Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Κάποιες νέες σκέψεις σε συνδυασμό με αρκετές παλιότερες, ενόψει της νέας εκλογικής"αναμέτρησης"...

"Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ'όλους τους σωτήρες. Αυτή'ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;" ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
"Σκλάβος είναι αυτός που περιμένει να έρθει κάποιος να τον ελευθερώσει" ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ



Την άποψή μας για τις εκλογές μέσα στο ασφυχτικά ελεγχόμενο από τα (πολύ)πάνω σύστημα της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας (κι όποιος δεν το κατανοεί αυτό ή έχει συμφέροντα ή απλώς... ηλιθιότητα) την έχουμε εκφράσει σε διάφορα κείμενα. Από τα οποία επιλέγω τα παρακάτω δύο, ώστε ή να τα θυμηθείτε ή να τα διαβάσετε για πρώτη φορά και να καταλάβετε την πλήρως απαξιωτική μας στάση απέναντι σε αυτό το "σώου της δήθεν δημοκρατίας" κι όχι από μηδενιστικές πεποιθήσεις περί κόσμου και κοινών. Όπου η ενασχόληση με αυτά και η ενεργός συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων (δηλ. ΟΛΩΝ των ανθρώπων-μελών μιας κοινότητας) προϋποθέτει διαυγείς και ρητές διαδικασίες που οδηγούν στην πραγματική αυτονομία και σύγκλιση ατομικού και συλλογικού συμφέροντος: αυτοοργάνωση και αυτοκυβέρνηση, με κατάργηση της ιεραρχίας και της "νομιμότητάς" της, μιας κοινωνικο-πολιτικής συνθήκης δηλαδή όπου "λύνει και δένει" (και δολοφονεί ποικιλοτρόπως) το δίκαιο του ισχυροτέρου μέσα σε μια κοινωνία που ελάχιστα διαφέρει από επικίνδυνη ζούγκλα.
α) Όταν κάποτε τα εκλογικά παζάρια θα χαρακτηρίζονται από τους ιστορικούς ως μαζική παράκρουση και γραφικότητα...
 "Όταν κάποτε (επιμένουμε να το πιστεύουμε ακόμα και να το επιδιώκουμε) παύσουν να βασιλεύουν τα μεγάλα αρπαχτικά συμφέροντα, που μασκαρεύονται με μάσκες και φτιασίδια νομιμότητας, πνεύματος κοινοτισμού και κοινού όφελους...
Σε συνδυασμό με τον απαραίτητο γι'αυτά μεγάλο συμβιβασμό των πολλών με τη φαυλοκρατία, τη μετριοκρατία, τις κρυφές ατζέντες και το φόβο ανάληψης προσωπικών ευθυνών, χαρακτηριστικά γνωρίσματα όλα της μεγάλης συναινετικής βλακείας..."

β) Η δική μας γενναιόψυχη στάση
"Παροχολογία, σαγηνευτικές πραγματικά υποσχέσεις, διάχυση -συγκρατημένης στις πιο sic εκδοχές της- ελπίδας στα πλήθη που βλέπουν τη ζωή να μεταφράζεται σε όλο και πιο επώδυνη κι αναξιοπρεπή επιβίωση, διαβεβαιώσεις για έστω και μικρές βελτιώσεις και διορθώσεις, παραδοχή κακώς κειμένων ή απουσία ακόμα και στοιχειώδους αναγνώρισης σφαλμάτων -με οφθαλμοφανή και μετρήσιμα αποτελέσματα στο βιοτικό επίπεδο των μαζών- κι αντίθετα επίδειξη αλαζονικής σωτηριολογίας και υπεράσπισης καταστροφικών μονόδρομων.
Από τα ίδια πρόσωπα στην ουσία, που λες κι ως τώρα δεν έβλεπαν τη σωρεία αστοχιών και καταστρεπτικών σφαλμάτων που χρήζουν διορθώσεων ή βελτιώσεων. Όλως τυχαίως μια "αφύπνιση" που, σε τέτοια διαύγεια αυτοκριτικής ή κατανόησης, λαμβάνει χώρα πάντα πριν τις εκλογές. Ναι! είναι τα ίδια πρόσωπα, κι ας έχουν αποχωρήσει σε πολλές περιπτώσεις απ'το ενεργό πολιτικό προσκήνιο οι προκάτοχοι ή "μέντορές τους". Είναι τα ίδια πρόσωπα, κι ας είναι απόγονοι κι επίγονοι και "μαθητές" των προηγούμενων, ή "κλώνοι" τους σε αναβαθμισμένες ή αποτυχημένες "version" όπως τους αποκαλεί ένας φίλος. Που προέρχονται από συγκεκριμένους χώρους, με συγκεκριμένο ιστορικό παρελθόν το οποίο διαμόρφωσε ανάλογα και την κοινωνική, οικονομική και πολιτική φυσιογνωμία του τόπου"

Να προσθέσω σε σχέση με τα παραπάνω ότι...
..έχουμε και το "βρυκολάκιασμα" και θρασύτατη επιστροφή σε ετούτη την εκλογική "χορτόσουπα" (με βασικό συστατικό δηλαδή το κουτό-χορτο) κι εκείνων που ενώ θα'πρεπε να βρίσκονται μ'ένα παλούκι στην καρδιά μέσα σε ένα σκοτεινό φέρετρο στα νεκρά και θαμμένα της ιστορίας του τόπου, εντούτοις επανέρχονται ως σοσιαλι(η)στές (αναγεννημένοι;) "κινηματίες" (αλλά δεν φταίνε αυτοί, όλη η ευθύνη ανήκει στον δίποδο  αγελαίο μαζάνθρωπο που τους ακούει και βελάζει απρόσκοπτα) και διεκδικούν και είσοδο στο κoι(υ)νοβούλιο. Aποδεικνύοντας στα μεγάλα αφεντικά κι εντολοδότες τους ότι εξακολουθούν να είναι χρήσιμοι για τα τοκογλυφικά, μαφιόζικα και γεωστρατηγικά-νεοαποικιακά σχέδιά τους: Νεοσύστατα κόμματα για κινούμενα πτώματα!
" όχι πριν πολλά χρόνια, όταν ανέλαβε να διαχειριστεί την εξουσία...τι είχε υποσχεθεί για να καταλάβει αυτή την εξουσία; Τι όμως υπέγραψε χωρίς καν να διαπραγματευτεί, τι δρομολόγησε (Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ) και ποιους έφερε, ποιων τις εντολές ακολούθησε πιστά σταυρώνοντας αυτούς που τώρα θέλει να αντιμετωπίσει με αλληλεγγύη και ανθρωπιά και σοσιαλιστικό πνεύμα;"
Και να μην ξεχνάμε (αντίθετα με πολύ μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων) και κάποιες ενδιαφέρουσες "σοσιαλιστικές" και "δημοκρατικές" δηλώσεις: 
ΓΑΠ- Χρειαζόμαστε Παγκόσμια Διακυβέρνηση(http://youtu.be/ZIUofqQCm-s )


Σε αυτό το "σώου" να θυμήσουμε από μια άλλη ανάρτησή μας(Και καθώς οι εκλογές πλησιάζουν, οι λύκοι ουρλιάζουν για να μη σταματήσουν ούτε για αστείο τα πρόβατα να βελάζουν..)κάποια σημαντικά πράγματα γι'αυτούς που προβάλλονται ως σημαιοφόροι της "ελπίδας" (οι ίδιοι που διακήρυτταν ότι θέλουν να παίξουν "μεταρρυθμιστικό ρόλο" μέσα στη γραφειοκρατική-νεοφασιστική Ε.Ε. των πανίσχυρων αντιλαϊκών συμφερόντων και την οικονομική μέγγενη του ευρώ για την αυτοδιάθεση των λαών-Η Ενωμένη Ευρώπη απορεί, προβληματίζεται, καταγγέλει, αφαιμάζει και συνεχίζει..):
"Το δε κόμμα που (βάσιμα) φιλοδοξεί ότι θα καταλάβει και θα διαχειριστεί την εξουσία έχει λησμονήσει παντελώς τις εξαγγελίες του επικεφαλούς τους στις 6 του Μάη του 2012 για "λογιστικό έλεγχο του χρέους" και μιλάει για κουρέματα. Δηλαδή για τρίχες μπροστά στην αποφασιστική και κεφαλαιώδη σημασία για τη χώρα (που σημαίνει και πραγματική πολιτική βούληση) του ελέγχου δημιουργίας αυτού του υπέρογκου χρέους από μια σοβαρή επιτροπή διεθνών π.χ. οικονομολόγων. Που θα αποδείκνυε όλα τα κόλπα με τα ομόλογα (που δεν είναι παρά κάτι σαν κουπόνια στοιχήματος με υπόσχεση κέρδους, ενώ σε περίπτωση ζημιάς δεν έχουν αντίκρισμα) και τις ρεμούλες με την επιδοτούμενη διαφθορά από τους κερδοσκόπους των τοπικών "μάνατζέρ" τους.
Γιατί όπως γράφει και ο Eric Toussaint εδώ: " Τι θα γίνει αν ο Σύριζα στη κυβέρνηση αποφάσιζε να πάρει τοις μετρητοίς το άρθρο 7 ενός κανονισμού  που υιοθετήθηκε το Μάη του 2013 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορά τις χώρες που υποβάλλονται σε ένα σχέδιο διαρθρωτικής προσαρμογής; Ιδού το πλήρες κείμενο του σημείου 9 του άρθρου 7: «Ένα κράτος μέλος που έχει γίνει αντικείμενο ενός προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής πραγματοποιεί ένα πλήρη λογιστικό έλεγχο των δημόσιων οικονομικών του προκειμένου, ειδικά, να αξιολογήσει τις αιτίες που προκάλεσαν τη συσσώρευση υπερβολικών επιπέδων χρέους καθώς και να εντοπίσει κάθε ενδεχόμενη παρατυπία» "
Έλα ντε! Τι θα γίνει; Μήπως το "αγγούρι" αλλάξει κατεύθυνση και βρεθεί στο πίσω μέρος των μεταξωτών βρακιών των δανειστών και μεγαλοτραπεζιτών; Αποδεικνύοντας ακόμη και στους αόμματους της Ευρώπης το μέγεθος της μαφιοζικης καθαρματοσύνης των "σωτήρων" της, αυτής της ελεεινής κουστωδίας που ηγούνταν της πορείας στο Παρίσι της 11ης του Γενάρη: Ομάδα εξουσιαστών αμαύρωσε τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Παρίσι (μια διαφορετική παρουσίαση των φυντανιών της κεφαλής της πορείας!) και Παρίσι 11 Ιανουαρίου 2015 - Η ημέρα που η γιγάντια εκδήλωση υποκρισίας των δολοφόνων των λαών παρουσιάσθηκε ως υπέρτατη αξία της "δημοκρατίας"


Όσο για το σταλινικό απολειφάδι που αντιπολιτευόταν και τα'βαζε με μένος με την...αντιπολίτευση(λες και αυτή ήταν η κυβέρνηση) κι όχι με την κυβερνητική συμμορία μαζικών δολοφόνων κι επαγγελματιών ψευτών ("η πολιτική σταθερότητα της χώρας" με εγγυητή αυτή την κυβέρνηση δεν έχει να κάνει με "εθνικό αγαθό", αλλά με κάτι άλλο...), αποτελώντας τροχοπέδη σε κάθε αυθόρμητο λαϊκό ξέσπασμα και δημιουργία ανεξάρτητου μαχητικού κινήματος στους δρομους, περιφρουρώντας όταν χρειαζόταν τη βουλή-γλάστρα της "δημοκρατίας" και αποτελώντας ένα πολύτιμο δεκανίκι για τη νομιμοποίηση της εξουσίας των αποτεφρωτών του λαού, μου έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωσή του, ανάμεσα στις σημαιούλες-οικόσημα, κραδαίνονταν κι ελληνικές σημαίες. Κάτι ασύμβατο έως τώρα για τη δήθεν διεθνιστική νοοτροπία του αλλά απόλυτα δικαιολογημένο αν σκεφτείς ότι όλοι το'χουν ρίξει στον πατριωτισμό, το ύστατο καταφύγιο των κλεφτών και ψευτών και απατεώνων, ειδικά αυτοί που διαισθάνονται το ηχηρό σουτάρισμά τους στον σκουπιδοτενεκέ. Aπό το λαό-αμνό που "εργάζονται" υπέρ αυτού αλλά ερήμην αυτού.
Ο δε "μαντατοφόρος" της "αλήθειας" πρώην πρωθυπουργός, μοιάζει με μεγαμπουρδολόγο μάνατζερ πολυεθνικής εταιρείας, κάτι σαν την αμερικανική Enron λίγο πριν καταρρεύσει με πάταγο, που πασχίζει να ψαρέψει εκ νέου πελάτες-κορόιδα ή σεσημασμένους μαλάκες (τα αθεράπευτα κομματόσκυλα είναι δεδομένα), με εναν λαϊκισμό που σε αφήνει αμήχανο, σε γλοιωδέστατα τηλεσποτάκια, απευθυνόμενος στα πιο εύκολα κι άκριτα εντυπωσιαζόμενα κι οπαδικά και λειψά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων. Τάζει νεόκτιστα γήπεδα για να παίξει το "μέλλον της χώρας μπάλα". Αλλά αυτό που φυσικά δεν λέει είναι ότι η μπάλα θα είναι τα κεφάλια των νέων ενός ανύπαρκτου μέλλοντος με παίκτες τους εγχώριους (φιλαράκια του και μη) και διεθνείς κερδοσκόπους, "επενδυτές" και μαφιόζους του χρήματος
 Δεν θα μας τρελάνετε (και άλλο) εσείς, γκέγκε;

Ποια είναι η δική μου γενικά εντύπωση; Από όλο αυτό το σκηνικό σωτηριολογίας(ακόμη και από τους μέχρι τώρα βασανιστές και ξεπωλητές των πάντων έναντι πινακίου φακής), ελπιδολογίας, τσάμπα εντυπωσιασμού(όπωςμάγκα) και παροχολογίας, επιχειρημάτων και υποσχέσεων που μένουν ως είθισται στα λόγια καθώς φοβούνται έως τρέμουν (προφανώς τις συνέπειες από τις ελίτ των "βοσκών", έστω κι αν υλοποιηθούν κατά το ήμισυ) να τιμήσουν την έννοια της ουσιαστικής ΡΗΞΗΣ με το εγχώριο και πολυεθνικό κατεστημένο των αρπαχτικών...

Χμ! Πέρα από την αίσθηση αναγούλας ανάμεικτης με καθόλου αδικαιολόγητη νομίζω δυσπιστία και αποστροφή και κάποιες "τραβηγμένες υποψίες", όπου οι αναλύσεις και τα συμπεράσματα καλό είναι να τρέξουν μέσα από τις δικές σας έρευνες και διαδρομές "συνωμοσιολογικών θεωριών" περί αντιπάλων στα χαρτιά. Και συνεργατών-ομοϊδεατών στην ουσία. Είδατε (ή μήπως όχι;) πόσο αρμονικά συνεργάστηκαν "σοσιαλιστές" και δεξιοί με frontman τον δον Αντώνη ή το "κομμουνιστικό" παρελθόν πολλών στελεχών της εγχώριας νομενκλατούρας και μεγαλοαστικών και πολυεθνικών συμφερόντων ή την "παίρνω τον πούλο" σημασία των ιδεολογικών προσήμων όταν τα λεφτά που παίζονται είναι πολλά; Με "σπόνσορες" εταιρείες και...στοές, "κατώγια και οίκους παρασκευής διαχειριστών των κοπαδιών" υπέρ των ποιμένων. Ορατών κι αόρατων...

 Αστεϊσμοί και γελάκια μεταξύ "σοσιαλιστών" κι ακροδεξιών συνεργατών τους και "ριζοσπαστικών αριστερών", ενώ τις ίδιες στιγμές ένας ολόκληρος κοινωνικός ιστός ισπεδωνόταν και πληθυσμοί μετατρέπονταν σε μοντέρνους δουλοπάροικους. Με πλήρη την απουσία ενός γνήσιου μαχητικού κι ενωτικού κινήματος...


Το συγκρότημα των δυο πολύ καλών φίλων, σύμφωνα και με όσα οι ίδιοι έλεγαν και συμφοιτητών στη Μασαχουσέτη νεαρών Αντώνη Σαμαρά και Γιωργάκη (ή George) Παπανδρέου, με την επωνυμία..."Τhe Fireplaces", δηλαδή τα "τζάκια" (απ'όπου και προέρχονταν;). Αφού γούσταραν να ροκάρουν γιατί δεν ξαναβρίσκονται και τώρα, μόλις τελειώσει η "χορτόσουπα" των εκλογών, για να εκτονώνονται με ένα νέο σχήμα... με το όνομα, ας πούμε, "the unhealthy faces"; Δεν τους πήραν και τα χρόνια και χρειάζονται κι ένα δημιουργικό διάλειμμα από την πωλητική!
 

ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου