Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Αποτρόπαιο κι αποτροπή




Το κάλλος διαπερνάει τα μόριά μας και νοτίζει με τη χάρη του την ανάσα μας. Μας προσδιορίζει, μας υψώνει πάνω από τη μετριότητα, τη μιζέρια, την καταπίεση, τη σκλαβιά. Μας ολοκληρώνει σαν άτομα και μας εξανθρωπίζει. Μας οδηγεί στην αναζήτηση της αλήθειας και την έλκυση της έμπνευσης. Mας αποτρέπει από τη στενοκεφαλιά και αποδυναμώνει τα ιδεολογήματα του μίσους.
  Το κάλλος γίνεται φιλοσοφία και στάση ζωής. Είναι δυνατότητα όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων!

Κανείς δεν μπορεί να μας πάρει αυτό που ήδη υπάρχει μέσα μας και γυρεύει τις ευκαιρίες ενεργοποίησης και ανάδειξης.

Άλλο ψυχαγωγία και άλλο "διασκέδαση"(από το ρήμα διασκεδάννυμι= σκορπίζομαι-διαλύομαι, όπως συμβαίνει στους νεοέλληνες θαμώνες του "ναού της τέχνης" στη φωτογραφία. Άρα διασκέδαση=ο διασκορπισμός της ψυχής κι ΟΧΙ η Αγωγή της!)

















Δυστυχώς πολλοί είναι αυτοί-και μάλιστα οι κρατούντες τα ηνία των κοινωνιών- που θέλουν να ευτελίσουν και να υποβαθμίσουν κάθε υποψία κάλλους στη ζωή των ανθρώπων. Με φανερό στόχο την εξαχρείωσή τους, τον εκφυλισμό τους, την απώλεια της ευθυκρισίας, την αγελοποίηση, τον εθισμό στην ασχήμια, την κακογουστιά, την προχειρότητα (που εξαπλώνονται από τις τέχνες της αρχιτεκτονικής, του κινηματογράφου και της μουσικής έως την τέχνη της μαγειρικής και κατ'επέκταση της σωστής και μετρημένης διατροφής). Άρα, ο απώτερος στόχος είναι η απόλυτη υποδούλωση!

Άλλη μια σύγχρονη "πρωτοποριακή" αντίληψη περί τέχνης, που "σφύζει από καλαισθησία!"

Ας μην το επιτρέψουμε να μας μαγειρέψουν στο καζάνι της πολτοποίησης.
Ας μη συναινέσουμε σ'ένα πεπρωμένο που μας εκμηδενίζει.
Ας αντισταθούμε με όλη μας την πίστη για έναν κόσμο ελεύθερο, φωτεινό, καλαίσθητο.
Ας αποτρέψουμε το αποτρόπαιο!


 ( εικόνες περίσσιου "δημοκρατικού κάλλους". Η αντίληψη περί του "άρχειν και άρχεσθαι" των, γεμάτων από ευαισθησίες και κοινωνικά οράματα, κρατούντων )

Διαφορετικά είμαστε (παν)άξιοι της "τύχης" μας!

Ο Ένοικος...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου