Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2022

Τεράστιες υπόγειες σήραγγες 12.000 ετών (?), από τη Σκωτία έως την Τουρκία…

 Πρωτότυπο άρθρο: Los enormes túneles subterráneos de 12.000 años de antigüedad que se extienden desde Escocia hasta Turquía… Στο τέλος της ανάρτησης παραθέτουμε κι ένα σχετικό ελληνικό video που βρήκαμε στο youtube...


Οι τεράστιες υπόγειες σήραγγες 12.000 ετών που εκτείνονται από τη Σκωτία έως την Τουρκία…

Οι τεράστιες υπόγειες σήραγγες 12.000 ετών που εκτείνονται από τη Σκωτία έως την Τουρκία… Πριν από περισσότερα από 12.000 χρόνια, οι αρχαίοι λαοί της Ευρώπης άρχισαν να κατασκευάζουν τεράστιες υπόγειες σήραγγες σε ολόκληρη την ήπειρο. Κανείς δεν ξέρει γιατί και πώς κατασκευάστηκαν αυτές οι σήραγγες, αλλά είναι από τα πιο απίστευτα χαρακτηριστικά που αποδίδονται στον άνθρωπο χιλιάδες χρόνια πριν. Στην πραγματικότητα, πριν από περισσότερα από 10.000 χρόνια, ο αρχαίος άνθρωπος μπόρεσε να ανεγείρει μερικές από τις πιο συναρπαστικές αρχαίες κατασκευές που γνωρίζει ο άνθρωπος. Η απόδειξη αυτού είναι ο Göbekli Tepe.
(Θυμήσου σχετική ανάρτηση από εμάς: Το κουρέλιασμα της "επίσημης" προϊστορίας": Gobekli Tepe )

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν χιλιάδες υπόγειες σήραγγες στη σύγχρονη Γερμανία που χρονολογούνται από τη Λίθινη Εποχή. Αυτές οι σήραγγες εξαπλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη, από τη Σκωτία μέχρι την Τουρκία, αφήνοντας τους ερευνητές μπερδεμένους ως προς την αρχική τους λειτουργία. Ποιος ήταν ο σκοπός αυτών των αινιγματικών τούνελ; Χρησιμοποιήθηκαν ως τάφοι; Ήταν γιγάντιες αίθουσες που χρησιμοποιούνταν για θρησκευτικές τελετουργίες; Ή μήπως ήταν κρυψώνες που προορίζονταν να προσφέρουν προστασία από τα αρπακτικά; Ή απλώς για έναν παγκόσμιο κατακλυσμό;

Σε όλη την Ευρώπη, οι αρχαιολόγοι έχουν αρχίσει να εξερευνούν τις πολλές σήραγγες. Πολλοί ερευνητές, συμπεριλαμβανομένου του Γερμανού αρχαιολόγου Dr. Heinrich Kush, πιστεύουν ότι αυτές οι μεγαλιθικές σήραγγες χρησιμοποιήθηκαν ως σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι, επιτρέποντας στους ανθρώπους να μεταβούν και να συνδεθούν με μακρινά μέρη σε όλη την Ευρώπη. Στο βιβλίο Secrets of the Underground Door to an Ancient World (γερμανικά: Tore zur Unterwelt), ο δρ. Ο Κους ισχυρίζεται ότι στοιχεία για υπόγειες σήραγγες βρέθηκαν κάτω από δεκάδες νεολιθικούς οικισμούς σε όλη την Ευρώπη.


Αυτές οι τεράστιες σήραγγες ονομάζονται συχνά παλιοί αυτοκινητόδρομοι. Είναι ενδιαφέρον ότι πολλές από αυτές τις μεγάλες σήραγγες εξακολουθούν να υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη και οι ερευνητές αρχίζουν να τις εντοπίζουν και να τις ανακαλύπτουν. Ο γιατρός. Ο Κους αναφέρει ότι «σε όλη την Ευρώπη υπήρχαν χιλιάδες τέτοιες σήραγγες, από τη βόρεια Σκωτία μέχρι τη Μεσόγειο. Διανθίζονται με γωνίες και σε ορισμένα σημεία είναι μεγαλύτερες, και υπάρχουν καθίσματα, ή αποθηκευτικοί θάλαμοι και δωμάτια. Δεν ενώνονται όλοι μαζί, αλλά, μαζί, είναι ένα τεράστιο υπόγειο δίκτυο.

Στο βιβλίο του, ο Δρ. Henry Kush, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Karl-Franzen του Γκρατς, μαζί με τη σύζυγό του Ingrid, αναλύει το περίπλοκο δίκτυο σηράγγων στην περιοχή Στυρία της Αυστρίας, ο σκοπός του οποίου παραμένει ένα βαθύ μυστήριο. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν εξηγήσεις για τη λειτουργία των τούνελ που να ικανοποιούν τους ερευνητές. Ωστόσο, υπάρχουν δοκιμές ραδιενεργού άνθρακα σε οργανικά υλικά που βρέθηκαν στις σήραγγες που χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πίσω.


Πολλά από τα λεγόμενα επιμελητήρια συνδέονται με σημεία ενδιαφέροντος ή παλιούς οικισμούς. Οι είσοδοι τούνελ βρίσκονται μερικές φορές κοντά σε παλιά αγροτικά σπίτια, παλιές εκκλησίες, νεκροταφεία ή στη μέση του δάσους. Αυτά τα τούνελ κατασκευάστηκαν από ανθρώπους που ήξεραν ακριβώς τι έκαναν. Οι κατασκευαστές ήταν εξαιρετικά γνώστες και δημιούργησαν σήραγγες έτσι ώστε αυτοί οι γιγαντιαίοι υπόγειοι αυτοκινητόδρομοι να μπορούν να επιβιώσουν για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Στην πραγματικότητα, αρχαίοι οικοδόμοι δημιούργησαν μια μέθοδο κατασκευής ζιγκ-ζαγκ που επέτρεπε στις σήραγγες να υποστηρίζουν υπερβολικό βάρος. Σήραγγες παρόμοιες με αυτές που βρέθηκαν στην Αυστρία και τη Γερμανία έχουν ανακαλυφθεί σε όλη την Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ισπανία, την Ουγγαρία, την Τουρκία, την Αγγλία, ακόμη και τη Βοσνία. Ωστόσο, κανείς δεν μπόρεσε να εξηγήσει πώς ή γιατί χτίστηκαν αυτές οι αρχαίες σήραγγες. Οι ειδικοί πιστεύουν ακράδαντα ότι το εκτεταμένο δίκτυο σηράγγων ήταν ένας τρόπος που επινοήθηκε για να προστατευτούν από τους κινδύνους του έξω κόσμου.

Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι οι σήραγγες χρησιμοποιήθηκαν ως σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι, επιτρέποντας στους ανθρώπους να μετακινούνται ελεύθερα σε όλη την ήπειρο σε περιόδους πολέμου ή επιδημιών. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι ερευνητές που πιστεύουν ότι το δίκτυο των σηράγγων στην Ευρώπη είναι απλώς μια μικρή ανακάλυψη που θα οδηγήσει τελικά σε έναν τεράστιο υπόγειο κόσμο που περιμένει να ανακαλυφθεί. Ωστόσο, είναι εκπληκτικό να συνειδητοποιούμε ότι οι άνθρωποι δημιούργησαν αυτές τις σήραγγες πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια.


Ενώ οι κυρίαρχοι αρχαιολόγοι προωθούν έντονα την πεποίθηση ότι πριν από 10.000 χρόνια, ο αρχαίος άνθρωπος ήταν εξαιρετικά πρωτόγονος, ορισμένες ανακαλύψεις όπως το ιερό Göbekli Tepe, το οποίο υπολογίζεται ότι είναι 12.000 ετών, οι πυραμίδες της Γκίζας και του Στόουνχεντζ, δείχνουν ότι οι πρόγονοί μας είχαν εξαιρετικά προηγμένο τεχνικές, τεχνολογίες και μέσα που τους επέτρεψαν τελικά να χτίσουν μερικές από τις πιο σημαντικές και απίστευτες κατασκευές σε όλο τον κόσμο.

Η ανακάλυψη των σηράγγων δείχνει ξεκάθαρα ότι ο αρχαίος άνθρωπος δεν περνούσε τις μέρες του κυνηγώντας ζώα και μαζεύοντας φρούτα, αλλά ασχολούνταν με εργασίες μηχανικής που απαιτούσαν τεράστιους πνευματικούς πόρους και σχεδιασμό. Ωστόσο, αυτές οι σήραγγες δεν είναι αποκλειστικά αποκλειστικά στην Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολυάριθμοι αρχαίοι πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο που αναφέρουν την ύπαρξη παρόμοιων τούνελ, που οδηγούν στον κάτω κόσμο. Σύμφωνα με τους Ινδιάνους Macuxi του Αμαζονίου, ένα τεράστιο δίκτυο σηράγγων συνδέει τον κόσμο μας με μυστηριώδεις θαλάμους που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια.

Οι Ινδιάνοι Macuxi είναι αυτόχθονες και ζουν στον Αμαζόνιο, σε χώρες όπως η Βραζιλία, η Γουιάνα και η Βενεζουέλα. Σύμφωνα με τους θρύλους τους, είναι απόγονοι των παιδιών του Ήλιου, του δημιουργού της Φωτιάς και της ασθένειας και των προστάτιδων της «Εσωτερικής Γης». Μέχρι το έτος 1907, οι Macuxies έμπαιναν σε κάποιο σπήλαιο και ταξίδευαν από 13 έως 15 ημέρες μέχρι να φτάσουν στο εσωτερικό. Είναι εκεί, «στην άλλη άκρη του κόσμου, στην εσωτερική Γη» είναι όπου ζουν οι Γίγαντες, πλάσματα που έχουν ύψος περίπου 3 ή 4 μέτρα.

Το δανειστήκαμε μεταφρασμένο από ΕΔΩ

Και video, χωρίς δυστυχώς υπότιτλους στα αγγλικά:

12.000 Ετών Μυστηριώδη Τούνελ Από Την Σκωτία Μέχρι Την Τουρκία

ΘΥΜΗΣΟΥ και αυτά:
 
Οι ασύλληπτου βάρους μεγάλιθοι του Baalbek,
  τοποθετημένοι ο ένας πάνω στον άλλον
 με απίστευτη ακρίβεια, ακόμη και για τα μέσα της
 εποχής μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου