Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!
Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 23 Απριλίου 2020

Σαν τον γερανό...


"Ο γερανός είναι ένα πουλί που δεν μπορεί να συμβιβάσει, ούτε και να προσαρμόσει τον τρόπο ζωής του στον δικό μας. Δεν μπορεί από την ίδια του τη φύση και δεν θα μπορούσε ακόμη κι αν εμείς του δίναμε την ευκαιρία να το πράξει. Κάτι που δεν κάναμε. Επειδή για το γερανό δεν υπάρχει καμιά άλλη ελευθερία εκτός από εκείνη της απεριόριστης άγριας φύσης, καμιά ζωή εκτός από τη δική του. Χωρίς δειλία, χωρίς ίχνος ταπεινότητας, αρνείται να δεχτεί τη δική μας ιδέα για το πώς πρέπει να είναι ο κόσμος. Αν καταφέρουμε να διατηρήσουμε στη ζωή τα υπολείμματα αυτού του άγριου είδους, η τιμή γι' αυτό δεν θα ανήκει σε εμάς. Όλη η δόξα θα ανήκει στον γερανό, που το ανυποχώρητο σφρίγος του τον έχει κρατήσει ζωντανό μπροστά στις απελπιστικά αυξανόμενες δυσμενείς συνθήκες."  ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΟΡΤΕΡ ΑΛΛΕΝ (Αμερικανός ορνιθολόγος και περιβαλλοντολόγος)

Ίσως ο άνθρωπος θα έπρεπε να είναι, στα χαρακτηριστικά της φύσης του, σαν τον γερανό! Με υψηλή αίσθηση ελευθερίας ως κινητήρια δύναμη στη ζωή του. Ασυμβίβαστος και αταίριαστος με τις αυξανόμενες δυσμενείς κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές συνθήκες. Με το όλο και πιο αφύσικο, τοξικό (τόσο σε υλικό όσο και σε πνευματικό πεδίο) και αυτοματοποιημένο μοντέλο ζωής. Εκ διαμέτρου αντίθετος, σαν να είναι το πιο σημαίνον νόημα της ύπαρξης, με τις μάζες άβουλων κι άτολμων ημι-
ανθρώπινων οντοτήτων, με συμπεριφορά που προσιδιάζει σε εκπαιδευμένα πρωτεύοντα θηλαστικά εργαστηρίου ή τσίρκου, με υποτυπώδη μέχρι κι ανύπαρκτη ψυχή. Τουλάχιστον έτσι όπως διαμορφώνονται τα πρότυπα και όρια του επιτρεπτού και αποδεκτού από τους επικυρίαρχους της ανθρωποφάρμας. Η τελευταία αυτή λέξη αποδείχτηκε πόσο ταιριαστή είναι από τις παγκόσμιες εξελίξεις των τελευταίων μηνών, με κοινό παρανομαστή μία αμφιλεγόμενη αρρώστια των "κοπαδιών", προκρινόμενη ως "μέγιστη απειλή" της "ασφάλειας" των "κοπαδιών" και τους κοινούς χειρισμούς των "ράντσερ" και των ραντιέρηδων.

 Κι αν αυτό το είδος ανθρώπου, το υπόλειμμα ενός κάποτε "άγριου είδους", δεν καταφέρει τελικά να διατηρηθεί στη ζωή, αυτό θα σημαίνει πως έζησε μια ζωή με...νόημα! Ή αλλιώς: ο χαμένος τα παίρνει όλα!

ανιχνευτής 

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)