Χρονικά Παράδοξα (Όταν η επιστήμη συναντά και τη λογοτεχνία αλλά και την κινηματογραφική μαγεία ή διόραση της "επιστημονικής φαντασίας")

{ Σύνδεση και με αυτές τις αναρτήσεις του Ένοικου : Όλα διασυνδεδεμένα και  Το πέρασμα
αλλά ίσως και με αυτή την περίεργη και γλυκόπικρη έντονη αίσθηση από εμένα:  ένα πικρό ντεζαβού μιας αγάπης-φάντασμα ("μονομερές σκίρτημα")  
Πολύ χρήσιμα όσον αφορά το ζήτημα που διαπραγματεύονται τα παρακάτω αποσπάσματα είναι κι ετούτα: OI ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ και " κάποια άλλη άγνωστη διάσταση " }

Χρονικό παράδοξο είναι μια κατάσταση που συμβαίνει λόγω του ταξιδιού στον χρόνο. Ένας χρονοταξιδιώτης πηγαίνει στο παρελθόν και κάνει κάτι που θα τον εμπόδιζε να ταξιδέψει αρχικά στον Χρόνο. Αν δεν ταξιδέψει πίσω στον Χρόνο, δεν κάνει τίποτα που θα τον εμπόδιζε να ταξιδέψει στο παρελθόν, οπότε το ταξίδι στον Χρόνο θα ήταν πιθανό γι’αυτόν. Εάν πήγαινε πίσω στον Χρόνο κι έκανε κάτι που θα τον έκανε να μην κατασκευάσει μία χρονομηχανή, δεν θα ταξίδευε στον Χρόνο πράγμα που θα τον έκανε να κατασκευάσει μία, να ταξιδέψει πίσω και να μην την κατασκευάσει. Ένα τυπικό παράδειγμα αυτού είναι το «παράδοξο του παππού» όπου κάποιος ταξιδεύει πίσω στον χρόνο για να σκοτώσει τον παππού του πριν εκείνος κάνει απογόνους. Αν επιτύχει, ένας από τους γονείς δεν θα υπήρχε κι ο ίδιος δεν θα υπήρχε επίσης. Αυτό έκανε απίθανο γι’ αυτόν να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο, κάνοντας το απίθανο να σκοτώσει τον παππού του, ο οποίος θα συνέχιζε να κάνει απογόνους και να επαναφέρει την κατάσταση. Αλλά αν αποτύχει, ο παππούς θα ζούσε και θα έκανε απογόνους. Αυτό έχει την ίδια επιρροή και στις δύο περιπτώσεις.

Η αρχή της αυτοσυνοχής του Νόβικοφ: Η αρχή της αυτοσυνοχής του Νόβικοφ λέει πως οτιδήποτε κάνει ένας Χρονοταξιδιώτης στο παρελθόν πρέπει να είναι μέρος της ιστορίας, οπότε αν και ο Χρονοταξιδιώτης μπορεί να έχει μία αιτιολογική επιρροή στα γεγονότα του παρελθόντος, είναι
απίθανο για τον Χρονοταξιδιώτη να αλλάξει την ιστορία. Οπότε, για παράδειγμα, κάθε προσπάθεια του Χρονοταξιδιώτη να σκοτώσει έναν από τους προγόνους του πριν γίνουν γονείς θα ήταν καταδικασμένη να αποτύχει για οποιονδήποτε λόγο (πιθανόν το όπλο να μην λειτουργούσε, ή ο ταξιδιώτης να άλλαζε γνώμη), οπότε το «παράδοξο του παππού» θα εμποδιζόταν. Αυτή η θεωρία, ωστόσο, είναι ικανή να προκαλέσει το παράδοξο bootstrap.

Οντολογικό παράδοξο: Γνωστό κι ως «Παράδοξο bootstrap» ένα οντολογικό παράδοξο προκύπτει όταν ένα άτομο ή αντικείμενο στέλνεται στον Χρόνο κι ανακτάται από ένα άλλο άτομο, του οποίου οι πράξεις οδηγούν στο αρχικό άτομο ή αντικείμενο πίσω στην εποχή από όπου ήρθε στην αρχή, δημιουργώντας έτσι έναν ατέρμονα βρόχο χωρίς διακριτή πηγή.

Παράδοξο του προορισμού: είναι παρόμοιο με το οντολογικό παράδοξο στο οποίο η αιτία οδηγεί στο αποτέλεσμα που οδηγεί πίσω στην αρχική αιτία. Η βασική πηγή του παράδοξου του προορισμού είναι παρόμοιο με την αυτοεκπληρούμενη προφητεία, το κίνητρο για το οποίο ο Χρονοταξιδιώτης ταξιδεύει στον Χρόνο οφείλεται τελικά σε λάθος του χρονοταξιδιώτη, λόγω της απόφασης του να ταξιδέψει στον Χρόνο από την αρχή. Οι ιστορίες που περιέχουν το παράδοξο του προορισμού συχνά περιέχουν μία αισθήση ειρωνείας – ο Χρονοταξιδιώτης μπορεί να πάει πίσω στον Χρόνο για να αλλάξει κάτι αλλά οι πράξεις του ακούσια οδηγούν στην ακριβή κατάσταση που ενέπνευσε τον ταξιδιώτη να πάει πίσω και να αλλάξει τα πράγματα. Έτσι, τίποτα δεν αλλάζει τελείως.

Το παράδοξο της πληροφορίας: αναφέρεται σε πληροφορίες που λαμβάνουμε από το μέλλον και που δεν έχουν προέλευση. Για παράδειγμα, κάποιος φτιάχνει μια Χρονομηχανή και ταξιδεύει στο παρελθόν, συναντά τον εαυτό του και του αποκαλύπτει τον τρόπο κατασκευής της. Επομένως, η Χρονομηχανή φτιάχνεται κατόπιν της γνώσης του μελλοντικού εαυτού του κατασκευαστή, η οποία γνώση  δεν προέρχεται από πουθενά, άρα δεν είναι δυνατόν να υπάρχει. Στην ταινία «Ο Εξολοθρευτής» γίνεται αναφορά σ’ αυτό το παράδοξο, εφόσον οι επιστήμονες δημιουργούν ρομπότ, μελετώντας το μικροτσίπ ενός εξ αυτών, το οποίο έχει έρθει από το μέλλον.

Το παράδοξο του Μπίλκερ: Αυτό το παράδοξο αναφέρεται σε κάποιον, ο οποίος ταξιδεύει στο μέλλον και μαθαίνει κάτι που πρόκειται να συμβεί, π.χ. ότι κάτι θα κερδίσει. το λαχείο Γυρνώντας πίσω στο παρόν, αποφασίζει να μην αγοράσει κανένα λαχείο για την υπόλοιπη ζωή του, επομένως καθιστά αδύνατο το μέλλον.

Θεωρία πολλαπλών συμπάντων: Αυτή η θεωρία λέει ότι υπάρχουν άπειρα σύμπαντα, συλλογικά γνωστή και ως Ππολυσύμπαν. Αν ένα άτομο πρόκειται να ταξιδέψει πίσω στον Χρόνο, θα δημιουργήσει ένα δικό του παράλληλο σύμπαν στο παρεθλθόν. Οπότε αν σκοτώσει τον παππού του, δεν θα συνέβαινε παράδοξο διότι ο παππούς που θα σκότωνε δεν είναι ο παππούς του από το σύμπαν που ήρθε, αλλά της εκδοχής του εαυτού του από το σύμπαν που είναι τώρα. Η όλη συζήτηση για παράλληλες πραγματικότητες ξεκινάει από την κβαντική μηχανική και την αρχή της απροσδιοριστίας. Ένα ηλεκτρόνιο που συγκρούεται με ένα πρωτόνιο, ΙΣΩΣ αναπηδήσει είτε προς τα αριστερά, είτε προς τα δεξιά. H αρχή της απροσδιοριστίας όμως, λέει ότι αυτό δεν είναι δυνατόν να το προβλέψουμε, γιατί πολύ απλά δεν υφίσταται η σχέση αιτίου – αποτελέσματος. Επομένως, υπάρχουν δυο πιθανοί κόσμοι, ένας με το ηλεκτρόνιο να κινείται προς τα αριστερά και ένας με το ηλεκτρόνιο να κινείται προς τα δεξιά. Γενικότερα, μια ατομική ή υποατομική διεργασία έχει πολλές πιθανές εκβάσεις, έως άπειρες, επομένως υπάρχουν πολλά υποψήφια  Σύμπαντα, σχεδόν κάθε φορά που κάτι συμβαίνει σε ένα υποατομικό σωματίδιο.

Ποιο είναι όμως το «πραγματικό» σύμπαν; Οι φυσικοί υποθέτουν πως μπορεί να υπάρχει μόνο ένας πραγματικός κόσμος, κι όλοι οι υπόλοιποι αποτελούν αποτυχημένους δυνητικούς κόσμους. Ολοένα και περισσότεροι φυσικοί, υποθέτουν πως η καλύτερη ερμηνεία αυτού του φαινομένου είναι ότι καθένας από αυτούς τους δυνητικούς κόσμους είναι το ίδιο πραγματικός με όλους τους υπόλοιπους. Με άλλα λόγια υπάρχουν άπειρα Παράλληλα Σύμπαντα, τα οποία έχουν από απειροελάχιστες υποατομικές διαφορές μεταξύ τους, μέχρι Σύμπαντα στα οποία ο Γαλαξίας μας δεν υπάρχει καν. Πάρα πολλά από αυτά τα Παράλληλα Σύμπαντα περιέχουν ένα αντίγραφο του εαυτού σου που αισθάνεται «μοναδικό» και υποθέτει ότι κατοικεί στην μία, «αληθινή» πραγματικότητα. 

Οπτικοποίηση θα βρείτε στο 1ο επεισόδιο της 2ης σεζόν του «Rick and Morty» άλλα και σε πολλά ακόμη σημεία της καταπληκτικής αυτής σειράς κινουμένων σχεδίων!!! Μια ακόμη εξαιρετική απεικόνιση αυτής της υπόθεσης έχουμε στην σειρά Επιστημονικής Φαντασίας «Fringe» όπου οι πρωταγωνιστές συναντούν και τους άλλους εαυτούς τους.

Δείτε και διαβάστε «επιστημονική φαντασία»

Αναρωτηθείτε μάλιστα, πόση «φαντασία» εμπεριέχει.

Η ΣΚΙΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ: είναι μία από τις καλύτερες ιστορίες του Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ που ανακαλύφθηκε μόλις το 2001 και θεωρείται η τελευταία του νουβέλα την οποία έγραφε σε μια εποχή που ένιωθε απογοήτευση καθώς πίστευε πως είχε αποτύχει ως συγγραφέας. Τριάντα χρόνια μετά το θάνατό του (1937) ο Λάβκραφτ αναγνωρίζεται ως μονοκράτορας κι ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς έργων επιστημονικής φαντασίας (Υπερφυσικού Τρόμου) παγκόσμια. Ποιά είναι η τρομερή φυλή που έχει τιθασεύσει τον αβυσσαλέο Χρόνο και το ατέρμον Σύμπαν; Πόσο μικρός και αδύναμος είναι μπροστά της ένας άνθρωπος ή μήπως, είναι κι αυτή ευάλωτη σε κάτι ακόμη πιο ισχυρό κι αποτρόπαιο; Ο μοναδικός Χ.Φ. Λάβκραφτ, σε μια από τις μεγαλύτερες και πιο συναρπαστικές νουβέλες του, την Shadow out of Time, δίνει τις απαντήσεις του μεταφέροντάς μας στον μαγικό του κόσμο, όπου κυριαρχούν οι Μεγάλοι Παλαιοί στις τιτάνιες πόλεις του παρελθόντος, η σοφή Φυλή Γιθ με τους περίεργους Χρονο-επιστήμονες αλλά και τα ανώνυμα πλάσματα που ζουν βαθιά στα σκοτάδια κάτω από τις πόλεις τους.

H αφήγηση, κάνοντας Χρονικά άλματα, ακολουθεί τον καθηγητή Ναθάνιελ Πίζλι, στο διαβόητο πανεπιστήμιο Μισκατόνικ του Άρκαμ, ενόσω προσπαθεί να λύσει το μυστήριο της πενταετούς αμνησίας του. Με αφετηρία παλαιότερες ιστορίες του, «Το κάλεσμα του Κθούλου» και «Τα Βουνά της Τρέλας», ο Λάβκραφτ εδραιώνει εδώ τα βασικά του μοτίβα: τις συνταρακτικές αποκαλύψεις, την ασημαντότητα του ανθρώπου μπροστά στην επέλαση Πανάρχαιων Δυνάμεων και την επανεκτίμηση της θέσης στο Σύμπαν. Καθώς σταδιακά αποκαλύπτεται η απίστευτη αλήθεια, ο ήρωάς μας και ο αναγνώστης, βυθίζονται σε μια συγκλονιστική αναζήτηση για την Γνώση με κάθε κόστος. Tο ερώτημα είναι αμείλικτο: πώς είναι δυνατόν να συνέβησαν όλ’ αυτά; Ο Πίζλι είναι ένας από τους πιο συμπαθητικούς χαρακτήρες του Λάβκραφτ –ένας άνθρωπος που αναγκάζεται να ερευνήσει και να κατανοήσει το αδιανόητο, αλλά ταυτόχρονα να συνεχίσει να νιώθει ζεστασιά και αγάπη για τον γιο του, ακόμα και όταν νιώθει τρομερή ψυχική πίεση.

«Από τώρα κι ύστερα…δεν μπορώ να βασίζομαι στις αισθήσεις μου». Άρκαμ, 1908, Πανεπιστήμιο Μισκατόνικ. Ο καθηγητής Ναθάνιελ Πίζλι καταρρέει την ώρα της διδασκαλίας μπροστά στους φοιτητές του και συνέρχεται πέντε χρόνια μετά. Με φρίκη ανακαλύπτει πως στην διάρκεια αυτής της περιόδου το σώμα του κάθε άλλο παρά ήταν αδρανές – ενώ αρχίζει να βασανίζεται από ανησυχητικούς κι αλλόκοτους εφιάλτες. Ο Πίζλι προσπαθώντας να βρει την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα χαμένα χρόνια της ζωής του, έρχεται αντιμέτωπος με πρωτόγνωρες καταστάσεις κι οδηγώντας τον ίδιο και τον αναγνώστη σ’ ένα μαγικό ταξίδι μέσα στον χρόνο, τον χώρο και τις πιο κρυφές πτυχές του ανθρώπινου μυαλού. «Ήμουν ξύπνιος…και ταυτόχρονα ονειρευόμουν» καταλήγοντας στο βασανιστικά αξεπέραστο φινάλε, αποδεικνύοντας έτσι για ποιο λόγο «Η Σκιά πέρα από τον Χρόνο» παραμένει ένα από τα πιο συναρπαστικά έργα σχετικά με τα Χρονοταξίδια και τους Χρονοταξιδιώτες που έχουν γραφτεί ποτέ.

 The Time Machine: μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Herbert George Wells (1895). Ο πρωταγωνιστής είναι ένας επιστήμονας εφευρέτης που ζει στο Ρίτσμοντ της Αγγλίας. Ο συγγραφέας δεν τον κατονομάζει, τον εκφωνεί απλά ως «ο Χρονοταξιδιώτης». Η «Μηχανή του Χρόνου» χωρίς να μετακινηθεί από την θέση της, μεταφέρει τον επιβάτη της χιλιάδες χρόνια μπρος ή πίσω, σε εποχές που έχουν ξεχαστεί από την πάροδο των αιώνων ή σε εποχές που δεν ήρθαν ακόμη.

Ο εφευρέτης της μηχανής διηγείται στους φίλους του την περιπέτεια του ταξιδεύοντας 802.700 χρόνια στο μέλλον. Ο κόσμος έχει αλλάξει και οι άνθρωποι έχουν ξεχωρίσει σε δύο είδη. Εκείνοι στο ένα είδος είναι μικροκαμωμένοι και περνάνε τον χρόνο τους παίζοντας, χορεύοντας και τραγουδώντας. Ζουν μαζί μέσα σε υπέροχα φουτουριστικά σπίτια. Το όνομά τους είναι Ελοί. Δεν εργάζονται και τρέφονται με μεγάλες ποσότητες φρούτων. Ο χώρος γύρω από το Λονδίνο έχει γίνει ένας μεγάλος λαχανόκηπος με ασυνήθιστα είδη φρούτων και λουλουδιών. Μόλις νυχτώσει οι Ελοί κλειδώνονται μέσα, γιατί φοβούνται τους Μούρλοκ ανθρωποειδή όντα που είναι αποκτηνωμένοι, έχουν άγριες αιμοβόρες διαθέσεις και περνάνε τον χρόνο τους βαθιά μέσα στην γη, όπου υπάρχουν τεράστια εργοστάσια. Οι Μούρλοκ βλέπουν μόνο μέσα στο σκοτάδι ενώ μόλις μόλις αντικρύσουν φως τυφλώνονται. Οι δεύτεροι τρέφονται από τους πρώτους.

Ο Χρονοταξιδιώτης δεν είναι μόνο ένας παράξενος επιστήμονας, αλλά ένας άνθρωπος ταξιδευτής, που κοιτάζει κατάματα το ανθρώπινο είδος κι αναρωτιέται για την πορεία κι εξέλιξή του. Οπτικοποίησε στην ταινία «Ο Ταξιδιώτης του Χρόνου» (Time Changer του 2002) η ιδέα του βασίστηκε στην «Μηχανή του Χρόνου».

The Man in the High Castle (Ο Άνθρωπος στο Ψηλό Κάστρο) είναι ένα μυθιστόρημα γραμμένο από τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Φίλιπ Κ. Ντικ. Το μυθιστόρημα κέρδισε το βραβείο Hugo και βοήθησε το όνομα του Ντικ να γίνει γνωστό στους κύκλους της επιστημονικής φαντασίας. Είναι ένα από τα πιο σφιχτοδεμένα και ανθρωποκεντρικά έργα του. Η υπόθεση του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται σε ένα Παράλληλο Σύμπαν, όπου οι δυνάμεις του Άξονα έχουν κερδίσει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δείτε την σειρά στο Netflix.

 Dark (TV series) Το «σκοτάδι» είναι μια Γερμανική τηλεοπτική σειρά της Γερμανικής επιστημονικής φαντασίας που συν-δημιουργήθηκε από τους Baran bo Odar και Jantje Friese. Στην σκοτεινή πόλη Winden της Γερμανίας, το σκοτάδι αφορά τα επακόλουθα της εξαφάνισης ενός παιδιού, το οποίο αποκαλύπτει τα μυστικά και τις κρυφές συνδέσεις μεταξύ τεσσάρων αποξενωμένων οικογενειών, καθώς σιγά-σιγά ξετυλίγουν μια τρομακτική συνωμοσία Ταξιδιών στον Χρόνο, η οποία εκτείνεται σε τρεις γενιές. Σ’ ολόκληρη την σειρά, το Dark διερευνά τις  επιπτώσεις του Χρόνου στον ψυχισμό των Χρονοταξιδιωτών, στον Χώρο, την Ενέργεια και τις Μάζες δηλ. των επιπτώσεών του στην ανθρώπινη φύση. Τα παιδιά ξεκινούν να εξαφανίζονται από την Γερμανική πόλη Winden, φέρνοντας στο φως τις καταρρακτωμένες σχέσεις, την διπλή ζωή και το σκοτεινό παρελθόν τεσσάρων οικογενειών που ζουν εκεί και αποκαλύπτοντας ένα μυστήριο που εκτείνεται σε τέσσερις γενιές. Η σειρά ακολουθεί τον Jonas Kahnwald, έναν έφηβο που αγωνίζεται να αντιμετωπίσει την αυτοκτονία του πατέρα του αστυνομικού Ulrich Nielsen, του οποίου ο αδελφός εξαφανίστηκε 33 χρόνια νωρίτερα.


Eπιλεγμένα αποσπάσματα από το άρθρο της Ηούς Αναγνώστου  Ο Χρονοταξιδιώτης Kaspar Hauser  To βίντεο αλιεύθηκε από εμάς στο youtube