Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

H θεραπευτική δύναμη του νου

Ίσως η λύση να βρισκόταν πάντοτε ΜΕΣΑ ΜΑΣ! Από την αρχή! Και ίσως αυτή η γνώση να είναι μια από τις πλέον ασύμφορες για τους δεσμοφύλακες του κόσμου.

  • H θεραπευτική δύναμη του νου


Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τη δύναμη του ανθρώπινου και πάνω στο κατά πόσο μπορεί ένας άνθρωπος να αυτοθεραπευτεί ή ακόμα και να θεραπεύσει άλλους ανθρώπους. Τέτοια θέματα η σύγχρονη επιστήμη τα αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό καθώς δεν μπορεί να «δει» μια ξεκάθαρη αλληλεπίδραση νου-σώματος.

Τον τελευταίο καιρό όμως, πληθαίνουν οι περιπτώσεις επιστημόνων που ενισχύουν με τις θεωρίες τους αλλά και με πειραματικά δεδομένα την πεποίθηση ότι, η δύναμη του νου είναι τόση ώστε μπορεί να επηρεάσει άμεσα την ανθρώπινη υγεία.

Μια τέτοια περίπτωση είναι του χημικού David Hamilton, ο οποίος εργάζονταν για πολλά χρόνια σε μία φαρμακευτική εταιρεία, προσπαθώντας να συνθέσει φαρμακευτικές ουσίες προκαλώντας μετατροπές στη μοριακή δομή διάφορων φυσικών ουσιών. Με άλλα λόγια προσπαθούσε να «βελτιώσει» το έργο της φύσης.

Όμως μέσα απ’ τη δουλειά του ο κ. Hamilton άρχισε να συνειδητοποιεί ότι αυτή η προσέγγιση της δεν είναι απαραίτητα και η πιο σωστή. Ο ίδιος βρέθηκε πολλές φορές μπροστά στη διαπίστωση του γνωστού στους επιστήμονες σαν φαινόμενο “placebo”, το οποίο προκύπτει όταν οι επιστήμονες προσπαθούν να διαπιστώσουν αν ένα φάρμακο πάνω στο οποίο πειραματίζονται κάνει όντως τη δουλειά για την οποία προορίζεται.

Στα πλαίσια αυτών των πειραμάτων το φάρμακο δοκιμάζεται σε κάποιους ασθενείς, ενώ παράλληλα σε κάποιους άλλους ασθενείς δίνεται κάποια ουσία που δεν έχει καμία σχέση με τη φαρμακευτική ουσία που δοκιμάζεται (π.χ. ζάχαρη).

Ο Hamilton λοιπόν παρατήρησε ότι, στα στατιστικά δεδομένα τέτοιων πειραμάτων υπήρχε ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών (κυμαίνονταν από 30% έως 90%) που ανάρρωνε παρόλο που έπαιρναν την ουσία “placebo” (τη ζαχαρίτσα τους δηλαδή). Άρα ο ίδιος ασθενής προκαλούσε την ίασή του !!! Πώς; Απλά αλλάζοντας τη νοητική του στάση και βλέποντας τα πάντα πιο αισιόδοξα και ελπιδοφόρα.


Αυτή η διαπίστωση έκανε τον κ. Hamilton να κάνει στροφή 180 μοιρών και να αρχίσει την έρευνα και τις επαφές του με την εναλλακτική θεραπευτική, διάφορους πνευματικούς δάσκαλους ή ανθρώπους που θεράπευαν μέσω της πίστης ή με άλλες μεθόδους που διέφεραν πολύ από αυτές τις κατεστημένης επιστήμης.

Τελικά ο Hamilton έφτασε να διοργανώσει μια τεράστια συγκέντρωση χιλιάδων ατόμων στο στάδιο Hampden της Γλασκόβης, που πίστευαν στη δύναμη της θετικής σκέψης ή ήθελαν να την γνωρίσουν. Επιπλέον, το σύνολο της εμπειρίας του έχει ήδη αρχίσει να το καταγράφει σε ένα βιβλίο με τίτλο “It’s The Thought That Counts” («Η Σκέψη είναι που μετράει»), το οποίο θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2005 απ’ τις εκδόσεις “Hamilton Press”.

Το σπουδαίο στην όλη προσπάθεια του Hamilton είναι ότι υποστηρίζει την πεποίθησή του για την άμεση σχέση νοητικής λειτουργίας και σωματικής υγείας με πλήθος επιχειρημάτων που έχουν προκύψει από την επιστημονική έρευνα. Μάλιστα, στην προσπάθειά του αυτή, έρχονται να συμβάλλουν και άλλοι σύγχρονοι επιστήμονες που και αυτοί έχουν να παρουσιάσουν έναν ικανοποιητικό αριθμό στοιχείων προς το ίδιο συμπέρασμα.

Ο Hamilton υποστηρίζει ότι έχει συγκεντρώσει περίπου 500 επιστημονικές εργασίες που αποδεικνύουν ότι το συναίσθημα, η σκέψη και η πίστη σχετίζονται άμεσα με τη σωματική υγεία.

Το εντυπωσιακό είναι ότι πολλά στοιχεία συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι το αίσθημα ευτυχίας, αισιοδοξίας και η καλλιέργεια θετικών σκέψεων μπορεί στην ουσία να αλλάξει το ανθρώπινο DNA ! Αν και το 99, 9% των γονιδίων είναι ίδια σε όλους τους ανθρώπους, η νοητική μας στάση μπορεί να καθορίσει ποια από αυτά θα ενεργοποιηθούν και ποια όχι, κάνοντας έτσι τη διαφορά!

Στο ίδιο συμπέρασμα με τον Hamilton έχει φτάσει και ο Eric Kandel, κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ιατρικής του 2000, ο οποίος διαπίστωσε ότι κάποια γονίδια ενεργοποιούνται και κάποια όχι σε σχέση με το κοινωνικό περιβάλλον που κινείται ένας άνθρωπος.

Με βάση αυτά τα δεδομένα έχει τελευταία δημιουργηθεί ένας νέος κλάδος της Ιατρικής που ονομάζεται «Ψυχο-νευρο-ανοσολογία», η οποία μελετάει τα αποτελέσματα της σκέψης στη βιοχημεία του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία συνδέεται άμεσα με τη δομή και τη λειτουργία του DNA μας.

Τελικά, όλο και πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι η επιστήμη φτάνει με αργά αλλά σταθερά βήματα στο συμπέρασμα ότι «Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ», κάτι που τόνιζαν εδώ και χιλιάδες χρόνια οι φιλόσοφοι όλων των πολιτισμών.


Το διαβάσαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου