Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2022

" DNA CHAIN TERMINATOR "

 

 

Born in Boston, Massachuessettes, and relocated to Myrtle Beach, SC, at the age of 11 years old, Jamie Dlux is a musician, most notably for SharkLegs, Dead Center and Sons of Atom, a photographer, graphic designer, published Poet and Author (Poetry's Not Dead: A Collection of Poems by Southern Punks) and a Youtuber. As of the last couple years he is mostly interested in making videos exposing the hidden truths of Hollywood.  - source

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022

Εξωπραγματικός



Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να μάθουμε τι κρύβεται πίσω από τα πράγματα, όσο είμαστε μπροστά στα πράγματα (πόσο μάλλον όταν είμαστε τα πράγματα, Res –και είναι ψέμα ότι ξέρουν τι συμβαίνει αυτοί που είναι μέσα στα πράγματα).

Κρυφά μέσα στη νύχτα τα νοήματα σέρνονται μέσα στις σκιές και φτερουγίζουν πάνω από τις λάμπες των δρόμων, τα δέντρα ψιθυρίζουν μαζί με τον άνεμο σε μια γλώσσα που δεν ξέρει κανείς, φως από τα άστρα καταφτάνει απαρατήρητο (έπειτα από ένα αμέτρητο διαστημικό ταξίδι) φωτίζει κάτι μικροσκοπικό που δεν το βλέπει κανένας, ανάμεσα μας αιωρούνται τα φαντάσματα των τηλεοπτικών εκπομπών ψάχνοντας για κεραίες.

Ηχητικά Simulacra (ήχοι που μοιάζουν με άλλους ήχους) ακούγονται συνεχώς στην πόλη (ή μήπως ο εγκέφαλός μας ακούει αυτό που θέλει να ακούσει μέσα στους ήχους; Ένας αυτοσχεδιαστικός ακροατής). Ηλεκτρική ενέργεια παντού, αλλά κανείς δεν τη νιώθει. Άνθρωποι που ταξιδεύουν έξω από το σώμα τους, αόρατοι. Εκατομμύρια όνειρα μέσα στη νύχτα, The Inner Television, το καθένα το βλέπει μόνο ένας.

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022

"What Happened here at the Sun?"

 


Mysterious giant cube near the sun...

Ancient Mass Child Sacrifice May Be World's Largest (...αρχαιολόγοι στο Περού λένε ότι ανακάλυψαν τον μεγαλύτερο χώρο ταφής τελετουργικών θυσιών παιδιών στην Ιστορία!.)

 

GABRIEL PRIETO/NATIONAL GEOGRAPHIC
photo ("Peru child sacrifice discovery may be largest in history")

ΑΡΘΡΟ του nationalgeographic : Exclusive: Ancient Mass Child Sacrifice May Be World's Largest. "More than 140 children were ritually killed in a single event in Peru more than 500 years ago. What could possibly have been the reason? " ("Περισσότερα από 140 παιδιά σκοτώθηκαν τελετουργικά σε ένα μόνο γεγονός στο Περού πριν από περισσότερα από 500 χρόνια. Ποιος θα μπορούσε να ήταν ο λόγος;")

(Άραγε, τέτοια ή έστω εμπνευσμένα από εκείνα τα αρχαία, παρεμφερή ... "τελετουργικά" είναι ποτέ δυνατόν να...γίνονται και στις μέρες μας;)

Σχετικό κείμενο στο ελληνικό web:

Οι αρχαιολόγοι στο Περού λένε ότι ανακάλυψαν τον μεγαλύτερο χώρο ταφής θυσιών παιδιών στον κόσμο.

Από το 2016, έχουν βρεθεί τα σκελετικά υπολείμματα τουλάχιστον 227 παιδιών. Τα πτώματα

Growing up in Ancient Athens vs Sparta ( (Ελληνικοί υπότιτλοι)

 


Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2022

Σώος κι…ευλαβής………


Δεν αρκεί να επιστρέψεις από μια μάχη σώος κι αβλαβής…Το διακύβευμα για έναν πιστό είναι να βγει αλώβητος πνευματικά από τη δοκιμασία. Να διαφυλαχθεί σώος κι … ευλαβής. Διανύοντας αυτά τα 2 χρόνια της πανδημίας και φθάνοντας σε σημείο καμπής που σηματοδοτεί το τέλος της η αποτίμηση είναι αναπόφευκτη.

Η πανδημία ήταν μια ακόμη δοκιμασία ωστόσο 
η πίστη μεταβολίστηκε σε πανικό, η αγάπη σε ατομικισμό, η συλλογικότητα σε ψηφιακή αγέλη, η πραγματικότητα σε εικονική, η ευσέβεια σε βεβήλωση, το πρόσωπο σε μάσκα, η κοινωνία σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, η υγεία σε βασανιστήριο (υποχρεωτικός πειραματικός εμβολιασμός). Οι λαοί στη Δύση υποβλήθηκαν από τους δυνάστες τους σε κλασικά βασανιστήρια όπως είναι ο περιορισμός κινήσεων (lockdown) και η αισθητηριακή απομόνωση ( απαγόρευση μουσικής). Σ΄ολόκληρους πληθυσμούς επιβλήθηκε ακούσιος εγκλεισμός, και κατ΄οίκον περιορισμός (lockdown)..

Ακολουθώντας τα επιτακτικά Go, go, go! Ale, ale, ale! της εκάστοτε αδόκιμης εξουσίας…..