Οι Strangelove ήταν ένα εξαιρετικό συγκρότημα της britpop σκηνής, που όταν διαλύθηκαν το 1998 είχαν ήδη κυκλοφορήσει 3 albums και ηχογραφήσει δύο περίφημα Peel Sessions.
Το παραπάνω βίντεο είναι από το εκπληκτικό τραγούδι τους "Freak".
Ερμηνεία καθηλωτική, σε συνδυασμό με τους κοφτερούς στίχους, σαν "λεπίδι" που καρφώνεται στο στομάχι της σύγχρονης αστικής και αποστεωμένης ψυχικά κοινωνίας. Μια κοινωνία που δημιουργεί "φρικιά" και απόκληρους, γιατί έχει ανάγκη να ξορκίσει στα πρόσωπά τους τους δικούς της φόβους. Που δημιουργούνται από τον αφύσικο τρόπο ζωής της, την πληθώρα των ψυχολογικών της αδιεξόδων και την κανιβαλιστική της τάση "να τρώει τις ίδιες τις σάρκες της"...
Ακούγοντας το τραγούδι, μου έρχεται συχνά στο μυαλό και το παρακάτω σύνθημα:
Ναι! Γιατί η μοναξιά που βιώνει κανείς, αν δεν είναι ικανός να την επεξεργαστεί, να την εκμεταλλευτεί ενδοσκοπικά και δημιουργικά και να τη μετουσιώσει σε γνώση, τότε μπορεί (η μοναξιά) να εξελιχτεί σε τρομοκράτη. Τρομοκρατώντας κι αποδομώντας εκείνον που τη βιώνει, συχνότατα όχι με δική του επιλογή, αλλά κι εκείνον(-ους) που την εισπράττει ως οργή...
Και τα "φρικιά" -γεννήματα μιας κοινωνίας γεμάτης δυσμορφίες- ξέρουν καλά από μοναξιά, ακόμα κι αν συνευρίσκονται για να την ξορκίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου