Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Ώστε η παραγωγή τροφίμων δεν αρκεί να θρέψει τον παγκόσμιο πληθυσμό και πρέπει όλοι ν'αρχίσουμε να τρώμε έντομα! Και δεν κυνηγάμε καλύτερα τις κατσαρίδες που μας εκμεταλλεύονται;


 " Όποιος ελέγχει τα τρόφιμα ελέγχει και την ανθρωπότητα"


Aς πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, σε αυτό το παγκόσμιο θέατρο παραλόγου, εξαπάτησης κι εκφυλισμού του ανθρώπινου είδους, προώθησης των μεταλλαγμένων δηλητηρίων και με τη βούλα του νόμου και της τερατωδώς άνισης κατανομής του πλούτου και των παραγόμενων τροφίμων...

(Λίγο παλιότερο αλλά σημαντικό, περί γενετικής τροποποίησης και διατροφικής αποδόμησης: Παγκόσμια κινητοποίηση κατά της Monsanto)

  ...Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία (FΑΟ), είχε παραδεχτεί επίσημα, με έκθεσή του από το 2004, πως η αγροτική παραγωγή του πλανήτη μας δύναται να θρέψει ικανοποιητικά 12 δισ. ανθρώπους! Όχι μόνο τα σημερινά 7 και κάτι δισ. του παγκόσμιου πληθυσμού. Και μάλιστα, ακόμη και σε περιβάλλον που διαμορφώνεται υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες που μαστίζουν τις ανθρώπινες κοινωνίες! Κι επίσης: ο ίδιος Οργανισμός καταλήγει στο ότι στον κόσμο μας, υπό τις παρούσες συνθήκες, τα παραγόμενα τρόφιμα είναι κατά μιάμιση φορά περισσότερα από εκείνα που απαιτούνται για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του παγκόσμιου πληθυσμού! Πόσοι άραγε έχουν ακούσει ή, έστω, δώσει την απαιτούμενη προσοχή σε αυτή την κρίσιμη πληροφορία; Και όλες οι έρευνες των επιστημόνων διαπιστώνουν πως την τελευταία εικοσαετία οι ρυθμοί της παγκόσμιας διατροφικής παραγωγής (που ήδη υφίσταται) αυξάνονται με ταχύτητα αρκετά έως πολύ μεγαλύτερη από την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού. 
 Κατά τ'άλλα κάποιοι "υπερευαίσθητοι" για την αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού και της επικείμενης επισιτιστικής "μάστιγας", προτείνουν κι επεξεργάζονται διάφορα μέτρα παγκόσμιου αποπληθυσμού (δες και δυο "παραδειγματάκια" ΕΔΩ κι ΕΔΩ)

Όμως, κάθε λογικός άνθρωπος (ναι! υπάρχουν κι αυτοί που "ζουν ανάμεσά μας") κατανοεί ότι ο λόγος για την πείνα είναι η ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΝΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ανάμεσα στους ανθρώπινους πληθυσμούς και ΟΧΙ Ο ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ!
 Οι διαχρονικοί δημιουργοί διαφόρων κρίσεων με στόχο τους ανθρώπους, την ψυχοσωματική υγεία και την ίδια τους την ύπαρξη, ξέρουν πολύ καλά από κόλπα και πειράματα. Που συνήθως συνοδεύονται κι από ανάλογες δηλώσεις περί αγαθών σκοπών...

Και η εμετική υποκρισία και παράνοια ΔΕΝ τελειώνει εδώ. Ο ίδιος οργανισμός (FAO), που διαπιστώνει επίσημα τα παραπάνω, προτείνει και προωθεί ως λύση για το... επισιτιστικό πρόβλημα...την κατανάλωση εντόμων σε παγκόσμια μαζική κλίμακα! Και δίνει και "επιστημονικά επιχειρήματα" για τα θετικά αυτής της... "εξωτικής βρώσης" (μεγάλος βρώσιμος αριθμός ειδών εντόμων, θρεπτικά στοιχεία κτλ): «Τα έντομα είναι το μέλλον της διατροφής μας...Φάτε σκαθάρια, κάμπιες και ακρίδες,κάνουν καλό!»
 και Φάτε έντομα, το κρέας δεν φτάνει για όλους!(Η εκτροφή εντόμων αποτελεί πλέον μία πολύ επικερδή επιχείρηση...)
Βέβαια, όπως επισημαίνει και ο Νίκος Μπογιόπουλος, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και αθώα: Πεινασμένοι, φάτε... έντομα!

Και θα κλείσω με κάποιες εύλογες και δικαιολογημένες παρατηρήσεις από ένα ιδιαίτερα εμπεριστατωμένο και αναλυτικό άρθρο, όσον αφορά κι αιτίες και προεκτάσεις σχετικά με το θέμα αυτό, του περιοδικού Hellenic Nexus, στο τεύχος Οκτωβρίου 2013:

"...η διατροφή με έντομα όχι απλά δεν προσφέρει ικανές ποσότητες θρεπτικών ουσιών στον άνθρωπο, αλλά εγκυμονεί και τεράστιους κινδύνους για την υγεία του. Τα έντομα, ακόμα κι αν διαθέτουν κάποιες θρεπτικές ουσίες, αυτές είναι σε πολύ μικρές ποσότητες, με αποτέλεσμα ο ανθρώπινος οργανισμός να πρέπει να καταναλώσει τεράστιες ποσότητες εντόμων για να τραφεί επαρκώς...
...Το βασικότερο πρόβλημα είναι αυτό της μόλυνσης από διάφορους μικροοργανισμούς που περιέχουν τα έντομα, καθώς είναι φορείς πληθώρας ιών, μυκήτων, βακτηρίων και πρωτόζωων, που βρίσκονται στην εξωτερική τους επιφάνεια, είτε διαβιούν στο εσωτερικό τους ως ξενιστές. Περιβάλλοντα ανάπτυξης εντόμων όπως σκουπιδότοποι, αποχετεύσεις, ελώδη στάσιμα νερά (κτλ) βρίθουν από επικίνδυνους για τον άνθρωπο μικροοργανισμούς...
...Οι μικροοργανισμοί αυτοί, ακόμα κι αν τα έντομα τύχουν επεξεργασίας (πχ θερμικές επεξεργασίες, ακτινοβολίες ή χημικά πρόσθετα, πχ βακτηριοκτόνα), είναι ικανοί ακόμα και σε πολύ μικρούς αριθμούς να βλάψουν ανεπανόρθωτα την υγεία των καταναλωτών...
...Κι αλήθεια, η Ευρώπη (που υποτίθεται ότι επενδύει δισ.ευρώ ετησίως πάνω στην έρευνα και την εφαρμογή των κανόνων Υγιεινής και Ασφάλειας των Τροφίμων), πώς θα δεχτεί να υιοθετήσει την κατανάλωση εντόμων τη στιγμή που η επίσημη νομοθεσία της απαγορεύει ρητά την ύπαρξη εντόμων στα τρόφιμα; "

Χμ! Ετοιμαστείτε σιγά σιγά να συνηθίσετε στην ιδέα "εκλεκτών μεζέδων". Όπως σουβλάκια από ακρίδες, σαλτσούλες τερμιτών, σκαθαρο-σνίτσελ, σάντουιτς τριζονιών, σαλάτα μυρμηγκιών κτλ. Για το καλάθι της νοικοκυράς έως και τη βραδινή  έξοδο "γαστρονομικής απόλαυσης" σ'ένα μοδάτο ρέστοραν. Κι όλες αυτές οι "λιχουδιές" (που μπορεί και να τις ακριβοπληρώνεις) θα έχουν δεχτεί επεξεργασία πληθώρας χημικών ουσιών, για το ευπαρουσίαστο κι εύγευστο του πράγματος...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου