Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Ποίημα - πρόκληση του Ταρίκ Αλί προς τους ισλαμιστές της Αιγύπτου


Ο βρετανοπακιστανός διανοούμενος της Αριστεράς απευθύνει ερωτήματα στη Μουσουλμανική Αδελφότητα

Ο διάσημος βρετανοπακιστανός διανοούμενος της Αριστεράς Ταρίκ Αλί έγραψε ένα ποίημα απευθυνόμενος στους φανατικούς ισλαμιστές της Αιγύπτου, ορισμένοι από τους οποίους είχαν ξανασυγκεντρωθεί τις τελευταίες εβδομάδες στην πλατεία Ταχρίρ του Καίρου. Οι αιγυπτιακές Αρχές τους διέλυσαν σήμερα χωρίς εκτεταμμένη χρήση βίας. Το ποίημα δημοσιεύθηκε λίγο πριν από την σημερινή εξέλιξη και έχει τίλο «Μερικές ερωτήσεις για τους μουσουλμάνους αδελφούς της πλατείας Ταχρίρ την 29η Ιουλίου». 

«Απευθύνω αυτό το ποίημα στους μουσουλμάνους αδελφούς που διαδήλωσαν στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου μετά την προσευχή της Παρασκευής 29 Ιουλίου», γράφει ο Αλί, ιστορικός, μυθιστοριογράφος, πολιτικός ακτιβιστής, κινηματογραφιστής, «ψυχή» της επιθεώρησης New Left Review. Ακολουθεί ολόκληρο το ποίημα.
Μερικές ερωτήσεις για τους μουσουλμάνους αδελφούς της πλατείας Ταχρίρ την 29η Ιουλίου

Η υπομονή εξαντλήθηκε
Βγήκατε μέσα από τις σκιές
Να μας πείτε τι απαγορευόταν και γιατί.
Μιλήσατε δυνατά και καθαρά,
Κάθε ψαλμός σας κι ένα μαστίγωμα:
Ο Αλλάχ είναι Μεγάλος!
Οι νόμοι του Θεού υπερβαίνουν την δημοκρατία!
Οι αριστεροί φιλελεύθεροι και οι υλιστές είναι μιάσματα της κοινωνίας!
Οι χριστιανοί κόπτες επίσης!
Και όσες γυναίκες δεν κουκουλώνονται!
Και οι αριστεριστές, οι παγιδευμένοι στη λάθος πλευρά της ιστορίας,
με την στείρα οργή και λίγοι !

Εμείς, οι Αδελφοί εκπροσωπούμε το θέλημα του Θεού!
Μα ποιός σας το είπε;
Και γιατί τον πιστέψατε;
Ηταν άραγε θέλημα Θεού οι ηγέτες σας να συμμαχήσουν με τον Μουμπάρακ;
Και οι εχθροί σας στην Αίγυπτο που ισχυρίζονται ότι κι αυτοί εκπροσωπούν το θέλημά Του ;
Και οι θορυβώδεις σας γείτονες, που τον καθένα τον οδηγούν οι ιεροκήρυκες;
Οι Σουλτάνοι του Άμπου Ντάμπι και του Ριάντ;
Οι Αγιατολάχ της Κομ και της Καρμπάλα;
Οι πολέμαρχοι στο όνομα του Θεού του Λευκού Οίκου;
Ο Πάπας στο Βατικανό;
Οι ραβίνοι των συναγωγών της Ιερουσαλήμ;
Και ο δικός τους Θεός είναι μέγας, έτσι δεν είναι;
Η Βίβλος μας διδάσκει πως υπάρχει μόνο ένας Θεός,
Παντοδύναμος, αδιαίρετος, «ος τα πανθ' ορά».
Γιατί λοιπόν Αυτός μιλάει σε τόσες διαφορετικές γλώσσες και φωνές;
Μήπως προσπαθεί να μας ευχαριστήσει όλους ταυτόχρονα;
Μαζί και το Ισραήλ και την Παλαιστίνη;
Μαζί και τον τύραννο και τον τυραννισμένο;
Αφήστε τον Θεό στην άκρη για μια στιγμή,
Και πείτε μας: σε τί άλλο πιστεύετε;
Πώς θα αντιμετωπίσετε τους εκμεταλλευτές μας;
Ξεκινώντας απ' αυτούς του σιναφιού σας;
Μήπως ο ήλιος ανήκει αποκλειστικά σε σας;
Ο Θεός σας είναι νεοφιλελεύθερος;
Οι φτωχοί πρέπει να κρατιούνται στη ζωή από φιλανθρωπίες για πάντα;
Γιατί να απελπίζεται ο λαός μας;
Για πόσο καιρό εσείς θα αλυσοδένετε τις ελευθερίες του;
Με ποιού το μέρος είστε τελικά;

Ταρίκ Αλί

31 Ιουλίου 2011
ΤΟ ΒΗΜΑ 
Eμείς το διαβάσαμε στον ΚΛΕΙΤΩΡ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου