Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Η Χημειοθεραπεία υπεύθυνη για τις μεταλλάξεις του DNA

Synapsis

Η Χημειοθεραπεία έχει αρνητικές επιπτώσεις στο γενετικό υλικό των επόμενων γενεών. Η χημειοθεραπεία είναι η κύρια μέθοδος που ακολουθείται σήμερα από το μεγαλύτερο μέρος του ιατρικού κατεστημένου σαν το μέσο για την αντιμετώπιση του καρκίνου, αλλά η αποτελεσματικότητά της και η αξιοπιστία της είναι αρκετά αμφισβητήσιμες. Τώρα, η έρευνα μελετάει και την επίπτωση της χημειοθεραπείας σε όλες τις γενετικές πληροφορίες του ανθρώπου, με τους επιστήμονες να συνδέουν τη χρήση της χημειοθεραπείας με μεταλλάξεις του DNA που μπορούν να έχουν προεκτάσεις ακόμα και στους απογόνους σας.

Πολύ πιθανό να γνωρίζετε κάποιον που έχει παρακολουθήσει συνεδρίες χημειοθεραπείας κάποια στιγμή της ζωής του. Τα αποτελέσματα της χημειοθεραπείας στο σώμα είναι αρκετά καταστροφικά, και συχνά φέρνουν τον ασθενή σε χειρότερη θέση από ό,τι ήταν πριν την εκκίνηση της θεραπείας.

Δυστυχώς, η χρήση μίας μη-φυσικής χημικής ουσίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των καρκινικών κυττάρων έχει το ίδιο αποτέλεσμα και πάνω στα υγιή και λειτουργικά κύτταρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, οι περισσότεροι από τους ασθενείς που παρακολουθούν χημειοθεραπείες να βλάπτονται σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκειά τους και μερικές φορές να υφίστανται αμετάκλητες σωματικές βλάβες.

Τρία από τα συνήθη φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη χημειοθεραπεία έχουν βρεθεί ότι προκαλούν μεταλλάξεις στο DNA των χρηστών τους. Αυτό είναι ήδη αρκετά επικίνδυνο, αλλά σύμφωνα με μία νέα έρευνα, αυτή η βλάβη έχει την ικανότητα να μεταδίδεται και στις επόμενες γενεές. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών φέρνουν στο φως τις μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις των φαρμακευτικών σκευασμάτων στο σώμα μας. Και σαν να μην έφθαναν τα αποτελέσματα που ήδη φέρνουν αυτά τα σκευάσματα στους χρήστες τους, οι θεραπείες αυτές μπορούν να επηρεάσουν μακροπρόθεσμα την υγεία αυτών που ακολουθούν.

Αν σκεφθεί κανείς την πολύπλοκη όσο και υπέροχη φύση του ίδιου του DNA, κάθε μετατροπή γενετικού υλικού—εκούσια ή ακούσια—είναι εξαιρετικά ασταθής και επικίνδυνη. Είναι ένας επιστημονικός τομέας κατεξοχήν ακόμα άγνωστος και με το να «βαράμε στα τυφλά» δεν είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος.


Άλλα σκευάσματα κατά του καρκίνου όπως το imatanib (ένα φάρμακο κατά της λευχαιμίας με την ονομασία Gleevec) και το sunitinib (ένα φάρμακο για όγκους στο γαστρεντερολογικό με την ονομασία Sutent) έχουν βρεθεί ότι προκαλούν την μετάσταση των όγκων με επιθετικό τρόπο. Αν και αρχικά οι όγκοι συρρικνώνονται, επιστρέφουν αρκετά πιο δυνατοί και μεγαλώνουν πιο πολύ από το αρχικό τους μέγεθος.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους οι γιατροί που συνταγογραφούν χημειοθεραπείες δεν θα τις έκαναν ποτέ στους εαυτούς τουςγνωρίζοντας τα τροματικά αποτελέσματα που έχουν για την ανθρώπινη υγεία. Όχι μόνο οι κλασσικοί γιατροί αποφεύγουν να χρησιμοποιούν θεραπείες όπως αυτές εναντίον στον καρκίνο, αλλά στην πραγματικότητα γενικότερα προτιμούν εναλλακτικές θεραπείες.

Η βιομηχανία φαρμάκων κερδίζει υπέρογκα ποσά με το να κατασκευάζει αναποτελεσματικές θεραπείες. Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν θα είχαν κέρδος αν η μεγάλη μερίδα του πληθυσμού αντιλαμβονόταν ότι οι ουσίες που προάγουν την υγεία υπερισχύουν σε σχέση με τα υπερτιμημένα σκευάσματα και ιατρικές παρεμβάσεις. Αυτά τα ακριβά φάρμακα δεν στοχεύουν στη γενεσιουργό αιτία της κάθε ασθένειας.

Τα συμπτώματα είναι τα μηνύματα που στέλνει το σώμα λέγοντάς σου τι πρέπει να αλλάξεις κάτι ουσιαστικά. Αν το αυτοκίνητό σου υπερθερμαίνεται αντιμετωπίζεις το πρόβλημα στη ρίζα του με το να προσπαθείς απλά να εξαφανίσεις τον καπνό; Χωρίς να γίνεται προσπάθεια εντοπισμού και επίλυσης της πραγματικής αιτίας, το αυτοκίνητο θα υπερθερμαίνεται συνεχώς και πάντα θα χρειάζεται μία «λύση.» Η στάση του «προσπαθώ να εξαφανίσω το σύμπτωμα» και να πετύχω μία παροδική ανακούφιση δεν βοηθά καθόλου στην επίτευξη και διατήρηση της καλής υγείας.


To διαβάσαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου