστημονικής φαντασίας, μόνο που είναι πραγματικές. Η νανοτεχνολογία και η ναοϊατρική έχουν υλοποιήσει κάτι εφιαλτικό. Αυτές οι ίνες μοιάζουν να έχουν νοημοσύνη.

Αναπαράγουν δια αντιγραφής τον εαυτό τους στο ανθρώπινο σώμα, στο ζώο η στο φυτό που χρησιμοποιούν σαν ξενιστή, βάσει της εσωτερικής τους γενετικής τους κωδικοποίησης και των ενσωματωμένων εντολών. Ένα από τα πολλά είδη των εν λόγω ινών, η μπλε ίνα, έχει χρυσή κεφαλή με ενσωματωμένη κάμερα και φλας εικ. κάτω. Ελέγχεται από ασύρματα δίκτυα βαθμωτών πεδίων !!! Όχι δεν σας δουλεύω, είναι η φρικτή αλήθεια. Αυτό σημαίνει ότι πολλά χρήματα των μαύρων κονδυλίων έχουν επενδυθεί εδώ. Όσοι ανησυχούν μήπως τους εμφυτεύσουν βιολογικό τσιπάκι στο μέλλον (για το 666 και άλλα τέτοια γραφικά) ας ηρεμήσουν κι ας το απολαύσουν, είναι ήδη μέσα τους. Είναι ήδη γεμάτοι, όπως και το περιβάλλον γύρω τους είναι γεμάτο από τις ίνες των morgellons.

Η φωτογραφία είναι από δείγμα morgellons που αφαιρέθηκε
από το δέρμα του μηρού του άρρωστου  στις ΗΠΑ στις 7 Αυγούστου 2011.
Στο δείγμα της φωτογραφίας βλέπετε την ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ!!! Πόσο Παραισθησιακό … βλέπεις;


 Βιο-έντομα Morgellons, νόσος του Crohn και Γενετικοί Δείκτες

Η κρυμμένη ιστοσελίδα NIH καταχωρεί το Χρωμόσωμα 1q42 ως υπεύθυνο για την αρρώστια των Morgellons !!!!! (duplication/trisomy of 1q42 11 q42 12). Αυτό το κάνει το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ !!!!! Η ιστοσελίδα δεν είναι πλέον διαθέσιμη, ακόμη και τα cached copies εξαφανίσθηκαν από το Ιντερνέτ ! Τι μας τσαμπουνάνε τόσα χρόνια οι γιατροί κυρίως στις ΗΠΑ; Την έκφραση «Παραισθησιακή Παρασίτωση» tres sick, πολύ μα πολύ sic !!

Η εφιαλτική "παραίσθηση" με το όνομα "Μοrgellons"!

Η Καναδή Joni Mitchell είναι, για όσους ασχολούνται με τη μουσική, μια από τις σημαντικότερες και ιστορικότερες παρουσίες της folk/rock σκηνής, με τεράστια καριέρα και διακρίσεις. Αυτό που δεν γνωρίζουν ίσως πολλοί είναι το γεγονός ότι η 71 ετών σήμερα καλλιτέχνης υποφέρει από μια πολύ "ιδιαίτερη" και σίγουρα αμφιλεγόμενη ασθένεια, που το ιατρικό κατεστημένο χαρακτηρίζει ως "παραισθησιακή παρασίτωση". Tο σύνδρομο Μοrgellons:
Morgellons Disease, Joni Mitchell's Condition: Yes, It's 'Real'


H ίδια η τραγουδίστρια, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο, δηλώνει για το "φανταστικό" σύνδρομο που άλλαξε δραματικά τη ζωή της: "στις ΗΠΑ τα morgellons αποτελούν μια μη διαγνωσμένη ασθένεια, καθώς  χαρακτηρίζεται ως παραισθησιακή παρασίτωση και σε παραπέμπουν στους ψυχίατρους". Η ίδια είχε δηλώσει σε συνέντευξή της, όπως διαβάζουμε εδώ, στους New York Times to 2010: "ίνες σε μια ποικιλία χρωμάτων προεξέχουν από το δέρμα μου σαν μανιτάρια μετά από καταιγίδα και δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως ζωικές ή φυτικές ή ορυκτές. Η ασθένεια των Morgellons είναι ένας αργός κι απρόβλεπτος φονιάς-μια τρομοκρατική ασθένεια. Θα ανατινάξει κάποιο από τα όργανά σας, αφήνοντάς σας στο κρεβάτι για ένα χρόνο!" Παράλληλα η διάσημη τραγουδίστρια με τη σπουδαία καριέρα είχε να αντιμετωπίσει και την πολιομυελίτιδα -"I'm a polio survivor" δηλώνει- και επισήμανε ότι γνωρίζει καλά πόσο συντηρητικό είναι στις αντιλήψεις του το ιατρικό σώμα.

Οι ασθενούντες διακατέχονται γενικά από την αίσθηση ότι παράσιτα ή έντομα κινούνται κάτω από το δέρμα, αλλά παρουσιάζουν και εξανθήματα ή πληγές -κι εδώ είναι το απίστευτο και καθόλου γέννημα "διαταραγμένης φαντασίας"- με ίνες που φωσφορίζουν να βγαίνουν από το δέρμα του πάσχοντος!!! Το CDC, το κέντρο ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων στις ΗΠΑ, χαρακτηρίζει το αλλόκοτο αυτό σύνδρομο ως ψυχοσωματική διαταραχή: