Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Οι δικές μας "μουσικές" στις ολόδικιές μας φρέσκιες "μελωδίες"!





"Ο λήθαργος και η εθελούσια δουλεία των λαών εξουσιοδοτούν τις διεθνείς μαφίες να δηλητηριάζουν τα τρόφιμα, τον αέρα, το νερό, τη γη. Μην πιστεύετε ότι ένας βουλησιαρχικός και ηθικός ανθρωπισμός αρκεί για να επαναφέρει τον πλανήτη στη φυσική του κατάσταση! Αυτό που πρέπει να αντιπαλέψουμε είναι ο παγκόσμιος εκφυλισμός του ανθρώπου και του κόσμου.

...Όσα μας κληροδότησε η μοιρολατρία, η απάθεια, η παραίτηση των παλαιών γενεών, αυτών που σας έριξαν στον κόσμο χωρίς να ενδιαφερθούν να σας προστατεύσουν απ'αυτό τον εκφυλισμό του σώματος και της συνείδησης που προκαλούν το εμπόρευμα, η εξουσία, το χρήμα κι ένα οικονομικό σύστημα το οποίο, αφού υποβάθμισε τη ζωή σε επιβίωση, σήμερα θέτει σε κίνδυνο όλες τις μορφές ζωής του πλανήτη."

Ραούλ Βανεγκέμ, "Γράμματα στα παιδιά μου και στα παιδιά του κόσμου που έρχεται"

Οι δικές μας "μουσικές" στις ολόδικιές μας φρέσκιες "μελωδίες"!

Η μουσική! Νότες που κοινωνούν σ'ένα καθολικό μήνυμα μιας νέας ανάσας και χαράς για ζωή.
Εσύ, μόνο εσύ! Εαυτέ μου δίδαξέ μου να συνθέτω μια τέτοια μουσική! Αντηχεί στους ψιθύρους και ήχους των πιο ανείπωτων ονείρων, των πιο συναρπαστικών ιστοριών.
Έρχεται απ'τα σπλάχνα της γης, απ'τα δικά μας σπλάχνα! Στροβιλίζεται με τον αέρα, τη μεταφέρει η αστραπή. Σιγοτραγουδιέται από στόμα σε στόμα.
Ο σκοπός αυτός, ο αχαλίνωτα αφυπνιστικός ρυθμός, αυτό το τραγούδι! Το ξέρεις καλά κι ας πασχίζουν οι κλειδοκράτορες του κόσμου να το λησμονήσεις. Το ήξεραν κι άλλοι πριν από εσένα και θα το μάθουν και οι επόμενοι! Διαπερνάει τη ραχοκοκαλιά της φύσης, έτσι όπως τα μόρια των όντων πάλλονται στις γεμάτες χρώματα και φως δονήσεις...
Μία ακολουθία εσωτερικών κι εξωτερικών συχνοτήτων πολύ υψηλή!
Αναδύεται από βάθη χρόνων για να εμπνεύσει τους καλλιτέχνες-δημιουργούς των ελεύθερων καθάριων εποχών!

Κι αυτή η μουσική, αυτοί οι παλμοί, γεννήματα είναι από την καθεμιά μοναδική πηγή: Εμένα. Κι εσένα. Εμάς! Τις αψηλάφιστες ακόμα χορδές που ενώνουν σώμα και πνεύμα  σε μελωδίες ιερά προσωπικές. Και ήρθε η ώρα να τις αδράξουμε! Δεν μπορεί να μας τις στερήσει ή αρνηθεί πια καμία στρατευμένη προπαγάνδα, καμία πολιτική στράτευση, καμία χειραφέτηση κενή ουσίας, καμία ιδεολογία με ιδέες σε ασφυξία, κανένας τσιμεντένιος ηγήτορας φατριών, κανένας σεχταρισμός με ηθικές υποχρεώσεις και ξεχειλίζοντα μίσος προοδευτισμό...Δεν μας ξεγελούν πια, δεν μας πείθουν, δεν συναινούμε στην εξουσία της οικονομίας πάνω στη φύση και του εμπορεύματος πάνω στη ζωή!

Κύλησαν καιροί και ήρθανε καινούργιοι για να συντονιστούμε. Κι ένα δίκτυο να υφάνουμε, ολόδικό μας, μεταμορφωτικής συνείδησης, υψωτικής σημασίας.
Που εξαλείφει τα παράσιτα. Που καλύπτει την κακοσμία της απάτης. Που διαλύει τις παρανοήσεις. Που αποκαθιστά την ενότητα πνευματικής και υλικής συνείδησης. Που σκορπάει στους ανέμους της λήθης αλυσοδεμένες προσκολλήσεις. Που ακυρώνει τα κτηνώδη ξεσπάσματα. Που της Ιστορίας διορθώνει τις φριχτές κανονικότητες κι απαλύνει με αλληλεγγύη τον πόνο.  Που κοπάδια από σφαχτάρια και σωρούς από κρέατα τα χρίζει πάλι ανθρώπους.

Τα νέα τείχη της Ιεριχούς κλείνουν μέσα τους τον παλιό τον κόσμο.
Δεν μας μένει παρά να γενούμε οι σαλπιγγτές κατεδάφισής τους!

Ο Ένοικος...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου