Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2018

Περί "κουφάλας" συνέχεια: ΚΟΙΛΗ ΓΗ - volume 1



«Αν η Γη ήταν συμπαγής μάζα και όχι Κούφια, η ταχύτητα της περιστροφής της γύρω από τον άξονα της θα την έσπαγε σε χιλιάδες κομμάτια» Δ. Κούγκουλος

Για πληρέστερη ενημέρωση και ως ιστορικές αναφορές σχετικά με όλα όσα ακολουθήσουν σε αυτή και επόμενες αναρτήσεις θα αποδειχτεί χρήσιμη και η σύνδεση με αυτό: 
Μήπως τελικά ο κόσμος μας είναι...μια μεγάλη κουφάλα;

Ας ξεκινήσουμε με αυτό το πολύ ενδιαφέρον βίντεο, όσον αφορά το διόλου "ελαφρύ" ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθούμε:


Στη συνέχεια θα προσεγγίσουμε το μυστήριο του Σέλαος με μια άλλη οπτική, διόλου ασόβαρη και δίχως βάση:

Το θέαμα του σέλαος είναι πραγματικά κάτι εκπληκτικό και μοναδικό! Είναι μαγευτικό! Ωστόσο, κάτι περίεργο φαίνεται πως μπορεί να συμβαίνει, το οποίο προκαλεί πολλές υποψίες…
Το video που ακολουθεί μελετάει ένα sped-up clip της NASA με θέμα το σέλας στην Ανταρκτική.
Η αποδεκτή θεωρία για την δημιουργία του φανταστικού αυτού φαινομένου είναι ότι προκαλείται άμεσα από τους ηλιακούς ανέμους.
Αλλά, αν παρατηρήσετε πολύ προσεκτικά το video, θα δείτε πως το όμορφο θέαμα δείχνει να προέρχονται από μια οπή στην ήπειρο της Ανταρκτικής. Αν πραγματικά αυτό ισχύει, τότε έρχεται σε αντίθεση με την επίσημη θεωρία…
Εκείνο που προτείνεται πιθανό να συμβαίνει είναι πως οι ακτινοβολίες από τον ήλιο, συμπεριλαμβανομένων των ηλιακών ανέμων, «εισέρχονται» σε κοίλο τμήμα της γης και αποβάλλονται κατά καιρούς, προκαλώντας το γνωστό φαινόμενο σε ένα ορισμένο υψόμετρο τριβής.
Μα, αν όλες αυτές οι υποθέσεις έχουν κάποια βάση, τότε, μήπως το «κοίλο τμήμα» είναι και η απόδειξη εισόδου στο εσωτερικό του πλανήτη και άρα επιβεβαιώνει την θεωρία της Κούφιας Γης;
Σπύρος Μακρής
αλιευθέν από  Το ΣΕΛΑΣ ως ΑΠΟΔΕΙΞΗ της ΚΟΥΦΙΑΣ ΓΗΣ 
Να και το βίντεο:


Μερικοί ακόμη πιο ενδιαφέροντες προβληματισμοί επί τούτου:

"  Είσοδοι και έξοδοι υπάρχουν πολλοί για το εσωτερικό της γης, μα οι κυριότεροι είναι οι δύο πόλοι της. Οι οποίοι -και αποτελεί ανεξήγητο φαινόμενο- δεν συμπίπτουν με τους γεωγραφικούς, όπως θα έπρεπε εάν η Γη ήταν συμπαγής. Εάν όμώς φανταστούμε την ύπαρξη πολικών ανοιγμάτων με τους μαγνητικούς πόλους κατά μήκος των χειλών αυτών και όχι σαν σταθερό σημείο, τότε όλα διελευκάνονται.
Ωραία όλα αυτά και μας ανοίγουν την όρεξη για εξερεύνηση -ο καθένας μας έχει αυτό το μικρό δαιμόνιο μέσα του- αλλά υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν την πραγματικότητα αυτής της θεωρίας;

Ο Ρώσος ερευνητής Σνέγκιρεφ αναφέρει: «Στον 80ο παράλληλο, το βέλος της πυξίδας θα δείχνει βόρεια, μετά ξαφνικά θα δείξει προς τα δυτικά και μετά ξανά σχεδόν απρόθυμα θα γυρίσει πίσω στην θέση του». Αυτό αποδεικνύει την γεωμετρική ασυμμετρία των πόλων.
Υπάρχουν και πολλά άλλα στοιχεία αλλά θα σας μιλήσω για την κυριότερη ΑΠΟΔΕΙΞΗ: Υπάρχουν φωτογραφίες από διαστημικούς δορυφόρους που κατάφεραν και βγήκαν στην δημοσιότητα. Σε πολλές από αυτές, το μόνο που φαίνεται πάνω από τους πόλους είναι τα σύννεφα που τους καλύπτουν, αλλά σε κάποιες που δεν υπάρχουν σύννεφα, φαίνονται πεντακάθαρα τα τεράστια ρήγματα-είσοδοι και μέσα σε αυτά ΠΟΛΕΙΣ ολόκληρες. Αναρωτιέται κανείς γιατί υπάρχουν στις συγκεκριμένες περιοχές στρατιωτικές εγκαταστάσεις όπου εκτελούνται απόρρητα πειράματα και δεν επιτρέπουν την πρόσβαση σε κανένα…;
Μα γίνεται να εξηγηθεί επιστημονικά μία κούφια γη;

Οι επιστήμονες μιλούν για τον πυρήνα της σαν ένα μικρό ήλιο. Μα και οι οπαδοί της «Κούφιας Γης» ακριβώς το ίδιο υποστηρίζουν. Όταν λέμε «κούφια γη» δεν εννοούμε τελείως κούφια, αλλά κατοικήσιμη. Κι έτσι οι οπαδοί της, μας δίνουν την πολύ όμορφο παράδειγμα του πλυντηρίου για να καταλάβουμε την δημιουργία της: όταν το πλυντήριο δουλεύει, τα ρούχα και το νερό πετιούνται προς τα έξω λόγω της φυγόκεντρου και συγκρατούνται από το κουβούκλιο του. Ανάλογα και στην Γη, ξέφυγαν από την όλη μάζα νερό και χώμα, αλλά συγκρατήθηκαν από την βαρύτητα του μικρού ήλιου.
Σέλας: Είναι φαινόμενο το οποίο παρατηρείται μόνο στους δύο πόλους και δημιουργείται όταν ηλεκτρόνια και πρωτόνια, που προέρχονται από τον Ήλιο, προσκρούουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και παγιδεύονται από το γήινο μαγνητικό πεδίο.

Ο Σερ Έντμουντ Χάλεϊ (ναι! Ο διάσημος αστρονόμος...) λοιπόν υποστήριξε ότι το Σέλας δεν δημιουργείται με τον παραπάνω τρόπο, αλλά ότι προκαλείται από μία φωτεινή ατμόσφαιρα που διαρρέει από μία κοιλότητα στο εσωτερικό της Γης.

 Η θεωρία αυτή είχε αρκετούς υποστηρικτές ένας απ’ τους οποίους ήταν και ο Ρόντεϊ Κλαφ ο οποίος εξηγεί ότι: «τα σέλα παράγονται αποκλειστικά από τα σωματίδια που εκπέμπει ο εσωτερικός ήλιος της γης» και ότι «ο ηλιακός άνεμος στην πραγματικότητα δεν μπορεί να εισέλθει στο μαγνητικό πεδίο της γης, αλλά εκτρέπεται γύρω από αυτό.» Επίσης «τα χρώματα του σέλας προκαλούνται από έντονα στρώματα ενεργητικών ηλεκτρονίων που εκπέμπονται από την πολική περιοχή μέσα στην ατμόσφαιρα όπου αυτά συγκρούονται με σωματίδια μοριακού αζώτου, μοριακού οξυγόνου και ατομικού οξυγόνου. Το πιο συνηθισμένο χρώμα του σέλας, το πρασινοκίτρινο, εκπέμπεται από διεγερμένα άτομα οξυγόνου τα οποία συγκρούονται με ηλεκτρόνια χαμηλής ενέργειας. Το σκούρο κόκκινο χρώμα εκπέμπεται από μόρια οξυγόνου όταν αυτά συγκρούονται με ενεργητικά ηλεκτρόνια».
Σέλας όμως δεν εμφανίζεται μόνο στη Γη! Είναι γεγονός ότι όλοι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος προβάλουν κατά καιρούς στοιχεία, που αποδεικνύουν τον εσωτερικό τους κόσμο. Δεν θα επεκταθώ στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά πρέπει να αναφέρω ότι όταν το 1973 η NASA έριξε στην επιφάνεια της σελήνης, το τμήμα ενός πύραυλου, οι δονήσεις στην επιφάνεια της σελήνης, διάρκεσαν 3,5 ώρες!
Μήπως τελικά έτσι είναι; Μήπως όλοι οι πλανήτες είναι κούφιοι; Μήπως είναι αδύνατον να δημιουργηθεί ένας συμπαγής πλανήτης;
Τίποτε δεν είναι απόλυτα συμπαγές και όλα έχουν πόρους!  "
  αποσπάσματα από το  Μήπως τελικά ο κόσμος μας είναι...μια μεγάλη κουφάλα;

Όσο για τις φωτογραφίες, που αναφέρθηκαν παραπάνω, τραβηγμένες  από δορυφόρους, οι οποίες και κατάφεραν να βρούνε το δρόμο προς τη δημοσιότητα; Για να δούμε μερικές από αυτές:

Συγκλονιστική φωτο από τον δορυφόρο ESSA-3, 6/1/1967

 Από τον δορυφόρο ESSA-7, 23/11/1968

...από την ιστοσελίδα για την μελέτη της κρυόσφαιρας http://arctic.atmos.uiuc.edu/cryosphere/

  ...από την ιστοσελίδα για την μελέτη της κρυόσφαιρας http://arctic.atmos.uiuc.edu/cryosphere/

Συρραφή από δορυφορικές απεικονίσεις του Β. Πόλου, 8/7/2008. Πηγή από τον περιβαλλοντικό δορυφόρο  http://manati.orbit.nesdis.noaa.gov/ εδώ: http://manati.orbit.nesdis.noaa.gov/ice_image21/2008/D08189.ANTAVEH.GIF

{Τις παραπάνω φωτογραφίες τις έχουμε δει και σε βιβλία που έχουν γραφτεί για το πολύ μεγάλου ενδιαφέροντος  αυτό ζήτημα, (ή όχι, τελικά; ) και σε σάιτς στο διαδίκτυο. Για τις ανάγκες αυτής της ανάρτησης τις δανειστήκαμε από τα διαδραστικά όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένες }

Και δεν μπορούμε στο κλείσιμο (προσωρινά, φυσικά και θα επανέλθουμε) να μην προβάλλουμε ξανά το περίφημο βίντεο, το πρώτο σχετικό που δημοσιοποιήθηκε ανοιχτά και ανέβηκε στο διαδίκτυο και το οποίο τραβήχτηκε από το ρωσικό διαστημικό σταθμό MIR . Δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε το πανέμορφο ενεργειακό πεδίο που λαμβάνει χώρα στο πολικό άνοιγμα! (Απόσπασμα από την περιγραφή του βίντεο: " This is the First Movie ever to be seen of the Polar entrance & the powerful Aurora Borealis like energy field that is occurring at the entrance. This is literally looking into the 5th Dimension from the Russian MIR space station. A truly Celestial vision more beautiful than we could have ever imagined, simply breathtaking.")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου