... Ήταν ένας μεγαλόσωμος, βαρύς άντρας με πολύ μεγάλα χέρια και γέμισε την τεράστια καρέκλα. Είχε ένα καλοσυνάτο πρόσωπο και ήταν έτοιμος να γελάσει. Είναι παράξενο το πόσο λίγο γελάμε. Οι καρδιές μας παραείναι καταπιεσμένες και σκοτεινιασμένες από αυτή την κουραστική ιστορία του να ζεις, από τη ρουτίνα και την μονοτονία της καθημερινής ζωής. Μας κάνουν να γελάμε το αστείο ή ο έξυπνος λόγος, αλλά δεν υπάρχει γέλιο μέσα μας· η πικρία που είναι ο ώριμος καρπός της ανθρώπινης ζωής μοιάζει πολύ συνηθισμένη. Ποτέ δεν βλέπουμε το νερό που κυλάει και να χαμογελάσουμε μ’ αυτό· κι είναι λυπηρό να βλέπουμε το φως των ματιών μας να γίνεται όλο και πιο θαμπό μέρα με τη μέρα· το άγχος και η απελπισία με την πίεση τους μοιάζουν να χρωματίζουν ολόκληρη την ζωή μας, με την υπόσχεση ελπίδας και ευχαρίστησης που φέρνουν και που τις καλλιεργεί η σκέψη. Τον επισκέπτη, τον ενδιέφερε ιδιαίτερα εκείνη η φιλοσοφία της πηγής και της αποδοχής της σιωπής, που πιθανόν δεν την είχε νοιώσει ποτέ.
Δεν μπορείτε να αγοράσετε τη σιωπή, κύριε, όπως θα αγοράζατε ένα καλό τυρί· δεν μπορείτε να την καλλιεργήσετε όπως ένα όμορφο δέντρο· δεν έρχεται ύστερα από οποιαδήποτε δραστηριότητα του νου ή της καρδιάς. Η σιωπή που δημιουργείται μέσα σας από τη μουσική καθώς την ακούτε, είναι προϊόν εκείνης της μουσικής και τη φέρνει εκείνη.
Η σιωπή δεν είναι εμπειρία· την γνωρίζεις μόνον όταν έχει τελειώσει κάθε εμπειρία της. Καθίστε κάποια στιγμή στην όχθη ενός ποταμού και κοιτάξτε μέσα στο νερό. Μην υπνωτιστείτε από την κίνηση του νερού, από το φως, τη διαύγεια και το βάθος του ποταμού. Κοιτάξτε το χωρίς την παραμικρή κίνηση της σκέψης· νοιώστε τη σιωπή που είναι παντού: γύρω σας, μέσα σας, στο ποτάμι και στα δένδρα που είναι τελείως ασάλευτα. Δεν μπορείτε να την πάρετε στο σπίτι, να την κρατήσετε μέσα στο μυαλό σας ή μέσα στο χέρι σας, και να νομίζετε ότι έχετε πετύχει κάποια εξαιρετική κατάσταση. Αν γίνει αυτό, τότε δεν είναι σιωπή· τότε είναι απλώς μια ανάμνηση, μια φαντασίωση, μια ρομαντική φυγή από τον καθημερινό θόρυβο της ζωής.
Τα πάντα υπάρχουν εξαιτίας της σιωπής. Η μουσική που ακούσατε σήμερα το πρωί ήρθε σε σας μέσα από τη σιωπή και την ακούσατε γιατί ήσασταν σιωπηλός και πήγε πέρα από σας μέσα στη σιωπή. Δεν ακούμε βαθιά τη σιωπή, γιατί τα αυτιά μας είναι γεμάτα από την φλυαρία του μυαλού. Όταν αγαπάς χωρίς να υπάρχει σιωπή, η σκέψη την κάνει ένα παιχνίδι της κοινωνίας που κουλτούρα της είναι ο φθόνος και οι θεοί της κατασκευάζονται από το μυαλό και το χέρι. Η σιωπή υπάρχει όπου βρίσκεσαι, μέσα σου και δίπλα σου.
Κρισναμούρτι, "Η ΜΟΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ".
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...
Aπό Ξάνθη Φιλοσοφείν μέσω Υπόγειας Τάξης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου