Ένα πανέμορφο, ταξιδιάρικο τραγούδι για να ξεκινάει τη μέρα μας.
Κάθε μέρα είναι μια άλλη μέρα!
Ας σκεφτούμε.
Πόσες ξεχωριστές, όμορφες, αληθινές, συναρπαστικές υποσχέσεις κυοφορεί αυτή η διαπίστωση, πόσα χρυσοκέντητα νοήματα υφαίνει στον αργαλειό του χρόνου.
Στο τέλος κάθε διαδρομής που αξίζει μας περιμένει μια απογοήτευση, μια επαναχάραξη, μια έκπληξη, μια ανακάλυψη.
Και μια νέα αρχή που διαδέχεται κάθε τέλος.
Ο Ένοικος...
And we went to find the sun,
And we found it very red.
And we sought to find the end,
To where it all begins.
But we never found it there,
'Cause it never really was.
And that's when I found myself,
In the song that you had sung.
Though you sang it very well,
I was feeling sort of sad,
As I hovered in the shadow,
Of the soul that you'd once had.
And your footsteps echoed on,
Through the hallways of my mind.
And your voice seemed far and distant,
As though from another time.
And we talked and sipped our tea,
In the garden by the sea.
And the church bells spaced out grayly,
In the morning's memory.
And the clocks were spinning backwards,
Subtracting from our lives.
But the end to the beginning,
Wasn't ever ours to find.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου