Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

"ΤΩΡΑ ΒΡΗΚΕ ΝΕΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΛΑΝΗΤΗ Η NASA;"

Προτροπή από εμάς: συνδέστε άμεσα το παρακάτω με αυτό: Τι παίζεται με τον πλανήτη Άρη και πόσο βαθιά είναι η κοροϊδία (και "ρεαλιστικοποίηση") σε βάρος των ανθρώπων;
αλλά και με ετούτο: Δεν μας τα λέει καθόλου καλά η "μαντάμ NASA" για τη Σελήνη!

Και ίσως βρείτε και σχετικά με τα παραπάνω κι αυτά, ως κατακλείδα:
H "απομυθοποίηση του Αη Βασίλη": Νομίζετε ότι τα έχετε ακούσει όλα γύρω από το πολύ μεγάλο, και σκόπιμα υποβαθμισμένο από ΜΜΕ και "ειδικούς", θέμα των A.T.I.A. ;


--- ΤΩΡΑ ΒΡΗΚΕ ΝΕΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΛΑΝΗΤΗ Η NASA; --- 

Δηλώσεις για γέλια ή για κλάματα; Δηλώσεις που παίζουν με τη νοημοσύνη μας; Ή δηλώσεις που γίνονται μετά από 20 χρόνια, γιατί τώρα πια μπορούνε να στείλουνε επανδρωμένη αποστολή στον Άρη και ψάχνουνε για χρηματοδότες;

Μόλις χθες, στις 29/9/2015, η NASA σε μία ιστορική ανακοίνωση παραδέχθηκε δημοσίως ότι ο πλανήτης Άρης έχει νερό και πιθανότατα φιλοξενεί ζωή σε μικροβιακή μορφή. Οι αυλακώσεις που προέρχονται από τρεχούμενο νερό και εντόπισαν τα όργανα της NASA (οι σκούρες γραμμές στη φωτογραφία) εμφανίζονται κατά το αρειανό καλοκαίρι και εξαφανίζονται το χειμώνα. Γεωγραφικά εντοπίζονται κατά κύριο λόγο στον Ισημερινό του πλανήτη.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές με επικεφαλής τον υποψήφιο διδάκτορας Λουχέντρα Όγια, τα ίχνη αυτά είχαν παρατηρηθεί για πρώτη φορά το 2010, καθώς οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει πως στην επιφάνεια του πλανήτη έρεε αλμυρό νερό, το οποίο όταν χαμηλώνει η θερμοκρασία στεγνώνει και δημιουργεί «λωρίδες» μήκους μέχρι και 100 μέτρων. Τα άλατα, εξηγούν οι ερευνητές, βοηθούν να μειωθεί το σημείο τήξης του νερού έως και κατά 80 βαθμούς Κελσίου, επιτρέποντάς του να διατηρηθεί σε υγρή μορφή κατά τη διάρκεια του αρειανού καλοκαιριού, όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει μέχρι τους μείον 23 βαθμούς Κελσίου. Κάτι ανάλογο με αυτό συμβαίνει στις βόρειες θάλασσες της Γης και δεν συμβαίνει στις βόρειες λίμνες που έχουν γλυκό νερό και παγώνουν ολοσχερώς.

Όμως, πόσο καινούργια ήταν αυτή η ιστορική ανακοίνωση;
Όσο κι αν η NASA προσπάθησε να μας πλασάρει ως χθεσινή αυτή την ανακάλυψη για να ενθουσιάσει τους επίδοξους χρηματοδότες μιας αυτοσυντηρούμενης επανδρωμένης αποστολής στον κόκκινο πλανήτη, τα φωτογραφικά ερωτήματα της τελευταίας 20ετίας τους αφήνουν εκτεθειμένους:


1. Εκεί που τελειώνει ο πάγος στους πόλους και αρχίζει η έρημος, τι υπάρχει κατά τη διάρκεια του αρειανού καλοκαιριού; Ένα λεπτό στρώμα παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις της NASA ή λίμνες αλμυρού νερού σε υγρή μορφή που δημιουργούνται από το λιώσιμο των πάγων;


2. Η φωτογραφία που τραβήχτηκε από τη διαστημοσυσκευή HiRISE δείχνει τελικά δέντρα 400χλμ από το βόρειο πόλο του Άρη ή να πιστέψουμε στην παλαιότερη εξήγηση της NASA για οφθαλμαπάτη;

3. Η λίμνη που δείχνει η φωτογραφία της ESA (European Space Agency ή Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία) δίπλα σε ένα πυραμοειδές βουνό από το 2004 και η φράση "flowing water" να χαρακτηρίζει την περιγραφή της εικόνας, είναι "από άλλο πλανήτη";

4. Το μικροσκοπικό απολίθωμα ζωής βακτηριακού τύπου που βρέθηκε μέσα σε μετεωρίτη 13.000 ετών, προερχόμενο από τον Άρη, δεν είναι ένδειξη μικροβιακής ζωής εδώ και δεκαετίες;


Ας σοβαρευτούμε λοιπόν κύριοι και ας μην τρώμε όσα και όταν μας τα σερβίρουν! (Άρθρο: Harris Koutsiaftis)
Το βρήκαμε εδώ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου