Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Ο όρκος του Χερρονήτη Εφήβου: ένα μάθημα δημοκρατικής συνείδησης!


 Σεβαστούπολη! Η μεγαλύτερη βάση κάποτε του σοβιετικού και πλέον του ρωσικού στόλου στο βόρειο Εύξεινο Πόντο, ένα πέρασμα στη Μεσόγειο που αν και ανήκει στην Ουκρανία η πλειονότητα του πληθυσμού της είναι ρωσική.

Αυτό όμως που ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι ότι στη θέση που βρίσκεται σήμερα η κάποτε κοσμοπολίτικη τσαρική μεγαλούπολη με το σημαντικό ναύσταθμο, αναπτύχθηκε την εποχή της παρακμής σιγά σιγά της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας ένα πραγματικά εντυπωσιακό δημοκρατικό πολιτικό μοντέλο!

Κατά το 421π.Χ. ελληνικοί πληθυσμοί από την απέναντι πλευρά, την Ηράκλεια του Πόντου, αποβιβάστηκαν στα παράλια της δυτικής Κριμαίας και ίδρυσαν, στο μέρος που σήμερα βρίσκεται η Σεβαστούπολη, τη λεγόμενη Χερρόνησο ή αλλιώς Χερσόνησο. Ένα σημείο με πολύ μεγάλη γεωστρατηγική σημασία, καθώς επέτρεπε τον έλεγχο των εμπορικών δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνταν από τους λαούς της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής και τους Σκύθες.


 Γενικά, ολόκληρη τότε η Μαύρη Θάλασσα αποτελούσε μια ελληνική θάλασσα, γεμάτη ελληνικές αποικίες στα παράλιά της. Στη Χερρόνησο όμως -και νυν Σεβαστούπολη- ήταν που δημιουργήθηκε ένα από τα υποδειγματικότερα κι αρτιότερα αμεσοδημοκρατικά πολιτεύματα της αρχαιότητας! Χαρακτηριστικός ήταν ο όρκος που έδινε ο Χερρονήτης έφηβος. Ο οποίος στις σημερινές αποκαρδιωτικές εποχές των "δημοκρατικών" πολιτικών λειψάνων -στην ουσία στυγνών ολιγαρχιών του χρήματος με δημοκρατικό μασκάρεμα- και των ανάλογων λειψών πολιτικών συνειδήσεων, μας προκαλεί από τη μια θαυμασμό κι από την άλλη θλίψη. Ας δούμε τι ακριβώς έλεγε αυτός ο όρκος, που σήμαινε την αφύπνιση μιας ισχυρής πολιτικής συνείδησης και την επιβεβαίωση γνήσια δημοκρατικών θεσμών και υψηλών κοινωνικών αξιών που θεωρούνταν καθήκον η υπεράσπισή τους. Τόσο από εξωτερικούς όσο κι από εσωτερικούς εχθρικούς παράγοντες.

"Ορκίζομαι στο Δία, τη Γη, τον Ήλιο, την Παρθένα θεά και τους Ολύμπιους θεούς και ήρωες στους οποίους ανήκει αυτή η πόλη, όπως κι όλη η περιφέρεια και τα φρούρια των κατοίκων της Χερσονήσου. Θα είμαι με το νου μου όλο αφιερωμένο στην πρόοδο και την ελευθερία των κατοίκων και δεν θα προδώσω ούτε την Χερσόνησο, ούτε την Κερκινίτιδα, ούτε τον Λιμένα του Συμβόλου Πόντου και θα τα προστατεύω για το καλό του λαού της Χερσονήσου. Δεν θα ανατρέψω τη δημοκρατική κυβέρνηση και δεν θα επιτρέψω σε κανένα άλλον στην πόλη, που σχεδιάζει να την προδώσει ή να την ανατρέψει, να πράξει κάτι τέτοιο. Δεν θα στηρίξω κάποιο τέτοιο γεγονός, αλλά θα το γνωστοποιήσω στους δημογέροντες της πόλεως. Θα υπηρετώ το λαό και θα τον συμβουλεύω με όλη τη δύναμη των ικανοτήτων μου και με το δικαιότερο τρόπο για την πόλη και τους κατοίκους".

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη σημερινή πολιτική κατάντια και την σε μεγάλο κομμάτι κοινωνική αφασία..;

- σημαντικά στοιχεία για την παραπάνω ανάρτηση πάρθηκαν από το ένθετο με τίτλο "Ο Κριμαϊκός Πόλεμος" του περιοδικού Hellenic Nexus τ.83 Μάρτιος 2014 -

Ο Ένοικος...

Διαβάστε ακόμη:
 Είμαστε με τα καλά μας, ακόμα μιλάμε για δημοκρατία;
Κλασσική Δημοκρατία vs Αγελαία Δημοκρατία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου