Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, ένα είναι ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ!


Δεν έχουμε βρεθεί εδώ χάμου για να επιβιώνουμε απλώς και να υπηρετούμε λογής αφεντάδες, μικρούς ή μεγάλους.
Αλλά για να ζήσουμε τη ζωή μας, να εξελισσόμαστε, να δημιουργούμε και να μεγαλουργούμε!

Αξιοποιώντας κάθε αέναη μοναδική στιγμή του αιώνιου παρόντος μας. ΞΥΠΝΙΟΙ κι ΟΡΘΙΟΙ!

Ένα λοιπόν είναι το σύνθημα που εμπνέει (ή θα'πρεπε να εμπνέει) κι ενεργοποιεί τους ανθρώπους.

Από την ακόμη αποικιοκρατούμενη Αφρική, αποικία πλέον των ψυχοπαθητικών πολυεθνικών σε συνέργεια με κυβερνητικά χρηματιζούμενα ανδρείκελα και πολέμαρχους που σφαγιάζουν ολόκληρους πληθυσμούς. Ως τα φλεγόμενα οδοφράγματα στα γκέτο και τους κεντρικούς δρόμους του Παρισιού, του Λονδίνου, της Αθήνας κι άλλων ευρωπαϊκών μητροπόλεων. Και τις εξεγέρσεις των φοιτητών στη Χιλή, των κατοίκων στη Βολιβία για το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης στο ιδιωτικοποιημένο(!) νερό του τόπου τους, των αυτόχθονων πληθυσμών για το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού τους και των εξαθλιωμένων σε παραγκουπόλεις ανθρώπων, σε όλη τη Νότια Αμερική κι όχι μόνο, για μια άλλη ζωή.

Από τους απαχθέντες από τις μυστικές υπηρεσίες των πραγματικά επικίνδυνων τρομοκρατών κι εξαφανισμένους σε ανήλιαγα κελιά. Κι από τον κόσμο που κατακλύζει τις αμερικανικές λεωφόρους και πλατείες, ζητώντας η WALL STREET να μην αποτελεί τον ένα και μοναδικό δρόμο-οδοδείκτη ζωής και τη χοάνη που καταπίνει ολόκληρες κοινωνίες. Ως τον αγώνα των αφρικανικών κι όχι μόνο φυλών να διασφαλίσουν τους παραδοσιακούς τρόπους ζωής τους ενάντια στην κερδοσκοπική λαίλαπα ισοπέδωσης ανθρώπου και Φύσης.


Από τα αραβικά προτεκτοράτα του "θείου Σαμ", βυθισμένα στο θρησκευτικό ολοκληρωτισμό και φιμωμένα από το φόβο του γδούπου των μαστιγίων πάμπλουτων οικογενειακών δυναστειών. Που όποτε τα συμφέροντα των αγάδων του πλανήτη μετατοπίζονται ή αναθεωρούνται, δημιουργούνται κι "αραβικές ανοίξεις" που απλώς αλλάζουν τις εξωτερικές μορφές κι αφήνουν ανέγγιχτη την ουσία. Ως τους τεράστιους πληθυσμούς της Κίνας και της Ινδίας, που στη κυριολεξία λιμοκτονούν, δουλεύοντας σκληρά (άλλο η εργασία) σαν σκλάβοι από πολύ μικρή ηλικία για μια βρωμόκουπα ρύζι. Ώστε οι αριθμοί της ανάπτυξης να ευημερούν και να εκτοξεύονται στα ύψη...

Και τους απίστευτα παραδομένους στην πιο απόλυτη ένδεια πληθυσμούς, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Που ζωή γι'αυτούς σημαίνει "άλλη μια μέρα που είμαστε ζωντανοί!"

ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΣΑ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΘΗΣΑΥΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΙ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ, ΞΕΖΟΥΜΙΣΤΕΣ, ΥΠΝΩΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΟΡΝΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ!

Απέναντι σε αυτά τα ανελέητα υποκείμενα, τα διπρόσωπα και δόλια ιδρύματά τους (συχνότατα "μη κερδοσκοπικά" ή "υπέρ της προώθησης της γνώσης και των "ανθρώπινων δικαιωμάτων"), τους παρασιτικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς τους και τις σιδερόφραχτες άψυχες στρατιές τους... ένα είναι το σύνθημα:

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Ύλης, πνεύματος, έκφρασης, κίνησης, σύνθεσης και δημιουργίας.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Από την απονεκρωτική ομοιομορφία, την αγελοποίηση, τη βλακεία, τις προκαταλήψεις, τις ιδεολογίες-φυλακές, το ψέμα που έγινε κανονικότητα, τη στρεβλή γνώση, τα δόγματα και τις αυθαιρεσίες που επιβάλλονται ως αλήθειες...
 Θέλουμε αέρα! Θέλουμε...
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου