Χμμ! Ναι μεν, αλλά..

->Aν τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και η σιωπή χρυσός..

τότε ίσως ο πλούτος να στερείται πάθους και ιδεών
-κάτι που τον καθιστά κι εχθρικό απέναντί τους-

και οι σιωπηλοί να στερούνται απόψεων
-κάτι που συχνά τους ποτίζει με φθόνο, μέχρι και μίσος, γι'αυτές-


-> Κι εάν όπως είπε κι ο Προυντόν ότι  "αν ο πλούτος ήταν προϊόν μόχθου,
τότε οι εργάτες θα ήταν οι πλουσιότεροι άνθρωποι"..

άραγε γιατί οι πολλοί δεν σταμάτησαν ποτέ να μοχθούν και να σβήνουν για να πλουτίζουν και να κορδώνονται οι λίγοι; Πότε και σε ποια διάσταση θα το εμπεδώσουν;-Σε τούτη τη διάσταση τα πράγματα έχουν σκουρύνει πολύ!

Μήπως κι όλοι εκείνοι που διαρκώς παραπονιούνται και τα βάζουν με τη ζωή,
στερούνται εκτός των άλλων και.. γοητείας;


-> Κι αν η α-λήθεια ή μη λήθη, σημαίνει απουσία λήθης..

τότε τ'ανθρώπινα κοπάδια ίσως και να'ναι οι παθολογικότεροι ψεύτες του γαλαξία..


-> Κι αν τίποτα στον κόσμο, στο σύμπαν δεν ειναι αυτό που φαίνεται..

μήπως ο ανθρώπινος πολιτισμός έχει γαντζωθεί πάνω στην πλάνη του τίποτα των φαινομένων;


-> Κι αν ο θεός έπλασε τον Άνθρωπο "κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσιν"..

τότε εξωγήινες φυλές με μη ανθρώπινη φυσιολογία και μορφή
σε ποιον θεό ή ποιους θεούς να πιστεύουν;


-> Αν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο..

τότε ποιος μας εγγυάται πότε ζεις πραγματικά, πριν ή μετά;

-Για τις μονοθεϊστικές σκοτοδίνες υπερτερεί σαφώς το μετά, ώστε το πριν ή σωστότερα το τώρα
να προσφέρεται εθελούσια σε καθεστώς αφασίας, επικυρωμένο στα ιδιοκτησιακά συμβόλαια φεουδαρχών και νεκροθαφτών του πνεύματος-


-> Κι εφόσον οι νέες "φευγάτες" επιστημονικές αντιλήψεις μιλούν για πολλούς παράλληλους κόσμους και σύμπαντα..

μήπως έχει δίκιο κι ο Φίλιπ Ντικ:
"αν νομίζεις ότι αυτό το σύμπαν είναι το χειρότερο, πού να δεις και κάποια άλλα!"


- Κι αν ζητάς μια συμβουλή, κράτα για αρχή αυτό: Το ουρλιαχτό της ρήξης -


Ο Ένοικος...