Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

Παρίσι 11 Ιανουαρίου 2015 - Η ημέρα που η γιγάντια εκδήλωση υποκρισίας των δολοφόνων των λαών παρουσιάσθηκε ως υπέρτατη αξία της "δημοκρατίας"

(αναδημοσιεύουμε ένα εξαιρετικό άρθρο που λέει τα πράγματα ακριβώς με το βρώμικο, ή πιο σωστά λιποθυμικά δύσοσμο, όνομά τους! 
Θυμηθείτε και μια λίγο παλιότερη ανάρτησή μας: ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: Δημιουργώντας τη νέα "νεοσυντηρητική" πραγματικότητα, "NeoCon ‘reality-creating’ "
"We’re an empire now, and when we act, we create our own reality. And while you’re studying that reality — judiciously, as you will — we’ll act again, creating other new realities, which you can study too, and that’s how things will sort out. We’re history’s actors . . . and you, all of you, will be left to just study what we do." Bush White House aide explaining the New Reality
μτφ: " Είμαστε μια αυτοκρατορία τώρα, κι όταν αναλαμβάνουμε δράση, δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα. Κι ενώ εσείς αναλύετε (μελετάτε) αυτή την πραγματικότητα - όπως με σύνεση θα κάνετε- αναλαμβάνουμε και πάλι δράση, δημιουργώντας άλλες "νέες πραγματικότητες", τις οποίες μπορείτε επίσης να μελετήσετε κι έτσι τα πράγματα θα σχεδιάζονται κάθε φορά. Είμαστε οι ηθοποιοί της Ιστορίας κι όλοι εσείς απλά θα (προσπαθείτε να) μελετάτε κι αναλύετε αυτά που κάνουμε"(!!!) - Πρόεδρος Μπους περί "νέας πραγματικότητας")


Παρίσι 11 Ιανουαρίου 2015 - Η ημέρα που η γιγάντια εκδήλωση υποκρισίας των δολοφόνων των λαών παρουσιάσθηκε ως υπέρτατη αξία της "δημοκρατίας"


Αν κάτι μου έμεινε απο τις εικόνες της σημερινής συγκέντρωσης στο Παρίσι, είναι η γεύση της υποκρισίας, η μυρωδιά του καμμένου, η μπόχα της ψευτιάς και πάνω απ΄ όλα η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του γιγάντιου και του μεγαλειώδους.

Πως αλλιώς να αισθανθώ, όταν βλέπω να διαδηλώνουν αγκαζέ για ανθρώπινα δικαιώματα εκείνοι που έκαναν και κάνουν τα πάντα για να καταργήσουν ακόμα και τα στοιχειώδη απο αυτά.

Πως θα μπορούσα να είμαι έστω και με το νού μαζί με αυτούς τους στυγερούς δολοφόνους που έχουν εξοντώσει εκατομμύρια φτωχών μόνο και μόνο για να αυγατίσουν τα κέρδη τους οι "αγορές";

Τη λύπη για τον άδικο χαμό των Γάλλων συνανθρώπων μου, την εξαφανίζει η οργή εμπρός στη θέα εκείνων που σήμερα υποκρίνονται τους θλιμμένους και τους αγανακτισμένους , ενώ προχθές άνοιγαν σαμπάνιες όταν η Ισραηλινή κυβέρνηση έκαιγε παιδάκια στη Γάζα και η ελληνική έστελνε στο τάφο χιλιάδες απελπισμένους και φτωχοποιημένους Έλληνες ,"Ευρωπαίους πολίτες".

Πως να δεχτώ  ως αυθόρμητη  μια  διαδήλωση που  κατασκευάστηκε και σκηνοθετήθηκε  απο  τους  μεγαλύτερους εγκληματίες  της οικουμένης. Απο αυτούς που χρόνια  τώρα  χρηματοδοτούν, οπλίζουν και εκπαιδεύουν  δολοφόνους και "τρομοκράτες" μόνο και μόνο για να συντηρούν έναν   "μπαμπούλα", έναν "εχθρό".

Έναν "εχθρό" που πάντα πρέπει να υπάρχει για να μπορούν να επιβάλλουν με τη φωτιά, το μολύβι και τις "αγορές" τη "Νέα Τάξη Πραγμάτων".

Αυτήν την "τάξη" δηλαδή που θα εξασφαλίσει μια για πάντα την ισχύ και την κερδοφορία των "γαλαζοαίματων" της παγκόσμιας ολιγαρχίας του κεφαλαίου.


Αντί για video και εικόνες απο τη σημερινή γιγάντια επίδειξη υποκρισίας παραθέτω ένα Video απο αυτά που έκαναν κάποιοι απο αυτούς που καμώνονται σήμερα τους "αγανακτισμένους ανθρωπιστές και δημοκράτες": 



Το διαβάσαμε στην ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Πολύ καλό επίσης κι αυτό: 
Charlie Hebdo: Προβοκάτσια των τρομοκρατών της υφηλίου
(χαρακτηριστικά αποσπάσματα:  
Η αποστολή αυτών των κομάντο δεν έχει σχέση με την ιδεολογία των τζιχαδιστών

Στην πραγματικότητα μέλη ή συμπαθούντες τους αδελφούς Μουσουλμάνους της Αλ Κάιντα ή του Νταές δεν θα ικανοποιούνταν με το να σκοτώσουν άθεους σκιτσογράφους, θα προτιμούσαν να καταστρέψουν πρωτίστως, κάτω από τα μάτια τους, τα αρχεία του περιοδικού, σύμφωνα με το πρότυπο των όσων έπραξαν στις περισσότερες επιχειρήσεις τους στο Μαχρέμπ (πρώην Βαρβαρία) και στην Εγγύς Ανατολή (Λεβάντε)

Για τους τζιχαδιστές το πρώτο καθήκον είναι να καταστρέψουν τα αντικείμενα που σύμφωνα με την κρίση τους προσβάλλουν τον Θεό κι ύστερα να τιμωρήσουν «τους εχθρούς του Θεού»..
Επίσης δεν θα υποχωρούσαν αμέσως διαφεύγοντας από την Αστυνομία, χωρίς να ολοκληρώσουν την αποστολή τους, αντιθέτως θα τελείωναν την αποστολή τους, έστω και αν χρειαζόταν να πεθάνουν επί τόπου.

Από την άλλη μεριά βίντεο και μερικές μαρτυρίες δείχνουν ότι αυτοί που επετέθησαν ήσαν επαγγελματίες. Ήξεραν καλά να μεταχειρίζονται τα όπλα και πυροβολούσαν μόνον εύστοχα. Δεν ήσαν ντυμένοι κατά τον τρόπο που ντύνονται οι τζιχαδιστές αλλά σαν κομάντος του στρατού.
Ο τρόπος με τον οποίο εκτέλεσαν στο πάτωμα έναν τραυματισμένο αστυνομικό που δεν αποτελούσε κανέναν κίνδυνο γι αυτούς αποδεικνύει ότι η αποστολή τους δεν ήταν να πάρουν εκδίκηση για τον Μοχάμετ από το χοντρό χιούμορ του Charlie Hebdo.

Αυτή η επιχείρηση σκοπεύει να δημιουργήσει την αρχή για ένα εμφύλιο πόλεμο )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου