" Εκείνοι που κατ' εξοχήν ηθικολογούν είναι οι πιο ανήθικοι, και εκείνοι που ακατάπαυστα δικαιολογούν είναι οι πιο άδικοι "
Βλέποντας το βίντεο που ακολουθεί μου ήρθε στο μυαλό μια "ατάκα που σκότωνε", από μία κάπως παλιότερη χολυγουντιανή ταινία δράσης και ξεστομισμένη από τον "κακό" της ταινίας. Ο οποίος βεβαίως συντρίβεται στο τέλος από τον "καλό", ανακουφίζοντας τους θεατές και την αίσθησή τους περί δικαίου. Τα λόγια του κυνικού παράνομου ήταν τα εξής προς τον μπρατσαρά τιμωρό:
" Σκοτώνεις έναν και σε λένε δολοφόνο. Σκοτώνεις εκατοντάδες, χιλιάδες, εκατομμύρια και σε λένε ήρωα!"
Έτσι είναι! Η "ηθική" είναι μια ανθρώπινη επινόηση και γι'αυτό αποτελεί και μια σχετική αντίληψη. Δεν ήταν η ίδια κατά τη διάρκεια της -τουλάχιστον γραπτής- Ιστορίας του κόσμου και υπήρχαν παραλλαγές από λαό σε λαό κι από περιοχή ή κοινωνία σε κοινωνία και περιοχή. Καθώς η αντίληψη περί καλού και κακού δεν ήταν πάντοτε και παντού η ίδια. Και η ηθικολογία αποτέλεσε -κι αποτελεί- ανέκαθεν ένα πολύ βασικό και χρήσιμο εργαλείο σύγχυσης, αποπροσανατολισμού κι εξουσιασμού των ανθρωπομαζών. Από κάθε είδος και μορφή εξουσίας, τόσο σε επίπεδο μακρόκοσμου -βλέπε κοινωνία- όσο και σε μικρόκοσμου -βλέπε οικογένεια.
Παρακολουθήστε και την αφοπλιστικά απλή και γι'αυτό ιδαίτερα ενδιαφέρουσα προβληματική που αναπτύσσεται στο βίντεο αυτό:
Αποσπάσματα από το παραπάνω βίντεο:
H πραγματική ιστορία αυτού που ονομάζουμε "ηθική!". Αυτό που ονόμαζε ο Όργουελ "διπλή σκέψη".
Η κατήχηση που σπάει τους "τροχούς του μυαλού"από τα σχολεία της κυβέρνησης:
Δεοντολογία, ηθική, αρετή δεν ανακαλύφθηκαν ούτε επιβλήθηκαν από επιθυμία να εξαπλωθεί η καλοσύνη, αλλά για να αφοπλίσουν και να υποδουλώσουν τους υπόλοιπους. Να αφοπλίσουν και να υποδουλώσουν εσένα. Η σειρά είναι πάντα η ίδια: Η εφεύρεση ενός καθολικού κανόνα συμπεριφοράς και έπειτα η δημιουργία μιας αόρατης εξαίρεσης για εσένα και τους φίλους σου, που θα το αποκαλείς κάτι διαφορετικό.
"ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΨΕΙΣ" - Αυτοί που έχουν την εξουσία αποκαλούν την κλοπή τους "φορολογία"
"ΔΕΝ ΘΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ"- Αυτοί που έχουν την εξουσία αποκαλούν τους φόνους τους "πόλεμο"
"ΟΧΙ ΑΠΑΓΩΓΗ"- Αυτοί που έχουν την εξουσία αποκαλούν τις απαγωγές τους "φυλακίσεις"
" Η ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ"- Αυτοί που έχουν την εξουσία πρέπει να αποκαλούν τη βία τους "τιμωρία" ή "νόμο"
Το σχέδιο; Δημιουργείς έναν καθολικό ηθικό κανόνα και μετά δημιουργείς μια εξαίρεση για εσένα και τους φίλους σου.
Οι άνθρωποι υπερασπίζονται τους ηθικούς κανόνες, καθώς υπερασπίζονται και τις κατάφωρες παραβιάσεις των ίδιων ηθικών κανόνων.
Έτσι μας ελέγχουν. Έτσι προπαγανδίζουν. Έτσι πεθαίνει το χρήμα. Έτσι πεθαίνουν οι ελευθερίες. Έτσι πεθαίνουμε κι εμείς...
Προσοχή: Η κυρίαρχη "ηθική", οι αξίες της και οι φύλακές τους δεν αστειεύονται!
Kαι ως επίλογο θεωρώ καλό να παραθέσω τους παρακάτω στίχους του Νίκου Εγγονόπουλου (από την ποιητική συλλογή "στην κοιλάδα με τους ροδώνες"):
Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο
Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου
να διέκρινε άραγε των ροδόδεντρων την αρμονία;
Όχι - όχι - μιαν απέραντη ηθικολογία
δε θα βοηθήσει να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο
να ελπίζεις - να ελπίζεις πάντα - πως ανάμεσα εις τους ανθρώπους
- που τους ρημάζει η τρομερή "ευκολία" -
θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους
που τους διέπει καλοσύνη - πόθος ευγένειας - ηρεμία
ίσως όχι πολλές - ίσως να 'σαι άτυχος: καμία -
τότες εσύ προσπάθησε να γενείς καλλίτερος
εις τρόπον ώστε να έρθει κάποια σχετική ισορροπία
άσε τους γύρωθέ σου να βουρλίζονται πως κάνουν κάτι
σύ σκέψου - τώρα πια - με τι γλυκιά γαλήνη
προσμένεις να 'ρθ' η ώρα να ξαπλώσεις στο παρήγορο του
θανάτου κρεβάτι.
Ο Ένοικος...
Βλέποντας το βίντεο που ακολουθεί μου ήρθε στο μυαλό μια "ατάκα που σκότωνε", από μία κάπως παλιότερη χολυγουντιανή ταινία δράσης και ξεστομισμένη από τον "κακό" της ταινίας. Ο οποίος βεβαίως συντρίβεται στο τέλος από τον "καλό", ανακουφίζοντας τους θεατές και την αίσθησή τους περί δικαίου. Τα λόγια του κυνικού παράνομου ήταν τα εξής προς τον μπρατσαρά τιμωρό:
" Σκοτώνεις έναν και σε λένε δολοφόνο. Σκοτώνεις εκατοντάδες, χιλιάδες, εκατομμύρια και σε λένε ήρωα!"
Έτσι είναι! Η "ηθική" είναι μια ανθρώπινη επινόηση και γι'αυτό αποτελεί και μια σχετική αντίληψη. Δεν ήταν η ίδια κατά τη διάρκεια της -τουλάχιστον γραπτής- Ιστορίας του κόσμου και υπήρχαν παραλλαγές από λαό σε λαό κι από περιοχή ή κοινωνία σε κοινωνία και περιοχή. Καθώς η αντίληψη περί καλού και κακού δεν ήταν πάντοτε και παντού η ίδια. Και η ηθικολογία αποτέλεσε -κι αποτελεί- ανέκαθεν ένα πολύ βασικό και χρήσιμο εργαλείο σύγχυσης, αποπροσανατολισμού κι εξουσιασμού των ανθρωπομαζών. Από κάθε είδος και μορφή εξουσίας, τόσο σε επίπεδο μακρόκοσμου -βλέπε κοινωνία- όσο και σε μικρόκοσμου -βλέπε οικογένεια.
Παρακολουθήστε και την αφοπλιστικά απλή και γι'αυτό ιδαίτερα ενδιαφέρουσα προβληματική που αναπτύσσεται στο βίντεο αυτό:
Αποσπάσματα από το παραπάνω βίντεο:
H πραγματική ιστορία αυτού που ονομάζουμε "ηθική!". Αυτό που ονόμαζε ο Όργουελ "διπλή σκέψη".
Η κατήχηση που σπάει τους "τροχούς του μυαλού"από τα σχολεία της κυβέρνησης:
Δεοντολογία, ηθική, αρετή δεν ανακαλύφθηκαν ούτε επιβλήθηκαν από επιθυμία να εξαπλωθεί η καλοσύνη, αλλά για να αφοπλίσουν και να υποδουλώσουν τους υπόλοιπους. Να αφοπλίσουν και να υποδουλώσουν εσένα. Η σειρά είναι πάντα η ίδια: Η εφεύρεση ενός καθολικού κανόνα συμπεριφοράς και έπειτα η δημιουργία μιας αόρατης εξαίρεσης για εσένα και τους φίλους σου, που θα το αποκαλείς κάτι διαφορετικό.
"ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΨΕΙΣ" - Αυτοί που έχουν την εξουσία αποκαλούν την κλοπή τους "φορολογία"
"ΔΕΝ ΘΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ"- Αυτοί που έχουν την εξουσία αποκαλούν τους φόνους τους "πόλεμο"
"ΟΧΙ ΑΠΑΓΩΓΗ"- Αυτοί που έχουν την εξουσία αποκαλούν τις απαγωγές τους "φυλακίσεις"
" Η ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ"- Αυτοί που έχουν την εξουσία πρέπει να αποκαλούν τη βία τους "τιμωρία" ή "νόμο"
Το σχέδιο; Δημιουργείς έναν καθολικό ηθικό κανόνα και μετά δημιουργείς μια εξαίρεση για εσένα και τους φίλους σου.
Οι άνθρωποι υπερασπίζονται τους ηθικούς κανόνες, καθώς υπερασπίζονται και τις κατάφωρες παραβιάσεις των ίδιων ηθικών κανόνων.
Έτσι μας ελέγχουν. Έτσι προπαγανδίζουν. Έτσι πεθαίνει το χρήμα. Έτσι πεθαίνουν οι ελευθερίες. Έτσι πεθαίνουμε κι εμείς...
Προσοχή: Η κυρίαρχη "ηθική", οι αξίες της και οι φύλακές τους δεν αστειεύονται!
Kαι ως επίλογο θεωρώ καλό να παραθέσω τους παρακάτω στίχους του Νίκου Εγγονόπουλου (από την ποιητική συλλογή "στην κοιλάδα με τους ροδώνες"):
Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο
Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου
να διέκρινε άραγε των ροδόδεντρων την αρμονία;
Όχι - όχι - μιαν απέραντη ηθικολογία
δε θα βοηθήσει να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο
να ελπίζεις - να ελπίζεις πάντα - πως ανάμεσα εις τους ανθρώπους
- που τους ρημάζει η τρομερή "ευκολία" -
θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους
που τους διέπει καλοσύνη - πόθος ευγένειας - ηρεμία
ίσως όχι πολλές - ίσως να 'σαι άτυχος: καμία -
τότες εσύ προσπάθησε να γενείς καλλίτερος
εις τρόπον ώστε να έρθει κάποια σχετική ισορροπία
άσε τους γύρωθέ σου να βουρλίζονται πως κάνουν κάτι
σύ σκέψου - τώρα πια - με τι γλυκιά γαλήνη
προσμένεις να 'ρθ' η ώρα να ξαπλώσεις στο παρήγορο του
θανάτου κρεβάτι.
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου