Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Παρασκευή 26 Απριλίου 2019

Την έβαψες αν είσαι φτωχό παιδί με προβλήματα στη χώρα της "ελευθερίας": " Juvenile Court Fees Punish Children for Their Families’ Poverty "


(Aναρτήθηκε αρχικά στο antidras γύρω στα μέσα του Δεκέμβρη του 2017)

"Tα δικαστικά τέλη, σε υποθέσεις που αφορούν θέματα παραβατικότητας ανηλίκων, τιμωρούν τα παιδιά για τη φτώχεια των οικογενειών τους "  

(...αυτό θα πει σύστημα με κατανόηση όσον αφορά τα προβλήματα της πλέον ευαίσθητης ομάδας του φτωχοποιημένου πληθυσμού και όραμα κοινωνικής πρόνοιας και επανένταξης! Στη χώρα των μεγάλων κοινωνικών ανισοτήτων, των φυλετικών διακρίσεων και του κοινωνικού ρατσισμού, των ναρκωτικών ως μέσο καταστολής, αδρανοποίησης και αποδόμησης των κοχλάζουσων μαζών, της στρατιωτικοποιημένης αστυνομίας και της πλήρους ασυδοσίας της τραπεζικής μαφίας και των πολυεθνικών εταιρικών παρασίτων-δηλαδή των πραγματικών κυβερνώντων. Και που, ως αλαζονικός διαπλανητικός προαγωγός, αρέσκεται στο να διαχέει προς τα έξω το status και τα κυρίαρχα ήθη της και να τα μεταλαμπαδεύει στον υπόλοιπο κόσμο...)



" Τα παιδιά με χαμηλό εισόδημα σε όλες τις ΗΠΑ φυλακίζονται όταν αυτά ή οι οικογένειές τους δεν μπορούν να πληρώσουν δικαστικά τέλη. Αυτό σημαίνει τιμωρία των παιδιών για τη φτώχεια των οικογενειών τους. Τα δικαστήρια των ανηλίκων επιβάλλουν πρόστιμα στις οικογένειες των παιδιών και, στη συνέχεια, φυλακίζουν αυτά τα παιδιά όταν οι οικογένειές τους είναι πολύ φτωχές για να πληρώσουν τα αυξανόμενα έξοδα "

 
Το πλήρες άρθρο του Project Censored:
"Low-income children across the US are being imprisoned when they or their families cannot afford to pay court fees, Nika Knight reported in Common Dreams. Aside from court costs, low-income children also face fees for probation, health tests, care, and other services in juvenile facilities.
This amounts to “punishing children for their families’ poverty,” Knight wrote, “and that may be unconstitutional.”
Knight’s article drew on a 2016 report by the Juvenile Law Center, a legal aid advocacy group, which reviewed statutes in all fifty states and the District of Columbia to assess “the legal framework for financial obligations placed on youth in the juvenile justice system and their families.” The Juvenile Law Center also conducted interviews with 183 people involved in the juvenile justice system—including lawyers, family members, and adults who had been incarcerated as children—across forty-one states. Noting “stark racial disparities” in the juvenile justice system generally, from arrests to diversion and detention, the study’s authors wrote that costs, fines, fees, and restitution “exacerbate racial disparities in the juvenile justice system,” in some cases creating what they described as “modern-day debtors’ prisons.” Notably, the Juvenile Law Center’s report not only identified problems in the system but also highlighted solutions, including promising practices, legislative remedies, and case studies of jurisdictions that no longer impose court costs, fees, and fines in their juvenile systems.
Knight’s article identified “myriad ways” that juvenile court systems levy fines on children’s families “and then imprison those children when their families are too poor to pay the mounting costs.” These include, for example, monthly fees on families whose children are sentenced to probation, the costs of “diversion” programs intended to keep children out of detention, and charges for court-ordered evaluations and tests (such as mental health evaluations, tests for sexually-transmitted diseases, and drug and alcohol assessments). When families cannot afford to pay these fees and fines, children may be incarcerated instead.
The Juvenile Law Center report described the fines imposed by juvenile court as “highly burdensome.” For example, in Alameda County, California, the average cost of juvenile system involvement is $2,000 per case. Cost can be “significantly higher,” according to the report, in cases in which young people are incarcerated for extended periods of time.
Furthermore, Knight reported, in some states parents themselves may also face imprisonment if they fail to pay fees and fines levied against their children. Incarcerating parents puts children further at risk and adds to the stresses on families already struggling with the consequences of poverty. According to the report’s authors, “When parents face incarceration or mounting debt for failure to pay, they have even fewer resources to devote to educating, helping, and supporting their children.”
While noting that a detailed analysis of these policies’ constitutional implications went beyond its scope, the Juvenile Law Center report noted prior legal decisions in which the Supreme Court has held that courts must consider “alternative measures of punishment other than imprisonment” for poor defendants. The Supreme Court has also repeatedly held that constitutional protections must be calibrated to the unique developmental needs of adolescents.
In August 2016, the New York Times published a substantial article on the Juvenile Law Center’s study, describing low-income juveniles—and especially racial minorities—as overburdened by fees. However, the Times article did not mention that parents in some states were also being jailed, and the report overlooked the precedent of Supreme Court decisions upholding additional protections for adolescents.
Nika Knight, “Debtors’ Prison for Kids: Poor Children Incarcerated When Families Can’t Pay Juvenile Court Fees,” Common Dreams, August 31, 2016, http://www.commondreams.org/news/2016/08/31/debtors-prison-kids-poor-children-incarcerated-when-families-cant-pay-juvenile-court.

Student Researcher: Raquel Guerrero (Sonoma State University)
Faculty Evaluator: Diana Grant (Sonoma State University)


η παραπάνω φωτο πάρθηκε από αυτό το άρθρο:
Debtors' Prison for Kids: Poor Children Incarcerated When Families Can't Pay Juvenile Court Fees

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου