Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Ο άνθρωπος που ζει χωρίς χρήματα από το 2008!


Για να μη φλυαρούμε με θεωρίες και μοντέλα εναλλακτικών τρόπων ζωής, καλό είναι να βλέπουμε και παραδείγματα ανθρώπων που έκαναν το άλμα μετάβασης στην πράξη. Γιατί πάντα υπάρχει η επιλογή: να ξεφορτωθείς τη βολή του άκριτου καταναλωτή και τις παλιές συνήθειες, χωρίς να αποποιηθείς και τα πλεονοκτήματα της τεχνολογίας, αλλά να τα χρησιμοποιείς κι αξιοποιείς με εναλλακτικούς τρόπους, σεβασμού προς το περιβάλλον, ως εργαλεία κι όχι ως αντικείμενα που σε κατέχουν. Ζώντας σε αρμονία με τη φύση, χωρίς να πάψεις να αλληλεπιδράς με τους άλλους ανθρώπους. Τουλάχιστον όσους συντονίζονται σε αυτή την "αιρετική" οπτική των πραγμάτων (και εξωπραγματική για τον ξεζουμισμένο "τρόφιμο" της μεγαλούπολης) ...

(Διαβάστε κι αυτά: Η απίστευτη Ιστορία του κυρίου Ραδίκι ,
"Ο μέχρι πρότινος άνθρωπος" (βίντεο)- Το κίνημα του guerilla gardening κι άλλα περί πλήρους αυτονομίας κι απεξάρτησης από το δηλητηριασμένο κι ελεγχόμενο τρόπο ζωής και... διατροφής,
 Τοπικοποίηση)

Perierga.gr - Ο άνθρωπος που ζει χωρίς χρήματα από το 2008! Perierga.gr - Ο άνθρωπος που ζει χωρίς χρήματα από το 2008!

Perierga.gr - Ο άνθρωπος που ζει χωρίς χρήματα από το 2008!

Ο Μαρκ Μπόιλ είναι ένας 30χρονος ιρλανδός που από το 2008 αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του, με μάστερ και πτυχία στη διοίκηση επιχειρήσεων και τα οικονομικά, ενώ ήταν και διευθυντής… σε εταιρεία με βιολογικά τρόφιμα και πήγε να ζήσει… στη φύση χωρίς χρήματα, φυτεύοντας πατάτες, βολβούς και φασόλια για να τρώει.

Κάνει μπάνιο στο ποτάμι, πλένει τα ρούχα του σε μία σκάφη και πάει οπουδήποτε με ένα ποδήλατο που έχει.
Στη φάρμα όπου έχει στήσει στην Αγγλία, ζει μαζί με άλλους ανθρώπους δίπλα του, ενώ πιστεύει πως η κοινωνία είναι πιό υγιής όταν ζει κάποιος χωρίς χρήματα.

Perierga.gr - Ο άνθρωπος που ζει χωρίς χρήματα από το 2008!
Το βιβλίο που έγραψε για την ζωή του εκεί, έχει τίτλο «Ο άνθρωπος χωρίς χρήματα».
Από τις πωλήσεις του βιβλίου, έχει σκοπό να αγοράσει μία τεράστια έκταση και να φτιάξει ένα κοινόβιο.
Ο άνθρωπος αυτός απέδειξε ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς να έχουμε όλα αυτά που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας.

Δήλωσε εθελοντής στη φάρμα για να του επιτρέπουν να παίρνει ξύλα, ενώ έψαξε μέσω ίντερνετ και βρήκε κάποιον που χάριζε το τροχόσπιτό του. Έφτιαξε τουαλέτα από ξύλο και έχει ένα ηλιακό κινητό και ένα ηλιακό λάπτοπ.
Ο Μαρκ Μπόιλ, έχει απαρνηθεί τη σύγχρονη ζωή και με τη βοήθεια των ανθρώπων που ζει σε αυτή τη φάρμα, έχει βρεί αυτό που τον εκράζει, όπως δηλώνει ο ίδιος.


Το είδαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου