Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

Shame on you! Shame on us, too!

(Πρωτοδημοσιευθέν στο antidras, το Πάσχα που μας πέρασε, Απρίλη του "σωτήριου έτους" 2018)

{Μτφ: 35 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ πεινάνε ή δεν ξέρουν πού θα βρουν το επόμενο γεύμα τους (σχόλιο: σε κάποιο συσσίτιο;... στα σκουπίδια...;) 13 εκατομμύρια από αυτούς είναι παιδιά! Εάν κάποια άλλη χώρα φερόταν έτσι στα παιδιά μας, θα βρισκόμαστε σε πόλεμο με αυτήν" Τζεφ Μπρίτζες, ο βετεράνος πολύ αξιόλογος Αμερικανός ηθοποιός }

If you combine the cost of Obama’s inauguration and DonaldTrump’s inauguration we could have put every homeless family in America in a shelter and we could have fed every homeless and hungry child in America. We live in a world where inaugurations and bombing other countries is more important than people that are suffering. Shame on us.

{μτφ: Εάν αθροίσεις το χρηματικό κόστος της τελετής ορκωμοσίας κι ανάληψης καθηκόντων του
Ομπάμα και του Τραμπ, θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε καταφύγιο για κάθε άστεγη οικογένεια της Αμερικής και θα μπορούσαμε να ταΐσουμε κάθε άστεγο παιδί. Ζούμε σε ένα κόσμο όπου τα σώου της ορκωμοσίας και ο βομβαρδισμός άλλων χωρών, έχουν μεγαλύτερη σημασία από τους ανθρώπους που υποφέρουν. ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ! }

τα παραπάνω τα πήραμε από ΕΔΩ.  
Xρήσιμη είναι και η σύνδεση με αυτά: 

> Με κουπόνια σίτισης ζουν εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης στις ΗΠΑ
Την έβαψες αν είσαι φτωχό παιδί με προβλήματα στη χώρα της "ελευθερίας": " Juvenile Court Fees Punish Children for Their Families’ Poverty "
> Εκεί δηλαδή όπου (απόσπασμα από ανάρτηση του Ένοικου): ...κανονικότητα στη "χώρα της ελευθερίας" και της "θεϊκής συμμαχίας" σε πόλεμο κατά των πάντων είναι πλέον το γεγονός ότι: "από το ξεκίνημα της χρηματοπιστωτικής κρίσης τριάντα εκατομμύρια Αμερικανοί, 13 εκ. νοικοκυριά καλύτερα, εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους – γεγονός που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Πολλοί από αυτούς είναι είτε απλά άστεγοι, είτε μένουν σε σκηνές, είτε σε υπονόμους, είτε σε «παραγκουπόλεις» που δημιουργούν στην έρημο, είτε σε φθηνότερα διαμερίσματα – ενώ 50 εκ. άνθρωποι (το 20% σχεδόν του πληθυσμού) ζουν από τα κουπόνια διατροφής. Αρκετές από τις αμερικανικές αυτές «φαβέλλες» μοιάζουν με καταυλισμούς προσφύγων – ενώ κάποιες άλλες, κατασκευασμένες στην έρημο, αποκαλούνται «πόλεις-πλάκες».
Ονομάζονται έτσι, επειδή χρησιμοποιούνται παλιά αυτοκίνητα και λεωφορεία ως χώροι διαμονής των ανθρώπων - τα οποία πρέπει κανείς να καλύψει με πέτρινες πλάκες, για να μην τα παρασύρει ο δυνατός άνεμος της ερήμου. Χιλιάδες από αυτούς τους ανθρώπους έχουν γίνει πλέον αόρατοι για το σύστημα – δεν υπάρχουν και δεν καταγράφονται πουθενά, ενώ κανένας δεν ενδιαφέρεται για το αν ζουν ή πεθαίνουν."


Aυτά τα "χριστιανικά" (μέρες κατάνυξης που είναι, έτσι;) από τις θεοσεβούμενες Ηνωμένες Εταιρείες Αμερικής, όπως έχουμε αποφασίσει να τις αποκαλούμε εδώ. Τη Μέκκα της ολοκληρωτκής κυριαρχίας και ασυδοσίας των χρηματοπιστωτικών ομίλων και πολυεθνικών εταιρειών, της επέλασης των γενετικά τροποποιημένων δηλητηρίων, του κορπορατισμού και των σκιωδών κυβερνήσεων πίσω από απωθητικούς ή σόουμεν αχυράνθρωπους. Αλλά κι εδώ στο Ελλαδιστάν-αποικία επαχθούς χρέους και αέναης κονόμας των εγχώριων κρατικοδίαιτων "μπίζνεσμεν" και πολιτικατζήδων: αλήθεια πόσα χρήματα θα μπορούσαν να εξοικονομηθούνε από τους πακτωλούς που κατασπαταλούνται κάθε φορά στις προεκλογικές εκστρατείες κομμάτων και αποκομμάτων; Ή μήπως δεν υπάρχουν μεγάλες ανάγκες και σοβαρότατα κοινωνικά θέματα στο καράβι της "πρώτης φοράς αριστεράς" με εξόφθαλμες δεξιές τιμονιές στον ωκεανό του τουρμποκαπιταλισμού της παγκοσμιοποίησης; Kαι άνθρωποι, οικογένειες, μικρά παιδιά που σταυρώνονται κάθε μέρα χωρίς να ελπίζουν σε θαύματα;
ΝΤΡΟΠΙΑΣΤΙΚΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ UNICEF ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 

Η Διεθνής των ενωμένων τυράννων και τυραννίσκων, υποκριτών, τοκογλύφων και καθαρμάτων του κόσμου σάς εύχεται καλή ανάσταση! Μην αμελήσετε να προλάβετε να σουβλίσετε και τον οβελία πριν βρεθείτε, εκτός από καταχρεωμένοι στις τράπεζες και τα φοροεισπραχτικά τους φέουδα (ή "κράτη"), και άστεγοι, ρακένδυτοι και πεινασμένοι...
 Και μην ξεχνάτε: όταν σας χαστουκίζουν στο ένα μάγουλο να γυρνάτε και το άλλο! Ασχέτως αν αυτός ο κόλαφος της ζώσας πνοής κάθε όντος, αυτή η επαίσχυντη, νοσηρή παθητικότητα και παραίτηση (υπέρ των ποηρών και ισχυρών που πλάθουν τις θεάρεστες τρισάθλιες επίγειες συνθήκες)  δεν απαντιέται πουθενά στη φύση...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου