(Και η περίεργη κρίση ειλικρίνειας του μεγιστάνα Elon Musk, λάτρη της τεχνογνωσίας αιχμής και κύριου εκφραστή της πιο προωθημένης διαστημικής τεχνολογίας...)
Αν όλος ο κόσμος λειτουργεί σαν το λειτουργικό σύστημα ενός υπερυπολογιστή, τότε οι διαχειριστές του είναι οι ίδιοι τα κακόβουλα λογισμικά. Και αναπρογραμματίζουν ολόκληρο το σύστημα και το σκοπό των παιχνιδιών στις οθόνες της "πραγματκότητας".
Μια υπόσχεση για τη νέα "κανονικότητα"
Εγώ και κάποιοι λίγοι φίλοι ταλαντευόμαστε από μία βασανιστική υποψία ότι είμαστε ξένοι.
Strangers in a strange land...
Θύματα μιας κακόγουστης κοσμικής φάρσας, ενσαρκώσεις σε μία ψηφιακή και συνάμα υλική φυλακή κακόβουλων δημιουργών που τρέφονται από τις αρνητικές συναισθηματικές εκκρίσεις μας και τις ξεχειλίζουσες φονικό μίσος και παροιμιώδη ανοησία πράξεις και παλινδρομήσεις μας.
Ασφυχτιούμε...Δυσκολευόμαστε πια να αναπνεύσουμε. Πνιγόμαστε από την μπόχα διανοητικών ιών που έχουν άμεσες συνέπειες και στη φυσική μας υπόσταση. Νιώθουμε τα πλοκάμια του πιο ακαταλόγιστου Φόβου να μας κλέβουν τη ζωή και να στοχεύουν με μένος τη διαλεκτική των ατομικών μας απαιτήσεων (Η σπουδαιότερη ιδιοκτησία ενός ανεξάρτητου ανθρώπου ) για τη θεμελίωση μίας συλλογικής συνθήκης, με κυρίαρχο μότο το "η ελευθερία του καθενός είναι η ελευθερία ολονών"! Ενός ακαταλόγιστου φόβου για Ζωή και Ελευθερία και Υπέρβαση προς την αναμενόμενη εδώ και αιώνες βραχυκυκλωμένη εξέλιξη του είδους μας...Κι αν εμείς δίνουμε καθημερινή μάχη ενάντια στον πιο ύπουλο πράκτορα των δυναστών μας, φτύνοντάς τον κατάμουτρα κι αρνούμενοι να ενσωματώσουμε στη σκέψη και πορεία μας τα αντανακλαστικά υποταγής του, εντούτοις νιώθουμε όλο και περισσότερο εγκλωβισμένοι, περικυκλωμένοι.
Σε πρώτη και πνιγηρή φάση από τις στρατιές των ανθρωπομαζών που κινούνται κι εκφράζονται σαν μολυσμένοι ζωντανοί νεκροί από τον εγκεφαλοσκώληκα της "ασφάλειας", που οδηγεί στη ρομποτική αποκαρδιωτική εκδήλωση εθελόδουλης και αυστηρά προβλέψιμης συμπεριφοράς. Ανασύρω μια επισήμανση του Ένοικου: όπως είχε πει και ο Κρισναμούρτι, δεν είναι μέτρο υγείας να είσαι καλά προσαρμοσμένος σε ένα βαθύτατα νοσηρό κόσμο.
Που με γεωμετρική πρόοδο γίνεται όλο και πιο δυστοπικός, πιο εφιαλτικός, πιο αντιανθρώπινος, πιο αυτοματοποιημένα σκουληκιασμένος...
Σε δεύτερη και πολύ ανησυχητική φάση, σαν δαμόκλειο σπάθη πάνω από τα βελάζοντα κεφάλια των ανθρώπινων κοπαδιών, όπως επέτρεψαν στους εαυτούς τους να καταντήσουνε ("I'm Mad As Hell and I'm Not Gonna Take This Anymore!"), νιώθουμε να μας ανατριχιάζει , να μας παγώνει στην προσέγγιση, αυτή η μη ανθρώπινη, ψυχρή, ευφυής ανάσα... Της εντυπωσιακής τεχνο-επιστημονικής εξέλιξης, αλλά και της επερχόμενης ασύλληπτων δυνατοτήτων τεχνητής νοημοσύνης, που τι και αν μας προειδοποιούν για τη συνδρομή στην ολοκληρωτική υποταγή, εκφυλιστική αποχαύνωση και ψυχοσωματική αποσύνθεση του δυσλειτουργικού ήδη είδους μας..."Πολιτισμός" είναι αυτός, τόσο τρομαχτικά γεμάτος "υψηλές κοινωνικές αξίες" και "προχωράει ολοταχώς μπροστά". Το ζήτημα είναι πού οδηγεί το "μπροστά"...
( Όταν ακούς για "τεχνητή νοημοσύνη" έχεις κατανοήσει πλήρως τις διαστάσεις του θέματος;)
Και δεν θέλουμε να είμαστε υγιείς, έτσι όπως ψυχαναγκαστικά μας το επιβάλλουν αυτοί!
Θέλουμε να βρισκόμαστε σε αρμονική επικοινωνία με τα ένστικτά μας, τη βαθύτερη ουσία μας, τη φωνή της καρδιάς μας! Μόνο εμείς ορίζουμε το κορμί μας, κανένας ΠΟΫ, καμία Βig Pharma, κανένας ψυχάκιας, ευγονιστής δισεκατομμυριούχος και οι εταιρείες του και οι σύριγγες, τα τσιπάκια και τα ψηφιακά πιστοποιητικά τους. Να επιλέγουμε εμείς τις συνταγές και θεραπείες που μας ταιριάζουν και μας κρατάνε ψυχοσωματικά ακέραιους και μας παρείχε εδώ και χιλιετίες η σοφία της μητέρας-Φύσης, εξοβελισμένης από την αφήγηση του χημικού και γενετικά τροποποιημένου δηλητηριώδους μοντέλου της σύγχρονης αφύσικης ζωής. Εμείς να γνωρίζουμε καλύτερα από τους λογής "ειδικούς" και πολιτικούς αχυράνθρωπους τα θέλω και τα δεν θέλω μας. Εμείς να αποφασίζουμε συλλογικά και απαλλαγμένοι από τις όμοιες με την πορεία του Τιτανικού (άλλη μια βεβαιότητα σταθερότητας που πήγε στον...πάτο!) ιδεολογικές αγκυλώσεις και πάσης φύσεως δόγματα για τις πραγματικές μας ανάγκες. Εμείς οι ίδιοι, δίχως μεσάζοντες, καθοδηγητές και διευθυντές, αόρατα διευθυντήρια και ελιτίστικες ατζέντες, πολιτικούς μάνατζερ και πολυεθνικούς οδοστρωτήρες!
Και όχι! Δεν θέλουμε να είμαστε "ασφαλείς", η ασφάλεια είναι η μεγαλύτερη δεισιδαιμονία, δεν τη συναντάς πουθενά στη φύση και άλλωστε τι αξία έχει γενικότερα η ύπαρξη αν δεν τολμάς να ρισκάρεις κι άρα να υπερβαίνεις τα εσκαμμένα και να εξελίσσεσαι, να υψώνεσαι στους ορίζοντες του "άφταστου" που απλά περιμένει να το αδράξεις...
Ο φίλος Ένοικος, μετά από αυτή τη συζήτηση που κάναμε, εκφράστηκε με το δικό του τρόπο: Better leave this place..
Δεν έχει κι άδικο...;
Εγώ όμως συλλογίζομαι και την ατάκα του τεράστιας λογοτεχνικής αξίας συγγραφέα της λεγόμενης "επιστημονικής φαντασίας" Φίλιπ Ντικ. Η εποχή που ζούμε μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από τις σελίδες του και να κινείται και σε ένα...μεταφυσικό πεδίο για πολλούς λόγους.
Ο "τριπαρισμένος στοχαστής" είχε ..."μεταφέρει" στο δικό μας πεδίο μια πληροφορία που είχε αποσπάσει από την επαφή του με το "κοσμικό δίκτυο", με το οποίο βρισκόταν σε μόνιμο συντονισμό (αν διαβάσει κάποιος τα βιβλία του κατανοεί καλύτερα τι γράφεται εδώ) : "αν νομίζετε ότι αυτό το σύμπαν είναι το χειρότερο, πού να δείτε κάποια άλλα"...
Οπότε...;
Χμ...
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου