Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Ένας τόσο μεγάλος επιστήμονας που δέχθηκε (και δέχεται) τόσο μεγάλο κυνηγητό, από τους τζιτζιφιόγκους της διαστρέβλωσης και διαπλοκής...

 Ένας επιστήμονας που τίμησε όσο λίγοι τους όρους επιστημονική έρευνα, ακεραιότητα, επιμονή, ανάδειξη και υπεράσπιση της αλήθειας. Μια τέτοια αξία επιστημονικής εργασίας και τέτοια ευρήματα, που ανατρέπουν επίσημες ερμηνείες των ιστορικών γεγονότων και αναγκάζουν το κατεστημένο να καταπιεί την αυθαίρετα δογματική γλώσσα του και να ξαναγράψει βιβλία από την αρχή, ήταν ίσως αναπόφευκτο να δεχθούν διώξεις λυσσαλέες. Με την ευγενική πάντα συνδρομή του υπουργείου "πολιτισμού" και των Αρχών της ελληνικής παραδοσιακής μικροψυχίας και διαπλοκής με μεγάλα συμφέροντα και διαχρονικής κατωτερότητας έναντι μεγάλων περιστάσεων.
ανιχνευτής


"Η ταινία μικρού μήκους – αφιέρωμα στον ανθρωπολόγο Άρη Πουλιανό που συνέδεσε τ’ όνομά του με την έρευνα του Ανθρώπου στην Ελλάδα. Μια ισχυρή προσωπικότητα κι ένας «μαχητής» των ανακαλύψεων και των αποκαλύψεων, που υπερασπίζεται τις απόψεις του απέναντι στο σύνολο της πολιτικής και πανεπιστημιακής κοινότητας. Το φιλμ περιέχει ανέκδοτες μαρτυρίες του σχετικά με πρόσφατες έρευνες, αλλά και το ανελέητο κυνηγητό από πολιτικούς και πανεπιστημιακούς.
Πρόκειται για την πρώτη ταινία που η παραγωγή της έγινε από ένα blog www.olympia.gr έναν Φορέα (Ανθρωπολογική Εταιρία Ελλάδος) και μια Δημιουργική ομάδα (Elixis).
Η διανομή και διάδοση του φιλμ θα γίνεται μόνο μέσα από τα blogs και θα είναι ελεύθερη περιουσιακών δικαιωμάτων. Ευχαριστούμε από καρδιάς τον καθηγητή Άρη Πουλιανό για την εμπιστοσύνη του.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ζησόπουλος / Ελευθέριος Φυλακτός
Παραγωγή: elixis / olympia.gr / Ανθρωπολογική Εταιρία Ελλάδος"

Ακολουθεί ένα πολύ καλό κείμενο για τον σπουδαίο Άρη Πουλιανό:

Ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων


"Ο Άρης Πουλιανός, ο οποίος έχει ιδρύσει την «Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος» από το 1971, λέγει ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν καταστρέψει περισσότερα από το 90% των ανθρωπολογικών στοιχείων που έχουν βρεθεί στην Ελλάδα και ότι άνθρωποι που δεν κατέχουν τα προσόντα του παλαιοανθρωπολόγου τοποθετούνται σε θέσεις ευθύνης σε σημαντικές αρχαιολογικές ανασκαφές.
Τη σημαντικότητα των ευρημάτων του σπηλαίου των Πετραλώνων δε φαίνεται να συμμερίζεται το επίσημο ελληνικό κράτος. Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού που αναφέρεται στο σπήλαιο για τον αρχάνθρωπο διαβάζουμε μια χλιαρή περιγραφή των δύο σειρών χωρίς λεπτομέρειες και κυρίως χωρίς χρονολόγηση.

...ξένο αρχαιολογικό site έγραψε τα εξής: «Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις τις συστηματικές προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να κρύψει την αλήθεια από το κοινό και να καταστρέψει τη ζωή των ανθρώπων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην έρευνα και στην αποκάλυψη της αλήθειας»


Ο Άρης Πουλιανός διέθεσε για υποδομές και έρευνα ολόκληρη την περιουσία του, αλλά και πάνω από μισό αιώνα προσωπικού έργου και το περίεργο είναι πως η επίσημη πολιτεία όχι απλώς δεν το αναγνωρίζει, αλλά και το εχθρεύεται. Η διαμάχη είναι μόνο στην επιφάνειά της «επιστημονική», καθώς είναι φανερό πως από πίσω κρύβονται συμφέροντα. Όταν ένας πρώην υπουργός Δικαιοσύνης αποκαλεί «εμμονική» τη δικαστική εξουσία, όπως την αποκάλεσε στην περίπτωση του Πουλιανού, τότε είναι φανερό πως το πολίτευμα της χώρας πάσχει. Ο Πουλιανός έχει περάσει περισσότερο χρόνο στις αίθουσες των δικαστηρίων παρά ανασκάπτοντας κι ερευνώντας. Αυτός ίσως να ήταν και ο σκοπός από την αρχή: η αδρανοποίησή του. Αυτοί που λένε πως οι ιδέες παλεύονται με ιδέες δεν γνωρίζουν καλά την ελληνική πραγματικότητα
."
Άρης Πουλιανός: Ό,τι δεν θέλουν να ξέρουμε για το σπήλαιο των Πετραλώνων. Ο παλαιοανθρωπολόγος Άρης Πουλιανός με το τεράστιο και πρωτότυπο έργο του έχει συμβάλει αποφασιστικά στη διαμόρφωση μιας πληρέστερης εικόνας σχετικά με την εμφάνιση και πορεία του ανθρώπου στη Γη.

Από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα στο χώρο της παλαιοανθρωπολογίας, αναφορικά με την καταγωγή του ανθρώπου, είναι αν προέρχεται από την Αφρική ή αν εμφανίστηκε ταυτόχρονα σε πολλά μέρη της Γης. Η πρώτη θέση, που είναι και η πιο διαδεδομένη, υποστηρίζεται εδώ και πολλές δεκαετίες από τη δυναστεία της περίφημης οικογένειας Λήκυ. Η δεύτερη θέση, που είναι και η πιο επαναστατική, από τον διάσημο επιστήμονα και ερευνητή Άρη Πουλιανό.

Το 1969, ο δρ. Πουλιανός, μελετώντας τον Αρχάνθρωπο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής, ανακοινώνει ότι είναι 700.000 ετών και ότι αποτελεί τον αρχαιότερο Ευρωπαίο. Αποδεικνύει επίσης ότι η ΝΑ Ευρώπη, και συγκεκριμένα η Βαλκανική, υπήρξε χώρος ανθρωπογένεσης ανεξάρτητα από την Αφρική.

Απέδειξε επίσης ότι ο αρχαϊκός άνθρωπος των Πετραλώνων αποτελεί μια από τις πρώτες μορφές του Χόμο σάπιενς. Είναι δηλαδή κανονικός άνθρωπος και δεν έχει καμία σχέση με τον γορίλλα και τον χιμπατζή, τον Αυστραλοπίθηκο αφρικάνους ή τον Προκόνσουλ (Χόμο χάμπιλις).
«Μπορεί να μην ήταν ωραίο παιδί», λέει ο Άρης Πουλιανός, «αλλά διέθετε έναν αρκετά ανεπτυγμένο εγκέφαλο, όπως δείχνει το μέγεθος του κρανίου του».

 Ο Άρης Πουλιανός είναι από την κάστα εκείνη των ανθρώπων που γι’ αυτούς γράφουν οι εγκυκλοπαίδειες. Το έργο τους αθόρυβο, πολυετές, κοπιώδες, μα η σημασία του τόσο μεγάλη που η ιστορία έχει φυλάξει αρκετές σελίδες για να την καταγράψει. «Στην αίθουσα του Θεόφραστου κοιμήθηκα πολλές βραδιές, ήθελα να νιώσω πώς ένιωθαν οι πρώτοι άνθρωποι μέσα στη σπηλιά. Κι έτσι στην αίθουσα του Θεόφραστου έβαλα ξύλινη σκάλα κι απάνω εκεί κοιμόμουνα».

Ο Άρης Πουλιανός έχει συνδέσει το όνομά του με τα Πετράλωνα της Χαλκιδικής και τα υπολείμματα ενός ανθρώπου που έζησε στην περιοχή πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.

Το όνομα που του έδωσε ο Πουλιανός: Αρχάνθρωπος. Ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων.
Η ανακάλυψη του Άρη Πουλιανού είναι μοναδική στα παγκόσμια χρονικά της παλαιοανθρωολογίας, γιατί τοποθετεί τεκμηριωμένα τον άνθρωπο έξω από την Αφρική.

Οι αναλύσεις και οι μελέτες που έγιναν σε εργαστήρια του εξωτερικού, έδειξαν ότι το κρανίο του σπηλαίου των Πετραλώνων Χαλκιδικής ανήκει σε ένα αρχαϊκό ανθρωποειδές, τελείως διαφορετικό από τον Χόμο ερέκτους (τον Όρθιο άνθρωπο), και από τον κλασικό Νεάντερταλ, καθώς παρουσιάζει τα πρώτα ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά. Η μεγάλη ηλικία του κρανίου θέτει υπό αμφισβήτηση την υπόθεση ότι ο άνθρωπος εμφανίστηκε στην Αφρική κι από εκεί εξαπλώθηκε στον υπόλοιπο κόσμο και προτείνει την ανεξάρτητη εξέλιξη του Χόμο σάπιενς στην Ευρώπη.

Μέχρι την ανακάλυψη αυτή ο ελλαδικός χώρος εθεωρείτο από την επιστήμη της παλαιοανθρωπολογίας λευκό σημείο, blank spot, δηλαδή περιοχή όπου κανένα σημαντικό εύρημα δεν είχε βρεθεί που να αποτελεί κρίκο της εξέλιξης στην ιστορία του ανθρώπινου είδους. Η ανακάλυψη του αρχανθρώπου έγινε τον Σεπτέμβριο του 1960 κι από τότε άρχισαν τα προβλήματα.

"Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκα στην Αθήνα γιατί του Καραμανλή η πρόσκληση το ’62 ήταν να ‘ρθω να αναλάβω την έδρα της ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στα Πετράλωνα είχε βρεθεί το κρανίο του αρχανθρώπου και φυσικά ήταν το πρώτο εύρημα παλαιού ανθρώπου στον ελλαδικό χώρο και ήταν τμήμα της διατριβής μου, δηλαδή από πού βαστάνε οι Έλληνες. Έτσι και ξεκίνησα. Η καταγωγή των Ελλήνων ήταν το θέμα μου."
Η έρευνα γύρω από το θέμα της καταγωγής των Ελλήνων αποτελεί κόκκινο πανί για την επιστημονική κοινότητα τόσο στην Ελλάδα όσο και εκτός. Στα σχολικά βιβλία διαβάζουμε πως οι πρόγονοι των Ελλήνων ήταν κάποιοι άλλοι που κατέβηκαν από τον Βορρά εξολοθρεύοντας τους γηγενείς. Αυτό δηλαδή που διαβάζουμε είναι πως κάποιοι Ινδοευρωπαίοι εξολόθρευσαν κάποιους Προέλληνες.

Εδώ, όμως, προκύπτει ένα απλό ερώτημα: αν αυτοί που ήρθαν από τον Βορρά δεν ήταν Έλληνες και αυτοί που ζούσαν εδώ δεν ήταν Έλληνες, τότε τελικώς ποιοι είναι οι Έλληνες; Η απάντηση στο θέμα γύρω από την καταγωγή των ανθρώπων που κατοικούσαν στον ευρύτερο ελληνικό χώρο φαίνεται να βρίσκεται ακόμα και σήμερα καλά κρυμμένη κάτω από την επιφάνεια της γης.
Ο Άρης Πουλιανός επί σειρά ετών ισχυρίζεται πως η αφροκεντρική θεωρία καταγωγής του ανθρώπου ανατρέπεται με στοιχεία που ο ίδιος έχει φέρει στο φως.

«Από ‘δω βέβαια, όταν μας πέταξαν έξω το 1982, μπήκαν μέσα μερικοί απ’ τους καθηγητές της εποχής εκείνης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εξαφάνισαν σιαγόνες ιππαρίων και αλόγων που είχαμε εδώ. Τώρα όταν επανήλθα το 1997 είχαν χαθεί βέβαια. Για πρώτη φορά διαπιστώνω πως εδώ περνάει και τα 700 και το εκατομμύριο χρόνια η ζωή του ανθρώπου μέσα σ’ αυτή τη σπηλιά. Άρα ήταν πολύ σημαντική η τομή Α1, γιατί μας βοήθησε να καταλάβουμε από πού ν’ αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε.

Σ’ αυτό το σημείο βρήκα την πρώτη στάχτη φωτιάς και μου ‘δωσε πολύ κουράγιο που απεδείκνυε ότι εδώ μέσα μπήκε άνθρωπος και την άναψε. Αυτή η φωτιά είναι ενός εκατομμυρίου ετών, χιλιάδων ετών… Έχουμε μία 300 χιλιάδων ετών στη Νίκαια της Γαλλίας σε σπήλαιο, αλλά η αρχαιότερη φωτιά της γης έχει ανάψει εδώ. Αυτή που έχουμε μέσα στο μουσείο».

Τη σημαντικότητα των ευρημάτων του σπηλαίου των Πετραλώνων δε φαίνεται να συμμερίζεται το επίσημο ελληνικό κράτος. Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού που αναφέρεται στο σπήλαιο για τον αρχάνθρωπο διαβάζουμε μια χλιαρή περιγραφή των δύο σειρών χωρίς λεπτομέρειες και κυρίως χωρίς χρονολόγηση.

Στον ιστότοπο του Γαιολογικού – Παλαιοντολογικού Μουσείου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ο άνθρωπος των Πετραλώνων αποκτά ηλικία 200.000 ετών (!), ηλικία που υπολείπεται τουλάχιστον 500.000 έτη από τη χρονολόγηση που δίνει ο Πουλιανός. Για τον ίδιο τον Πουλιανό δεν δίνεται ούτε η παραμικρή αναφορά, παρότι είναι ο σημαντικότερος ανασκαφέας του σπηλαίου. Γιατί, όμως, ο Πουλιανός έχει τόσες αντιπάθειες; Γιατί τόσα χρόνια η πανεπιστημιακή κοινότητα και ο πολιτικός κόσμος τον έχουν σχεδόν επικηρύξει;

Περιέργως, αντί η θέση αυτή να υποστηριχτεί από την εθνική ηγεσία, οι ελληνικές κυβερνήσεις έχει κάνει συστηματικές προσπάθειες για να συσκοτίσουν, να μειώσουν και να δυσφημίσουν το έργο του Πουλιανού, αποκλείοντάς τον μάλιστα από την περαιτέρω έρευνα και τις ανασκαφές στο σπήλαιο των Πετραλώνων.

Παρά τις πολλές ψευδείς κατηγορίες εναντίον του από τους διάφορους πολιτικούς και επιστημονικούς φορείς, με στόχο να σπιλωθεί το όνομά του και η 50χρονη ερευνητική πορεία του, ο Πουλιανός υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ανθρωπολογική Εταιρεία η οποία έχει υποβάλει καταγγελίες προς την ελληνική κυβέρνηση για την ιταμή και απαράδεκτη αυτή συμπεριφορά.

Ο Άρης Πουλιανός, ο οποίος έχει ιδρύσει την «Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος» από το 1971, λέγει ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν καταστρέψει περισσότερα από το 90% των ανθρωπολογικών στοιχείων που έχουν βρεθεί στην Ελλάδα και ότι άνθρωποι που δεν κατέχουν τα προσόντα του παλαιοανθρωπολόγου τοποθετούνται σε θέσεις ευθύνης σε σημαντικές αρχαιολογικές ανασκαφές.

Πρόσφατα, ο δρ. Πουλιανός έδωσε μια ομιλία σε λύκειο της Αθήνας και αμέσως αντιμετώπισε μια επίθεση από τις αρχές, η οποία είχε στόχο τόσο τον ίδιο όσο και το σχολείο που τον κάλεσε να μιλήσει. Ο διευθυντής του σχολείου σε δηλώσεις χαρακτήρισε «απαράδεκτη και προκλητική» τη στάση των αρχών, προσθέτοντας: «Είναι πραγματικά θλιβερό το ότι μια επιστημονική υπηρεσία της κυβέρνησης εκτοξεύει τόσες πολλές απειλές, ανακρίβειες, παραποιήσεις και ψέματα εναντίον ενός καταξιωμένου επιστήμονα».

«Τι να πω; Είναι φασίστες στο μυαλό. Δε θέλουν πρόοδο εδώ. Και ήρθε εδώ ένας Μοσχοβίτης, όπως έλεγε ο Μαρινάτος παλιά, και τους έκαμε ανατροπή. Τις ανατροπές φοβούνται. Να μη θίξεις αυτά που διδάσκονται».

Σχολιάζοντας το περιστατικό, ξένο αρχαιολογικό site έγραψε τα εξής: «Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις τις συστηματικές προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να κρύψει την αλήθεια από το κοινό και να καταστρέψει τη ζωή των ανθρώπων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην έρευνα και στην αποκάλυψη της αλήθειας».

Μπορείτε να διαβάσετε στα ελληνικά την επίσημη επιστολή που έστειλε ο Άρης Πουλιανός στην ελληνική κυβέρνηση πριν από λίγες μέρες.

poulianos-government-document

 Ο Άρης Πουλιανός διέθεσε για υποδομές και έρευνα ολόκληρη την περιουσία του, αλλά και πάνω από μισό αιώνα προσωπικού έργου και το περίεργο είναι πως η επίσημη πολιτεία όχι απλώς δεν το αναγνωρίζει, αλλά και το εχθρεύεται.

Η διαμάχη είναι μόνο στην επιφάνειά της «επιστημονική», καθώς είναι φανερό πως από πίσω κρύβονται συμφέροντα.  Όταν ένας πρώην υπουργός Δικαιοσύνης αποκαλεί «εμμονική» τη δικαστική εξουσία, όπως την αποκάλεσε στην περίπτωση του Πουλιανού, τότε είναι φανερό πως το πολίτευμα της χώρας πάσχει. Ο Πουλιανός έχει περάσει περισσότερο χρόνο στις αίθουσες των δικαστηρίων παρά ανασκάπτοντας κι ερευνώντας. Αυτός ίσως να ήταν και ο σκοπός από την αρχή: η αδρανοποίησή του.

Αυτοί που λένε πως οι ιδέες παλεύονται με ιδέες δεν γνωρίζουν καλά την ελληνική πραγματικότητα.


Το άρθρο αυτό διαβάσαμε στο terra papers

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου