Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

"...το πιο πολύπλευρο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος, είναι ο ίδιος ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τα πράγματα. " ΤΣΑΡΛΣ ΦΟΡΤ





" Νομίζω πως το πιο πολύπλευρο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος, είναι ο ίδιος ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τα πράγματα.

Είναι πολύ περιορισμένος και πολύ δεδομένος για να είναι αποτελεσματικός.

Ο μέσος άνθρωπος που περπατά στον δρόμο, έχει σκυμμένο το κεφάλι και κοιτά το πεζοδρόμιο, ή το βλέμμα του είναι χαμένο κάπου ανάμεσα στα πράγματα που το απασχολούν και στην εικόνα που καλλιεργεί για τον εαυτό του.

Τρομάζω όταν αντικρίζω τα κενά βλέμματα των ανώνυμων περαστικών.
Δεν περπατούν στον κόσμο, περπατούν στον κόσμο τους.

Μια συγκεκριμένη διαδρομή, απόλυτα προβλέψιμη, φτωχή από οράματα,
ικανοποιημένη με τις λίγες πληροφορίες της οδοσήμανσης.

Ένας παρατηρητικός και ανοιχτόμυαλος άνθρωπος, μπορεί να περπατά για πολλές ώρες στο δρόμο, μαγεμένος από το πλήθος των πραγμάτων που μπορεί να παρατηρεί γύρω του, από την ανεξάντλητη εκπομπή μηνυμάτων που δέχεται από παντού, ακόμη και από τα πιο ελάχιστα πράγματα.

Η κατανόηση και η επεξεργασία αυτών των μηνυμάτων είναι καθοριστική
για την εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους και για την κατανόηση των μυστηρίων που μας περιβάλλουν.

Ο κόσμος είναι γεμάτος μηνύματα για τον άνθρωπο που μπορεί να τα δει.

Ο κόσμος μας είναι ένα τελείως ανεξερεύνητο μέρος.

Και πέρα απ’ αυτόν, υπάρχει ένα ολόκληρο ανεξερεύνητο Σύμπαν.

Είναι αστείο που οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να πείσουν τους ανθρώπους
οτι τα πάντα έχουν εξερευνηθεί και πλέον ελέγχονται και εξηγούνται.

Είναι αστείο που οι άνθρωποι αναρωτιούνται αν υπάρχει ζωή έξω στο Σύμπαν,
ή που αναρωτιούνται για οτιδήποτε άλλο, ενώ την ίδια στιγμή δεν ξέρουν τι σημαίνει να είσαι ζωντανός. "



Charles Fort (1874-1932)

το βρήκαμε ΕΔΩ

Διαβάστε κι αυτό: Ο Παράξενος Κόσμος του Charles Fort

Τι είναι το περίφημο "Βιβλίο των καταραμένων" του μοναδικού στο είδος του ΤΣΑΡΛΣ ΦΟΡΤ:


Ταξίδι στο χρόνο, UFO, μυστηριώδεις πλανήτες, στίγματα, φαντάσματα, τεράστια ίχνη, παράξενες βροχές, ψάρια και τα βατράχια(που ουκ ολίγες φορές βρέχουν οι ουρανοί, μαζί με... άλλα πράγματα, απόλυτα εξακριβωμένα και κταγεγραμμένα!) – σχεδόν έναν αιώνα μετά την αρχική δημοσίευση του βιβλίου των Καταραμένων του Τσάρλς Φόρτ, τα περίεργα φαινόμενα που παρουσιάζονται στο βιβλίο αυτό παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξήγητα από τη σύγχρονη επιστήμη. Μέσα από προσεκτική έρευνα και πνευματώδες, σαρκαστικό ύφος, ο Φορτ αιχμαλωτίζει τη φαντασία, ενώ εκθέτει τα ελαττώματα των δημοφιλών επιστημονικών εξηγήσεων.

imagesΣχεδόν το σύνολο του υλικού του, συντάχθηκε και τεκμηριώνεται από εκθέσεις που δημοσιεύτηκαν σε έγκριτες εφημερίδες και περιοδικά, γιατί ήταν ένας παθιασμένος συλλέκτης. Ο Τσαρλς Φορτ ήταν κάπως σαν ένας ερημίτης που περνούσε τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του ερευνώντας αυτά τα παράξενα γεγονότα και τις εκθέσεις, συλλέγοντάς τες από δημοσιεύσεις από όλο τον κόσμο. Αυτή ήταν η πρώτη από μια σειρά βιβλίων που δημιουργήθηκε σχετικά με τα ασυνήθιστα και ανεξήγητα φαινόμενα και μέχρι σήμερα παραμένει η πιο δημοφιλής.

 Αν συμφωνείτε ότι η αλήθεια είναι συχνά πιο παράξενη από τη φαντασία, τότε αυτό το βιβλίο είναι για σας. “The Book of the Damned” Charles Fort

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου