" Ένας άλλος εαυτός σου σε ένα παράλληλο Σύμπαν.. Καλή ήταν η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, αλλά ο κουλουράς φωνάζει φρέσκα κουλούρια.. Και τα φρέσκα κουλούρια στην επιστήμη της Φυσικής μας λένε για την κβαντική θεωρία… Και όταν μπαίνει μέσα η κβαντική φυσική, όλα όσα ξέραμε αλλάζουν και πρέπει να προετοιμαζόμαστε για νέα και πολύ εντυπωσιακά δεδομένα… Το μυαλό μας ακόμα βέβαια είναι πολύ δύσκολο να αποκωδικοποιήσει τέτοιες πληροφορίες, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει και να τις απορρίψουμε.. Κεντρική φωτο: Τροχιές αστεριών κοντά στη μαύρη τρύπα στον Γαλαξία µας. (Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο/L. Calcada/Spaceengine.org) " Ως εισαγωγή από ΕΔΩ στο άρθρο που ακολουθεί ενός εκ των κορυφαίων επιστημόνων των καιρών μας, του Michio Kaku { Παραπέμπουμε και σε αυτή την ανάρτηση: Η "μαγική" πραγματική φύση της πραγματικότητας: "Παράξενο πράγμα η Κβαντική Φυσική" }
Ένας άλλος εαυτός σου σε ένα παράλληλο Σύμπαν
Αυτή η ανακάλυψη µε συγκλόνισε. Ποια εργασία θα µπορούσε να είναι τόσο δύσκολη ώστε αυτός ο άνθρωπος, που συνήθιζαν να τον χαρακτηρίζουν ως έναν από τους µεγαλύτερους επιστήµονες όλων των εποχών, να µην µπορέσει να την ολοκληρώσει; Έπρεπε να διαλευκάνω το ζήτηµα. Έτσι, τα επόµενα χρόνια επισκεπτόµουν βιβλιοθήκες ώστε να µάθω περισσότερα γι’ αυτόν.
Ο Άλµπερτ Αϊνστάιν και ο Τζ. Ρόµπερτ Οπενχάιµερ, γνωστός ως ο πατέρας της ατοµικής βόµβας, στο γραφείο του Αϊνστάιν το 1950.
(Gertrude Samuels/The New York Times)
Σήµερα πολλοί από τους κορυφαίους φυσικούς στον κόσµο ξεκινούν αυτή την κοσµική αναζήτηση, η οποία θα συµβάλει στο να κατανοήσουµε ουσιαστικά την πραγµατικότητα και το νόηµα της ύπαρξης. Θα ήταν το επιστέγασµα χιλιάδων ετών επιστηµονικής έρευνας, εφόσον και ορισµένοι αρχαίοι πολιτισµοί διερευνούσαν το πώς δηµιουργήθηκε το Σύµπαν και από τι είναι φτιαγµένο. Απώτερος στόχος της "Θεωρίας των πάντων" είναι να συνδυάσει τη "Θεωρία της σχετικότητας" του Αϊνστάιν µε τον παράξενο κόσµο της κβαντικής θεωρίας.
Στην ουσία, η "Θεωρία της σχετικότητας" εµβαθύνει στα πιο σπουδαία κοσµικά φαινόµενα: όπως οι µαύρες τρύπες και η γέννηση του Σύµπαντος. Ο τοµέας της σχετικότητας περιλαµβάνει ολόκληρο το Σύµπαν. Από την άλλη, η κβαντική θεωρία διερευνά τη συµπεριφορά της ύλης σε πιο µικροσκοπική κλίµακα. Αντικείµενό της είναι τα πλέον µικροσκοπικά σωµατίδια της φύσης, δηλαδή αυτά που κρύβονται βαθιά στον πυρήνα του ατόµου.
Τo "πάντρεµα" αυτών των δύο πεδίων σκέψης και η διαµόρφωση µίας συνεκτικής θεωρίας είναι ένα φιλόδοξο εγχείρηµα, το οποίο βασίζεται και οικοδοµείται πάνω στα θεµέλια που έβαλε ο Αϊνστάιν. Για να έχει αποτέλεσµα, όµως, οι επιστήµονες θα πρέπει πρώτα να καθορίσουν µια ζωτικής σηµασίας αλήθεια: πώς δηµιουργήθηκε το Σύµπαν.
Εδώ είναι που τα δύο πεδία σκέψης αποκλίνουν.
Εάν δεχθούµε τη "Θεωρία της σχετικότητας" του Αϊνστάιν, τότε το Σύµπαν µοιάζει µε φυσαλίδα η οποία διαστέλλεται. Εµείς ζούµε στο περίβληµα αυτής της φυσαλίδας, η οποία εξερράγη πριν από 13,8 δισεκατοµµύρια χρόνια: αναφέροµαι στη Μεγάλη Έκρηξη. Αυτή γέννησε το µοναδικό Σύµπαν, όπως το γνωρίζουµε.
Η κβαντική θεωρία στηρίζεται σε µια θεµελιωδώς διαφορετική παράµετρο: την πολλαπλότητα. Τα υποατοµικά σωµατίδια µπορούν να υπάρχουν συγχρόνως σε διαφορετικές καταστάσεις. Για παράδειγµα, το ηλεκτρόνιο: ένα υποατοµικό σωµατίδιο µε αρνητικό φορτίο. Θαυµαστές συσκευές της καθηµερινότητας, όπως το ραδιόφωνο, οι υπολογιστές και τo λέιζερ, οφείλουν την ύπαρξή τους στο ηλεκτρόνιο, που, κατά µία έννοια, µπορεί να βρίσκεται σε πολλά µέρη ταυτόχρονα. Η συµπεριφορά του αψηφά τη συµβατική αντίληψη που έχουµε για την πραγµατικότητα.
Εδώ είναι το κλειδί: όπως η κβαντική θεωρία µάς "επιβάλλει" να δεχθούµε ότι υπάρχουν πολλαπλά ηλεκτρόνια την ίδια στιγµή, έτσι και η εφαρµογή αυτής της θεωρίας σε ολόκληρο το Σύµπαν µάς "επιβάλλει" να δεχτούµε ότι υπάρχουν πολλαπλά σύµπαντα – ένα Πολυσύµπαν από Σύµπαντα. Με την ίδια λογική, η µία και µόνη φυσαλίδα που συνέλαβε η διάνοια του Αϊνστάιν µετατρέπεται σε ένα "σύννεφο" φυσαλίδων από παράλληλα Σύµπαντα, που συνέχεια "αυτοεκρήγνυνται" ή σκάνε από την πρόσκρουσή τους µε άλλες φυσαλίδες. Στο σενάριο αυτό, µια Μεγάλη Έκρηξη θα µπορούσε να συµβαίνει διαρκώς κάπου µακριά, προκαλώντας την απόσχιση ή την ένωση αυτών των Συµπάντων που παροµοιάζουµε µε φυσαλίδες.
Υπό αυτό το πρίσµα, το Σύµπαν είναι µια συµφωνία εγχόρδων. Η "Θεωρία των χορδών" υποστηρίζει ότι υπάρχει άπειρος αριθµός παράλληλων Συµπάντων και ότι το Σύµπαν µας είναι απλώς ένα από αυτά.
Μια συζήτηση που κάναµε κάποτε µε τον Νοµπελίστα φυσικό Steven Weinberg αποτυπώνει παραστατικά τη θεωρία. "Φαντάσου να κάθεσαι στο σαλόνι σου", µου είπε, "και να ακούς ραδιόφωνο. Στο δωµάτιο υπάρχουν κύµατα από εκατοντάδες ραδιοφωνικούς σταθµούς, όµως το ραδιόφωνό σου είναι συντονισµένο σε µία µόνο συχνότητα. Μπορείς να ακούσεις µόνο τον σταθµό που µεταδίδει η συσκευή σου – εν ολίγοις, ο σταθµός που ακούς δονείται σε αρµονία µε το τρανζίστορ σου".
Τώρα φανταστείτε πως το σαλόνι σας είναι γεµάτο µε τα κύµατα όλων των ηλεκτρονίων και των ατόµων που δονούνται στον συγκεκριµένο χώρο. Αυτά τα κύµατα µπορεί να υποδηλώνουν διαφορετικές πραγµατικότητες – κάποια µπορεί να περιέχει δεινόσαυρους ή εξωγήινους. Ναι, µες στο σαλόνι σας. Είναι δύσκολο, όµως, να αλληλεπιδράσετε, επειδή δεν δονείστε σε συντονισµό µαζί τους. Έχετε αποκοπεί από αυτές τις παράλληλες πραγµατικότητες.
Εάν, όµως, κάνετε τους υπολογισµούς, θα διαπιστώσετε πως, για να συµβεί αυτό, θα χρειαστεί να περιµένετε περισσότερο από όση είναι η ηλικία του Σύµπαντος. Εποµένως, το πιθανότερο είναι αύριο να ξυπνήσετε στο κρεβάτι σας και όχι στον Άρη. Παραφράζοντας τον σπουδαίο Βρετανό γενετιστή J.B.S. Haldane, η πραγµατικότητα δεν είναι πιο αλλόκοτη από όσο υποθέτουµε, αλλά πιο αλλόκοτη από όσο µπορούµε να υποθέσουµε.
Έχουν περάσει πάνω από 60 χρόνια από τον θάνατο του Αϊνστάιν, και ακόµη ανατρέχω σε εκείνη τη φωτογραφία που πρωτοείδα 8 ετών: το γραφείο του, το ηµιτελές έργο του, η µεγάλη επίδραση. Στην προσπάθειά µας να συνθέσουµε δύο αντίθετες οπτικές για το Σύµπαν, έχουµε αποµείνει µε µια σειρά θεµελιωδών ερωτηµάτων που ακόµη αναζητούν απαντήσεις. Μπορεί να υπάρχουµε σε πολλαπλές καταστάσεις; Τι θα συνέβαινε εάν είχαµε επιλέξει διαφορετική επαγγελµατική σταδιοδροµία; Εάν είχαµε παντρευτεί άλλο άτοµο; Εάν –µε κάποιον τρόπο– µπορούσαµε να αλλάξουµε την έκβαση καθοριστικών για τη ζωή µας γεγονότων από το παρελθόν; Όπως έγραψε κάποτε ο Αϊνστάιν, "ο διαχωρισµός ανάµεσα στο παρελθόν, το παρόν και το µέλλον είναι απλώς µια εµµονική ψευδαίσθηση".
Ίσως υπάρχουν σωσίες µας οι οποίοι ζουν εντελώς διαφορετικές ζωές. Εάν η "Θεωρία των πάντων" ισχύει, τότε ίσως υπάρχει ένα παράλληλο Σύµπαν όπου είµαστε δισεκατοµµυριούχοι και σχεδιάζουµε την επόµενη απόδρασή µας ή όπου ζούµε άστεγοι αναζητώντας απεγνωσµένα το επόµενο γεύµα µας. Ποιος ξέρει; Μια απλή κβαντική διακλάδωση στην πορεία µας µπορεί να έχει κάνει όλη τη διαφορά.
* Ο Michio Kaku είναι καθηγητής Φυσικής στο City University of New York και συγγραφέας του βιβλίου "The God Equation".
** Η φωτογραφία του Michio Kaku είναι ευγενική προσφορά του ιδίου
©2022 The New York Times Company and Michio Kaku
ΣΥΝΔΕΣΗ:
- Μια πτήση πάνω από τις "επιπεδουπόλεις" - Μόνο για "πνευματικά ασταθείς"!
- Dr Quantum Visits Flatland - Ο δρ Κβάντουμ επισκέπτεται την "επιπεδούπολη"
- Κόσμοι μέσα σε κόσμους..
- OI ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου