( Αυτό το κείμενο, καλώς ή κακώς, ούτε απευθύνεται σε όλους ούτε φιλοδοξεί να τους αγγίξει όλους. Ωστόσο, ο κειμενογράφος ευελπιστεί να προσφέρει χρήσιμα ερεθίσματα και να προβληματίσει όσους κουράστηκαν από την κυριαρχία του άσπρου-μαύρου στη ζωή και γυρεύουν μια νέα προοπτική..Χωρίς έτοιμες συνταγές και "σωτήριες λύσεις".)
Μη γυρεύεις άλλο την ελπίδα σε αυτά τα μέρη! Όχι σε αυτά τα κενοτάφια κάθε ελπίδας! (Πόσο τυφλός μπορεί να είσαι;) Η ελπίδα χρειάζεται ανοιχτούς ορίζοντες για να υψώνεται, κουβαλώντας στα φτερά της φωτεινές υποσχέσεις.
Από την άλλη, η ελπίδα ευδοκιμεί και στα πιο πηχτά σκοτάδια. Εκπλήσσει σαν εύθραυστο μικρό άνθος, απρόσμενα ξεπεταγμένο στη σχισμή του τσιμέντου, βρίσκοντας απλά έστω και μια ιδέα χώματος για να βλαστήσει.
Η ελπίδα δολοφονείται βίαια και το πτώμα της παραχώνεται κάτω από σωρούς πολιτιστικών σκουπιδιών και κατεστημένων μπάζων. Σε τέτοιες περιοχές, σε τέτοια κρεματόρια, όπου οι παρασιτικοί ύπουλοι φύλακές τους φιλοδοξούν να μην αφήσουν κανέναν αλώβητο, ακόμα κι αν πιστεύει ότι οι διεργασίες εντός αυτών των "στρατόπεδων συγκέντρωσης τροφίμων" δεν τον αγγίζουν. Εδώ μέσα! Σε αγορές όπου διακινούνται και πωλούνται όχι απλά εμπορικά προϊόντα, αλλά ανθρώπινες αγέλες και κοπάδια σε εξευτελιστικές τιμές για τους εμπόρους. Σε σκλαβοπάζαρα που οι φύλακες νομιμοποιούν ως "αγορές εργασίας" για να ξεγελούν τους κρατούμενους. Και να τους πείθουν να τρώνε και τις σάρκες τους μεταξύ τους για να εξασφαλίσουν μια γωνιά στις γαλέρες της δουλείας. Σε ιδεολογικά "νυφοπάζαρα" μπρος στα κάλλη της αρπαχτικής εξουσιαστικής φύσης. Σε παζάρια με την ανούσια επωνυμία της "λαϊκής ετυμηγορίας" και στημένες διαδικασίες όπου διακορεύεται κι εξευτελίζεται η πραγματική δύναμη της ανθρώπινης βούλησης και των δυνατοτήτων της. Όσον αφορά και τη διαχείριση όλων εκείνων των ατομικών και συλλογικών δραστηριοτήτων κι ευθυνών που έχουν να κάνουν με την αυτο-οργάνωση της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στον υπαρκτό κόσμο κι όχι μέσα σε σφαίρες φαντασιακών κοινωνικών σημασιών.
Όχι, η ελπίδα και τα νοήματα που αυτή ξεδιπλώνει ώστε ο υπαρκτός κόσμος να γίνει καλύτερος για τους ανθρώπους, δεν έχει σχέση με αυταπάτες κι εθελούσιο ευτελισμό.
Έχει στενή σύνδεση με την απελευθέρωση της καρδιάς, τη δύναμη του πνεύματος αδιαχώριστη από τη συνείδηση του σώματος, την ανεξαρτησία της αντίληψης, την επιλογή του να επιλέγεις, τη χαρά του να μοιράζεσαι με τον άλλο και να ολοκληρώνεσαι μέσα από τη σχέση σου με αυτόν, την απαλλαγή από τις αλυσοδεμένες εξαρτήσεις του Φόβου..(Διασχίζοντας τα βασίλεια του Φόβου και των κλώνων του...)
Ναι, υπάρχει κάτι ωραίο εκεί έξω! Όσο κι αν πασχίζουν να μολύνουν την ψυχή σου με τα ξόρκια της ασχήμιας, της αισθητικής ευτέλειας που σαρώνει κάθε πτυχή της κοινωνικής και πνευματικής ζωής. Όσο κι αν στήνουν ολόκληρες σχολές, θεωρίες και δόγματα για να δηλητηριάζουν το μυαλό σου με στρατευμένα καθήκοντα και ηθικές υποχρεώσεις απέναντι σ'αυτά. Με ιδεολογικές απαγορεύσεις της δημιουργικής χαράς της ζωής και ψυχολογικές παραιτήσεις απ'όσα σου αξίζουν να αδράξεις και να βιώσεις στο ανεπανάληπτο θαύμα της ζωής. Με νευρωτικές, υστερικές ακυρώσεις των ίδιων των δώρων και θαυμάτων που απλόχερα σου προσφέρει η ζωή και η φύση.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΩΡΑΙΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ! "Τα παλάτια και οι εκκλησίες"*, τα πολιτικά και κοινωνικά "οικόσημα", οι πατέρες-φαμίλιες φατριών, κλειστών λεσχών, συναγωγών, σεχταριστικών κελιών και οι τηλεσυνταγές επιτυχίας κι ευτυχίας, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ!
Και τα "παλάτια" αρχίζουν να μοιάζουν με αξιοθρήνητες παραγκουπόλεις, τα τείχη της προκατάληψης να γεμίζουν ρωγμές έως την κατάρρευση μ'εντυπωσιακή βοή και μια πρωτόγνωρη μεθυστική δόνηση ελευθερίας και περίσσιας ενέργειας να σε κοινωνεί στις πιο συναρπαστικές ιστορίες και μυστικά που ως τώρα πάσχιζαν να σε κρατούν μακριά τους! Όταν αρχίζεις να συντονίζεσαι στις συχνότητες του ανέλπιστου και ξεκινάς να κινείσαι προς τις δικές του περιοχές. Πόσο ακόμα πιο καλότυχος είσαι κι αν βρεθείς και περπατήσεις αυτούς τους δρόμους με τους συνοδοιπόρους σου! Κλείνοντας, άλλοτε ευγενικά κι άλλοτε με πάταγο, την πόρτα στους χώρους που το δυσφήμιζαν, χλεύαζαν και συκοφαντούσαν, ουρλιάζοντας για ου-τοπίες, κυρώσεις και ποινές κι επερχόμενες συμφορές..
Η μόνη σου συμφορά είναι αν πιστεύεις ακόμα τέτοιου είδους κραυγές. Και τις υπερτιμάς.
Άδραξε το μεδούλι του και στήσε τον κόσμο με τα πιο όμορφα και συναρπαστικά δομικά υλικά! Μέσα σου βρίσκεται η..κεντρική διάθεσή τους.
Ο Ένοικος
*"Τα παλάτια και οι εκκλησίες είναι παγίδες, δίχτυα και θηλές για να πιάνουν τις αιώνιες χαρές" ΓΟΥΙΛΛΙΑΜ ΜΠΛΕΗΚ
Μη γυρεύεις άλλο την ελπίδα σε αυτά τα μέρη! Όχι σε αυτά τα κενοτάφια κάθε ελπίδας! (Πόσο τυφλός μπορεί να είσαι;) Η ελπίδα χρειάζεται ανοιχτούς ορίζοντες για να υψώνεται, κουβαλώντας στα φτερά της φωτεινές υποσχέσεις.
Από την άλλη, η ελπίδα ευδοκιμεί και στα πιο πηχτά σκοτάδια. Εκπλήσσει σαν εύθραυστο μικρό άνθος, απρόσμενα ξεπεταγμένο στη σχισμή του τσιμέντου, βρίσκοντας απλά έστω και μια ιδέα χώματος για να βλαστήσει.
Η ελπίδα δολοφονείται βίαια και το πτώμα της παραχώνεται κάτω από σωρούς πολιτιστικών σκουπιδιών και κατεστημένων μπάζων. Σε τέτοιες περιοχές, σε τέτοια κρεματόρια, όπου οι παρασιτικοί ύπουλοι φύλακές τους φιλοδοξούν να μην αφήσουν κανέναν αλώβητο, ακόμα κι αν πιστεύει ότι οι διεργασίες εντός αυτών των "στρατόπεδων συγκέντρωσης τροφίμων" δεν τον αγγίζουν. Εδώ μέσα! Σε αγορές όπου διακινούνται και πωλούνται όχι απλά εμπορικά προϊόντα, αλλά ανθρώπινες αγέλες και κοπάδια σε εξευτελιστικές τιμές για τους εμπόρους. Σε σκλαβοπάζαρα που οι φύλακες νομιμοποιούν ως "αγορές εργασίας" για να ξεγελούν τους κρατούμενους. Και να τους πείθουν να τρώνε και τις σάρκες τους μεταξύ τους για να εξασφαλίσουν μια γωνιά στις γαλέρες της δουλείας. Σε ιδεολογικά "νυφοπάζαρα" μπρος στα κάλλη της αρπαχτικής εξουσιαστικής φύσης. Σε παζάρια με την ανούσια επωνυμία της "λαϊκής ετυμηγορίας" και στημένες διαδικασίες όπου διακορεύεται κι εξευτελίζεται η πραγματική δύναμη της ανθρώπινης βούλησης και των δυνατοτήτων της. Όσον αφορά και τη διαχείριση όλων εκείνων των ατομικών και συλλογικών δραστηριοτήτων κι ευθυνών που έχουν να κάνουν με την αυτο-οργάνωση της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στον υπαρκτό κόσμο κι όχι μέσα σε σφαίρες φαντασιακών κοινωνικών σημασιών.
Όχι, η ελπίδα και τα νοήματα που αυτή ξεδιπλώνει ώστε ο υπαρκτός κόσμος να γίνει καλύτερος για τους ανθρώπους, δεν έχει σχέση με αυταπάτες κι εθελούσιο ευτελισμό.
Έχει στενή σύνδεση με την απελευθέρωση της καρδιάς, τη δύναμη του πνεύματος αδιαχώριστη από τη συνείδηση του σώματος, την ανεξαρτησία της αντίληψης, την επιλογή του να επιλέγεις, τη χαρά του να μοιράζεσαι με τον άλλο και να ολοκληρώνεσαι μέσα από τη σχέση σου με αυτόν, την απαλλαγή από τις αλυσοδεμένες εξαρτήσεις του Φόβου..(Διασχίζοντας τα βασίλεια του Φόβου και των κλώνων του...)
Ναι, υπάρχει κάτι ωραίο εκεί έξω! Όσο κι αν πασχίζουν να μολύνουν την ψυχή σου με τα ξόρκια της ασχήμιας, της αισθητικής ευτέλειας που σαρώνει κάθε πτυχή της κοινωνικής και πνευματικής ζωής. Όσο κι αν στήνουν ολόκληρες σχολές, θεωρίες και δόγματα για να δηλητηριάζουν το μυαλό σου με στρατευμένα καθήκοντα και ηθικές υποχρεώσεις απέναντι σ'αυτά. Με ιδεολογικές απαγορεύσεις της δημιουργικής χαράς της ζωής και ψυχολογικές παραιτήσεις απ'όσα σου αξίζουν να αδράξεις και να βιώσεις στο ανεπανάληπτο θαύμα της ζωής. Με νευρωτικές, υστερικές ακυρώσεις των ίδιων των δώρων και θαυμάτων που απλόχερα σου προσφέρει η ζωή και η φύση.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΩΡΑΙΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ! "Τα παλάτια και οι εκκλησίες"*, τα πολιτικά και κοινωνικά "οικόσημα", οι πατέρες-φαμίλιες φατριών, κλειστών λεσχών, συναγωγών, σεχταριστικών κελιών και οι τηλεσυνταγές επιτυχίας κι ευτυχίας, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ!
Και τα "παλάτια" αρχίζουν να μοιάζουν με αξιοθρήνητες παραγκουπόλεις, τα τείχη της προκατάληψης να γεμίζουν ρωγμές έως την κατάρρευση μ'εντυπωσιακή βοή και μια πρωτόγνωρη μεθυστική δόνηση ελευθερίας και περίσσιας ενέργειας να σε κοινωνεί στις πιο συναρπαστικές ιστορίες και μυστικά που ως τώρα πάσχιζαν να σε κρατούν μακριά τους! Όταν αρχίζεις να συντονίζεσαι στις συχνότητες του ανέλπιστου και ξεκινάς να κινείσαι προς τις δικές του περιοχές. Πόσο ακόμα πιο καλότυχος είσαι κι αν βρεθείς και περπατήσεις αυτούς τους δρόμους με τους συνοδοιπόρους σου! Κλείνοντας, άλλοτε ευγενικά κι άλλοτε με πάταγο, την πόρτα στους χώρους που το δυσφήμιζαν, χλεύαζαν και συκοφαντούσαν, ουρλιάζοντας για ου-τοπίες, κυρώσεις και ποινές κι επερχόμενες συμφορές..
Η μόνη σου συμφορά είναι αν πιστεύεις ακόμα τέτοιου είδους κραυγές. Και τις υπερτιμάς.Άδραξε το μεδούλι του και στήσε τον κόσμο με τα πιο όμορφα και συναρπαστικά δομικά υλικά! Μέσα σου βρίσκεται η..κεντρική διάθεσή τους.
Ο Ένοικος
*"Τα παλάτια και οι εκκλησίες είναι παγίδες, δίχτυα και θηλές για να πιάνουν τις αιώνιες χαρές" ΓΟΥΙΛΛΙΑΜ ΜΠΛΕΗΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου