" Ο Μοναχικός Φύλακας των Κόσμων "

  
Ο Μοναχικός Φύλακας των Κόσμων

Ναούμ Θεοδοσιάδης

Το σκοτάδι σκεπάζει το μικρό χωριό και σέρνεται πάνω στα σπίτια, πάνω στους δρόμους και στους ανθρώπους. Οι σκιές βαθαίνουν κι οι γλόμποι στα στενά σοκάκια φωτίζουν την ερημιά μ’ ένα αδύναμο κίτρινο φως. Οι πόρτες κλείνουν με μεγάλες σιδεριές και οι κλειδαριές γυρίζουν δυο και τρεις φορές για σιγουριά. Οι κουρτίνες στα παράθυρα τραβιούνται βιαστικά, κάποιοι θαρραλέοι όμως ρίχνουν κλεφτές ματιές στους ίσκιους του δρόμου. Κι οι ίσκιοι τους γνέφουν με τον τρόπο τους. Τα φώτα των σπιτιών σβήνουν κι η σιωπή ραγίζει που και που από μικρές παιδικές φωνούλες. Μια, δυο, τρεις. Και μετά:

«Σταματήστε πια. Σταματήστε και κοιμηθείτε», ψιθυρίζουν νευριασμένοι οι μεγάλοι. «Θέλετε να ‘ρθει η κυρα-Διάβα και να σας πάρει;»

Κι η σιωπή απλώνεται και πάλι μέσα στα σπίτια. Πιο έντονη αυτή τη φορά, ποτισμένη απ’ το φόβο. Μόνο ένας άνεμος που κατεβαίνει από τα βουνά, σέρνεται στους δρόμους και σφυρίζει στις γωνιές παράξενους σκοπούς. Ένας πολύ παράξενος άνεμος.
Κι όταν φτάνει η ώρα, που ο Θεός σπέρνει τα όνειρα στους ανθρώπους, εκείνος ο παράξενος άνεμος καλεί με μια μαγική πνοή, το μοναχικό φύλακα των κόσμων. Κανένας δρόμος δε δέχτηκε ποτέ το βήμα του, και κανένα μάτι ανθρώπου δεν ένιωσε ποτέ τη σκιά του. Μπορεί κάποιοι να τον ονειρεύονται, αλλά κι αυτοί ακόμα τον ξεχνούν μόλις τελειώνουν τα όνειρα. Μόνο οι αλαφροΐσκιωτοι έχουν τον τρόπο τους και τον καταλαβαίνουν όταν φτάνει. Δε μιλούν όμως ποτέ τους γι’ αυτόν πρίγκιπα της ερημιάς, το Μοναχικό Φύλακα των Κόσμων. Όχι, δε θα τους ακούσεις ποτέ, να μιλούν γι’ αυτόν. Μόνο μια φορά κάποιος απ’ αυτούς, μου μίλησε γι’ αυτόν...

Επιστήμονες απέδειξαν ότι η κλασική μουσική κατοικεί έναν ξεχωριστό χώρο, απρόσιτο από τον άνθρωπο

Φυσικοί που σχετίζονται με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Πυρηνική Ενέργεια (CERN) δημοσιοποίησαν μια έρευνα πριν κάποιους μήνες, αποκαλύπτοντας ότι η κλασική μουσική υπάρχει σε ένα πεδίο της πραγματικότητας εντελώς απομακρυσμένο από τον τετραδιάστατο χωροχρόνο που κατοικεί ο άνθρωπος.

Οι επιστήμονες έκαναν μια έρευνα ρουτίνας για πεμπτοδιαστασιακή δραστηριότητα χρησιμοποιώντας τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, τον τεράστιο επιταχυντή σωματιδίων που έγινε πασίγνωστος με την απόδειξη της ύπαρξης του Σωματιδίου Χιγκς, όταν έπεσαν πάνω σε ολόκληρο το corpus της Δυτικής Κλασικής μουσικής, από τις ψαλμωδίες του 9ου αιώνα μέχρι τον Nico Muhly.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση τα αναρίθμητα έργα που φτιάχνουν αυτό το σώμα ρεπερτορίων υπάρχουν σε ένα συνεχές που εδρεύει πέρα από τα όρια της ανθρώπινης αντίληψης.

Το Ιμάτζικον

Το Ιμάτζικον – του George Henry Smith

Ο Ντάντορ έγειρε πίσω στο ζεστό μετάξι του καναπέ και τεντώθηκε νωχελικά. Ύστερα, άφησε τα μάτια του να περιπλανηθούν στο ψηλό ταβάνι του παλατιού του και μετά να χαμηλώσουνε στην όμορφη ξανθιά που ‘τανε γονατισμένη στα πόδια του. Η ξανθιά τελείωνε τη φροντίδα του άψογου πεντικιούρ του, ενώ η φιλήδονη καστανομάλλα με τους χυτούς γοφούς και τα σαρκώδη ολοκόκκινα χείλη έσκυβε να του ρίξει άλλη μια ρόγα σταφυλιού στο στόμα.

Περιεργάστηκε τη ξανθιά, που τ’ όνομά της ήτανε Σέσιλι κι αναλογίστηκε τις άλλες υπηρεσίες που του ‘χε προσφέρει στη διάρκεια της νύχτας. Ήτανε καλή, πολύ καλή. Αλλά σήμερα την έβρισκε βαρετή, όπως βαρετή έβρισκε και τη καστανομάλλα -πως τη λέγαν αυτή αλήθεια;- όπως βαρετές έβρισκε και τις χυμώδεις δίδυμες καστανομάλλες, όπως … Χασμουρήθηκε.

Μα γιατί, Θεέ μου, ήταν όλες τους τόσον εκνευριστικά ερωτιάρες και τόσο πρόθυμες να του ικανοποιήσουνε το κάθε κέφι και καπρίτσιο; «Θα ‘λεγε κανείς» σκέφτηκε με πικρόχολη γκριμάτσα, «πως όλες ήτανε δημιουργήματα της φαντασίας του. Ή μάλλον» -μόνο που δε γέλασε στη σκέψη- «σα να ‘τανε δημιουργήματα της μεγαλύτερης απ’ όλες τις εφευρέσεις του ανθρώπου: το Ιμάτζικον».

-«Ορίστε, δεν είναι ωραία;» έκανε η Σέσιλι και τραβήχτηκε πίσω για να θαυμάσει με καμάρι τη δουλειά της. Ο Ντάντορ ένιωσε γελοίος. Ύστερα, η Σέσιλι τον έκανε να νιώσει ακόμα πιο γελοίος, όταν έσκυψε και φίλησε με τα φλογερά κόκκινα χείλη της το δεξί του πόδι. «Ω Ντάντορ! δεν ξέρεις πόσο σε λατρεύω!» του ψιθύρισε.

Εκείνος αντιστάθηκε στον πειρασμό να δώσει μια γερή κλοτσιά με το φρεσκοπεριποιημένου πεντικιούρ πόδι του, στα ολοστρόγγυλα και προκλητικά της πισινά. Συγκρατήθηκε όμως, γιατί ακόμα και σε κάτι τέτοιες στιγμές, όταν η ζωή με τούτες τις γυναίκες άρχιζε να του φαίνεται εξωπραγματική, προσπαθούσε να ‘ναι όσο μπορούσε πιο ευγενικός μαζί τους. Ακόμα κι όταν η λατρεία κι αγάπη τους απειλούσαν να τον πεθάνουν από βαρεμάρα, προσπαθούσε να ‘ναι καλός κι ευγενικός. Έτσι αντί να κλωτσήσει τη Σέσιλι, προτίμησε να χασμουρηθεί. Το αποτέλεσμα ήτανε σχεδόν το ίδιο. Τα γαλανά μάτια της ανοίξανε διάπλατα από φόβο. Ακόμα κι η καστανομάλλα σήκωσε τα πελώρια μάτια της από το σταφύλι που κρατούσε και τα χείλη της αρχίσανε να τρεμουλιάζουν.

-«Δε δε σκοπεύεις να μας εγκαταλείψεις, ε;» ψέλλισε μ’ αγωνία η Σέσιλι. Ο Ντάντορ χασμουρήθηκε πάλι και της χάιδεψε αφηρημένα το κεφάλι.

-«Μόνο για λίγο, αγαπούλα».

ΔΙΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

" ΔΙΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ "

Η σύγχρονη παρατήρηση από διαστημόπλοια και δορυφόρους της ΝΑSA αποκάλυψε ένα εκπληκτικό φαινόμενο που αφορά όλο το ηλιακό μας σύστημα: Όλοι οι πλανήτες έχουν ειδικούς ενεργειακούς κόμβους και όλη η ενέργεια αναδύεται στις πλανητικές σφαίρες, στοακριβές σημείο 19,5 μοίρες νότια ή βόρεια! Σχηματίζεται έτσι ένα κανονικό τετραεδρικό πρότυπο!
 Τα "κρυφά" αυτά τετράεδρα που χαρακτηρίζουν τους τρισδιάστατους πλανήτες, δείχνουν στους ερευνητές ότι κάποιες μη αναγνωρίσιμες σήμερα φυσικές δυνάμεις διέπουν την κίνησή τους, μέσω ενός χώρου ανώτερων διαστάσεων! Οι παλιοί ισχυρισμοί περί σημείων της γης που οδηγούν σ'άλλες διαστάσεις, δραματικά στο προσκήνιο!
 Εξάλλου, στα σημεία που οι ακμές των τετράεδρων εφάπτονται στην επιφάνεια των πλανητών, έχουμε "ιδιόμορφα" φαινόμενα ή σημάδια (όπως η κηλίδα του Δία, το "πρόσωπο" του Άρη, κλπ.)!
Στην εικόνα 1 η Γη, στην εικόνα 2 ο Άρης και στην εικόνα 3 ο Δίας.


το κείμενο με τον συγκεκριμένο τίτλο έχει να κάνει μ'ένα πολύ μικρό απόσπασμα από μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περιεκτική έρευνα του συγγραφέα και ερευνητή Παντελή Γιαννουλάκη, με τίτλο "Ιερή Γεωγραφία", "Μυστικό ταξίδι στην ενεργειακή Ελλάδα" -"Μια περιπλάνηση στον χάρτη των μυστικών της "ιερής" Γεωγραφίας του πλανήτη"- η οποία παρουσιάστηκε στο ένθετο του περιοδικού Τρίτο Μάτι τεύχος 55, Ιουνίου του 1996.

Επομένως, τώρα μπορούν να ξαναδιαβαστούν με ανανεωμένο ενδιαφέρον δύο άρθρα που έχουμε δημοσιεύσει εδώ, το ρώτο πάλι του Γιαννουλάκη:
  OI ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ 
 Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο φανταστική από κάθε προχωρημένη επιστημονική φαντασία; " Ong’s Hat ": - η πύλη για τις διαστάσεις

Megapolisomancy: Η Μαγεία των Πόλεων

Megapolisomancy: Όρος που επινοήθηκε to 1890 από τον Thibaut De Castries στο «απαγορευμένο» βιβλίο: Megapolisomancy: A New Science of Cities.

«Η Πόλη δεν είναι παρά η τρισδιάστατη αρχιτεκτονική των παραστάσεων του εγκεφάλου. Ο εγκέφαλος μεταγράφει το χάος του Σύμπαντος, αυτο-κατασκευάζεται συνεχώς, μεταλλάσσεται και επεκτείνεται όπως μία πόλη, χαρτογραφείται και χαρτογραφεί, κατοικείται και κατοικεί. Οι λαβύρινθοι της πόλης σχηματίζουν ένα αρχιτεκτονικό ιερογλυφικό, ένα αόρατο σύμβολο που χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως, ασυνείδητα από τους ενοίκους, συνειδητά από τους κρυφούς επόπτες τους, συνειδητά και από πειρατές που συνδέονται με το σύστημα. Ονειρεύεσαι πόλεις; Δρόμους; Χάρτες και μπαλκόνια και υπόγειους σιδηρόδρομους και βιβλία; Ταξιδιώτες από άλλους σταθμούς του Χωρόχρονου, περνούν από τη μια πόλη στην άλλη, που στέκει η μια πάνω στην άλλη, η μια ανάμεσα στην άλλη, η μια κάτω από την άλλη. Όταν βλέπεις κάποιον να περπατά στο δρόμο, πώς είσαι βέβαιος ότι είναι στ’ αλήθεια εκεί;» Mauricio Santos-Lobos, The Spider Glyph in Time

Έπρεπε, με κάθε θυσία, να ανακαλύψω τί σήμαιναν όλα αυτά.

Ήταν άραγε ένα παιχνίδι του μυαλού, που σ’ έκανε να βλέπεις τις πόλεις με διαφορετικό μάτι; Ή μήπως ήταν μια μυστική πραγματικότητα, κάτι απαγορευμένο, κάτι που κανείς δεν συζητά;
Κανένας δεν γνώριζε τίποτε για όλα αυτά. Κανείς εκτός από εμάς.

Πάνω απ’ όλα ήταν μια εκκεντρική χίμαιρα. Μια νέα τέχνη ή μια νέα επιστήμη. Δεν ξέρω αν ήθελα στ’ αλήθεια να γίνω ο προφήτης της, αλλά οι Αστυμάγοι και τα φαντάσματα μερικών αγαπημένων μου συγγραφέων με παγίδευσαν στα οράματά της.

Τι σημασία έχει αν αυτό είναι ένα βιβλίο μου για την αναζήτηση κάποιων παράδοξων μυστηρίων; Τα μυστήρια δεν φανερώνονται ποτέ στους αναζητητές, μέσα από τις σκιές τα μυστήρια τους παρακολουθούν καθώς βαδίζουν μέσα στην πόλη, οι παρανοητικές οντότητες το ξέρουν ότι τις ψάχνεις, η μεγαλούπολη το ξέρει ότι είσαι χαμένος μέσα στο τιτάνιο κρυπτόγραμμά της. Σε βλέπει με μυριάδες αόρατα μάτια.

Η μεγαλούπολη με παρακολουθεί, είναι ζωντανή, το ξέρει ότι την κατασκοπεύω, το ξέρει ότι βγήκα για τη μεγάλη και μυστηριώδη περιπολία, την ακούω να με περικυκλώνει, τη νιώθω να με περιεργάζεται. Ναι, σαφέστατα με περιεργάζεται, μέσα από βλέμματα ανώνυμων περαστικών, από παράθυρα, από αντένες, από τζάμια αυτοκινήτων, μέσα από σχάρες υπονόμων, από βιτρίνες, από αδέσποτες γάτες, από κάμερες τραπεζών, από ταράτσες, από πόρτες πολυκατοικιών, από καθρέφτες μέσα σε καθρέφτες, από σκιές μέσα σε σκιές πίσω από σκιές πάνω από σκιές.

Ο συγγραφέας είναι καταδικασμένος να γράφει, κρυμμένος στο κρησφύγετό του κάπου μέσα στην πόλη. Θα εξερευνήσω όλα τα μυστικά του Megapolisomancy. Αν καταφέρω να βρω την έξοδο απ’ αυτόν τον λαβύρινθο, θα προδώσω σε όλους τον χάρτη του. Αν όχι, ελπίζω να μην χρειαστεί να ψάξετε τόσο πολύ για μένα, όσο έψαξα εγώ για τον Μαύρο Πυθαγόρα. Ίσως με δείτε να τριγυρνώ μέσα στη πόλη, άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους. Κανένας περαστικός δεν θα μπορεί να φανταστεί τι ετοιμάζω.

Μια νέα αστική μεταφυσική για τον 21ο αιώνα. 

Και, ταυτόχρονα, ένα καινούριο είδος μυθιστορήματος, η φανταστική λογοτεχνία της νέας χιλιετίας.

 MEGAPOLISOMANCY: ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ

ΕΙΣ-ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙ-ΠΛΑΝΗΣΗ

Θέλησα να εξερευνήσω τα μυστικά των πόλεων, να εγκαθιδρύσω μια εμπνευσμένη αστική εξερεύνηση, να ανακαλύψω τον αόρατη χάρτη που απλώνεται γύρω μου μέσα στην πόλη. Επινόησα τον εξοπλισμό μου και βγήκα εκεί έξω, με προθέσεις που κανείς από τους διαβάτες γύρω μου δεν θα μπορούσε να φανταστεί, χάθηκα μέσα στη μεγαλούπολη για να αποκρυπτογραφήσω τους κώδικες της πολιτειακής κίνησης, τα σύμβολα, τους μαγικούς αστικούς νόμους. Θέλησα να εισέλθω σε εναλλακτικές πραγματικότητες. Να ατενίσω την απόκρυφη πόλη μέσα στην πόλη, εκείνη που κανείς δεν γνωρίζει, εκείνη για την οποία κανείς δεν συζητά, κανείς δεν τη βλέπει.

Το Μυθικό Βουνό

Το Μυθικό Βουνό 
 Αναζητώντας το Σημείο που συνδέει τη Γη με τον Ουρανό

του Στέφανου Ελμάζη

Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που στη σύντομη ζωή τους καταφέρνουν να ζήσουν και να γνωρίσουν πράγματα που οι περισσότεροι από εμάς ακόμη κι αν ζούσαμε εκατό χρόνια δεν θα πλησιάζαμε καν.

Ένας τέτοιος χαρισματικός άνθρωπος υπήρξε ο René Daumal (Ρενέ Ντομάλ), ένα από τα πιο φωτεινά πνεύματα που γέννησε η Γαλλία. Ποιητής, λογοτέχνης, μεταφραστής ιερών κειμένων, μα πάνω απ' όλα ένας φλογερός αναζητητής της Αλήθειας.
Αυτή τη «φλόγα» κυνηγούσε διαρκώς σε όλη τη σύντομη ζωή του, από τις δύσβατες κορυφές της τέχνης μέχρι αυτές των ψηλών βουνών, για να ανταμειφθεί εκεί, μερικά χρόνια πριν το τέλος, ανακαλύπτοντας κάτι εξαιρετικά πολύτιμο...

Ο Ρενέ Ντομάλ γεννήθηκε στο Boulzicourt των Αρδεννών, το 1908. Έφηβος ακόμη, είπε στους έκπληκτους γονείς του πως «γράφει στίχους δίχως να το καταλαβαίνει». Σύντομα, η πρωτοποριακή ποίησή του άρχισε να δημοσιεύεται στα πιο γνωστά λογοτεχνικά περιοδικά της Γαλλίας πριν ο ίδιος κλείσει τα είκοσι.

Ήταν η εποχή του Ντανταϊσμού και του Σουρεαλισμού, και οι κορυφαίες μορφές των κινημάτων αυτών πρόσεξαν αμέσως τον Ντομάλ. Ο ιδρυτής του σουρεαλιστικού κινήματος μάλιστα, Αντρέ Μπρετόν, προσέγγισε το νεαρό ποιητή θέλοντας να τον εισάγει στους κύκλους του.
Ο Ντομάλ ωστόσο, βρισκόταν ήδη αλλού: είχε ιδρύσει με τρεις ακόμα φίλους του το λογοτεχνικό περιοδικό Le Grande Jeu (Το Μεγάλο Παιχνίδι) ονομάζοντας τους εαυτούς τους «απλιστές».
Οι απλιστές (από τη λέξη απλός) διαφωνούσαν με την πολιτική διάσταση του Σουρεαλισμού: η έμφασή τους βρισκόταν στη διερεύνηση της συνείδησης, την οποία προσέγγιζαν μέσα από πειραματισμούς με ψυχοτρόπες ουσίες που τους επέτρεπαν να συναντιούνται σε κοινά όνειρα και αστρικές προβολές.

Η Τετράδα και η άνοδος της μορφής

                 

                                        Όταν ενεργοποιείται η σύνθεση
                               και το ενεργητικό αλληλεπιδρά με το παθητικό
                                    και η αντίθεση παράγει το τρίτο στοιχείο
                                    κι εκπέμπονται οι κραδασμοί της τριάδας,
                    το αποτέλεσμα κρυσταλλώνεται στην ανώτερη ενέργεια της τετράδας,
                                  που γεννιέται απ'την τριάδα μαζί με τη μονάδα.
                                         Οικογένεια. Να μια τετράδα.
                                  Πατέρας - μητέρα - τέκνο : Οικογένεια!
              Που κυοφορεί μια νέα, ανώτερης τάξης μονάδα.  Προς μια διευρυμένη νέα σύνθεση:
                                          κοινότητα -> φυλή  -> λαός. 
                                        Άλλο; Το ίδιο ισχύει για τη μάθηση.
                                       Δάσκαλος - μαθητής -> διδασκαλία: μάθηση.

 Και η μονάδα -ή πρώτος παράγοντας-, ο δάσκαλος, γίνεται η αιτία μέσα απ'το μαθητή για την επέκταση των γνώσεων που του πρόσφερε -μάθηση- σε ακόμα περισσότερα άτομα.

Το αν αυτή η μάθηση εμπλουτιστεί με νέα στοιχεία κι άρα θα εξελιχτεί ή αν βαλτώσει και εκφυλιστεί, αυτό είναι μια άλλη ιστορία κι όχι επί τούτου.

                                              Τα ίδια ισχύουν και για τις ιδέες.

                                      Οι αριθμοί αποτελούν έκφραση των ιδεών.   

Ή μήπως οι ιδέες έκφραση των αριθμών;     

 Κι όταν η μορφή εμπεριέχει τη διάνοια και η διάνοια τα μυστικά της γνώσης και η γνώση το δέος, ο αιώνιος σπινθήρας φλέγεται και οι κραδασμοί ανέρχονται σε πεδία πάνω από πεδία, αδράττοντας τη λεπτοφυή ενότητα των κόσμων.

Ο Ένοικος...

"Παραμιλητό" των άπιστων και απροσάρμοστων

Όταν συγχρωτίζεσαι επανειλημμένως με άτομα της ίδιας πίστης, ιδεολογίας, συλλογικής φαντασίωσης, τότε η ομοφωνία τους γίνεται επικίνδυνη να επισκιάσει και να κλονίσει την ευθυκρισία σου...

Μην φοβάσαι την αλλαγή, την αναθεώρηση, την επαναξιολόγηση, τον επανακαθορισμό. Την Κίνηση.
Μην θεωρείς τίποτα δεδομένο και μην επενδύεις σε καμία βεβαιότητα, σε κανένα συναίσθημα, σε κανέναν σωτήρα, σε κανένα ομόλογο. 
Τα πάντα ρέουν, είναι ρευστά, αβέβαια, σκόνες και στάχτες τη στιγμή που έμοιαζαν ακλόνητοι θεμέλιοι λίθοι.

Μην έχεις το θάρρος της γνώμης σου αλλά το θάρρος να επιτίθεσαι στην ίδια τη γνώμη σου.

Γύρεψε εικόνες πίσω από εικόνες, την σιωπή μέσα στη δημοφιλή φλυαρία, τα μονοπάτια που διακλαδίζονται προς άγνωστες κατευθύνσεις και χαρτογράφησέ τες. Γύρεψε το άγνωστο & μην καταδέχεσαι τη νοσηρή οικειότητα του γνωστού. Γύρεψε τα "ξόρκια" που σπάνε την κατάρα του αυτοματισμού. 

Σκέψου το ανείδωτο και δες το ασύλληπτο...

Οι συνοδοιπόροι βρίσκονται συχνά εκεί που δεν το περιμένεις.

Γίνε ο προσωπικός σου δάσκαλος και απελευθέρωσε τον εαυτό σου.
Γίνε η άρνηση όχι για την άρνηση αλλά για την επιλογή.
Γίνε αυτό που απεχθάνονται όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, οι ύπουλοι σχεδιασμοί, οι καταπιεστικές συνθήκες, τα απολυταρχικά συστήματα, οι ευχάριστες παρεούλες, η στείρα φιλοσοφία: ο φορέας μιας ελεύθερης σκέψης και έκφρασης.

Ή πιο απλά, γιατί να μην γίνεις ο ιπτάμενος προσωπικός σου δίσκος που σε παίρνει απ'τα σκατά των λιμνάζοντων υδάτων και σε υψώνει στους αιθέρες; Εκεί "όπου είναι η πιο αψηλή λευτεριά κι όπου ο άνθρωπος δύσκολα αναπνέει". Για να μεταμορφωθεί σε Άνθρωπο..

ανιχνευτής 

Η παράξενη ιστορία για την αποστολή των Ναζί στο Θιβέτ

Όταν το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ ανέλαβε την κυβέρνηση της Γερμανίας, χρηματοδότησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την εξερεύνηση της μυστηριώδους και άγνωστης ακόμα τότε περιοχής του Θιβέτ.

Έμμονη ιδέα του Χίμλερ και των συμβούλων του ήταν ότι στην Ανατολή υπήρχαν ακόμα υπόγεια βασίλεια τα οποία είχαν ιδρύσει οι απόγονοι των αρχαίων αρίων φυλών. Μάλιστα οι βασιλείς τους κατείχαν υπερφυσικές δυνάμεις, τις οποίες οι ναζί θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν προς όφελος των αρχών και επιδιώξεων της περίφημης, για το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς, Θούλης.

Εξ ου και η εκστρατεία του 1934 με αρχηγό τον Σβεν Χέντιν, προς αναζήτηση του αρχαίου πολιτισμού των Αρίων στην έρημο Γκόμπι και αργότερα, μεταξύ 1938-1939, στο Θιβέτ, όπου ο Ερνστ Σέφερ μελέτησε τον πολιτισμό των σαμάνων (ιερών μάγων).

Το ενδιαφέρον των Ναζί προήλθε από ένα περίεργο κράμα θεωριών της ιστορικής και γλωσσολογικής επιστήμης, καθώς και απόκρυφων παραδόσεων που εντόπιζαν την κοινή προέλευση των Αρίων από μια ασιατική κοιτίδα.

Πώς διαδίδονταν τέτοιοι μύθοι; Αμφιλεγόμενες προσωπικότητες όπως η Έλενα Μπλαβάτσκι, “ιέρεια” του αποκρυφισμού, αναμειγνύοντας τη βουδιστική παράδοση με φανταστικές θεωρίες έκανε αναφορά σε μυθικά μέρη όπως το Σαμπαλάχ στην έρημο Γκόμπι, όπου ζούσαν οι άρχοντες της άριας φυλής, ή στο Αγκάρθι, υπόγειο βασίλειο κρυμμένο κάτω από τα Ιμαλάια, το οποίο ανήκε στο βασιλιά του κόσμου, επίσης άριας καταγωγής. Το Ahnenerbe, τμήμα των SS, δημιουργήθηκε από τον Χίμλερ ακριβώς για να ερευνήσει την προϊστορία των Αρίων.

Έτσι, αποτέλεσαν έκφραση των πιο ευρέως διαδεδομένων εκκεντρικών ιδεών του Χίτλερ στην αγάπη για το έθνος και την κυριότητα. Και ενώ οι Θιβετανοί αγνοούσαν παντελώς τις ρατσιστικές πράξεις του Χίτλερ, η αποστολή του 1939 στο Θιβέτ παραμένει ένας προειδοποιητικός μύθος για το πώς οι ξένες ιδέες, τα σύμβολα, και η ορολογία μπορεί να χρησιμοποιηθούν λανθασμένα. Κάποιοι μιλιταριστές Ναζί φαντάστηκαν το Θιβέτ σαν μια δυνατή βάση για να επιτεθούν στην Βρετανική Ινδία, και έλπιζαν ότι αυτή η αποστολή θα οδηγούσε σε ενός είδους συμμαχίας με τους Θιβετανούς. Σ’ αυτό ήταν κατά ένα μέρος επιτυχείς. Την αποστολή υποδέχτηκε ο Reting Regent (που είχε οδήγησε το Θιβέτ από το θάνατο του 13ου Δαλάι Λάμα το 1933), και όντως πέτυχε στο να πείσει τον αντιβασιλιά να συμφωνήσει με τον Αδόλφο Χίτλερ. Αλλά οι Γερμανοί ενδιαφέρονταν για το Θιβέτ και για άλλο λόγο.

Όπως προαναφέρθηκε ,ιθύνων νους της αποστολής στο Θιβέτ ορίστηκε ο αναγνωρισμένης αξίας εξερευνητής και φυσιοδίφης Ερνστ Σέφερ.

Ο φυσιοδίφης Ερνστ Σέφερ ορίστηκε ως αρχηγός της ναζιστικής αποστολής στο Θιβέτ. Μετά το 1933 ο Σέφερ εντάχθηκε στο επιστημονικό επιτελείο των SS. Χάρη στη φήμη του και τις προσωπικές του ικανότητες ανελίχθηκε πολύ γρήγορα στην ιεραρχία.
 
Το καλοκαίρι του 1936 ο Σέφερ συναντήθηκε με τον επικεφαλής των SS Χ. Χίμλερ. Οι δύο άνδρες αποφάσισαν την αποστολή στο Θιβέτ. Ο Χίμλερ έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση για τους πολιτισμούς της Ανατολής και ενδιαφερόταν για τη μελέτη της γερμανικής προϊστορίας, καθώς και για τις πιθανές διασυνδέσεις των αρχαίων Γερμανών με την κοινή κοιτίδα των Αρίων.

Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, οι Γερμανοί ζήτησαν από την βρετανική αποικιακή διοίκηση της Ινδίας να διευκολύνει το έργο της εξερευνητικής αποστολής. Οι Βρετανοί έβλεπαν καχύποπτα την παρουσία Γερμανών στο Θιβέτ, στα όρια της Ινδίας.

Επέτρεψαν ωστόσο τη διέλευση από τη χώρα. Για την πρόσβαση όμως στο Θιβέτ παρέπεμψαν τη γερμανική αποστολή στη θιβετιανή κυβέρνηση. Παράλληλα, προειδοποίησαν την τελευταία να μην επιτρέψει την είσοδο των Γερμανών στα εδάφη της.

Η γερμανική αποστολή αναχώρησε στις 18 Απριλίου 1938 από το Βερολίνο. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι έφθασε στην Καλκούτα. Εκεί πληροφορήθηκε ότι η θιβετιανή κυβέρνηση είχε απαγορεύσει την είσοδό τους στη χώρα.

Enneagram. (Μυθιστορηματική αφήγηση στον καθρέφτη με επικίνδυνα πραγματικές αντανακλάσεις )

Ο ήρωας της ιστορίας μας είναι ένα προβατάκι. Ένα μικρό άσχημο μαύρο προβατάκι.

Από μικρό το προβατάκι μας είχε αντιληφθεί την διαφορετικότητά του μέσα στην στάνη με τα άσπρα προβατάκια. Για αυτό τον λόγο ζούσε φορώντας μια άσπρη προβιά ώστε να είναι αποδεκτό μέσα στο μαντρί. Βέβαια που και που το έσκαγε απο το μαντρί και έκοβε βόλτες στο δάσος χωρίς την άσπρη προβιά του. Μπορούσε να είναι ο εαυτός του και να αναπνέει τον ελεύθερο αέρα έστω και για λίγο.

Οι μικρές αυτές αποδράσεις του είχαν όμως και έναν σκοπό. Εξερευνούσε το δάσος και σχεδίαζε την μέρα της τελικής απόδρασης η οποία δεν θα είχε επιστροφή. Έπρεπε όμως να μάθει να ζει σε αυτόν τον κόσμο ο οποίος ήταν γεμάτος κινδύνους πριν το κάνει.


Κάποια προβατάκια που είχαν καταλάβει τι κάνει το νουθετούσαν : "Τι κάνεις; Θα σε φάει ο λύκος . Μείνε μέσα στο μαντρί στην ασφάλεια και την προστασία του βοσκού". Το προβατάκι μας απαντούσε : " Εμένα ίσως με φάει ο λύκος αλλά εσάς σίγουρα θα σας πάει ο βοσκός μια ημέρα στον χασάπη για σφάξιμο" . Τα προβατάκια αντιδρούσαν έντονα : " Είσαι καταστροφολόγος και συνωμοσιολόγος. Ο βοσκός μας αγαπάει , για αυτό κάθε Πάσχα παίρνει τους καλύτερους απο εμάς σαν ανταμοιβή και μας πάει με ένα μεγάλο αυτοκίνητο σε ενα καλύτερο μέρος να ζήσουμε. Εσύ δεν θα το κερδίσεις ποτέ αυτό"

Το προβατάκι μας χαμογελούσε και δεν απαντούσε . Ήξερε πόσο λάθος ήταν να ξυπνάς με το ζόρι κάποιον που θέλει να κοιμηθεί . Είχε δει μια ημέρα τον βοσκό να κοιμάται κάτω απο ένα δέντρο. Κάποια στιγμή η γυναίκα του πήγε και τον ξύπνησε για να κάνει κάποια δουλειά και αυτός αντέδρασε πολύ άσχημα. Πρέπει ο άλλος να θέλει να ξυπνήσει ,

Μια ημέρα σε μια απο τις αποδράσεις του το προβατάκι μας είχε μια δυσάρεστη συνάντηση. Ανάμεσα στα δέντρα είδε εναν λύκο. Το προβατάκι πάγωσε. Ήξερε οτι δεν είχε καμία ελπίδα και έτσι κάθισε και κοίταγε  τον άγριο θηρευτή περιμένοντας το τέλος . Και τότε έγινε το ποιο παράξενο πράγμα. Ο λύκος αφού το παρατήρησε για λίγη ώρα γύρισε την πλάτη του και έφυγε.

Το μαύρο προβατάκι μας φόρεσε την άσπρη προβιά του και γύρισε στο μαντρί τρομαγμένο. Η άσπρη προβιά έγινε δεύτερο δέρμα του.

Τα χρόνια πέρασαν. Το προβατάκι μας εργάζεται σε ενα μεγάλο μαντρί φτιαγμένο απο γυαλί με ωραία γραφεία.  Οι ημέρες του κυλάνε ήσυχα και η ρουτίνα το έχει κάνει να ξεχάσει οτι φοράει άσπρη προβιά ενώ στην πραγματικότητα είναι μαύρο και άσχημο.

Ώσπου μια ημέρα το προβατάκι βρήκε ενα mail στον υπολογιστή του απο τον βοσκό.

Ενημέρωνε  όλα τα προβατάκια στο γυάλινο μαντρί οτι θα ερχόταν ένας φιλος του που είναι κτηνίατρος για να μιλήσει με τα προβατάκια και να τα βοηθήσει να καταλάβουν τον εαυτό τους και τους γύρω τους καλύτερα μέσω μιας μεθόδου που λέγεται Enneagram.

Το προβατάκι φοβήθηκε. Είχε έρθει η ώρα να αποκαλυφθεί η πραγματική του ταυτότητα; Άρχισε να ψάχνει στο internet περισσότερες πληροφορίες για αυτή την μέθοδο.

enneagraminstitute.com

 Αφού διάβασε αρκετά ένιωσε καλύτερα. Ήταν μια υπεραπλουστευμένη μέθοδος που θα την ξεγελούσε εύκολα και θα συνέχιζε την ρουτίνα του.

Οι ημέρες πέρασαν και το προβατάκι μας πήγε στο μαντρί για να συζητήσει με τον κτηνίατρο μαζί με τα άλλα προβατάκια και να μάθει επιτέλους απο πρώτο χέρι τι ήταν αυτό το enneagram.

Τα προβατάκια μαζεύτηκαν σε μια μεγάλη αίθουσα και ο κτηνίατρος φορώντας ενα πλατύ χαμόγελο άρχισε να τους εξηγεί την διαδικασία. Θα γνώριζαν τους εννέα τύπους του enneagram και στην συνέχεια θα έκαναν κάποιες ασκήσεις ώστε να μπορέσουν να κατατάσσουν τους συναδέλφους  τους σε κάποιον απο τους τύπους.

Ξυπνήματα

Ξυπνήματα

 Το μαραμένο αγριολούλουδο ορθώνεται στο μίσχο του

και οι ψίθυροι της άνοιξης αποκτούν ευωδιαστή ανάσα...

Οι ηλιαχτίδες τρυπώνουν μέσα απ'τις γρίλιες 

μα η ραστώνη απ'την καρδιά δεν ξεκουνάει...

Όμως αν κάτω απ'τη μασέλα που μας μάθαν να φοράμε

ψάξουμε και βρούμε πως δεν έλειπαν ποτέ τα δόντια..;

Το φίδι πήγε να ρωτήσει λοιπόν την Εύα.

Η επιλογή δεν ήτανε στις προδιαγραφές του Αδάμ...

Αέρινη κοπέλα μες στο καλοκαιρινό το φόρεμά σου

πώς γίνεται να μας ξυπνάς τη νοσταλγία του χειμώνα...

Καλωδιωμένη ζωή γεμάτη ηλεκτρομαγνητικά σκουλήκια

και ο αλήτης που φλερτάρει με τη μέθη της γύρας...

ανιχνευτής