Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Και καθώς οι εκλογές πλησιάζουν, οι λύκοι ουρλιάζουν για να μη σταματήσουν ούτε για αστείο τα πρόβατα να βελάζουν...

αρχαία πινακίδα που βρέθηκε στις "εθνικές ανασκαφές" της Αμφίπολης

Κατά πόσο μπορούν μέσα από τις "ομαλές κοινοβουλευτικές διαδικασίες" να επιτευχθούν αποφασιστικές υπέρ του απλού κόσμου και ριζοσπαστικές ανατροπές στη χώρα; Ουδεμία σχέση δηλαδή με τις προεκλογικές υποσχέσεις των "ποιμένων" στα μονίμως ανυποψίαστα κοπάδια. Την οποία χώρα κατάντησαν χώρο (αποθήκευσης ανθρώπων και απαλλοτρίωσης-διακίνησης αγαθών και πόρων) που λυμαίνονται οι τοκογλύφοι-κερδοσκόποι, με το "colpo grosso" του υπερδανεισμού των διεφθαρμένων κυβερνήσεών της και της υιοθέτησης της υπερκατανάλωσης με τα δικά τους βαλάντια, μέσω της διαρκούς έκδοσης από το προτεκτοράτο τους υποτιθέμενων ομολόγων υψηλού ρίσκου (όχι όμως γι'αυτούς και τα άρτια σχέδιά τους) και της αγοράς τους από τους ίδιους, τα οποία στη συνέχεια μετέτρεψαν σε δάνεια ενυπόθηκα και σε συσσώρευση τεράστιων επιπέδων χρέους, αποτεφρώνοντας τον κοινωνικό ιστό. Αυτό που οι εγχώριοι αλητήριοι, που πρωταγωνιστούσαν ως κόμματα εξουσίας και διαχειριστές (για την ακρίβεια υπερκαταχραστές) του δημόσιου πλούτου και οι μεγαλοεργολάβοι και "μπίζνεσμεν" φίλοι τους, γνώριζαν με μαθηματική ακρίβεια ότι θα συμβεί. Ώστε να περάσουμε στην πλέον διαστρεβλωμένη έννοια των ημερών, την περίφημη "ανάπτυξη", που ακόμα επικαλούνται με πρωτοφανές θράσος στις προεκλογικές τους ροχάλες (ή σποτάκια) στα μούτρα των αιώνιων κορόιδων. Όπου ανάπτυξη σημαίνει αρπαγή από τους Γερμανούς-και βέβαια όχι μόνο τοκογλύφους κι "εγγυητές", τις βιομηχανίες και πολυεθνικές τους και τους εγχώριους σεσημασμένους κοτζαμπάσηδες κάθε κοινωνικής υποδομής και δημόσιας περιουσίας (με "φυσική ροή ανάπτυξης" την μετατροπή της εργασίας σε δουλεμπορική γαλέρα αμφίβολης μεσαιωνικής επιβίωσης) και φυσικών πόρων, από καλλιεργήσιμες εκτάσεις έως ορυκτό πλούτο σε αφθονία αλλά και σπανιότητα κοιτασμάτων. Όλα στο όνομα της "ανάπτυξης" και των "ιδιωτικών επενδύσεων"!

Και φυσικά, ενόψει κι εκλογικών σώου με χορηγούς τους φασιστοειδείς γραφειοκράτες της Κομισιόν και ισοπεδωτές της αυτοδιάθεσης των λαών, να διαμηνύουν με πρωτοφανή αναλγησία ότι όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει θα γίνεται απαρέγκλιτα το δικό τους!- Η Ενωμένη Ευρώπη απορεί, προβληματίζεται, καταγγέλει, αφαιμάζει και συνεχίζει...

Τα δε μέχρι πρότινος κόμματα εξουσίας μου θυμίζουν έντονα τα λόγια του Αμερικανού μεγαλοεκδότη και πολιτικού William Randolf: "Ένας πολιτικός θα κάνει τα πάντα για να κρατήσει τη δουλειά του. Θα γίνει ακόμη και πατριώτης!"


Το δε κόμμα που (βάσιμα) φιλοδοξεί ότι θα καταλάβει και θα διαχειριστεί την εξουσία έχει λησμονήσει παντελώς τις εξαγγελίες του επικεφαλούς τους στις 6 του Μάη του 2012 για "λογιστικό έλεγχο του χρέους" και μιλάει για κουρέματα. Δηλαδή για τρίχες μπροστά στην αποφασιστική και κεφαλαιώδη σημασία για τη χώρα (που σημαίνει και πραγματική πολιτική βούληση) του ελέγχου δημιουργίας αυτού του υπέρογκου χρέους από μια σοβαρή επιτροπή διεθνών π.χ. οικονομολόγων. Που θα αποδείκνυε όλα τα κόλπα με τα ομόλογα (που δεν είναι παρά κάτι σαν κουπόνια στοιχήματος με υπόσχεση κέρδους, ενώ σε περίπτωση ζημιάς δεν έχουν αντίκρισμα) και τις ρεμούλες με την επιδοτούμενη διαφθορά από τους κερδοσκόπους των τοπικών "μάνατζέρ" τους.
Γιατί όπως γράφει και ο Eric Toussaint εδώ: " Τι θα γίνει αν ο Σύριζα στη κυβέρνηση αποφάσιζε να πάρει τοις μετρητοίς το άρθρο 7 ενός κανονισμού  που υιοθετήθηκε το Μάη του 2013 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορά τις χώρες που υποβάλλονται σε ένα σχέδιο διαρθρωτικής προσαρμογής; Ιδού το πλήρες κείμενο του σημείου 9 του άρθρου 7: «Ένα κράτος μέλος που έχει γίνει αντικείμενο ενός προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής πραγματοποιεί ένα πλήρη λογιστικό έλεγχο των δημόσιων οικονομικών του προκειμένου, ειδικά, να αξιολογήσει τις αιτίες που προκάλεσαν τη συσσώρευση υπερβολικών επιπέδων χρέους καθώς και να εντοπίσει κάθε ενδεχόμενη παρατυπία» "

Έλα ντε! Τι θα γίνει; Μήπως το "αγγούρι" αλλάξει κατεύθυνση και βρεθεί στο πίσω μέρος των μεταξωτών βρακιών των δανειστών και μεγαλοτραπεζιτών; Αποδεικνύοντας ακόμη και στους αόμματους της Ευρώπης το μέγεθος της μαφιοζικης καθαρματοσύνης των "σωτήρων" της, αυτής της ελεεινής κουστωδίας που ηγούνταν της πορείας στο Παρίσι της 11ης του Γενάρη: Ομάδα εξουσιαστών αμαύρωσε τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Παρίσι (μια διαφορετική παρουσίαση των φυντανιών της κεφαλής της πορείας!) και Παρίσι 11 Ιανουαρίου 2015 - Η ημέρα που η γιγάντια εκδήλωση υποκρισίας των δολοφόνων των λαών παρουσιάσθηκε ως υπέρτατη αξία της "δημοκρατίας"

Η Διεθνής της (πραγματικής) τρομοκρατίας των λαών και τρομολαγνείας ήταν εκεί, σε σχεδόν απαρτία, καθώς απουσίαζε κάποιο κορυφαίο όνομα του κύκλου της "δημοκρατικής" πλανητικής ολιγαρχίας ή ελιτοκρατίας ή αλητοκρατίας

Οι οποίοι πιστωτές πάντως τα έχουν πάρει τα λεφτά τους και με το παραπάνω! Επίσης,καμιά δεκαπενταετία πριν υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο από τον ιδρυτή της νέας σοσιαλιστικο-δημοκρατικής γιάφκας-Νεοσύστατα κόμματα για κινούμενα πτώματα!, η χώρα είχε ήδη δώσει μιάμιση φορά το "αναγνωρισμένο χρέος" για αποπληρωμή παλιότερων τοκογλυφικών δανεών: 450 δισ. ευρώ!!!

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι και θα συνεχίσει να είναι επίκαιρο και εύστοχο εκείνο το σύνθημα που είχε γραφτεί σε τοίχο της Παραγουάης, αλλά το νόημά του αγκαλιάζει κάθε γωνιά σχεδόν αυτού του ταλαίπωρου πλανήτη:
"Έχουμε δυο τύπους πολιτικών: τους ανίκανους κι εκείνους που είναι ικανοί για όλα"



ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου