...κάποιες, με όλο το θάρρος της γνώμης του, προτροπές του ανιχνευτή
ΔΕΝ είναι δυνατό (ούτε λογικό να το επιθυμείς) να είσαι αρεστός κι αγαπητός σε όλους. Εκτός κι αν πάσχεις από διαταραχή πολλαπλών προσωπικοτήτων, όπου η μία ουδεμία σχέση έχει με την άλλη. Έτσι, όμως, παύεις να είσαι Εσύ και γίνεσαι "αυτοί".
ΔΕΝ αποδεικνύει ο τρόπος που σου συμπεριφέρονται οι άλλοι αυτό που είσαι πραγματικά.
-Αν σου φέρονται σα να'σαι βλάκας κι εσύ ξέρεις καλά πως δεν είσαι (εκτός κι αν είσαι και δεν το ξέρεις), τότε σε υποτιμούν.
-Αν γι'αυτό που πρεσβεύεις και διεκδικείς, αν για όσα σε εμπνέουν κι εκφράζεις, αν για ό,τι πράττεις με όραμα, πίστη και συνέπεια, σε χλευάζουν και συκοφαντούν, σ'αντιμετωπίζουν με μνησικακία, δόλο κι εχθρικότητα...τότε σε φοβούνται.
Μη το βάζεις εύκολα κάτω, ούτε να δοκιμάσεις ποτέ να πουλήσεις τις ιδέες σου στο σύστημα. Γιατί έτσι κάνεις το αντίθετο απ' αυτά που φαινόσουν αρχικά ότι πίστευες και δίνεις κι ένα κακό παράδειγμα στους άλλους. Ειδικά σε αυτούς που, σε συνάρτηση άμεση με τη συμβατότητα της εκπομπής δονήσεων, μπορεί να αποδειχτούν στην πορεία σύμμαχοι και συνοδοιπόροι σου.
ΔΕΝ είναι ντροπή ν' αποχωρήσεις έγκαιρα απ'το πεδίο μιας μάχης, αν είσαι σίγουρος πως είναι γεμάτο παγίδες και οι συνθήκες τελείως αντίξοες. Αυτό είναι σημάδι ευφυίας που χαρακτηρίζει τους Πολεμιστές. Σχεδίασε προσεχτικά τις κινήσεις σου, ώστε την επόμενη φορά οι πιθανότητες επιτυχίας να είναι πιο ευνοϊκές...
ΔΕΝ είναι καλό όταν ξεκινάς κάτι σημαντικό να το παρατάς, πριν ολοκληρώσεις, πριν καν δεις πού σε βγάζει και στη συνέχεια να το εγκαταλείπεις ολότελα. Η Φύση, εξάλλου, δεν είναι αρνητική στους πειραματισμούς και καμιά ιδέα δεν είναι πραγματική αν δεν τη θέσει κάποιος σε εφαρμογή. Άλλωστε, πώς αλλιώς θα προχωρήσεις στη ζωή, θα βγεις από τα λιμνάζοντα ύδατα, θα εξελιχθείς, θα ολοκληρωθείς ως προσωπικότητα που θα εμπεριέχει πρωτίστως Ουσία και πλεόνασμα-όχι αποκαρδιωτικό έλειμμα Ενέργειας ...; Και ποιος ξέρει...μαζί μ' εσένα ίσως θα προχωρήσει σε λεωφόρους υπέρβασης κι ο κόσμος ολάκερος, αν λάβουμε σοβαρά υπόψη και τη θεωρία του Χάους...
Και ΔΕΝ πρέπει (η μόνη, ίσως, φορά που αξίζει η λέξη αυτή!) να φοβάσαι το λάθος, αν είσαι έξυπνος άνθρωπος και μαθαίνεις απ' αυτό. Άλλωστε, κι ο ίδιος ο θεός ή οι (πραγματικοί) θεοί των επικυρίαρχων του πολύπαθου κόσμου μας είναι γεμάτος/οι κουσούρια και χτυπητές ατέλειες αν μελετήσουμε τις όσες σχετικές ιστορίες υπάρχουν και τις "θέσφατες αφηγήσεις" που έχουν μετατραπεί σε απονεκρωτικούς από κάθε άποψη δογματισμούς...
ΔΕΝ είναι καλό να φοβάσαι το θάνατο. Αυτό πάντα αποτελούσε αιτία μεγάλων δεινών για τους ανθρώπους! Καλό είναι να κάνεις την υπέρβαση...ζωής και να συμφιλιωθείς μαζί του. Και να τον περιμένεις αδιάφορος κι ατάραχος να κοπιάσει, όποτε είναι. Αυτό θα πει να ζεις σύμφωνα με τη Φύση και την Αρετή. Αυτό θα πει ν'αγαπάς πραγματικά τη ζωή και τον άνθρωπο!
Κι αν τελικά είχαν και δίκιο ο Πυθαγόρας, ο Πλάτωνας, οι βουδιστές και τόσοι άλλοι, μπορεί, μετά την αποχώρησή σου, να επιστρέψεις και δριμύτερος!
ΔΕΝ είναι δυνατό (ούτε λογικό να το επιθυμείς) να είσαι αρεστός κι αγαπητός σε όλους. Εκτός κι αν πάσχεις από διαταραχή πολλαπλών προσωπικοτήτων, όπου η μία ουδεμία σχέση έχει με την άλλη. Έτσι, όμως, παύεις να είσαι Εσύ και γίνεσαι "αυτοί".
ΔΕΝ αποδεικνύει ο τρόπος που σου συμπεριφέρονται οι άλλοι αυτό που είσαι πραγματικά.
-Αν σου φέρονται σα να'σαι βλάκας κι εσύ ξέρεις καλά πως δεν είσαι (εκτός κι αν είσαι και δεν το ξέρεις), τότε σε υποτιμούν.
-Αν γι'αυτό που πρεσβεύεις και διεκδικείς, αν για όσα σε εμπνέουν κι εκφράζεις, αν για ό,τι πράττεις με όραμα, πίστη και συνέπεια, σε χλευάζουν και συκοφαντούν, σ'αντιμετωπίζουν με μνησικακία, δόλο κι εχθρικότητα...τότε σε φοβούνται.
Μη το βάζεις εύκολα κάτω, ούτε να δοκιμάσεις ποτέ να πουλήσεις τις ιδέες σου στο σύστημα. Γιατί έτσι κάνεις το αντίθετο απ' αυτά που φαινόσουν αρχικά ότι πίστευες και δίνεις κι ένα κακό παράδειγμα στους άλλους. Ειδικά σε αυτούς που, σε συνάρτηση άμεση με τη συμβατότητα της εκπομπής δονήσεων, μπορεί να αποδειχτούν στην πορεία σύμμαχοι και συνοδοιπόροι σου.
ΔΕΝ είναι ντροπή ν' αποχωρήσεις έγκαιρα απ'το πεδίο μιας μάχης, αν είσαι σίγουρος πως είναι γεμάτο παγίδες και οι συνθήκες τελείως αντίξοες. Αυτό είναι σημάδι ευφυίας που χαρακτηρίζει τους Πολεμιστές. Σχεδίασε προσεχτικά τις κινήσεις σου, ώστε την επόμενη φορά οι πιθανότητες επιτυχίας να είναι πιο ευνοϊκές...
ΔΕΝ είναι καλό όταν ξεκινάς κάτι σημαντικό να το παρατάς, πριν ολοκληρώσεις, πριν καν δεις πού σε βγάζει και στη συνέχεια να το εγκαταλείπεις ολότελα. Η Φύση, εξάλλου, δεν είναι αρνητική στους πειραματισμούς και καμιά ιδέα δεν είναι πραγματική αν δεν τη θέσει κάποιος σε εφαρμογή. Άλλωστε, πώς αλλιώς θα προχωρήσεις στη ζωή, θα βγεις από τα λιμνάζοντα ύδατα, θα εξελιχθείς, θα ολοκληρωθείς ως προσωπικότητα που θα εμπεριέχει πρωτίστως Ουσία και πλεόνασμα-όχι αποκαρδιωτικό έλειμμα Ενέργειας ...; Και ποιος ξέρει...μαζί μ' εσένα ίσως θα προχωρήσει σε λεωφόρους υπέρβασης κι ο κόσμος ολάκερος, αν λάβουμε σοβαρά υπόψη και τη θεωρία του Χάους...
Και ΔΕΝ πρέπει (η μόνη, ίσως, φορά που αξίζει η λέξη αυτή!) να φοβάσαι το λάθος, αν είσαι έξυπνος άνθρωπος και μαθαίνεις απ' αυτό. Άλλωστε, κι ο ίδιος ο θεός ή οι (πραγματικοί) θεοί των επικυρίαρχων του πολύπαθου κόσμου μας είναι γεμάτος/οι κουσούρια και χτυπητές ατέλειες αν μελετήσουμε τις όσες σχετικές ιστορίες υπάρχουν και τις "θέσφατες αφηγήσεις" που έχουν μετατραπεί σε απονεκρωτικούς από κάθε άποψη δογματισμούς...
Ή μήπως αυτός ο κόσμος ήταν ως τώρα φιλοεπιβιωτικός, αρμονικός, συμπονετικός...εν ολίγοις άξιος για ανθρώπινα όντα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου