Voyager 1 και 2, παρατηρήθηκε στον βόρειο πόλο του Κρόνου χαρακτηριστικό εξάγωνων σύννεφων.
Η επίσημη τότε θέση έκανε λόγο για κακή οπτική γωνία, που δεν είχε επιτρέψει στα σκάφη να καταγράψουν τη μυστηριώδη δομή στο σύνολό της...
Δικαιώματα ΝΑΣΑ/JPL, Cassini-Huygens |
Δικαιώματα ΝΑΣΑ/JPL, Cassini-Huygens |
Αντίθετα, στον νότιο πόλο ανακαλύφθηκε μία καταιγίδα με τη μορφή τυφώνα, στην οποία διαγράφεται καθαρά το "μάτι του κυκλώνα".
Αυτό το γεγονός είναι αξιοσημείωτο διότι εκτός από τη Γη, το μάτι του κυκλώνα δεν είχε παρατηρηθεί σε κανένα άλλο πλανήτη.
Ακολούθησε νέα φωτογράφηση το 2007, και 2013.
Το εξάγωνο καταλαμβάνει έκταση σχεδόν 25.000 χιλιομέτρων –δυο φορές το πλάτος της Γης- και φαίνεται σαν ένα "άνοιγμα" ανάμεσα στα σύννεφα που εκτείνεται τουλάχιστον 75 χιλιόμετρα κάτω από τις ορατές κορυφές των σύννεφων του πλανήτη. Οι ακμές του εξαγώνου έχουν μήκος περίπου 13.800 χιλιόμετρα. Ολόκληρη η δομή περιστρέφεται σε 10 ώρες, 39 λεπτά και 24 δευτερόλεπτα, που είναι ίση με αυτή της εκπομπής ραδιοκυμάτων του Κρόνου και υπολογίζεται ότι είναι η ταχύτητα περιστροφής του εσωτερικού του πλανήτη.
Το μέλος της ερευνητικής ομάδας, Kevin Baines, από το Jet Propulsion Laboratory της NASA, δήλωσε αναφερόμενος στο εξάγωνο: "Είναι ένα πολύ παράξενο χαρακτηριστικό που αναπτύσεται με αυστηρά γεωμετρικό τρόπο, με έξι σχεδόν ίσες ευθείες πλευρές. Δεν έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο σε κανέναν άλλον πλανήτη".
Readmore:http://www.newsbomb.gr/bombplus/anexhghta/story/69876/to-mysthriwdes-exagwno-toy-planhth-kronoy#ixzz3OoUSC0Wh
Το κανονικό εξάγωνο έχει όλες τις πλευρές του ίσες, και όλες τις εσωτερικές γωνίες του ίσες με 120°. Το κανονικό εξάγωνο έχει 6 περιστροφικές συμμετρίες(«περιστροφική συμμετρία τάξεως 6») και 6 κατοπτρικές συμμετρίες (ή έξι γραμμές συμμετρίας), ορίζοντας τηδίεδρη ομάδα D6. Οι μακρύτερες διαγώνιοι ενός κανονικού εξαγώνου, που ενώνουν διαμετρικά αντίθετες κορυφές, έχουν μήκος διπλάσιο από αυτό της κάθε πλευράς του. Από το δεδομένο αυτό έπεται ότι ένατρίγωνο με τη μία κορυφή του στο κέντρο κανονικού εξαγώνου και τη μία πλευρά του κοινή με μία πλευρά του εξαγώνου είναι ισόπλευρο τρίγωνο, και ότι το κανονικό εξάγωνο μπορεί να διαμερισθεί σε 6 ισόπλευρα τρίγωνα.
Καθώς συμβαίνει και με τα τετράγωνα και τα ισόπλευρα τρίγωνα, τα κανονικά εξάγωνα συναρμόζονται απολύτως, χωρίς κενά μεταξύ τους, ώστε να «πλακοστρώνουν» το επίπεδο (τρία εξάγωνα συναντώνται σε κάθε κορυφή), και έτσι το σχήμα αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πλακάκια. Για τον ίδιο λόγο, οι μέλισσες κατασκευάζουν τα κελιά στις κερήθρες τους σε σχήμα κανονικών εξαγωνικών πρισμάτων — με το συγκεκριμένο σχήμα χρησιμοποιείται αποδοτικότερα ο διαθέσιμος χώρος και τα υλικά κατασκευής.
Ερευνητές του πανεπιστημίου Οξφόρδης εφτιαξαν ένα μοντέλο για τον Βόρειο Πόλο του Κρόνου, προσομοιώνοντας το εξάγωνο στο εργαστήριο.
Βρήκαν ότι ένα κανονικό, γωνιώδες σχήμα είναι πράγματι ένα φυσικό φαινόμενο σε αυτήν την περίπτωση. Ένας κύλινδρος νερού περιστρεφόμενος αργά αναπαριστούσε την ατμόσφαιρα του Κρόνου, και ένας μικρός, δακτύλιος περιστρεφόμενος γρήγορα αναπαριστούσε έναν αεροχείμαρρο (jet stream ταχέως κινούμενο μακρόστενο σωληνωτό ρεύμα πολύ ισχυρών ανέμων σε μεγάλα υψόμετρα). Πρόσθεσαν λίγη φωσφορίζουσα πράσινη μπογιά, και κατέληξαν με ένα αρκετά καλά ορισμένο εξάγωνο.
Anna Barbosa Aguiar, NASA/JPL/Πανεπιστήμιο της Αριζόνα |
Παίζοντας με την ταχύτητα του δακτυλίου, οι
ερευνητές, μπορούσαν να φτιάξουν σχεδόν, οποιοδήποτε σχήμα ήθελαν. Όσο
μεγαλύτερη η διαφορά ταχύτητας μεταξύ νερού και δακτύλιου, τόσο
λιγότερες οι πλευρές στο πολύγωνο. Το σχήμα φαίνεται να καθορίζεται από
δίνες, που περιστρέφονται αργά και περιορίζουν τον εσωτερικό δακτύλιο
μέσα στο πολύγωνο.
Ας δούμε κάποια ακόμα φυσικά χαρακτηριστικά του Κρόνου, όσο το δυνατον πιο σύντομα.
Είναι εμφανώς συμπιεσμένος στους πόλους και αυτό οφείλεται στην πολύ γρήγορη περιστροφή του πλανήτη γύρω από τον άξονά του, τη μικρή πυκνότητά του και τη ρευστή κατάστασή του.
Θεωρείται ότι το εσωτερικό του είναι όμοιο με αυτό του Δία, δηλαδή αποτελείται από ένα μικρό βραχώδη πυρήνα (περίπου στο μέγεθος της Γης) που σκεπάζεται από τεράστιες μάζες αερίων,
ο οποίος είναι πυκνότερος από τη Γη και καλύπτεται από ένα παχύ στρώμα μεταλλικού υδρογόνου και από πάνω από ένα στρώμα υγρού υδρογόνου και στα τελευταία χίλια χιλιόμετρα από πυκνή αέρια ατμόσφαιρα.
Η περιστροφή των αερίων που σκεπάζουν τον πλανήτη δεν γίνεται ομοιόμορφα. Η ατμόσφαιρα του αποτελείται κυρίως από υδρογόνο σε ποσοστό 96,3% και σε μικρές ποσότητες από ήλιο (3,25%). Επίσης έχουν εντοπιστεί ελάχιστες ποσότητες άλλων αέριων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι συχνές αλλαγές που παρατηρούνται στη μορφολογία του δακτυλίου F του Κρόνου, ο οποίος βρίσκεται περί τα 3.400 χλμ πέρα από τον δακτύλιο Α, οφείλονται στη βαρυτική έλξη που ασκούν σε αυτόν τα "περαστικά" φεγγάρια
Πανδώρα και Προμηθέας, που περιφέρονται στην ίδια απόσταση με τον δακτύλιο, και είναι υπεύθυνα για τη διατήρηση της συνοχής του.
Έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη 62 δορυφόρων, διαφόρων μεγεθών σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, 53 από τους οποίους έχουν λάβει ονόματα. Ο μεγαλύτερος από αυτούς και δεύτερος μεγαλύτερος στο ηλιακό μας σύστημα είναι ο Τιτάνας.
Τι σημαίνει Τρωικος Δορυφόρος;
Παρακολουθήστε το βιντεο που ακολουθεί, από την σειρά επεισοδίων της ΝΕΤ με τίτλο, ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ ΓΗ (Στο βίντεο έχουν ειπωθεί λάθος τα ονόματα των τρωικών δορυφόρων, τα οποία σωστά είναι : Τηθύς, Τελεστώ (στο L4) και Καλυψώ(στο L5) και διακρίνονται στο προηγούμενο σχήμα Κρόνου και Δορυφόρων του. )
Στην αστρονομία, ο όρος Τρωικός αναφέρεται σε έναν μικρό πλανητοειδή (αστεροειδή) ή φυσικό δορυφόρο που κινείται στην ίδια τροχιά με έναν, μεγαλύτερου μεγέθους, πλανήτη ή δορυφόρο αντίστοιχα, αλλά δεν συγκρούεται με αυτό(ν) διότι ο χώρος στον οποίο βρίσκεται παγιδευμένο το μικρότερο αυτό σώμα τοποθετείται 60° μπροστά ή πίσω του σώματος με το οποίο μοιράζεται την τροχιά. Βρίσκεται, δηλαδή, στα σημεία Λαγκράνζ L4 και L5 αντίστοιχα.
Ο όρος Τρωικός αφορούσε αρχικά αποκλειστικά δύο ομάδες αστεροειδών οι οποίοι μοιράζονταν την ίδια τροχιά με τον πλανήτη Δία. Στη συνέχεια τέτοια αντικείμενα βρέθηκαν παγιδευμένοι στους χώρους των αντίστοιχων λαγκρανζιανών σημείων L4 και L5της τροχιάς του Ποσειδώνα, του Άρη, της Γης, του Ουρανού και της Αφροδίτης. Επιπλέον, τέσσερα «τρωϊκά φεγγάρια» είναι γνωστό πως έχουν τροχιά στα λαγκρανζιανά σημεία δύο μεσαίου μεγέθους δορυφόρων του Κρόνου. Τα Λαγκρανζιανά σημεία σε ένα σύστημα δύο σωμάτων είναι συνολικά 5.
Στις κυκλικές τροχιές, δύο από αυτά τα σημεία, τα σημεία L4 και L5 βρίσκονται στις κορυφές δύο ισόπλευρων τριγώνων (τριγωνικά σημεία), με πλευρά την απόσταση των δύο μεγάλων σωμάτων.
Τα 1906 ανακαλύφθηκαν οι πρώτοι αστεροειδείς στο σύστημα Δίας-Ήλιος σε αυτά τα σημεία. Καθώς δόθηκαν σε αυτούς ονόματα από ήρωες του Τρωικού πολέμου, τα σημεία L4 και L5 απέκτησαν το όνομα "Τρωικά σημεία".
Οι τρωικοί αστεροειδείς του Δια χωρίζονται σε δύο ομάδες. Αυτοί που περιφέρεται σε μία μέση θέση γύρω από το Λαγκρανζιανό σημείο L4 του συστήματος Ηλίου-Δία, ονομάζονται«ηγούμενα μέλη» ή μέλη του «Ελληνικού στρατοπέδου». Στους αστεροειδείς αυτούς δίνονται ονόματα Ελλήνων ηρώων του Τρωικού Πολέμου. Αυτοί που περιφέρεται σε μία μέση θέση γύρω από το Λαγκρανζιανό σημείο L5 του συστήματος Ηλίου-Δία, ονομάζονται «επόμενα μέλη»ή μέλη του «Τρωικού στρατοπέδου». Σε αυτούς δίνονται ονόματα Τρώων ηρώων. Πριν η πρακτική αυτή γίνει συνήθεια είχαν ονομασθεί δύο εξαιρέσεις στον κανόνα αυτόν, οι οποίες και παραμένουν, αποκαλούμενες και «κατάσκοποι»: είναι ο 624 Έκτωρ στο ελληνικό στρατόπεδο και ο 617 Πάτροκλος στο τρωικό. Στην περίπτωση των δορυφόρων, τρωικοί δορυφόροι ονομάζονται αυτοί που βρίσκονται στα τρωικά σημεία ενός μεγαλύτερου δορυφόρου (στο σύστημα πλανήτη-δορυφόρου). Ο τρωϊκός δορυφόρος μοιράζεται την ίδια τροχιά με τον μεγαλύτερο δορυφόρο. Στο Ηλιακό Σύστημα οι μόνοι γνωστοί τρωικοί δορυφόροι βρίσκονται γύρω από τον Κρόνο. Στην ίδια τροχιά με τον δορυφόρο Τηθύς βρίσκονται οι τρωικοί Τελεστώ (στο L4) και Καλυψώ(στο L5). Στην ίδια τροχιά με τον δορυφόρο Διώνη βρίσκονται οι τρωικοί Ελένη (στο L4) και Πολυδεύκης (στο L5).
Το λουλούδι της Ζωής.. |
Read more: http://patanjaligreek.blogspot.com/2014/08/blog-post_87.html#σixzz3OthInSsD
Η μαθηματική αυτή δομή βρέθηκε το 1887, αλλά κατανοήθηκε πλήρως από τους μαθηματικούς αυτή τη χρονιά (δηλαδή το 2007) μετά από δουλειά, που αν γραφεί σε μικρά γράμματα, θα μπορούσε να καλύψει μια επιφάνεια στο μέγεθος του Manhattan. Ο κύριος Garrett Lisi, http://www.physics4u.gr/articles/2007/mathematical_pattern_theory_everything.html Άρθρο, Νοέμβριος 2007 ,ασχολείτο με «αλλόκοτες» εξισώσεις επί πολλά χρόνια χωρίς να οδηγηθεί πουθενά, πριν από έξι μήνες όμως έπεσε επάνω σε μια ερευνητική εργασία η οποία ανέλυε την Ε8 - μια σύνθετη μαθηματική δομή οκτώ διαστάσεων με 248 σημεία. Παρατήρησε ότι κάποιες από τις εξισώσεις που την περιέγραφαν ταίριαζαν με τις δικές του. «Μόλις έγινε αυτό, το μυαλό μου τινάχτηκε από τις συνέπειες και την ομορφιά του» λέει. «Σκέφτηκα, μα τον Θεό, αυτό είναι!».
Αυτό το οποίο συνειδητοποίησε ήταν ότι, αν μπορούσε να τοποθετήσει τα στοιχειώδη σωματίδια και τις δυνάμεις στα 248 σημεία της Ε8, θα μπορούσε να εξηγήσει, για παράδειγμα, πώς οι δυνάμεις κάνουν τα σωματίδια να διασπώνται, όπως συμβαίνει μέσα στους επιταχυντές σωματιδίων.
Ευχαριστώ πολύ όλες τις πηγές που συνάντησα και τον χωρο που με φιλοξενεί, Μερόπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου