Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2021

Λεπτή εγχείρηση εγκεφάλου στην Αρχαία πόλη της Χίου


(Άρθρο από το όχι και τόσο μακρινό 2016)

Ζωηρή εντύπωση σε όλον τον κόσμο έχει προκαλέσει η είδηση για την εύρεση του ανδρικού κρανίου στην Αρχαία πόλη της Χίου.---
Αναφερόμαστε στο πολύ σημαντικό εύρημα, κρανίο, στο οποίο υπήρχαν ίχνη λεπτής χειρουργικής επέμβασης που έγινε όμως 250 χρόνια πριν την αρχή της χριστιανικής χρονολόγησης. Το έτος 250 π.Χ. 

Συγκεκριμένα βρέθηκε ανδρικό κρανίο με οπή διαμέτρου 1,62 εκατοστών. στο αριστερό βρεγματικό οστό, που δείχνει ότι ο άνδρας είχε υποστεί λεπτή εγχείρηση εγκεφάλου, γεγονός που επιβεβαιώνει το υψηλό επίπεδο της Αρχαίας Ελληνικής Ιατρικής.

Η αναγνώριση του τρυπανισμού οφείλεται στον ανθρωπολόγο συνεργάτη της Κ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, κ. Αστέριο Αηδόνη.

Το παράξενο είναι ότι τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης έμαθαν την τόσο σημαντική είδηση από τους Τάιμς του Λονδίνου, όπου πρωτοδημοσιέυτηκε και έκανε τον γύρο του κόσμου, το δε υπουργείο Πολιτισμού, μετά τις διαστάσεις που έλαβε το θέμα και την δημοσιοποίηση του από τους Τάιμς του Λονδίνου, έβγαλε ανακοίνωση με την οποία συνιστά να αποφεύγεται να εξαχθεί συμπέρασμα και οι τόνοι να διατηρούνται χαμηλοί. Και όμως από όλους αναγνωρίζεται ότι... πρόκειται για εύρημα σημαντικό για την Ιστορία της Ιατρικής και επιβεβαιώνει τα κείμενα του Ιπποκράτη.

Τα ίχνη του κρανιοτρύπανου στο κρανίο του ηλικίας περίπου 50 ετών άνδρα δείχνουν ότι το επίπεδο ιατρικής γνώσης ήταν υψηλό, η δε μακροσκοπική εξέταση έδειξε την επιβίωση του ανθρώπου εκείνου επί μακρόν και μετά την επέμβαση. Ο Ανθρωπολόγος  Αστέριος  Αηδόνης, που εξέτασε το εύρημα, το οποίο χρονολογείτε περί το -250 αναφέρει.

«Υπάρχει μια οπή δυο εκατοστών, στο αριστερό πίσω μέρος του κρανίου, η οποία φαίνεται πως επουλώθηκε με τον χρόνο.
Τούτο το γεγονός δείχνει πως ο ασθενής έζησε μετά την επέμβαση, ενώ ελάχιστα είναι τα σημάδια μόλυνσης.

Πρόκειται για μιαανδρικού κρανίου στην Αρχαία πόλη της Χίου, ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. Και οι πρώτες έρευνες του κρανίου, μας κάνουν να πιστεύουμε πως ο άνθρωπος έζησε πέντε ή έξι χρόνια μετά την επέμβαση και πέθανε περίπου πενήντα ετών».

Το συγκεκριμένο εύρημα στην Χίο, παρά την εξέχουσα σημασία του, δεν είναι μοναδικό.
Ανάλογη περίπτωση έχει αναφερθεί επίσης στις Αρχάνες της Κρήτης.

Η ανασκαφή έγινε σε ιδιωτικό οικόπεδο στην περιοχή Ατσικής, όπου εκτίνεται η ελληνιστική νεκρόπολη της Αρχαίας Χίου όπου εντοπίστηκαν και κιβωτιόσχημοι τάφοι του -2ου αιώνα. Στους 4 τάφους του οικοπέδου, που δεν είναι οι πρώτοι που ανακαλύπτονται στην περιοχή όπου βρέθηκε το εν λόγω κρανίο, βρέθηκαν ισάριθμοι σκελετοί, τριών ανδρών και μιας γυναίκας.
Στον έναν μάλιστα υπήρχαν και κτερίσματα. Ένα διάδημα και μία ζώνη στολισμένα με φύλα χρυσού.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους πρόκειται μάλλον για τάφους εύπορου κατοίκου και των υπηρετών του, που έζησαν πριν από 2260 χρόνια!

Αλήθεια. αποτελεί πολυτέλεια να ρωτήσουμε για την τύχη του κρανίου;
Όπως πληροφορηθήκαμε, και πάλι στην Χίο στην περιοχή Μ. Λημνιώνα είχε βρεθεί προϊστορικό «μαμούθ» που έφυγε για μελέτη και «εξαφανίστηκε» σε κάποια διαδρομή μεταξύ εργαστηρίων και το πιθανότερο σήμερα κοσμεί κάποιο ξένο μουσείο.

Πηγή: Περιοδικό «Ελλάνιον Ήμαρ», τεύχος #23ο, σελ। 62, του Σωτήρη Οικονόμου Δασκάλου-Συγγραφέα.

Εμείς το διαβάσαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου