O Επίκουρος δίδασκε ότι "τίποτα δεν δημιουργείται εκ του μη όντος!"
Η αρχαία σοφία, με άλλα λόγια, θα απέκλειε την θεωρία της "Μεγάλης Έκρηξης" ή "Big Bang" με υποστηριχτή της μάλλον και την...σύγχρονη Αστροφυσική! Που ενώ από τη μια πλασάρει τη θεωρία του "Big Bang" περί συμπαντικής δημιουργίας, από την άλλη μας λέει ότι πριν από τη λεγόμενη Μεγάλη Έκρηξη "δεν υπήρχε τίποτε εκτός μονάχα από το απόλυτο κενό"! Δηλαδή δεν υπήρχε το "Ον", αυτό που έχει τη δυνατότητα της δημιουργίας, παρά μόνο το "τίποτα"! Δηλαδή δεν υφίσταντο ούτε "Ενέργεια" ούτε "Μάζα Ύλης", ούτε"Κίνηση". Παρ'όλα αυτά η Αστροφυσική που θέλει να στηρίξει και να επιβάλλει την θεωρία της και κατ'επέκταση την περίφημη εξίσωση της "Σχετικότητας" E=mc2, δηλώνει ούτε λίγο ούτε πολύ πως στο "αιώνιο κενό", το "κβαντικό κενό", υπήρχε τελικά και "χουζούρευε" ένα "μικρούλι"! Ένα σωματίδιο ύλης χάρη στο οποίο και με την έκρηξη της μάζας του κι απελευθέρωση ενέργειας δημιουργήθηκε ο χωροχρόνος!
Ή μήπως, όπως είναι και λογικό, δεν έγιναν τελικά τα πράγματα με αυτή τη φυσική σειρά;
Με την κίνηση που προϋποθέτει η παραπάνω εξίσωση που "άλλαξε τον κόσμο" και τη..."φυσική σειρά" από την οποία εκρέει αυτή η κίνηση.
Και πάλι όμως η απλή λογική, που μπορεί να γίνει ενοχλητικά αναλυτική και "ψαχουλεύτρα" για κάθε είδους δόγμα και θέσφατη "αλήθεια", θέτει τις..αφελείς ενστάσεις της:
Από τη μια οι επιστήμονες αναφέρουν ότι στο απόλυτο κενό της "ΜεγάληςΈκρηξης" δεν υπήρχε ΤΙΠΟΤΑ! Άρα θα μπορούσαμε άνετα να πούμε πως δεν υπήρχε ούτε ύλη, ούτε ενέργεια, ούτε οποιαδήποτε επομένως κίνηση. Οπότε τι; Από τη μη υπάρχουσα ύλη προέκυψε ξαφνικά υπαρκτή ενέργεια; που ώθησε σε γενεσιουργό κίνηση; Ούτε Ενέργεια(Ε), ούτε μάζα ύλης (m), oύτε κίνηση(c), ούτε "ισοδυναμία της ανύπαρκτης μάζας με την ανύπαρκτη ενέργεια"! Άρα το ερώτημα εισβάλλει σαν κομήτης που ανοίγει κρατήρα στο "στέρεο έδαφος": Τι ήταν αυτό που τελικά εξερράγη και "ξεκίνησαν όλα;"
Αλλά και γιατί στην περίφημη εξίσωση προηγείται η Ενέργεια της Ύλης; Και δεν ισχύει, όπως θα'ταν λογικό, το αντίθετο; Η ενέργεια δεν εκπορεύεται από την ύλη; στην οποία και "φωλιάζει" και προκύπτει έτσι η κίνηση. Δηλαδή δεν θα'πρεπε η εξίσωση κανονικά να είναι: "Μάζα-Ενέργεια-Κίνηση" ; Οπότε...προϋπάρχει η Ενέργεια και προηγείται και της Ύλης και της κίνησης που θα προκύψει; Άρα να ξαναρωτήσουμε: η μάζα που εξερράγη, η μάζα που εκρήγνυται έρχεται...μετά από την "Ενέργεια"; Και δεν απελευθερώνεται, δεν προκύπτει η Ενέργεια από την έκρηξη της μάζας, της ύλης, του "σωματιδίου ύλης"; ή πρωταρχικoύ ατόμου ή μόριου στην περίπτωση της "ΜεγάληςΈκρηξης" για το οποίο μιλάνε οι επιστήμονες;
Για να υπάρχει, να βρεθεί η Ενέργεια δεν πρέπει να προϋπάρχει και μια κάποια Ύλη, η οποία εμπεριέχει, συσσωρεύει αυτή την Ενέργεια; Άρα και η "Κίνηση" έχει ως πηγή εκπόρευσης τη μάζα της ύλης και όχι την ενέργεια! Οπότε -για να ξαναγυρίσουμε στη "Μεγάλη Έκρηξη"- κινήθηκε η μάζα, μέσα από την "αιώνια ακινησία της" μετατράπηκε σε κινούμενο, αποκτώντας μια τρομαχτικής ισχύος ενέργεια από το...τίποτε! Για να προκύψουν τα...πάντα!
Τι μαγεία είναι αυτή τελικά; Μήπως έχει σχέση με κάποιο παράλληλο σύμπαν;
Ή τελικά η εξίσωση αυτή ΔΕΝ συνδέεται με τη "Μεγάλη Έκρηξη" και τη γέννηση του υλικού κόσμου, του χώρου και του χρόνου; Και πρέπει να αποκοπεί από αυτή τη θεωρία πλήρως; Αφορώντας, δηλαδή, αποκλειστικά την ενέργεια της ύλης και την ταχύτητα αυτής μετά μόνο από το "Big Bang" και της προκύπτουσας μάζας; Γιατί αν ισχυρίζονται αυτό οι επιστήμονες τότε καταλήγουμε, κατρακυλάμε χωρίς να το καταλάβουμε καλά καλά, στο άλλο δογματικό αερολόγημα, που τόσο οι ίδιοι "ασπάζονται θερμά", την "ουράνια εξίσωση" του "Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην"!
Αλληλούια!
Ή μήπως το σύμπαν υπήρχε χωρίς να δημιουργηθεί από κανέναν "δημιουργό" ή "Μεγάλη Έκρηξη";
Διαβάστε κι αυτό το ενδιαφέρον: Η Μεγάλη Έκρηξη δεν συνέβη ποτέ, σύμφωνα με νέα θεωρία
Κι όπως δίδασκε και ο μεγάλος Ελεάτης προσωκρατικός φιλόσοφος Παρμενίδης: " ἔστι γὰρ εἶναι, μηδὲν δ΄ οὐκ ἔστιν". Με άλλα λόγια η αρχαία σοφία έρχεται άλλη μια φορά να δείξει το δρόμο στα θολωμένα και χαμένα μέσα στη σύγχρονη ομίχλη πράγματα και να επισημάνει ότι:
"δεν υπάρχει γένεση ούτε φθορά, γιατί η γένεση προϋποθέτει μια κατάσταση "Μη Είναι" που μεταβαίνει στην κατάσταση του "Είναι" και αντίστροφα για τη φθορά (ή θάνατο)"
αλλά και τα εξής: "το ον είναι αγέννητο και άφθαρτο, όλο και μοναδικό, ακλόνητο και πλήρες. Ούτε ποτέ ήταν ούτε θα είναι, γιατί είναι τώρα όλο μαζί, ένα, συνεχές."
-με αυτές τις διδασκαλίες του Παρμενίδη, κι άλλες, μπορείτε να έρθετε σε πολύ καλή επαφή και να εμβαθύνετε στο εξαιρετικό άρθρο του terra papers «Περί Φύσεως» Παρμενίδης -
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου