Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Η εξερεύνηση και χαρτογράφηση του Αγνώστου


Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του πολιτικό ζώο, είχε επισημάνει ο Αριστοτέλης. Εκτός όμως από τη σχεδόν έμφυτη τάση του ανθρώπου να προκαλεί ή να χαζεύει απαθής συντρίμια των συνανθρώπων του, υπάρχει κι αυτό: "άνθρωπος του ειδέναι ορέγεται φύση", ειπωμένο επίσης απ'τον Αριστοτέλη.
 Ο άνθρωπος από τη φύση του νιώθει μια έλξη για το 'Αγνωστο, μέσα στο οποίο κυριολεκτικά πλέει. Mια ακατανίκητη ροπή να εξερευνήσει το Μυστήριο που τον περιβάλλει και του ψιθυρίζει ανείπωτα μυστικά ή τον παρασύρει -συχνά χωρίς να το επιδιώκει ο ίδιος- στις αέναες δίνες του. Και ο άνθρωπος, στα καλύτερά του, πασχίζει με τη δημιουργική και μορφογεννητική Φαντασία του, σε συνεργασία με τις άλλες ανώτερες διανοητικές λειτουργίες,  να εξερευνήσει τις αχανείς θάλασσες του Αγνώστου...Να ανακαλύψει και να αποκωδικοποιήσει τους νόμους και τις σχέσεις που το διέπουν και να το...χαρτογραφήσει. Επεκτείνοντας ταυτόχρονα και τα ίδια τα όρια των δυνατοτήτων του, της αντίληψής του, της συνειδητότητας. Και να καταφέρει ένα γενναίο εξελικτικό άλμα στην πορεία της ύπαρξής του μέσα στα ορμητικά ποτάμια του Χρόνου.
 Κι όταν αυτοί οι άγνωστοι -μέχρι να γίνουν γνωστοί- νόμοι και σχέσεις μεταξύ τους και μεταξύ των φαινομένων -αν ξεφλουδιστεί το "περιτύλιγμά τους" ώστε να αποκαλυφτεί η ουσία τους- αποδεικνύονται κι από την πιο τολμηρή και πρωτοπόρα επιστήμη, η οποία έτσι προεκτείνει και εξελίσσει το ρόλο και τη σημασία της...
 Τότε το μέχρι τώρα "ευφάνταστο", το "αιρετικό", το "απίθανο", αναγνωρίζονται ως απόλυτα εναρμονισμένη πραγματικότητα στην υπόσταση της Φύσης...

Με εφαλτήριο τις παραπάνω επισημάνσεις, αξίζει να μελετήσετε το εκπληκτικό -όσον αφορά και τις προεκτάσεις του για τη φύση της πραγματικότητας- αυτό άρθρο:

Οι Παράλληλοι Κόσμοι Είναι Εδώ

Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου