Όταν η ματιά και εποπτεία σου είναι αποσπασματική και από μακριά και συνάμα έχεις, για άλλη μια φορά, την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάποιον άλλο, μαγικό πλανήτη! Άγριας και συνάμα ονειρικής ομορφιάς! Και εισπράττεις από το διψασμένο εαυτό σου για εναλλαγή εικόνων και διαδοχή εμπειριών βιωματικών κι αυτό το παράπονο: ότι αν δεν ξεκουνήσεις από το οικείο σου κλουβί για να τον ανακαλύψεις, αν δεν δαμάσεις τον προσωπικό σου χρόνο και δεν επιστρατεύσεις κάθε δυνατό μέσο και τρόπο ώστε να τον εξερευνήσεις, τότε θα παραμένει πάντα ένα πικρό κενό στη ζωή σου, μια μονίμως ανοιχτή τρύπα στον επίγειο χρόνο που σου αναλογεί...
ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)
Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ
Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;
Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")
Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)
Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019
Flying over Iceland - Πετώντας πάνω από την Ισλανδία !
Όταν η ματιά και εποπτεία σου είναι αποσπασματική και από μακριά και συνάμα έχεις, για άλλη μια φορά, την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάποιον άλλο, μαγικό πλανήτη! Άγριας και συνάμα ονειρικής ομορφιάς! Και εισπράττεις από το διψασμένο εαυτό σου για εναλλαγή εικόνων και διαδοχή εμπειριών βιωματικών κι αυτό το παράπονο: ότι αν δεν ξεκουνήσεις από το οικείο σου κλουβί για να τον ανακαλύψεις, αν δεν δαμάσεις τον προσωπικό σου χρόνο και δεν επιστρατεύσεις κάθε δυνατό μέσο και τρόπο ώστε να τον εξερευνήσεις, τότε θα παραμένει πάντα ένα πικρό κενό στη ζωή σου, μια μονίμως ανοιχτή τρύπα στον επίγειο χρόνο που σου αναλογεί...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου