Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2021

Ήρωες ..

 


Κάθε παιδί συνευρίσκεται με ένα άλλο παιδί. Για να παίξουν και να χαρούνε μαζί και να εκπέμψουν, όπως μόνο εκείνα ξέρουν, την αστείρευτη ενέργειά τους. Αυτή ακριβώς που δεν μπορούν να αντέξουν οι εγκλωβισμένοι ενήλικες στο βάλτο της ασπρόμαυρης πλευράς της ζωής και γι' αυτό απαιτούν "ησυχία".

Κάθε κλασομέτρης ανθρωπάκος, φοβισμένος κι απ' την ίδια τη σκιά του, συνευρίσκεται μ' έναν όμοιό του. Για να μυξοκλάψουν συντροφικά και να δαιμονοποιήσουν όλα αυτά που οι λειψές αισθήσεις τους αδυνατούν ν' αφουγκραστούνε και να αντιληφθούν και η ελαττωματική τους καρδιά συχνά αναγνωρίζει ως εχθρική πρόκληση.

Κάθε θεούσος συνευρίσκεται μ' έναν άλλο θεούσο. Για να ξορκίσουν τα σκοτάδια της ψυχής τους με δεήσεις που φέρνουν πολύ σε ρουσφετολογία κι απόπειρες δωροδοκίας, με αναθέματα κι αφορισμούς, με τοξικές εκκρίσεις που βαφτίζονται αγνές προθέσεις.

Κάθε μπεκρής συνευρίσκεται με έναν μπεκρή. Ίσως για να ξορκίσουν τη ματαιότητα των πάντων μέσα από την ηδονική ζάλη της μέθης και τον εθισμό στην εξαχρείωση.

Κάθε μικρός τύραννος και φασιστάκος συναναστρέφεται ομοίους. Για να μεταμφιέσουν παρέα τη νεύρωση σε αρετή και τον κρετινισμό σε ιερό καθήκον.

Κάθε τύραννος με δημοκρατικό περιτύλιγμα κι ενίοτε πλάτες εταιρικών κολοσσών και κάθε αιμοβόρος φασίστας με σιδερένια πυγμή, συναναστρέφονται ομοίους και παρατρεχάμενους. Για να υφαίνουν ακούραστα τη συνωμοσία σε βάρος των ανθρώπινων κοπαδιών μέσα στα μαντριά της αυθαιρεσίας τους. Και να σχεδιάζουν το αέναο κυνήγι των ενοχλητικών μαγισσών: Γνώση - Αυτονομία - Ελευθερία.

Και μάλλον ήρωες είναι πραγματικά όποιοι, είτε μοναχικοί είτε εν τη ενώσει,  μέσα στη μαυρίλα των σκοτεινών καιρών δεν χάνουν το χαμόγελό τους και ιδιαίτερα το πιο φωτεινό. Και συνεχίζουν να στέκονται όρθιοι. Ανακατεύοντας και τα λιμνάζοντα ύδατα των συλλογικών ψευδαισθήσεων, ανασύροντας ενίοτε κι από μέσα τους το σκανδαλιάρικο παιδί. Που περιπαίζει τη ψευδο-σοβαρότητα και τις σαθρές βεβαιότητες των μεγάλων και τη θλιβερή τάση τους προς το δράμα..


Ο Ένοικος...


Σαμάνο Φορτίνο. Ο επαναστάτης που, χαμογελαστός και ατάραχος, καπνίζει για τελευταία φορά λίγο πριν πέσει νεκρός από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου