Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Κύριε Πρόεδρε της αγαπητής δημοκρατίας μας! - Mr President of our beloved Democracy...


...ένα παλιότερο άρθρο μας στο antidras που κατέβηκε για να ξανανεβεί στο no gravity zone, με την ανάλογη επεξεργασία εκ νέου κι ενόψει των διαδικασιών για την εκλογή νέου "Προέδρου της Δημοκρατίας" (ω! μα ναι! έχουμε ακόμη..."δημοκρατία"!). Που για κάποιους αποτελεί και τη μόνη...διέξοδο για αλλαγή σελίδας στα πολιτικά... χαλάσματα της χώρας. Τη στιγμή που έννοιες και άνθρωποι (που μοιάζουν σαν οικόσιτα ζώα στις "ανθρωποφάρμες") ολοένα και περισσότερο τεμαχίζονται από ενδογενείς κι εξωγενείς ιθύνοντες νόες. Και πωλούνται σε τιμές πρωτοφανούς ευκαιρίας, μέσα στα "market places" της δύσπεπτης για λαούς (και τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητές τους) παγκοσιοποιημένης τοξικής σούπας, που σερβίρεται από μια απροκάλυπτα μισάνθρωπη, νοσηρή εξουσία. Η οποία και χρειάζεται και διακοσμητικές επίσημες παρουσίες για να νομιμοποιούν την παράνομη υπόστασή της και τα πλιάτσικά της. Και φυσικά χρειάζεται και δημιουργεί και "άρρωστους πληθυσμούς" (ή πολίτες ή υπηκόους ή σκλαβάκια ή όποιο άλλο όρο σου κάνει, η ουσία δεν αλλάζει...) για να ριζώνει, να διακλαδίζεται, να επιβάλει, να μεταλάσσει, να δημιουργεί "πραγματικότητα"...Ό,τι κι αν σημαίνουν αυτά και με όποια πληθώρα προεκτάσεων εμπεριέχουν!


Mr President of our beloved Democracy... 
 


Ή: Κύριε Πρόεδρε της αγαπητής δημοκρατίας μας!

Η οποία ούτε δημοκρατία φυσικά είναι ούτε η δική μας αγαπητή ή αγαπημένη! Αλήθεια, εσείς το έχετε καταλάβει τουλάχιστον το πρώτο σκέλος αυτής της διαπίστωσης; Όσο για το δεύτερο είμαι σίγουρος ότι οι πολιτικοί ιθύνοντες νόες του τόπου θα σας διαβεβαιώνουν, με αυτά τα απαίσια υποκριτικά χαμόγελα που συνηθίζουν να φοράνε για να καλύψουν τα πραγματικά πυορραγούντα πρόσωπά τους, ότι ο λαός παρά τις όποιες διαφωνίες κατανοεί και στηρίζει τις "μεταρρυθμίσεις". Τις "θυσίες" που του επιβλήθηκαν στο όνομα της "ανάπτυξης", εννοείται χωρίς να σκεφτούν να τον ρωτήσουν με δημοκρατικες διαδικασίες. Και δεν είναι αγαπημένο μας αυτό το ολιγαρχικό, τραπεζοκινούμενο, απροκάλυπτα δοσίλογο, ξενόδουλο, υποταγμένο ως το μεδούλι στις αιμοβόρες διεθνείς ελίτ, αντικοινωνικό και τρομολάγνο "πολιτικό στοίχειωμα"...γιατί πολύ απλά, κ.Πρόεδρε, αποτελεί ορκισμένο και πωρωμένο εχθρό της ίδιας της ζωής! Αντιστρατεύεται, με δολοφονικό θα'λεγε κανείς ζήλο, την προσωπικότητα, αξιοπρέπεια κι εκδήλωση των δικαιωμάτων του ατόμου κι εχθρεύεται την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση! Δηλαδή άκρως αντίθετο με κάθε ιδέα περί ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας με ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό. (Διαβάζουμε εδώ-Ελλάδα: “Η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη”!: Σύμφωνα με τα στοιχεία-σοκ που ανακοίνωσε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής οι Έλληνες που ζουν σε συνθήκες ένδειας, φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού ανέρχονται στα 6,3 εκατομμύρια!) Οδηγώντας σε καθημερινές, αόρατες για τα ΜΜΕ και τις δημοσιογραφικές καμαριέρες, μικρές, βασανιστικές, αγωνιώδεις ιστορίες εξαθλίωσης, δολοφονικής ανέχειας, απελπισίας και αυτοχειρίας, αρρώστιας που δεν έχει τα βαλάντια (τα γαμημένα "βαλάντια" που τόσο έχουν ξεφτιλίσει την ανθρώπινη ύπαρξη!) για να βρει γιατρειά στα διαλυμένα δημόσια νοσοκομεία. ΔΕΝ μπορεί να είναι δημοκρατία, κυριαρχία του "δήμου" δηλαδή, αυτό το αίσχος, αυτή η ξετσίπωτη εννοιολογική διαστρέβλωση της οποίας κ.Πρόεδρε, σύμφωνα με τους τύπους (που τόσο αποστέωσαν τη ζωή του ανθρώπου) ηγείσθε και "προεδρεύετε". Σε αυτή η μεθοδευμένη οπισθοδρόμηση στο μεσαίωνα των φεουδαρχών και των δουλοπάροικων, που τρώγονται και μεταξύ τους για μια θεσούλα στις δουλεμπορικές γαλέρες και κάτεργα της εκμετάλλευσης, ή νιώθουν και ικανοποιημένοι με ένα κοκκαλάκι ή ξεροκόμματο που τους πετά ο αφέντης από το "πλεόνασμα" της ληστρικής του συγκομιδής ανθρώπινου μόχθου και πόρων και μετά γυρεύει και φόρους επιπλέον για τη "γενναιόδωρη παροχή". Αυτό, κ.Πρόεδρε, αν θέλουμε να το ονοματίσουμε σωστά, αποκαλείται δημιοκρατία, δηλαδή κυριαρχία των δήμιων του δήμου, δηλαδή του λαού, δηλαδή πρόκειται για...λαοκτονία. Κι επίσης αποτελεί κλεπτοκρατία, φαυλοκρατία, βλακοκρατία που δυστυχώς σε όλο τους το μεγαλείο εγγράφονται, για όσουςέχουν μάτια για να βλέπουν, στα πρόσωπα, τα πεπραγμένα και τα λεγόμενα των συντριπτικά περισσότερων πολιτικών αρχόντων και αυλικών τους.

Αλήθεια! Πόσο αυτό σας προβληματίζει, κ.Πρόεδρε; Σας κάνει να λογίζεσθε ως κάτι σαν πρόεδρος των δημίων του λαού, της κοινωνίας; Των "ζαλισμένων κοπαδιών" όπως αυτοί αρέσκονται να χαρακτηρίζουν τους ψηφοφόρους τους, που έχουν το δικαίωμα μόνο να παρακολουθούν τα γινόμενα χωρίς να συμμετέχουν ουσιαστικά σε αυτά! Νομιμοποιώντας αποφάσεις, που λαμβάνονται σε κέντρα εξουσίας έξω από αυτούς, σε κάτι που αποκαλείται εκλογές και ο συμπαθής σας ηγέτης του πρώτου κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της δημιοκρατίας σας σάς διαβεβαιώνει, κ.Πρόεδρε, ότι αυτές οι εκλογές είναι και η μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας των θυμάτων των δημίων. Όμως κ.Πρόεδρε, οι δήμιοι και τα αφεντικά τους είναι εθισμένοι στη "δουλειά τους", φτιάχνονται με τη θέα και οσμή του φόβου και του αίματος (σαν τα αρπαχτικά-αιμοπότες), κι άπαξ και γίνουν και καθεστώς δεν εγκαταλείπουν έτσι, ως διά μαγείας, τις ανθρώπινες δεξαμενές άντλησης νοσηρής ευχαρίστησης μέσω και της εξουσίας που νιώθουν ότι έχουν στα αδίστακτα χέρια τους και βέβαια λόγω του...υπερ-κέρδους που αποκομίζουν από τη "διαχείριση" του δημόσιου πλούτου και των κοινωνικών αναγκών. Ολόκληρη αυτή η φοβερή μηχανή παραγωγής κι επιβολής δημίων και παγίωσης της ισχύος της και των τεράστιων οφελών της. Μέσω της απαραίτητης δουλειάς σε βάθος χρόνου και σχεδιασμού των δικών της ψυχή τε και σώματι πολιτικών, δημοσιογραφικών, εταιρικών, ακαδημαϊκών κι επιστημονικών, καλλιτεχνικών υπαλλήλων, ανά τον κόσμο-τσιφλίκι των αφεντικών τους.

 Ένας από αυτούς τους υπαλλήλους, κι ας μη βάφει άμεσα τα χέρια του με αίμα ανθρώπινο, κατά πόσο είστε κι εσείς, κ.Πρόεδρε; Που ούτε καν δεν "νίπτετε τας χείρας σας" όπως ο Πόντιος Πιλάτος, του... δημοφιλούς παραμυθιού, ο οποίος είδε την αδικία να παίρνει σάρκα και οστά μπροστά του και αποποιήθηκε ευθυνών! Εσείς, κ.Πρόεδρε με τη συμπαθητική όψη του αγαθού παππούλη που λέει παραμύθια στα παιδάκια. Σαν αυτά που εν γνώσει σας σάς λένε οι χαμογελαστοί δήμιοι και επίδοξοι σωτήρες αυτού του τόπου και των ανθρώπων του, αυτοί που φρόντισαν πρώτα να τους διδάξουν το "δανεικώς ζειν" και να τους πείσουν να το υιοθετήσουν ως συνταγή του ευ ζην. Εσείς, που δεν έχετε στην ουσία αποποιηθεί ουδεμία ευθύνη σε σχέση με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω. Έτσι δεν είναι;
Ούτε σκεφτήκατε να παραιτηθείτε ως ελάχιστη μορφή καταγγελίας για την δημοκρατική εκτροπή, που κι ένα παιδί του δημοτικού μπορεί να αντιληφθεί ότι έχει συμβεί κι αποτυπώνεται στα απελπισμένα πρόσωπα των άνεργων και χρεωμένων γονιών του και τη λιγόστευση και υποβάθμιση της τροφής που πρέπει να λαμβάνουν ταπαιδιά τους για να...αναπτυχθούν σωστά, κάτι σαν την "ανάπτυξη" της χώρας! Ούτε ποτέ σας πέρασε απ'το μυαλό να πείτε: "πάρ'τε τα από δω αυτά και βάλτε τα εκεί που ξέρετε", ή έστω (μια και μπορεί να μην είναι στο στυλ σας αυτός ο τρόπος έκφρασης) να τους πείτε ότι "εγώ δεν μπορώ να βάλω την υπογραφή μου σε αυτά, δεν μου το επιτρέπει η..δημοκρατική ευθύνη της ιδιότητάς μου!". Έτσι έπρεπε να πείτε, κ.Πρόεδρε της δημοκρατίας (αν δεν θέλετε να είστε ο έστω και τυπικά πρόεδρος μία από τις πλέον ανυπόληπτες ιστορικά "δημοκρατίες") στο διοπτροφόρο πρόεδρο της κυβέρνησης ή στον ευτραφή αντιπρόεδρό της, που συχνά οι γκριμάτσες του τον κάνουν να μοιάζει με τους κακούς δράκους που τρώνε παιδάκια στα παραμύθια που λέγαμε. Να πάρουν τα χαρτιά με τις αποφάσεις τους για νέες απολύσεις ή νέα παράλογα χαράτσια, που καταστρέφουν οικογένειες και δεν φέρνουν και χρήμα στον κρατικό κορβανά (ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, αντίθετα η ροή του χρήματος στην αγορά φέρνει το χρήμα σε υπήκοους και κράτος), ή τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που πετάνε στα μούτρα της διακοσμητικής Βουλής των Ελλήνων. Δηλαδή της "Θέλησης" των Ελλήνων. Κι αυτή απλώς να τις επικυρώνει. Τι διαυγής θεσμική δημοκρατικότητα, που εξαρτάται και προσδιορίζεται από τη "συλλογική λαϊκή δραστηριότητα"!

 Και να δούμε τι θα έκαναν αυτοί μετά, μια και όλο το δικό τους παραμύθι στηρίζεται στην προπαγάνδα, τα επαγγελματικής αρτιότητας ψεύδη (Το 98% της βοήθειας πάει στους πιστωτές κι όχι στις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας) την παραχάραξη στοιχείων, τη διάχυση καταστροφολογίας και τρομολαγνείας στην κοινή γνώμη και τη δημιουργία των επιδιωκόμενων εντυπώσεων σε αυτή. Πόση βαρύτητα θα είχε και τι εντύπωση θα δημιουργούνταν αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποφάσιζε να αντιμετωπίσει με πραγματική αίσθηση των ευθυνών του τους αντιδημοκρατικούς εντολοδόχους των εγχώριων κοτζαμπάσηδων και των διευθυντηρίων του Δ'Ράιχ; Μην υπογράφοντας και καθηλώνοντας σε πρώτη φάση τις αποφάσεις μετατροπής μιας χώρας σε μαγαζί-παράδεισο των "επενδυτών", που ξεπουλάει τα πάντα με τιμές πολύ κάτω του κόστους και σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των ανθρώπων...
Ο κ.Πρόεδρος με το χαρακτηριστικό σκουφάκι, το γνωστό kippah, στο κεφάλι, σε στάση προσκυνήματος! Άραγε της... δημοκρατίας;

Αλλά αυτά γίνονται μόνο σε παραμύθια, σωστά; Όχι στον κόσμο των "ρεαλιστικών πολιτικών" και αναπόφευκτων "αναγκαιοτήτων" (Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ  και Σοκ από New York Times: "Ετσι λεηλατούν την Ελλάδα η τρόϊκα και οι τραπεζίτες"... ), ώστε οι αριθμοί να πάρουν τα πάνω τους, οι οικονομίες να αποπληθωριστούν και οι άνθρωποι να...εξανδραποδιστούν. Η "αγαπημένη σας δημοκρατία" μπορεί να κοιμάται ήσυχη και να νιώθει ασφαλής από τέτοιες εξωφρενικές φαντασιώσεις σαν το παραπάνω σενάριο. Κι όσο αφορά εσάς κ.Πρόεδρε, επειδή πολύ καιρό τώρα ξεκουράζεστε και θα έχετε κουραστεί, σας ευχόμαστε καλή επιπλέον ξεκούραση. Σύντομα όλα τα κόμματα της Βουλής ίσως* καταλήξουν στον κατάλληλο αντικαταστάτη σας, μια και έρχεται η ...διακοσμητική του ώρα, ώστε η χώρα να μην μπει σε εκλογικές περιπέτειες και η "δημοκρατία" της χέρι χέρι με την "ανάπτυξή της" να... αποσταθεροποιηθούν!

*ίσως και όχι αν οι "άνωθεν εντολές" προτάσσουν τη "δημοκρατική" αλλαγή "περιτυλίγματος" και την ανακουφιστική"  επέμβαση της "αριστεράς", αλλά με "μέτρο", ώστε να μη διαταραχτεί η ουσία των δρομολογήσεων και σχεδιασμών που δουλεύτηκαν σε βάθος δεκαετιών για να υλοποιηθούν τα τελευταία ισοπεδωτικά έτη...Με τη μεγάλη ευθύνη, συνενοχή και συνεργασία και ίσως κι εθελοτυφλία, σε κάποιο βαθμό, της Αριστεράς. Που τα στελέχη της, μετά το "αγροτικό" τους κυρίως στο σταλινικό σχολείο του ΚΚΕ, αποτέλεσαν άξια στελέχη της νομενκλατούρας, της καθεστωτικής κρατικοδίαιτης εργολαβίας και "μαχητικής της δημοσιογραφίας", της πνευματικής αλλοτρίωσης και διαμόρφωσης πολιτιστικών "προτύπων" και κυρίαρχων τάσεων έως και στην εκπαίδευση και της μεγαλοαστικής κυριαρχίας.

Καλή μας νύχτα!
ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου