Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 10 Απριλίου 2019

"Work, buy, consume, die"...Really?






«Το να μεταμορφώσεις την αντίληψη του κόσμου και να αλλάξεις τη δομή της κοινωνίας είναι το ίδιο πράγμα. Απελευθερώνοντας τον εαυτό του κάποιος, έχει αλλάξει τους συσχετισμούς δύναμης και, συνεπώς, έχει μετασχηματίσει την κοινωνία» Πήτερ Μάρσαλ
Δεν κάναμε όλη αυτή τη διαδρομή των εκατοντάδων χιλιάδων ετών από τις Σαβάνες μέχρι τις σύγχρονες μεγαλουπόλεις για να καταλήξουμε homo Consumus. Δεν μας αξίζει μια τέτοια μοίρα. Η πολυθρύλητη ελευθερία μας είναι σχεδόν ανύπαρκτη –δοκιμάστε, για παράδειγμα, να μην πληρώσετε για κάποιους μήνες τους λογαριασμούς σας…– και οι επιλογές μας περιορισμένες. Άλλωστε δεν μπορούμε να διαλέξουμε αυτό που είμαστε (δηλαδή παγιδευμένοι στο Matrix της «πραγματικότητας»), μπορούμε μόνο να διαλέξουμε αυτό που θέλουμε να γίνουμε:
να ξεφύγουμε από αυτό και να δραπετεύσουμε στην «έρημο του πραγματικού»...
Αντιστεκόμενοi ή όχι το Matrix της καθημερινότητας μας τρέφεται από τα ίδια του τα απορρίμματα, παίρνει την ενέργεια του από την ενέργεια που δαπανά σ’ ένα είδος θαύματος της υποκατάστασης. Η λάμψη του προέρχεται από τα ελαττώματα του. Ο πόνος και η μιζέρια που μας προκαλεί μας κάνουν ακόμη καλύτερες «μπαταρίες».

Όσο για μας, εμείς επιμένουμε να ζούμε μέσα από τις παγίδες που στήνουμε ο ένας για τον άλλον και το μόνο που πολλαπλασιάζει την ενέργεια μας είναι η αδράνεια του θανάτου…» - Γιώργος Στάμκος
από το "...Δεν κάναμε όλη αυτή τη διαδρομή...για να καταλήξουμε homo Consumus"! ...

...και Homo Securitus (Γνωρίζουμε την τοξικότητα των λέξεων. Γνωρίζουμε το διόλου σπάνιο αδιέξοδο και την περιοριστικότητα των ορισμών. Αλλά και των λεγόμενων αναγκαιοτήτων και ανησυχιών του σύγχρονου "Homo Securitus"...). Με τεχνολογικής παράκρουσης "φιλοδοξίες", "οράματα ενός λαμπρού (ολοκληρωτικά κορπορατικού και αστυνομοκρατούμενου) μέλλοντος", αφύσικες αγκυλώσεις και πάθη για γέλια και κλάματα και γκατζεταρισμένες συνήθειες...("Ρομποτοκάβλες", όπως συχνά τις αποκαλούμε εδώ!)


  
... ή έχουμε ψευδαισθήσεις που μας βυθίζουν ακόμα πιο κάτω στην άβυσσο της βελούδινης, "πολιτισμένης" ή και κυριολεκτικής σκλαβιάς ; :  so you think you are free...(?) ("Προορισμός" του ανθρώπου είναι να "τακτοποιηθεί" σε μια προβλέψιμη, "οργανωμένη" και καναλιζαρισμένη, δίχως "ακρότητες" και εντάσεις και ήσυχη σαν τη σιωπή του τάφου, "ζωούλα". Αυτή που επαινείται διότι κοιτάει πάντα τη δουλει(ί)ά της...) 
Άλλωστε:

-Συμπέρασμα: Καυλώνω άρα υπάρχω!( Η καύλα τού να έχεις τις μπογιές και τα πινέλα σαν καλλιτέχνης που ζωγραφίζει τον κόσμο στα δικά του αγαπημένα χρώματα, για να εισχωρήσει μέσα του. Η καύλα τού να αυτοκυβερνάσαι, να αυτοδιαχειρίζεσαι, να αυτοοργανώνεσαι, να αυτοεξυπηρετείσαι. Η καύλα τού να μη φοβάσαι τίποτα, να μην περιμένεις τίποτα, να μην ελπίζεις τίποτα που προέρχεται μέσα από τα τραγούδια των Σειρήνων, διακηρύξεις σωτήρων, υποσχέσεις κυφήνων. Η καύλα τού να πετυχαίνεις το σκοπό σου γιατί συνεχίζεις την προσπάθεια και μετά την αποτυχία. Η καύλα τού να μην εξαρτάσαι από προκαταλήψεις και θέσφατες, παντός τύπου και -ισμού, βεβαιότητες. Και η καύλα τού να μη φοβάσαι να διασχίσεις ερήμους για να βγεις κάποια στιγμή από μέσα τους.)

Έχουμε ξεχάσει να κοιτάμε τον ουρανό, έναν ουρανό που θύμα και αυτός τερατωδών προγραμμάτων "γεωμηχανικής" (sic) ξερνάει πάνω στους δίποδους αμνούς αρρώστια και μίσος συγχρόνως των "προγραμματιστών". Έναν νοσηρό ουρανό που πέφτει πάνω στα κουφιοκέφαλά μας, γεμάτος βάριο, στρόντιο αλουμίνιο και πολυμερή, κι άλλα"υγιεινά καλούδια" την ώρα που τα ανθρώπινα κοπάδια έχουν εκστασιαστεί ή βλαστημάνε κοιτώντας το football ή ακούγοντας τα ξηλωμένα λόγια των ηγητόρων τους στις οθόνες του μεγάλου ύπνου ή ψυχικού προγραμματισμού, μέσω διαρκών ψεμάτων και ακατάσχετης τρομολαγνείας...Την ίδια ώρα δηλητηριάζουμε τον οργανισμό μας, κάθε στιγμή, μεγάλοι και μικροί, (εκτός από τα πνευματικής φύσης) με κάθε λογής τοξικά και άκρως επικίνδυνα χημικά και καρκινογενή σκουπίδια που μας τα πλασάρουν ως τρόφιμα ή θεραπευτικά προληπτικά μέσα. Σ' ένα αφύσικο μοντέλο "ζωής"...

Ναι! Όπως ακούγεται στο αρχικό τραγούδι του βίντεο, "ζούμε ήδη στην κόλαση"!

 Να το θέσουμε λοιπόν κομψά αυτό που απαιτείται:

Φτύστα! ΟΛΑ! Τα συνθήματα της ύπνωσης πάνω στα ίδια τα υπερ-ύπουλα, σκουληκιασμένα, αλαζονικά, φονικά μούτρα των "κλειδοκρατόρων" του παγκόσμιου οικοδομήματος (πώς σου φαίνεται αυτή η ερμηνεία του κόσμου όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς οι "μηδενιστές"; : https://www.youtube.com/watch?v=HScVul8WGKM ) και των κατάπτυστων, γελοιοτάτων πολιτικών αχυρανθρώπων και εξαγορασμένων τσιρακίων τους (δημοσιογραφικών πορνών, "ειδικών", "επιστημόνων"- "πνευματικών ταγών" ή πιο σωστά τράγων, ινστρούχτορων κι επαγγελματιών "επαναστατών"):

Όταν σου φωνάζουν "σήκω!"
εννοούν άλλαξε στάση καναπέ.

Όταν τους ακούς να λένε "ξύπνα!"
πειραματίζονται με καινούργια υπνωτικά.

Όταν σου μιλούν για "ευθύνες" 
αναζητούν πειθήνια υποζύγια.
Όταν κόβονται για "αγώνες!" 
μία ακόμη προδοσία έχει υφανθεί.
Όταν ουρλιάζουνε "περί τάξης!" 
τρέμουνε πραγματικά
τη μεγαλοσύνη του Χάους στην Ύπαρξη
που πορεύεται αδελφωμένο με την "Τάξη".

Όταν πια διακηρύττουνε το "δίκαιο!"
πιστωτές και νεκροθάφτες κάνουνε χρυσές δουλειές.

Κι όταν βγάζουνε φωτιές για "ελευθερία!"
αυξάνονται οι υψίστης ασφαλείας φυλακές.


 ......................................................
(πρώτη δημοσίευση στο antidras)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου