Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Το δικό μας "αναστάσιμο μήνυμα" δεν μπορεί παρά να είναι μόνο αυτό:


Δεν σκοπεύω να αναφερθώ σε μυστικά διευθυντήρια και αόρατα εργαστήρια κατασκευής αδίστακτων τρομοκρατών στην υπηρεσία των όποιων σκοτεινών σχεδίων μιας μυστικοπαθούς και μισάνθρωπης ελίτ. Τα οποία κοστίζουν πάμπολλες ζωές αθώων ανθρώπων, που σπάνε σαν εύθραυστα στάχυα στο σφύριγμα απαίσιων ανέμων.

Σκοπεύω να μιλήσω για το "ζουμί" αυτής της ζοφερής ιστορίας που τείνει να στοιχειώσει σαν μακάβρια κατάρα τον όποιο ανθρώπινο πολιτισμό και τις προοπτικές να ακμάσει και να ευδοκιμήσει. Για το αποτέλεσμα που συγχρόνως αποτελεί και αίτιο στοχευμένης εκπόρευσης κυρίαρχων μεθοδεύσεων και εκδήλωσης αγκυλώσεων με παθογενή πυρήνα κι απονεκρωτικών κυριαρχημένων συμπεριφορών.
 Η ανθρωπότητα μοιάζει να έχει άνισα διαιρεθεί σε δυο κατηγορίες.
Δυστυχώς αυτή της  αποκαρδιωτικής πράγματι πλειοψηφίας  των σκιαγμένων, που διαφέρουν μόνο στο βαθμό της οξύτητας ή της έντασης των συμπτωμάτων σε κάθε πτυχή της ζωής τους.
- Εδώ να επισημάνω ότι το εύπλαστο πεδίο του υποσυνείδητου αποτελεί μεγάλη παγίδα και κερκόπορτα για χειραγώγηση από κάθε είδους προπαγανδιστές και δημαγωγούς, αλλά και συγχρόνως μεγάλη ευκαιρία εξέλιξης και υπέρβασης για όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν τις λειτουργίες του και να τις χειριστούν με σκοπό την απελευθέρωσή τους -

Όσο για την άλλη κατηγορία -αν η ποιότητα και ο βαθμός ανεξαρτησίας της αντίληψης κάνει την ειδοποιό διαφορά- που σχεδόν αναφέρεται σε άλλο είδος ανθρώπων, κατά κάποιο τρόπο: Πρόκειται για μια μειοψηφία, ωστόσο πιστεύουμε όλο και πιο ελπιδοφόρα αυξανόμενη, εκείνων που κλείνουν αυτιά και γυρίζουν την πλάτη σε επίσημες ερμηνείες και διάτρητα, κακοστημένα πακέτα εξηγήσεων για το πώς λειτουργούν ή οφείλουν να λειτουργούν τα "πράγματα". Εκείνων που αρνούνται να δελεαστούν από ψυχαναγκαστικούς ήχους των σύγχρονων ύπουλων Σειρήνων, που απαξιούν να συμμορφωθούν με τις άνωθεν υποδείξεις, που αρνούνται να αποδεχτούν την επιβαλλόμενη τάξη πραγμάτων και τις νόρμες της, που δεν κιοτεύουν μπροστά σε απειλητικά νοούμενα και υπονοούμενα και εκφοβιστικούς  βρυχηθμούς, που δεν δειλιάζουν να ακολουθήσουν συναρπαστικές ατραπούς και δύσβατα μονοπάτια.  Πρόκειται για εκείνη την "πάστα ανθρώπων" που συχνά στοχοποιούνται μνησίκακα τόσο από τους πάνω όσο κι από τους κάτω και ακόμη πιο συχνά αποκαλούνται ταραχοποιοί ή ό,τι άλλο φορτισμένο με αρνητική σημασία για το ευρέως αποδεκτό κοινωνικό status. Πολύ συχνά αποκαλούνται ακόμα και τρελοί. Αν και αυτό περισσότερο ταιριάζει στην επούλωση ψυχικών πληγών παρά σε εκδήλωση ψυχικών παθήσεων και προβληματικών συμπεριφορών. Πρόκειται από απλούς ανθρώπους αλλά με συνειδήσεις σκληρές σαν καρύδια μέχρι δονκιχωτικές φιγούρες, μέχρι και εμβληματικές μορφές πολεμιστών, που μοιάζουν μερικές φορές να εισχωρούν στην κυρίαρχη μιζέρια από εναλλακτικά σύμπαντα. Και που τα λόγια, τα μηνύματα, οι δράσεις τους, οι αυτοσχεδασμοί και η ευελιξία τους, η δυσκολία καταχώρησής τους σε αναγνωρίσιμα κουτιά και φακέλους, προκαλούν την οργή και την εκδικητική αντίδραση. Τόσο των εποπτών του "ιδρύματος" όσο και των ιδρυματοποιημένων "τροφίμων", ώστε να δοθεί η "λύση" για να "αποκατασταθεί" η "ομαλότητα".


Αλλά ας επιστρέψουμε στο πανταχού παρόν μέγα σκιάξιμο και στις με αυτοματοποιημένη βούληση και κίνηση ορδές σκιαγμένων. Ή φοβισμένων. Στο εσωτερικό μούδιασμα που οδηγεί στην παράλυση των αντανακλαστικών, στον τριγμό των οδόντων, στο λήθαργο και τη λήθη, στο πάγωμα των ψυχών.

Ο Φόβος. Καιροφυλακτεί, ανατροφοδοτείται, βρίσκεται παντού και το άγγιγμα των αφηγημάτων και χτυπημάτων του ακολουθεί σαν πανούργος ιός τους ξενιστές του ακόμα και στα όνειρά τους.
Παραμονεύει στα σκυθρωπά και άκαμπτα βλέμματα των δημόσιων περσόνων και στις προβλέψεις των ειδικών για επερχόμενα δεινά, ακόμη μεγαλύτερα από τα ήδη υπάρχοντα. Εκτοξεύεται σαν άυλο ξερατό μέσα από οθόνες πάνω σε υπνωτισμένα σχεδόν εγκεφαλικά κύτταρα. Εκπορεύεται σαν σκοτεινή σκιά μέσα από χολυγουντιανές ή "cult" παραγωγές, από "πειραγμένα" στοιχεία και κατασκευασμένες ειδήσεις, μέσα από "βεβαιότητες" για μη αναστρέψιμες εξελίξες. Κι όλα αυτά, σε μια πραγματικότητα τόσο ρευστή όσο και τα ύδατα που συχνά δεν μπορούν να συγκρατήσουν ούτε οι όχθες των ποταμών.
 Ρέει και εξαπλώνεται κι ο Φόβος μέσα στις ποικίλες εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι και στα εδάφη του ατομικού και συλλογικού ασυνείδητου. Διαβρώνοντας την αντίληψη και σμικρύνοντας τη νόηση. Χτυπάει τα θύματά του σαν τη μαύρη πανώλη που θέρισε τους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς του Μεσαίωνα. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα που μπορεί να επιστρατεύσει:
  • Πολιτικά βαλτοτόπια για να πνίγουν την ανάπτυξη της ελεύθερης σκέψης, έκφρασης, κίνησης.
  • Συλλογικά αποδεκτές παραστάσεις που εδραιώνουν ασφυχτικούς και στείρους ορισμούς.
  • Μυγιάγγιχτοι δείκτες χρηματιστηρίων, διακυμάνσεις επιτοκίων, και κουπόνια στοιχημάτων που υπόσχονται κέρδος αλλά οδηγούν σε εκβιάσιμο χρέος, γνωστά και ως ομόλογα.
  • Πολιτική, ιδεολογική, στρατιωτική, οικονομική, θρησκευτική, πολυπολιτισμική, βελούδινη τρομοκρατία, που αφήνει πληγές στο μυαλό και το σώμα και πραγματικές εκατόμβες θυμάτων στο διάβα της.
  • Εκδήλωση παθογενούς συμπεριφοράς ως αποτέλεσμα πολυεπίπεδων διανοητικών και ψυχολογικών εμφυτεύσεων μίας τεράστιας κοινωνικής μηχανικής, η οποία και δραστηριοποιείται από τα πρώτα κιόλας ευαίσθητα στάδια της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ζούμε σε μία χώρα που ο Φόβος επιδίδεται σε ξέφρενο πάρτυ, με συνδιοργανωτές πολυεθνικά παράσιτα και τοπικούς κυφήνες. Μια χώρα που ετοιμάζεται να πενθήσει το "μεσσία" και στη συνέχεια να πανηγυρίσει την ανάστασή του, ψήνοντας και σουβλίζοντας πτώματα ανυπεράσπιστων ζώων -πόσο μοιάζουν με τους κατοίκους της μπροστά στις διαθέσεις των γραφειοκρατικών και κερδοσκοπικών αρπαχτικών;-, για να πνίξει τελικά στην οινοποσία τις..φοβίες και τους φόβους της.
Η ανάσταση είναι ένας προχριστιανικός μύθος και αφορούσε θεότητες όπως ο Διόνυσος, ο Όσιρις, ο Μίθρας και πολλούς άλλους, πριν πάρει αυτό το υπερβατικό αφήγημα ο χριστιανισμός για να κατασκευάσει το γεμάτο "δανεικά" δικό του μύθο.
 Το θρησκευτικό μήνυμα μας αφήνει αδιάφορους.
 Αυτό όμως που κρατάμε είναι ότι η λέξη "πάσχα" προέρχεται από το εβραϊκό "πεσάχ" που σημαίνει πέρασμα. Πέρασμα από το ένα σημείο στο άλλο και κατ' επέκταση πέρασμα του εβραϊκού λαού από την σκλαβιά των Αιγυπτίων στην ελευθερία και στην γη της επαγγελίας.

Και για εμάς το πέρασμα που είναι "όλα τα λεφτά" -να μιλάμε και στη γλώσσα των αγορών!- αφορά εκείνο το πέρασμα από το τέλμα, το βούρκο και τη γλίτσα του Φόβου, στη γη που υλοποιούνται όλα τα υπέροχα και γενναία οράματα των ευγενέστερων, των γενναιόψυχων και συγχρόνως αδικαίωτων εκείνων ανθρώπων που έζησαν ανάμεσά μας. Και μας μίλησαν για μια θαυμαστή, αθωράκιστη -να επικαλεστούμε εδώ και τον Βίλχελμ Ράιχ- και γεμάτη δυνατότητες ζωή, άξια να τη ζεις!


Το δικό μας "αναστάσιμο μήνυμα" δεν μπορεί παρά να είναι μόνο αυτό:


Πάρ΄το, αν σε ελκύει και φώναξέ το πρώτα σιωπηλά, μέσα σου, όσες φορές νιώσεις την ανάγκη. Ώστε να ακουστεί μέσα απ'όλους τους διάπλατα ανοιχτούς, σαν πισίνα, πόρους σου προς τα έξω, προς όλους όσοι είναι πρόθυμοι κι έτοιμοι να το νιώσουν επίσης με όλους τους πόρους τους.
 Μόνο έτσι θα πάρουμε τη θέση που μας ταιριάζει πάνω στον κβαντικό βατήρα για το άλμα της εξέλιξής μας ως είδος.



Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου