Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

"ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ" ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: Συντρίψτε την κανονικότητα, στην τελευταία ίσως ευκαιρία του κόσμου για ωρίμανση κι ενηλικίωση..!



Το μεγαλύτερο θαύμα είναι η ζωή!

H εναντίωση στην πολυπρόσωπη υπουλία της εμπέδωσης της "κανονικότητας"...

...είναι στην ενστικτώδη περιφρόνηση που εισπράττουν στις παιδικές κι εφηβικές συνειδήσεις οι μαρτυριάρηδες ή "καρφιά", οι μυξογκρινιάρηδες εαυτούληδες που μονίμως φταίνε οι άλλοι για τις δικές τους μηχανορραφίες και για ό,τι παθαίνουν, τα επιτηδευμένα "αγιοπαίδια"...
...Είναι στο υψηλό αίσθημα δικαιοσύνης που διακατέχει τα αισθητήρια των παιδιών απέναντι στο "δίκαιο" των αρχιμπούληδων, των κακομαθημένων μικρών τυραννίσκων-καθρεφτάκια των φανερών ή κρυφοφασίζοντων γονιών τους, των "πλαγίων οδών" απ'τις οποίες "ελίσσονται" συνομήλικοι κι ενήλικοι...

...Αυτά τα παραπάνω ψυχικά εφόδια, δηλαδή, που αποτελούν από νωρίς το "στόχο για τα βελάκια" της τρελαμένης ανταγωνιστικότητας στο σαφάρι της άχρηστης βαθμολογημένης "γνώσης", της επιβράβευσης κάθε είδους συμβιβασμού, της λογικής και των "αναγκών" των τραπεζοκρατούμενων αγορών, της "ωρίμανσης", των πατημάτων επί πτωμάτων, της ταξικής προπαγάνδας, της κενόδοξης κι ομοιόμορφης "κουλτούρας", της ενσωμάτωσης σε μια μαζική προδοσία κάθε υποψίας αθωότητας, διαφορετικότητας, ψυχικής ακεραιότητας...

...Και είναι στη βροντερά βουβή απόγνωση και απογοήτευση και αποπνιχτική ασφυξία των παιδιών κι εφήβων, που γέρνουν και τσακίζονται σαν εύθραυστα άνθη στην τρομαχτική πνοή ανέμων. Αυτών της ψυχοπαθητικής προσποίησης, της πλαστικοποίησης κάθε υλικής και πνευματικής πτυχής του κόσμου, της σοβαροφανούς υποκρισίας, της επιβράβευσης του χαφιεδισμού (μέσω και του άγραφου μα σεβάσμιου και νομιμόφρονος εγχειριδίου "Μπατσόπνευστης Αγωγής του Υπήκοου"-δήθεν πολίτη), της τρομοκράτησης του ευάλωτου, της απομόνωσης του ονειροπόλου, της δαιμονοποίησης του ανεξάρτητου, της παραχάραξης του αληθούς, της ενοχοποίησης του ερωτικού, του χλευασμού του διαφορετικού, του χαμαιλεοντισμού και ξεδιάντροπου οπορτουνισμού του ιδεολογικοποιημένου.

Όλων, δηλαδή, αυτών των σαρωτικών "ανέμων" που εμποδίζουν από πολύ νωρίς τη φυσική διαδικασία άνθισης της ζωής κι ανάπτυξης όλων των δυνατοτήτων και ικανοτήτων της. Στραγγίζοντάς την απ'όλους τους "ζωτικούς χυμούς της",τσαλαπατώντας κάθε αυθεντικό σάλεμά της, μαραίνοντας εν τη γενέσει κάθε προοπτική ενότητας του καθενός με τον εαυτό του...

Αυτή είναι η "κανονικότητα", το μπάσταρδο αδελφάκι της "νομιμότητας", δηλαδή του δίκαιου των ισχυροτέρων και βλακωδέστερων (στην υπηρεσία των πρώτων και πολύ συχνά ταυτιζόμενων απόλυτα με τους πρώτους) στην πλέον νοσηρά κυνική και διαστροφική έκδοσή του!
Κι αυτή είναι η αέναη διαρκής πτώση του ανθρώπινου όντος.
Από το βασίλειο της ορθής λογικής στο χαμαιτυπείο του παρά-λογου, από το ουσιαστικό στο φαινομενικό κι επιδερμικό, από την ανεξαρτησία της αντίληψης στην τυρανία του κρετινισμού, από το δικαίωμα στη γνώση και τους καρπούς της στην τιμωρία της ημιμάθειας κι αμάθειας και την καταδίκη του σκοταδισμού. Από το ευθυτενές παράστημα στο γονυπετές σούρσιμο...

ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Να ξέρετε πως ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΚΤΗΜΑ ΚΑΝΕΝΟΣ!
Δεν ανήκετε καν ούτε στους ίδιους τους γονείς σας. Δεν είστε με τίποτα υποχρεωμένοι, ούτε και πρέπει, να αναπαράγετε και διαιωνίζετε όσα "τα βρίσκετε έτσι"!
Μην καταδέχεστε να είστε τα στατιστικά δεδομένα οποιουδήποτε συστημικού και αηδιαστικά υποκριτικού αναλυτικού προγράμματος εκπαίδευσης. Και να αποτελεί το παρόν και η βιωσιμότητα του μέλλοντός σας τις "παράπλευρες απώλειες" στις "ειλικρινείς" απόπειρες "επίτευξης δημοσιονομικών στόχων". Τους στόχους δηλαδή και τις ατζέντες αρχιλήσταρχων, μεγαλοαπατεώνων (και πολιτικού υπηρετικού προσωπικού τους), τρωκτικών που ροκανίζουν τις σάρκες των λαών...


Μη γίνετε ΠΟΤΕ οι προδότες των πιο "ζωηρών σας χρωμάτων της καρδιάς σας"(Αφιερωμένο σε όλους τους "εξωγήινους εφήβους"!), πόσο περισσότερο των συνανθρώπων σας! Αλλά οι τιμητές και φορείς όλων αυτών που εμείς απωλέσαμε στην άσπλαχνη και άνιση πορεία της ενηλικίωσής μας, δίχως συχνά να το συνειδητοποιήσουμε έγκαιρα ή πραγματικά...


Η δική σας χάραξη πορείας είναι ίσως η τελευταία ελπίδα κι ευκαιρία του κόσμου για την πραγματική του ωρίμανση κι ενηλικίωση!


Ενός κόσμου όπου ευθύνη μέγιστη κάθε άνδρα και κάθε γυναίκας θα είναι να θεωρεί τον εαυτό του/της πατέρα και μητέρα κάθε παιδιού που ανοίγει τα ματάκια του για πρώτη φορά ή όπου κι αν βρίσκεται ήδη αυτό...

ανιχνευτής


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου