Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Δυστυχώς πάντα επίκαιρο στη χώρα των "θαυμάτων": "Γιατί γίνεται τόσος ντόρος σχετικά με το θέμα των φαρμάκων; Πού είναι το παράξενο;"



 Κακώς ήλθες σε αυτή την Ελλάδα! Η υγεία της ψυχής σου και της σάρκας σου βρίσκονται σε κίνδυνο!

Ένα παλιότερο κείμενό μου στο antidras.blogspot.gr (φθινόπωρο του 2013), που δυστυχώς παραμένει επίκαιρο και με τάσεις ισοπεδωτικής επιδείνωσης. Στα πλαίσια αποδόμησης της νοημοσύνης και ψυχολογίας ενός λαού και των υποδομών, κοινωνικών συμβολαίων και υπηρεσιών πρόνοιας μιας χώρας. Ενώ οι εντός κι εκτός τειχών υπεύθυνοι και δρομολογούντες όλων ετούτων σφυρίζουν προκλητικά αδιάφοροι, βρυχώνται απειλητικά και τρομολάγνα κι εμφανίζονται όλο και πιο αυταρχικοί, όλο και βασιλικότεροι του βασιλέως. Τα δε ιδεολογικά πρόσημα, όπως "αριστεροί", "δεξιοί", "κεντρώοι", "σοσιαλιστές", "εθνικιστές" (με τις θαυμαστές ανάμεσά τους "περιπτύξεις" και τα διόλου απίθανα "ξελογιάσματα" και μετατοπίσεις) και τα αποπροσανατολιστικά από ζητήματα που κυριολεκτικά  καίνε τον κόσμο δίπολα, τύπου "ρατσιστές-αντιρατσιστές,φασίστες-αντιφασίστες, ευρωπαϊστές-ευρωσκεπτικιστές", θεωρούμε ότι δεν έχουν καμία ουσία και σημασία πια. Κι ότι αποτελούν, με τον ένα ή άλλο τρόπο εκμετάλλευσης και χρήσης τους από τα πάνω, πολύτιμα χρηστικά δεκανίκια που στηρίζουν και υπηρετούν (ακόμα κι εν αγνοία τους ή άθελά τους πολλές φορές) τα διχαστικά και απροκάλυπτα συνάμα σχέδια των μεγάλων αφεντικών. Και τις ολοφάνερες ατζέντες, μέσα στο γενικό μούδιασμα και τη βρώση σαρκός του ενός απ'τον άλλο, της υποπρολεταριοποίησης των πληθυσμών κι απόκτησης "μεσαιωνικο-φουδαρχικών δικαιωμάτων"(!) ζωής και θανάτου επάνω τους (είχαν τελικά δίκιο οι Μάγιας που πίστευαν ότι ο χρόνος διαγράφει κυκλικές τροχιές με μικρές μόνο παραλλαγές;). Όσον αφορά το ζωτικό τομέα της Υγείας, θέμα και του παρακάτω άρθρου, αυτή έχει σχεδόν παντελώς απωλέσει το δημόσιο χαρακτήρα της, κι όσα δημόσια νοσοκομεία απομένουν έχουν κι αυτά απωλέσει την πλειονότητα του προσωπικού τους κι ακόμη κι άκρως βασικά κι απαραίτητα υλικά υποδομής για την εύρυθμη λειτουργία τους! Οι άνθρωποι οδηγούνται στην κατανάλωση των αμφίβολης ποιότητας γενόσημων φαρμάκων (όπου γενικά οι ελλείψεις τους μόνο τυχαίες δεν είναι) και η Υγεία μετατρέπεται σε προνόμιο των εχόντων. Όσο για τους υπόλοιπους, αν τους "κάτσει η στραβή", όπως λέγεται, τότε (κι αν δεν βρεθεί κάποια στην ουσία χρεωκοπημένη τράπεζα να τους δανείσει) διόλου απίθανο να μετατραπούν σε "πνευματικά όντα" καθώς θα συναντήσουν τα "αφεντικά" του..."άλλου κόσμου".
 Και σε αυτή τη ζούγκλα του εξόφθαλμα κυριαρχούντος δικαίου του ισχυροτέρου, τη...χαριστική βολή έρχεται να δώσει ένα απαράδεκτα ύπουλο και μοχθηρό κι ευτράπελο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, που στοχεύει στη φίμωση έως δολοφονία της ελευθερίας στοχασμού κι έκφρασης και της ιστορικής αλήθειας. Στο όνομα της προστασίας δήθεν μιας "διακορευμένης διαφορετικότητας" και υπέρ της προστασίας της διαστρέβλωσης, της παραχάραξης, της κυριαρχίας των πραγματικά μεγαλοφασιστών και ρατσιστών, που χρησιμοποιούν σαν διόδους κερδοσκοπίας και ξεπλύματος των άπλυτών τους εκείνους των οποίων υποτίθεται ότι "υπερασπίζουν" τα δικαιώματά τους.
 Ακόμη και η υποψιασμένη και έμπειρη σε ανορθόδοξες και σουρεαλιστικές παραστάσεις και καταστάσεις Αλίκη, θα σάστιζε αν βρισκόταν εγκλωβισμένη σ'ετούτη τη χώρα των...αντι-θαυμάτων και καθαρμάτων. Και τηλεκαρνάβαλων και εργατοπατέρων και "εθνοσωτήριων" εκλογολόγων νανουριστών της καθόλου "ωραίας κοιμωμένης"-κοινής γνώμης....

ανιχνευτής

Γιατί γίνεται τόσος ντόρος σχετικά με το θέμα των φαρμάκων; Πού είναι το παράξενο;


Γιατί γίνεται τόσος ντόρος σχετικά με το θέμα των φαρμάκων; Και των τιμών τους; Πού είναι το παράξενο δηλαδή;

Οι τελευταίες αυτές εξελίξεις (Η κυβερνητική μυθολογία για τα φάρμακα) που σχετίζονται με την ολοκληρωτική διάλυση του "εθνικού συστήματος Υγείας", έρχονται απλά ως λογική απόρροια απόλυτα συγκεκριμένων πολιτικών που εκφράζονται μέσω μιας απόλυτα συνεπούς σειράς ανάλογων μεθοδεύσεων! Τι περίμενε δηλαδή κάποιος; Να μείνει οτιδήποτε όρθιο, πόσο περισσότερο τα φάρμακα που σχετίζονται με αυτό που τόσο απεχθάνονται οι "αντιπρόσωποι των πολιτών"-πιστοί συνεργάτες χωρίς κουκούλα των πολυεθνικών αφεντικών τους: η καλή υγεία του ελληνικού λαού! ("Εκατόμβες νεκρών" ετοιμάζει η κυβέρνηση: Οι πρωθυπουργοί και υπουργοί Υγείας ήταν εδώ και χρόνια ενήμεροι για τους χιλιάδες νεκρούς που θα φέρει η πολιτική λιτότητας)

Η άποψή μας επί του θέματος θα μπορούσε να εκφραστεί εύλογα και μέσω μιας αλληλουχίας αποριών:

Ποια φάρμακα και ποια δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ταλαίπωρους ανθρώπους; Είμαστε με τα καλά μας ή τη βρίσκουμε με τις συνεχείς αυτ-απάτες;


 Στη χώρα της "ανάπτυξης" των εγχώριων και διεθνών επενδυτών-αρπαχτικών; Και των πλουτοπαραγωγικών πόρων και της δημόσιας περιουσίας και υποδομών του "κράτους" που ξε-πωλούνται κοψοχρονιά; (Το σχέδιο δεν είναι σημερινό: Μικρό χρονικό μιας προμελετημένης πτώσης) Στη "συντεταγμένη πολιτεία"(H "συντεταγμένη Πολιτεία" που βλέπει με μίσος τους πολίτες της) των κυβερνητικών πράξεων νομοθετικού περιεχομένου που απλώς επικυρώνει η Βουλή(=βούληση) του "λαού", μετατρέποντας το Σύνταγμα σε μυξομάντιλο; Στη χώρα του "Κακοφωνίξ" τηλεαστέρα υπουργού Υγείας, που "αδωνίζεται" να δηλώνει δημόσια ότι δεν γουστάρει να του κλέβει τη δόξα η τρόικα, καθώς οι απολύσεις στον, ήδη υπό ισοπέδωση, χώρο της Υγείας θα γίνονται με δικές του αποφάσεις; Στο "κράτος" των όλο και περισσότερων ανέργων και υποσιτιζόμενων και αυτόχειρων, που ο πρωθυπουργός δηλώνει σε πρόσφατη συνέντευξη ότι ο λαός θα έχει σύντομα τη χαρά να απολαμβάνει ασύρματο internet σε κάθε γωνιά του ρημαγμένου τόπου του; Στη "δημοκρατία" των "mainstream" μότο "όποιος ζήσει έζησε" κι "ο σώζων εαυτώ σωθήτω"; Στη δουλεμπορική αγορά εργασίας; Στη χώρα που υποτίθεται ότι μεταλαμπάδευσε τον πολιτισμό της στη βαρβαρική Δύση και οδηγεί σε λουκέτο τα καλύτερα δημόσια πανεπιστήμιά της, για να τα...αναβαθμίσει;(Ο "ξαφνικός θάνατος" του δημόσιου πανεπιστημίου)


Μας κακοφαίνονται λοιπόν οι εξελίξεις σχετικά με τα φάρμακα, όταν ήδη έχουν κλείσει δημόσια νοσοκομεία ( Υγειονομική καταστροφή στην Ελλάδα,), τα περισσότερα που απόμειναν(ακόμα και μεγάλα πανεπιστημιακά) λειτουργούν με πρωτοφανείς δυσκολίες κι ελλείψεις στοιχειώδους υλικού και η έλλειψη προσωπικού οδηγεί σε επικίνδυνες για τους ασθενείς εξαντλητικές διπλοβάρδιες; Κι ενώ ήδη προωθείται η διαθεσιμότητα και απολύσεις του μη επαρκούς για να καλύψει τις ανάγκες εναπομείναντος προσωπικού;

Είμαστε με τα καλά μας και ζητάμε "πολυτέλειες";

ΚΡΑΤΟΣ ΚΛΕΙΣΤΟΝ: Ποια φάρμακα, ποια Υγεία, ποια Παιδεία, ποιο δικαίωμα στην εργασία, ποια κοινωνικά συμβόλαια, ποια δικαιοσύνη, ποια δημοκρατία, ποια αξιοπρέπεια, ποιος πολιτισμός, ποιος λαός, ποια χώρα;

Καλύτερα να μη μιλάμε πια για χώρα αλλά για "χώρο" απόθεσης ανθρώπινων ερειπίων! Κάτι σαν φαρμακαποθήκη γεμάτη ληγμένα φάρμακα και αναγουλιαστικές οσμές...

Κι όπως μου είπε κι ο Ένοικος σε σχετική κουβέντα μας για τις τελευταίες εξελίξεις:
"Όταν η παθητικότητα και η εθελούσια δουλεία των πολλών γίνεται νόμος, η ασέλγεια των λίγων σε βάρος των πολλών γίνεται καθήκον!"

                                              Οπότε...;
ανιχνευτής

"Εκείνος που έτσι σας καταδυναστεύει έχει μόνο δύο μάτια, μόνο δύο χέρια, μόνο ένα σώμα, τίποτα παραπάνω από όσα διαθέτει και ο τελευταίος άνθρωπος ανάμεσα στους αμέτρητους που κατοικούν στις πόλεις σας. Στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα παραπάνω για να σας καταστρέψει, από την εξουσία που εσείς του απονείματε. Πού βρήκε αρκετά μάτια για να σας κατασκοπεύσει εάν δεν του τα δώσατε οι ίδιοι; Πώς μπορεί να έχει τόσα πολλά χέρια για να σας χτυπά, εάν δεν τα δανείστηκε από εσάς; Τα πόδια με τα οποία ποδοπατά τις πόλεις σας, πού τα βρήκε εάν δεν είναι τα δικά σας; Πώς έχει οποιαδήποτε εξουσία πάνω σας, εκτός μέσα από εσάς; Πώς θα τολμούσε να σας επιτεθεί εάν δεν είχε τη συνεργασία σας; Τί θα μπορούσε να σας κάνει εάν εσείς οι ίδιοι δε συνεργούσατε με τον κλέφτη που σας ρημάζει, εάν δεν ήσασταν συμμέτοχοι με τον εγκληματία που σας σκοτώνει, εάν εσείς οι ίδιοι δεν προδίδατε τους εαυτούς σας;"

“Πραγματεία περί εθελοδουλείας” του Ετιέν ντε λα Μποεσί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου