Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Γυρίστε τον γαλαξία με ωτοστόπ


To 'Γυρίστε τον γαλαξία με ωτοστόπ' ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του συγγραφέα Douglas Adams.Μια "τριλογία πέντε βιβλίων" όπως έλεγε ο ίδιος.Ο συνδυασμός επιστημονικής φαντασίας και τρελού χιούμορ χάρισε σε αυτά τα βιβλία πολλούς φανατικούς οπαδούς σε όλο τον κόσμο.Μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο,χωρίς όμως φυσικά να μπορέσει να αποδόσει το παλαβό πνεύμα του Άνταμς σε καμία περίπτωση.

Στο πρώτο βιβλίο της σειράς οι πρωταγωνιστές του (ο Ζάφοντ,η όμορφη Τρίλιαν,ο Φορντ Έσκορτ,το καταθλιπτικό ρομπότ Μάρβιν και ο μοναδικός γήινος της παρέας Άρθουρ Νεντ) αρχίζουν ένα ταξίδι με προορισμό τον μυθικό πλανήτη Μαγραθέα .Για βοηθό τους έχουν τον οδηγό για «οτοστοπατζήδες» που τους παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.

Το είχα διαβάσει μέσα σε λίγες μέρες και ευχόμουν πραγματικά να μην τελειώσει ποτέ.

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους όσους δηλώνουν 'φαν' του τρελού χιούμορ (κατηγορίας Μόντυ Πάιθον) και της σάτιρας χωρίς έλεος.Είναι μια καλή επιλογή για 'βιβλίο παραλίας',οπότε αν το πετύχετε μπροστά σας αφεθείτε άφοβα στον κόσμο του.

Κάποια μικρά αποσπάσματα από το πρώτο βιβλίο αλλά και από την συνέχειά του ('Το εστιατόριο στην άκρη του σύμπαντος') για να πάρετε μια ιδέα..

'' Στον πλανήτη Γη,ο άνθρωπος πίστευε ότι ήταν πολύ πιο έξυπνος από τα δελφίνια επειδή εφήυρε τόσα πολλά πράγματα - τον τροχό,την Νέα Υόρκη,τους πολέμους και πάει λέγοντας - ενώ την ίδια ώρα τα δελφίνια απλά κοπρίτευαν στο νερό και διασκέδαζαν.Αντίθετα τα δελφίνια πάντα πίστευαν ότι ήταν πολύ πιο έξυπνα από τους ανθρώπους - ακριβώς για τους ίδιους λόγους. ''

'' Υπάρχει μια θεωρία που δηλώνει ότι αν ποτέ κανείς ανακαλύψει ακριβώς σε τι εξυπηρετεί και για ποιο λόγο υπάρχει το Σύμπαν, αυτό θα εξαφανιστεί και θα αντικατασταθεί από κάτι ακόμη πιο παράξενο και ανεξήγητο. Υπάρχει και μια άλλη θεωρία που δηλώνει πως αυτό έχει ήδη συμβεί. ''

'' Το βαβελόψαρο είναι ένα μικρό κίτρινο ψάρι και είναι ίσως το πιο παράξενο πράγμα στο Σύμπαν. Τρέφεται από την ενέργεια των εγκεφαλικών κυμάτων. Όχι όμως από τα εγκεφαλικά κύματα του ξενιστή του, αλλά από τα εγκεφαλικά κύματα των γύρω του. Απορροφά όλες τις ασυνείδητες διανοητικές συχνότητες αυτών των κυμάτων για να συντηρηθεί. Μετά αποβάλλει στο μυαλό του ξενιστή του μια τηλεπαθητική μήτρα που… Το πρακτικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πως αν βάλετε ένα βαβελόψαρο στο αυτί σας καταλαβαίνετε αμέσως ότι σας πουν σε οποιαδήποτε γλώσσα.

Είναι τόσο φοβερά απίθανο να έχει εξελιχθεί στην τύχη κάτι το τόσο τρομακτικά χρήσιμο που μερικοί στοχαστές το θεωρούν σαν την τελική και ακαταμάχητη απόδειξη της ανυπαρξίας του Θεού.

Το επιχείρημα έχει ως εξής: ‘'Αρνούμαι να αποδείξω ότι υπάρχω'', λέει ο Θεός, ‘'γιατί η απόδειξη αποκλείει την πίστη και χωρίς πίστη είμαι τίποτα''. ‘'Αλλά'', λέει ο Άνθρωπος, ‘'το βαβελόψαρο είναι μια ακλόνητη απόδειξη ότι υπάρχεις, έτσι δεν είναι; Δεν θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί τυχαία. Αποδεικνύει την ύπαρξή σου, και συνεπώς, σύμφωνα με τα δικά σου επιχειρήματα… δεν υπάρχεις''.

‘'Αμάν''! Λέει ο Θεός, ‘'αυτό δεν το είχα σκεφτεί'', και εξαφανίζεται σε μια έκρηξη λογικής. ''

'' Στην αρχή δημιουργήθηκε το Σύμπαν.

Αυτό έκανε αρκετούς ανθρώπους θυμωμένους και θεωρήθηκε γενικά σαν μια κακή ενέργεια. ''



'' Γνωστό για την ατελείωτη λαιμαργία του και την αδιανόητη βλακεία του το Τέρας του Τράαλ (Ravenous Bugblatter Beast of Traal) είναι τόσο ηλίθιο ζώο που πιστέυει ότι αν δεν μπορείς να το δεις,δεν μπορεί να σε δει ούτε αυτό.Αν βρεθείς μπροστά του,το αντιμετωπίζεις σχετικά εύκολα.Φόρεσε μια πετσέτα στο κεφάλι σου και εκείνο θα μπερδευτεί για αρκετό χρόνο ώστε να μπορέσεις στο μεταξύ να βρεις μια διέξοδο. ''


'' -'Συγκεντρώσου στο όνομά του' φώναξε ο Ζάφοντ.

-'Ποιό είναι ?' ρώτησε ο Άρθουρ.

-Ζάφοντ Μπίμπλιμπροξ ο Τέταρτος

-Τι?

-Ζάφοντ Μπίμπλιμπροξ ο Τέταρτος.Συγκεντρώσου!

-Ο Τέταρτος ?

-Ναι,άκου να δεις.Εγώ είμαι ο Ζάφοντ Μπίμπλιμπροξ,ο πατέρας μου ήταν ο Ζάφοντ Μπίμπλιμπροξ ο Δεύτερος,ο παππούς μου ήταν ο Ζάφοντ Μπίμπλιμπροξ ο Τρίτος..

-Τι?

-Έγινε ένα ατύχημα με ένα αντισυλληπτικό και μια χρονομηχανή.Συγκεντρώσου τώρα! ''



" Είναι γνωστό ότι υπάρχει ένας άπειρος αριθμός από κόσμους,απλά επειδή υπάρχει μια άπειρη ποσότητα από διάστημα.Παρ'όλα αυτά δεν κατοικούνται όλοι.'Αρα υπάρχει ένας πεπερασμένος αριθμός από κατοικούμενους κόσμους.Οποιοσδήποτε πεπερασμένος αριθμός διαιρεθεί με το άπειρο είναι κοντά στο μηδέν,άρα ο μέσος πληθυσμός όλων των πλανητών του Σύμπαντος μπορεί να ειπωθεί ότι είναι μηδέν.Από αυτό βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο πληθυσμός όλου του Σύμπαντος είναι επίσης μηδέν,άρα οι άνθρωποι που συναντάς μερικές φορές είναι πιο πολύ παράγωγα μιας διαταραγμένης φαντασίας. ''




"Simple. I got very bored and depressed, so I went and plugged myself in to its external computer feed. I talked to the computer at great length and explained my view of the Universe to it," said Marvin.

"And what happened?" pressed Ford.

"It committed suicide," said Marvin and stalked off back to the Heart of Gold.




ΑπόILLEGAL

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου